در مبحث قبلی به این موضوع که نیتروژن فاضلاب چگونه به کیفیت آب صدمه می‌زند و چگونه نیتروژن را از فاضلاب انسانی تصفیه می‌کنند پرداخته شد. برای مطالعه بخش اول روی لینک قبل کلیک نمایید.
مرکز سالمون شمال غربی اقیانوس آرام دو سیستم بستر خرده چوب RGF را نصب و نظارت می‌کند تا عملکرد بلندمدت آنها را بیشتر مستند کند.مقداری از نیتروژنی که وارد مخزن فاضلاب می‌شود، هنگامی که تفاله‌ها و جامدات از مخزن پمپاژ شده‌اند حذف می شود. در بیشتر OSSها، باکتری‌های دوست دار اکسیژن، آمونیوم را در راه آب به نیترات تبدیل می‌کنند. این فرایند نیتروژن‌گیری نام دارد و پساب نیتروژنی می‌شود.
سیستم‌های پیشرفته‌ای که فاضلاب را هوادهی و پساب را دفع می کنند، می‌توانند نیتروژن بیشتری (تا 60 درصد) را حذف کنند. در منطقه پوگت ساند تنها 20 درصد OSS سیستم‌های پیشرفته هستند.
سیستم‌هایی که در فرایند تصفیه خود شرایط بدون اکسیژن دارند، می‌توانند بیش از 90 درصد نیتروژن را از طریق فرایندی به نام نیتروژن‌زدایی حذف کنند. نیتروژن‌زدایی نیترات را به گاز نیتروژن تبدیل می‌کند، که در هوا منتشر می‌شود. نیتروژن‌زدایی نیازمند نوعی باکتری است که در شرایط بدون اکسیژن رشد می‌کند. تعداد بسیار کمی سیستم کاهش نیتروژن در منطقه پوگت ساند استفاده شده. ما لیستی از سیستم‌های پیشرفته داریم که از نظر حذف نیتروژن تایید شده هستند.
راه‌آبی که به درستی طراحی شده باشد نیز می‌تواند باعث افزایش حذف نیتروژن شود. ویژگی‌هایی مثل اندازه راه‌آب، میزان فاضلاب منتشر شده در خاک، عمق خاک، نحوه بکارگیری و توزیع فاضلاب (مثل آبیاری قطره‌ای یا حفره ای، جاذبه‌ای یا فشار) و مدیریت رویش در راه‌آب همگی می‌توانند بر آنچه برای نیتروژن پس از ورود و سرانجام خروج از راه‌آب اتفاق می‌افتد اثر بگذارند.
نقش خاک چیست؟
حذف نیتروژن در خاک بسیار متغیر است. نیتروژن‌زدایی و مصرف نیترات توسط گیاهان دو روشی هستند که بوسیله آنها خاک می‌تواند نیتروژن را از فاضلاب حذف کند. خاک عمیق‌تر، مرطوب و بافت ریزتر عموما نیتروژن بیشتری را نسبت به خاک کم عمق درشت حذف می‌کند. نیترات در خاک ریز آهسته‌تر حرکت کرده و فرصت بیشتری دارد تا توسط گیاهان مصرف شود. همچنین خاک مرطوب ریز امکان رشد باکتری‌های مورد نیاز برای نیتروژن‌زدایی را فراهم می‌کند. این مساله بخصوص در آب و هوای مرطوب درست است.
بررسی سیستم تصفیه نیتروژن زدایی
برای تشخیص نیاز به گزینه‌های تصفیه بیشتر برای کاهش قابل انجام نیتروژن در فاضلاب، دانشگاه واشنگتن در بررسی عملکرد سه سیستم تصفیه عمومی همکاری دارد. بررسی 2013 کارایی این سه سیستم لیست شده در جدول زیر و فیلتر شنی بازچرخشی (RGF) به عنوان یک سیستم مستقل با هدف کاهش غلظت کل نیتروژن در فاضلاب زیر 20 میلی گرم بر لیتر را بررسی کرد.
سه فرایند تصفیه غلظت نیتروژن سیال را بیشتر از هدف سالانه متوسط 20 میلی گرم بر لیتر کاهش دادند و RGF به کاهش 51 درصدی تا سطح بالای غلظت هدف دست یافت.
| فرایند تصفیه | میانگین میزان کل نیتروژن موجود در آن | غلظت نیتروژن متوسط فاضلاب | حذف کل نیتروژن | |||
| 48.6 mg/L | Total N (mg/L) | Organic N (mg/L) | NOx-N (mg/L) | NH3-N (mg/L) | ||
| فیلتر شنی بازچرخشی (RGF) | 23.9 | 2.2 | 20.9 | 0.7 | 51% | |
| Vegetated RGF | 15.1 | 1.6 | 9.5 | 4.1 | 69% | |
| Enhanced RGF | 8.6 | 1.3 | 0.6 | 6.8 | 82% | |
| Vegetated Woodchip RGF | 4.0 | 1.1 | 0.6 | 0.5 | 92% | |
*ن