آب معدنی سالم است یا نه آرشیو مقالات

این همان چیزی است که بازاریابان باعث شده اند باورش کنیم. فقط به برچسب ها یا عکس های تبلیغاتی آب معدنی نگاهی بیاندازید: حوض های بکر و عمیق آب چشمه، قله کوهستانی باشکوه و افراد سالم و سرزنده که به هنگام دوچرخه سواری در پارک و رفتن به استودیو یوگا، آب معدنی سرد می نوشند.

تولیدکنندگان آب معدنی نیاز به محصولی را در ما ایجاد کرده اند که اصلا احتیاجش نداریم. فقط به ادامه ی مطلب بروید و 5 دلیل محکم ما را مطالعه نمایید تا عادت استفاده از آب معدنی را برای همیشه کنار بگذارید.

 

در واقع، آب معدنی همان آب معمولی است. این حقیقت مردم را از خریدن مقادیر بسیاری از آن باز نمی دارد. براورد شده است که فروش سالانه آب معدنی در مکان های متعدد دنیا، میان 50 تا صد میلیارد دلار است و این میزان شگفت انگیز نیز هر سال 7 درصد افزایش می یابد. فروش آب معدنی، تجارتی عظیم، اما از نظر پایداری، مانند یک چاه خشک است. پر هزینه و بی فایده است و با ساختار و یافته های دستگاه های تصفیه آب شهری، تطابقی ندارد. آیا می خواهید چند دلیل محکم در اختیارتان قرار دهیم تا عادت استفاده از آب معدنی را برای همیشه ترک کنید؟ برای شروع، 5 دلیل برای تان گرد آورده ایم.

 

آب معدنی به قیمتش نمی ارزد

برای مثال، بطری های پپسی H2GO یا آب معدنی پمپی کوکاکولا را در نظر بگیرید. هر دو در سایز 750 میلی لیتر فروخته می شوند و می توان آن ها را در کنار نوشابه ها و با قیمت یکسان  از دستگاه های سکه ای خریداری کرد. این دو مارک، از آب شیر تصفیه شده تهیه شده و کمی قبل از اینکه برای فروش توزیع شوند، در بطری ریخته می شوند. در نیوزلند، قیمت اکثر آب های شهری، کمتر از 1 سنت در ازای 5 لیتر، یا لیتری 0.2 سنت است.

 

حال، مایعی دیگر را در نظر بگیرید که در همه جای دنیا به فروش می رسد: بنزین. بایستی به شکل نفت خام از زمین استخراج شود، با کشتی به پالایشگاه (که غالبا در آن طرف دنیاست) فرستاده شود و سپس مجددا دور دنیا را بزند تا به پمپ بنزین محل تان برسد.

 

در نیوزلند، قیمت متوسط هر لیتر بنزین، حدودا 2.90 دلار است. در همان پمپ بنزین، می توانید یک بطری آب معدنی را به قیمت بیش از 3 دلار بخرید، آبی که در همان محل تولید شده و فقط چند صد کیلومتر و نه هزاران کیلومتر حمل شده است.

و به همین دلیل است که شرکت هایی که می خواهند وارد این تجارت شوند، تمام شدنی نیستند. از نظر قیمت نسبت به هزینه تولید، آب معدنی، نفت بزرگ را شرمنده می کند!

 

از آب شیر سالم تر نیست

کیفیت آب معدنی به جای اینکه بیشتر یا مساوی آب شیر باشد، در بسیاری از موارد، در واقع کمتر از آن است. به علت تفاوت در قوانین و مقررات حاکم بر صنعت آب معدنی و شرکت های تصفیه آب شهری، کیفیت آب معدنی بسیار زیر حداقل های مقررات و کد های سلامت است. این تفاوت در کد های سلامت غالبا موجب می شود که کیفیت آبی که بطری های پلاستیکی را با آن پر می کنند، نسبت به شرکت های آب معدنی، کمتر باشد.

 

آب معدنی یعنی زباله!

آب معدنی، سالانه تا 1.5 میلیون تن زباله ی پلاستیکی تولید می کند. به نقل از سازمان نظارت بر آب و غذا، برای تولید این پلاستیک ها، سالانه 47 میلیون گالون نفت نیاز است. و گرچه پلاستیکی که برای تهیه آب معدنی استفاده می شود، کیفیت بالایی دارد و بازیافت کننده ها به آن نیاز دارند، بالغ بر 80 درصد بطری های پلاستیکی، به سادگی دور ریخته می شوند.

 

چنین به نظر می رسد که بطری های خالی در حقیقت دارند دنیا را به یک سطل زباله تبدیل می کنند. در حال حاضر، زباله های پلاستیکی در چنان حجمی تولید می شوند که گرداب های عظیمی از زباله های پلاستیکی امروزه به طور بی وقفه در بزرگترین اقیانوس های جهان می چرخند. این موضوع نشان دهنده خطر بزرگی برای حیات دریایی است که منجر به مرگ پرندگان و ماهی هایی می شود که سهوا جای غذاهایمان را به زباله ها می دهد.

 

به لطف سرعت تجزیه کمش، اکثریت قریب به اتفاق تمام پلاستیک هایی که تا به حال تولید شده اند، هنوز هم در جایی وجود دارند.

 

آب معدنی یعنی کم توجهی به سیستم های عمومی

بسیاری از مردم به این دلیل آب معدنی می نوشند که طعم آب شیر محله شان را دوست ندارند یا به سلامت آن شک دارند.

 

این کار مانند این است که پنچری ریزی در چرخ خودروتان وجود داشته باشد و شما به جای اینکه پنچرگیری اش کنید، خودروتان را اینور و آنور بچرخانید. تنها با صرف مقدار کمی هزینه می توانند آب مصرفی شان را به منبع تولید آب معدنی تبدیل کرد.

 

هنوز هم نیاز به تمرکز و سرمایه گذاری بر روی برنامه های تصفیه آب شهری مان داریم. آیا کشورها می خواهند کاملا به زیر آوار هزینه های مصرف کننده ها بروند؟ یا اینکه می آیید همگی دست به دست هم بدهیم و آب شیر بسیار خوبی را در اختیار همه قرار دهیم؟

 

شرکتی شدن آب

نویسندگان فیلم مستند تشنگی، آلن اسنیتو Alan Snitow و دبوراش کوفمن Deborah Kaufman، خصوصی شدن سریع جهانی منابع آب شهری و تاثیری که این خرید ها بر اقتصاد محلی می گذارند را به تصویر می کشند.

 

آب را «طلای آبی» قرن 21 ام نام نهاده اند. به لطف افزایش شهرنشینی و جمعیت، تغییر آب و هوا و آلودگی صنعتی، آب تازه، دارد گران قیمت ترین نیاز طبیعی انسان می شود.

 

شرکت های چند ملیتی، هر جا که دستشان برسد، در حال قدم نهادن در عرصه خرید آب های زیرزمینی و حقوق توزیع این آب ها هستند. و صنعت آب معدنی، مؤلفه ی مهمی در حرکت آن ها به سوی تجاری سازی چیزی است که بسیاری از افراد آن را حق اولیه انسان می پندارند: دسترسی به آب سالم و مقرون به صرفه.

 

چه می توان کرد؟

جایگزین ساده ای برای آب معدنی وجود دارد: خرید یک فلاسک فولادی ضد زنگ یا بطری پلی کربنات، و استفاده از آن. آیا از طعم آب محلی تان خوش تان نمی آید؟

ما می توانیم راهی را به شما پیشنهاد دهیم تا بتوانید با صرف مقدار کمی، به آبی بسیار خوش طعم و عاری از آلاینده های مضر دست پیدا کنید.

با خرید تصفیه کننده های کربن ارزان قیمت، به قیمت بخش اندکی از هزینه لازم برای خرید آب معدنی، می توان اکثر آب های لوله کشی را به آبی بسیار تازه تبدیل کرد. همین امروز با ما تماس حاصل نموده و بگذارید نشان تان دهیم که چگونه می توانید با نخریدن آب معدنی، پول تان را پس انداز کنید.

اگر دستگاه تصفیه آب ندارید، پس بدن تان را تبدیل به دستگاه تصفیه کرده اید!