همانطور که در مقاله قبل گفته شد، از بین بردن باکتری های سرسخت یک چالش بزرگ است که سازمان بهداشت جهانی آن را یک مشکل بزرگ جهانی توصیف کرده است. به غیر از بیمارستان ها، محیط های گسترده‌تری می‌تواند در توسعه و گسترش این میکروب‌ها مهم باشد و افراد از طریق آب و غذا می‌توانند آلوده شوند. بنابراین تاسیسات تصفیه آب آخرین مانع در برابر باقیمانده داروها و سایر مواد شیمیایی مصنوعی هستند که وارد خاک و آب شده‌اند.
توانایی تاسیسات تصفیه آب برای خارج کردن پسماند دارویی بر اساس سن، سطح تخصص و استاندارد طراحی بسیار متفاوت است. حتی بهترین سیستمهای تصفیه آب هم تمام مواد شیمیایی خارجی را حذف نمی‌کنند. فرایندهای پیشرفته تصفیه آب، بیشتر برای حذف پاتوژن‌ها طراحی شده‌اند تا تجزیه مولکول‌ها. اگرچه کلرزنی و آنچه که به ازن زنی شناخته می‌شود، تا حدی توانایی تغییر شیمی مولکول‌های دارو را دارند (که دقیقا روشن نیست).
با افزایش استفاده از آب بازیافت شده، کیفیت این آب بسیار حیاتی شده و مدیریت خوب تمام ورودی‌های فاضلاب توسط شرکت‌های آب اهمیت بیشتری پیدا می کند. بنابراین، داروها به عنوان یک خطر بالقوه در خطر آب بازیافت شده شناسایی شده‌اند. این مساله منجر به افزایش آگاهی در مورد مشارکت پسماند از آبخیزهای داخلی و منابع با غلظت بالا مانند بیمارستان‌ها می‌شود.
زمان آن رسیده که صنایع بهداشت و آب همکاری را شروع کنند. متخصصان بهداشت باید از نیاز به مدیریت داروها به عنوان آلوده‌کننده‌های ارگانیک و مقاوم آگاه باشند. آنها می‌توانند با آگاه بودن از اینکه فعالیت‌های آنها چه چیزی وارد فاضلاب و سیستمهای دفع زباله می‌کند به صنعت تصفیه آب کمک کنند، با توجه به میزان محدودی که این سیستم‌ها می‌توانند با تعداد زیاد داروهای پایدار تعامل کنند.
آنها باید تجویز داروهای کمتر سمی و کمتر مقاوم از نظر محیط زیستی، اما به همان اندازه موثر را در صورت امکان در نظر داشته باشند، همچنین تلاش کنند مصرف کلی دارو در جامعه را کاهش دهند. رفع نقاط داغ در «کنترل منبع» مانند بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها می‌تواند تاثیر قابل توجه ای بر مقدار پسماند دارویی ورودی به تاسیسات تصفیه آب داشته باشد. اگر ورودی فاضلاب بیمارستانی مشکل‌ساز فرض شود، برای مقابله با هزینه‌های افزایش یافته پسماند توسط تاسیسات، تصفیه در منبع می‌تواند ترجیح داشته باشد.
شرکت‌های آب باید نسبت به تخلیه سرنگ‌های نیمه خالی در ظرفشویی‌ها توسط کارکنان جلوگیری کنند (که احتمالا برخلاف آداب و رسوم، امری معمول است). سیستمهای تخلیه زباله که دفن داروها در محل دفن زباله را به حداقل می‌رسانند نیز یک باید دیگر است.
هدف صنعت آب باید اطمینان از این باشد که تاسیسات تصفیه در شرایط بهینه کار می‌کنند و اینکه تاسیسات قدیمی‌تر تعویض شده یا ارتقا یافته‌اند. همچنین در جای مناسب باشند. صنعت می‌تواند به بیمارستان‌ها برای تصفیه آب در محل کمک کرده و راه‌هایی برای تخلیه داروهای ناخواسته پیشنهاد کند.
**ن