مشکلات ناشی از گرما در اکوسیستم های آب شیرین
زمانی که پساب های گرم به آب دریافتی می رسند، عوارض مختلفی در زیست شناسی اکوسیستم ها به وجود می آید. گونه هایی که در مقابل گرما زبون هستند ممکن است ناپدید شوند، در حالی که سایر گونه ها، که در آب گرما ندیده کمیاب بوده اند، ممکن است چنان رشدی بکنند که موجب تغییراتی در ساختار جامعه شوند. آلودگی گرمایی می تواند تاثیر به سزایی بر روی اکوسیستم های آبی بگذارد. گونه هایی که مختص آب های گرم هستند، می توانند در آب های دریافتی جمعیت های بزرگی تشکیل دهند.
میزان تنفس و رشد ممکن است تغییر کند و این امر می تواند میزان تغذیه ی موجودات را تغییر دهد. ممکن است دوره تولید مثل پیش بیفتد و رشد نیز سریع تر شود. انگل ها و بیماری ها نیز ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرند.
افزایش درجه حرارت همچنین به معنای کاهش حلالیت اکسیژن است. هر گونه کاهش در غلظت اکسیژن موجود در آب، به ویژه هنگامی که آلودگی های آلی نیز موجود باشد، ممکن است به از دست رفتن گونه های حساس منجر شود.
آب گرم از کجا می آید؟
احتمالا مخرب ترین اثر زیست محیطی یک نیروگاه برق، بسیاری از موجوداتی است که ممکن است از طریق آب مصرفی مکیده شوند. موجودات بزرگتر، مانند ماهی، بر روی صفحه های مصرف کشته می شوند، در حالی که گونه های کوچکتر از درون ماشین آلات کارخانه عبور می کنند. حتی جلبک ها نیز ممکن است با نقص عضو دائم مکانیسم فتوسنتز شان آسیب ببینند. آب مایع دما را به آرامی تغییر می دهد زیرا می تواند مقدار زیادی گرما را ذخیره کند بی آنکه تغییر زیادی در دما ایجاد نماید.
این ظرفیت گرمایی بالا به محافظت از موجودات زنده در مقابل نوسانات دما کمک می کند، آب و هوای زمین را متعادل می کند، باعث می شود آب خنک کننده ای بسیار عالی برای موتورهای خودروها، ماشین آلات نیروگاه ها و فرآیندهای صنعتی گرماده باشد. اما هنگامی که از آب در صنعت استفاده می شود، گرم است و از طریق یک لوله تخلیه به یک رودخانه ریخته خواهد شد. این افزایش دما، مقدار اکسیژن موجود در رودخانه را کاهش می دهد که می تواند سطح اکسیژنی که آزادانه در اختیار موجودات قرار دارد را تحت تاثیر گذاشته و به نوبه خود بر تنفس و اساسا شیوه ی زندگی شان تاثیر بگذارد.
به عنوان مثال، سرعت سوخت و ساز تا حد زیادی به دمای بدن جانور بستگی دارد. حیوانات انواع مختلفی از سازگاری حرارتی به محیط خود را نشان می دهند. دو نوع که به خصوص شایع هستند عبارتند از اکتوترم و اندوترم. در اکتوترم (حیوانی که درجه حرارت بدنش با دمای محیط اطرافش متفاوت است؛ هر حیوانی به جز پرندگان و پستانداران)، درجه حرارت بدن در یک محیط سرد، پایین و در یک محیط گرم، بالا خواهد بود.
برای مثال، در تابستان ممکن است میزان سوخت و ساز ماهی ها بالا باشد زیرا دمای بدن شان در آب گرم افزایش می یابد. در همان زمان را با کم شدن نسبی سطح اکسیژن در دسترس مواجه می گردند چرا که آب گرم، نسبت به آب سرد، اکسیژن حل شده ی کمتری را در خود نگه می دارد. تعامل این عوامل ممکن است حیاتی باشد. به همین دلیل یک نگرانی رو به رشد در باره ی گرمایش زیستگاه های آبی توسط فاضلاب ناشی از امکانات تولید صنعتی و هسته ای، در میان محیط زیست شناسان وجود دارد. آب گرم می تواند حیوانات و گیاهانی که به زندگی در دمای پایین تر عادت کرده اند را بکشد.