تصفیه آب حاوی کلر حمام آرشیو مقالات

لازم به تذکر است که مقاله ی فوق که توسط کارکنان هارت اسپرینگ heartspring گردآوری شده، به بررسی کلر آب در ایالات متحده می پردازد، و اساسا ارتباطی با مناطقی که میزان کلر در آن در حد استاندارد می باشد ندارد. در این مطلب به سوالات زیر پاسخ می دهیم.

• آیا پوست می تواند ترکیبات عالی فرّار را جذب نماید؟
• چرا باید از تصفیه آب در حمام استفاده کنیم؟
• مضرات استحمام در آب حاوی کلر چیست؟

• تصفیه آب حمام چگونه موجب زدودن کلر از حمام می شود؟

• آب کلر زده و خطرات ناشناخته ی استحمام

 

داستان آب حاوی کلر، یک روی دیگر هم دارد. هنگامی که پس از تمرینات سخت باشگاه، یک جلسه دویدن یا بازی اسکواش، به خانه برمی گردیم، نه تنها تشنه ایم، بلکه معمولا دوشی هم می گیریم. همیشه تصورمان این بوده است که پاکیزگی و سلامت در یک راستا هستند، و واقعا هم درست است، اما به شرطی که از آب عاری از مواد شیمیایی استفاده کرده باشیم.

اما زمانی که از آب کلرزده استفاده می کنیم، دوش گرفتن ممکن است بسیار کمتر از آن چه که تصور می کرده ایم در راستای سلامت مان باشد. بر حسب قاعده، حلّالیت گازها در آب گرم، کمتر است و زمانی که آب داغ شده یا مقدار کلر آزاد موجود در آب کاهش می یابد، موجب وارد شدن گاز کلر در هوا می شود.

هنگامی که دوش آب گرم می گیریم یا در وان استحمام می کنیم، گاهی اوقات می توانیم به محضی که از آب رها می شود، بویش را حس کنیم. در هنگام فراغت از دوشی کوتاه، مخصوصا وقتی تهویه ضعیف باشد، همینطور که ما دوش آب گرم را ادامه می دهیم، کلر از آب جدا شده و غلظتش در هوایی که تنفس می کنیم پیوسته افزایش می یابد.

آستانه ی بویایی کلر حدود 3.5 ppm (قسمت در میلیون) است، بنابر این زمانی که می توانیم بوی کلر را استشمام کنیم، غلظتش بیش از این مقدار است. غلظت کشنده برای ده دقیقه قرار گرفتن در معرض کلر، حدود 600 ppm است و فکر می کنیم که استحمام منظم با آب کلرزده می تواند خطر مرگ به دنبال داشته باشد.

کلر موجب آماس ریوی شده و به نظر می رسد که قرار گرفتن مرتب در معرض گاز کلر، حتی در سطوح کمی مانند استحمام معمولی، ممکن است به کاهش قابلیت انتقال اکسیژن ریه ها بیانجامد. این موضوع می تواند برای ورزشکاران و سایر افراد مستعد نارسایی قلبی فاکتور مهمی باشد.

جنبه ی دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد، پوست می باشد. پوست، سدّ محافظ مهمّی برای بدن است. زمانی که با آب حاوی کلر دوش می گیریم، دقیقا  پوستمان را در معرض حجم نسبتا زیادی از کلر محلول در آب قرار می دهیم. برخی از این کلر ها با چربی های پوست واکنش داده و همین ترکیبات هستند که ممکن است جذب پوست شوند.

با توجه به قدرت زیاد اکسید شدن کلر، بسیار محتمل به نظر می رسد که قرار گرفتن منظم در معرض آب کلرزده هم موجب افزایش فرایند پیری شود، که بی شباهت به قرارگیری بیش از حد در معرض نور خورشید نمی باشد. به علاوه، ممکن است کلر با تقویت فرایند زوال سلولی، موجب افزایش اثرات پیری ناشی از اشعه ی ماورا بنفش گردد.

فاکتور پوستی دیگری که در رابطه با تخریب ناشی از کلر باید در نظر گرفته شود، تعادل باکتری های طبیعی پوست است. پوست ما به خودی خود دارای شرایط زیستی است که به منظور داشتن پوستی سالم و زیبایی همراهش بایستی از آن محافظت کنیم.

 

جذب پوستی: مسیر قرار گرفتن در معرض ترکیبات آلی فرار :

 

هیدراسیون (آب پوشی)

هرچه پوست مرطوب تر باشد، جذب بیشتری صورت می گیرد. اگر پوست را مرطوب کرده باشیم (از طریق تعریق یا غوطه ور شدن در آب) و اگر ترکیبات آلاینده اش در حالت محلول در آب باشند، انتشار و نفوذشان در پوست بیشتر می شود.

 

دما

افزایش دمای پوست یا آب، ظرفیت جذب پوستی را نسبتا افزایش می دهد. انتظار می رود که در طول شنا و استحمام، بیشترین آب پوشی سطوح پوست رخ دهد.

 

بیماری پوستی

هرگونه آسیب (مانند آفتاب سوختگی) یا جراحت (مانند بریدگی، زخم و خراش) در لایه ی بیرونی پوست، موجب کاهش عملکردش به عنوان سدی در مقابل مواد خارجی می شود. داشتن سابقه ی بیماری های پوستی، مانند پسوریازیس یا اگزما و همچنین بثورات، درماتیت یا هر بیماری مزمن پوست، موجب کاهش سد طبیعی موجود در لایه ی بیرونی پوست می شود.

 

تنوع منطقه ای

سرعت جذب پوستی در مناطق مختلف پوست متفاوت است. کمترین میزانش همان زمانی است که تمام بدن در طول شنا یا حمام در آب غوطه ور شود. پوست بیرونی دست، نسبت به بسیاری از سایر قسمت های بدن، مانند پوست سر، پیشانی، شکم، مناطق داخل و خارج گوش، زیر بغل و ناحیه ی تناسلی، مانع نسبتا بزرگتری برای نفوذ است. در واقع، نفوذ از طریق ناحیه ی تناسلی را 100 درصد تخمین زده اند، که در مقایسه با آن، نفوذ ساعد 8.56 درصد می باشد.

 

سایر مسیرهای ورودی

سایر مسیرهای جذب قابل توجه، عبارتند از : دهان، بینی، گونه ها، حفره ی دهان و مناطق چشم و گوش. قابلیت جذب آلاینده ها به هنگام فرو رفتن در آب، از طریق این مسیر ها را دست کم گرفته اند. تنفس هم که یک مسیر دیگر است. در زمان شنا یا استحمام، مواد شیمیایی فرّار، به احتمال زیاد در نزدیکی سطح آب جمع شده و به راحتی استنشاق می شوند. به علاوه، در این زمان ها ممکن است آب بلعیده شود.

 

تفاوت های فردی

همچنین نرخ جذب پوستی در بزرگسالان سالم، احتمالا نسبت به کودکان و افراد حساس تر، کمتر ارزیابی می شود.

منبع خبر: مجله ی امریکایی بهداشت عمومی سال 1984، مجلد 74، صفحات 479 تا 484

 

چرا باید از تصفیه آب در حمام استفاده کنید؟

کلر یک ماده ی شیمیایی سمی است. این ماده در تصفیه آب مورد استفاده قرار می گیرد تا انواع عوامل بیولوژیکی مانند باکتری و ویروس های موجود در سیستم آب را کاهش داده یا از بین ببرد. زمانی که این آب را می نوشید یا اینکه در آن استحمام کرده، کلر موجود در آن جذب پوستتان شده و یا از طریق تنفس وارد ریه هایتان می شود،  که این اتفاق بسیار زیان بار است.

تخمین زده اند که کلر موجود در بخار دوش حمام تا 100 برابر بیش از آب است، زیرا کلر در دمایی نسبتا پایین تبخیر شده و از آب خارج می شود. اگر از طریق شیری که از مراحل تصفیه آب رد نشده باشد استحمام کنید، کلر را از طریق استنشاق و جذب پوستی وارد بدنتان می کنید.

 

بیماری هایی که قرار گرفتن در معرض کلر به ایجاد آن ها کمک کرده و یا موجب تشدید شان شده است:

• مشکلات تنفسی : مربوط به بینی، گلو، ریه ها و سینوس ها، آسم و برونشیت
• مو: خشکی، شکنندگی، شوره ی سر،
• پوست: خشکی، پوسته پوسته شدن، خارش، بثورات (به ویژه در نوزادان و کودکان)
• مشکلات چشمی.

کلر در سرتاسر جهان به منظور ضدعفونی شیمیایی آب استفاده می شود. میکروب ها، باکتری ها و دیگر اورگانیسم های زنده را می کشد. کلر به آسانی از دیواره ی سلولی عبور کرده و به اسید های چرب سلول می چسبد و موجب اختلال در عملکردهای حفظ زندگی می شود.

بدن انسان از میلیارد ها سلول تشکیل شده است. اکثر مردم می دانند که با تصفیه آب شیر یا خریدن آب معدنی، کیفیت آب آشامیدنی شان بهبود می یابد. با این حال، بسیاری از این مردم نمی دانند که تنها به بخشی از این مشکل پرداخته اند.

نصف تماس روزانه ی ما با کلر، از طریق استحمام صورت می گیرد. کلر، تنها از طریق پوست جذب نمی شود. بلکه در دوش حمام هم مجددا تبخیر شده و از طریق تنفس وارد ریه ها گشته و مستقیما وارد جریان خون می شود. در واقع، تماس با کلر در طول یک دوش، با میزان کلر دریافتی از طریق نوشیدن همان آب در تمام روز، برابری می کند.

 

استحمام در آب حاوی کلر : نقل قول هایی از مسئولین محترم

آگاهی امریکایی ها نسبت به آلاینده های موجود در منابع آب کشور، در حال افزایش است و بسیاری از آن ها یک نمونه دستگاه تصفیه آب خانگی نصب می نمایند تا آب آشامیدنی شان را تصفیه کنند. با این حال هنوز هم بسیاری از آن ها همچنان در آب شیر استحمام می نمایند، غافل از اینکه استنشاق بخار هایی که از مراحل تصفیه آب عبور داده نشده است، بسیار مضر تر از نوشیدن همان آب است.

هنگام دوش گرفتن، کلروفرم سمی تبخیر شده و وارد هوای اطراف تان می گردد که تنفسش می کنید. به علاوه، در گزارشی با عنوان «آب ایراد دار در شیر آب» که توسط مرکز مطالعات حقوق پاسخگو، تهیه شده است، آورده اند که: بالغ بر 2100 آلاینده در آب آشامیدنی یافت شده است. که 190 مورد از این آلاینده ها، عوارض نامطلوب بهداشتی به بار می آورند.

در مجموع، 97 عامل سرطان زا، 83 عامل جهش زا یا مشکوک به جهش زایی (که موجب جهش سلولی می شوند 9، 23 مروّج تومور و 28 آلاینده ی سمی حاد و مزمن، در آب آشامیدنی امریکا یافت شده است. بر اساس مجله ی غرب و شرق، مصرف کننده ها باید دستگاه تصفیه آب سردوشی حمام که کلر و دیگر آلاینده های آب را می زدایند، خریداری نموده و از قرار گرفتن در معرض کلروفرم و دیگر مواد سمی، جلوگیری به عمل آورند.

 

به گفته مرکز مطالعات حقوق پاسخگو، مجله ی تحقیقی مصرف کننده ها : «دوش آب گرم طولانی می تواند خطرناک باشد زیرا مواد شیمیایی سمی با غلظت زیاد استنشاق می شوند.»

آگوست 1987، مجله ی آندلمن، دکترا

«ما به این نتیجه رسیده ایم که جذب پوستی آلاینده های موجود در آب آشلامیدنی، نادیده گرفته شده است و خوردن آب، تنها راه یا حتی راه اصلی قرار گرفتن در معرض کلر نمی باشد.» 

مجله ی امریکایی بهداشت عمومی، می، 1984، مجلد 74، شماره ی 5

«از قضا، حتی کلر که به طور گسترده برای ضدعفونی آب استفاده می شود، آثار سرطان زایی تولید می کند. مطالعات نشان می دهند که مواد شیمیایی مزمن را می توان به هنگام دوش گرفتن و استحمام در وان، جذب پوستی و تنفس نمود.» 

گزارش دنیا و اخبار امریکا – 29 جولای 1991، آیا آب تان سالم است؟ - وضعیت خطرناک آب تان

«بنابر تحقیقاتی که هفته ی گذشته جامعه شیمی امریکا در جلسه ای مطرح نمود، دوش گرفتن، تهدیدی برای سلامت شماست. حمام ها (وان ها به میزان کمتری) بسیار بیش از آب آشامیدنی، باعث قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی موجود در منابع آب می شوند. مواد شیمیایی به صورت بخار از آب خارج شده و استنشاق می گردند. همچنین ممکن است در تمام خانه پخش شده و توسط دیگران استنشاق شوند.»

دانشمند جدید، 18 سپتامبر 1986، ایان اندرسون

«مطالعات، وجود بسیاری از مواد شیمیایی آلی سمی فرّار (voc ها) از کلروفرم و زیست کش ها تا کربن تتراکلرید، در آب آشامیدنی را اثبات کرده اند. این یافته ها به تحقیقاتی در رابطه با خطرات استنشاق این ترکیبات به هنگام انتشار در هوا در طول حمام و دوش، منجر شده است. اما از آن جا که تجهیزات دوش و وان، در این آزمایشات تفاوت های عمده ای داشته اند، انتشار هر یک از voc ها در هوا، توسط یکی از دستگاه های مورد آزمایش، نسبت به دستگاهی دیگر، می تواند تا ده برابر متفاوت باشد.»

جان سی لیتل، آزمایشگاه لورانس برکلی (کالیفرنیا)، اخبار علمی، 15 آگوست 1992.

«هوای پر بخار یک حمام، حاوی مقادیر قابل توجهی از حداقل دو مواد شیمیایی سرطان زا می باشد که به صورت بخار از آب خارج شده اند.»

مجله ی آندلمن، استاد شیمی آب، دانشگاه پیتزبورگ

حدودا دو دهه است که سرطان زاهای شناخته شده یا مظنون در منابع آب شهری یافت شده اند. یکی از آن دو، کلروفرم بود که طی فرایند کلرزنی تولید شده و میلیون ها امریکایی را در معرض خطر قرار می دهد. و این یافته، بدون شک، احتمال وجود یک مشکل عمده ی سلامت عمومی را نشان می دهد و اما هنوز هم پیشرفت ها در این زمینه بسیار کند بوده است.»

- دکتر پیتر آیزاکسون، کارشناس ارشد و استاد اپیدمیولوژی، گروه سلامت، دانشکده پزشکی دانشگاه آیووا

جذب پوستی آلاینده های موجود در آب آشلامیدنی، نادیده گرفته شده است و خوردن آب، تنها راه یا حتی راه اصلی قرار گرفتن در معرض کلر نمی باشد.»

دکتر هالینا براون- مجله ی امریکایی بهداشت عمومی

به احتمال قوی، دوش گرفتن علت افزایش سطح کلروفرم ناشی از کلر موجود در آب، در تقریبا تمام خانه ها می باشد. طی یک دوش ده دقیقه ای در آب شهری، سطح کلروفرم (یک سرطان زای شناخته شده) تا 100 برابر افزایش می یابد.

سازمان حفاظت از محیط زیست- دکتر لانس والاس

«من به دوستانم توصیه می کنم که دوش سرد و سریع بگیرند»

این نقل قولی است از دکتر جولیان بی آندلمن، استاد شیمی آب، در دانشگاه پیتزبورگ، که گفته بود هرچه دوش تان طولانی تر و گرم تر باشد، مواد شیمیایی بیشتری وارد هوا می شوند.

روزنامه ی سان جوز مرکری، 11 سپتامبر 1986

«محققان زیادی، سمی بودن و میزان بسیار بالای نفوذ مواد شیمیایی آلی فرّار را گزارش کرده اند»

مجله ی امریکایی بهداشت عمومی

«یکی از استادان شیمی آب دانشگاه پیتزبورگ می گوید قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی بخار شده ی موجود در منابع آب، از طریق دوش گرفتن و استحمام و تنفس کردن این مواد، 100 برابر بیشتر از آشامیدن همان آب است.»

گزارش نادر، آب ایراد دار در شیر، مرکز مطالعه ی حقوق پاسخگو

«"آکادمی ملی علوم تخمین می زند که در ایالات متحده، سالانه200  تا 1000 نفر، از سرطان ناشی از خوردن آلاینده ها در آب می میرند. احتمال می رود که تهدید اصلی این آلاینده ها برای سلامت بشر، مربوط به تنفس شان به عنوان آلاینده های هوا باشد. علت انتشار بالایشان این است که نسبت سطح به مقدار در قطره های آبی که توسط سردوش پخش می شوند، بیشتر از همین نسبت در آبی است که در حمام بخار می شود.»

اخبار علمی، مجلد 130، جانت رالوف

 

تصفیه آب چگونه موجب زدودن کلر و پاک خالص شدن آب حمام می شود؟

تکنولوژی جایگاه هنر که کلر، گوگرد، بو، آب زنگ زده و ذرات فلزهای سنگین موجود در دستگاه تصفیه آب را می زداید، شامل فیلتر های تصفیه آب چندگانه می باشد که عبارتند از: KDF (مس و روی) و Chlorgon (نمک های معدنی).

طراحی این مدل از دستگاه تصفیه آب به گونه ای است که از کارتریج قابل تعویضی با قابلیت نصب آسان در آن ها استفاده می شود. به محض باز شدن آب پرفشار شیر، رسانای KDF مانند دو قطب یک باتری عمل می کند، مس همان کاتود (قطب منفی) و روی همان آنود (قطب مثبت) می باشد و در این اثنا یک جریان الکتریکی لحظه ای به وجود می آید.

از آنجا که کلر آزاد (خالص) ترکیبی بسیار ناپایدار است، در حضور KDF، مولکول های کلر، الکترون های موجود در اقصی نقاط خود را از دست داده و به آن ها اجازه می دهند تا فورا با عناصر مس و روی ترکیب شده و نتیجتا به تشکیل نمک های بدن بی ضرر و کیلات پذیری (از جمله کوپریک و روی کلرید) می انجامد.

KDF ترکیبی از مس و روی است، دو عنصر نامتشابه به شکل دانه های ریز که توسط قانون اضداد عمل کرده و تا 99 درصد کلر خالص، مقادیر مختلف اکسید آهن، سولفید هیدروژن و ذرات ریز سرب را از آب زدوده و آن را عاری از باکتری می نماید.

 

CHLORGON یک نمک معدنی است که کلرهای ترکیبی را می زداید.

CHLORINE یک ماده ی شیمیایی سمی و غیر آلی است که باکتری ها و مواد آلی زنده، از جمله سلول های پوستی و سلول های درون بدن را می کشد. این ماده یک عامل شوینده است که باعث خشکی پوست و شکنندگی مو شده و با سرطان روده ی بزرگ و مثانه در ارتباط است. همچنین، زمانی که در یک دوش یا وان آب گرم تبخیر می شود، نوعی محرّک ریه ها و غشاهای مخاطی نیز می باشد.

فلزهای سنگین : در حضور رسانای KDF و جریان الکتریکی دقیقه ای که ایجاد می کند، ذرات ریز سرب و مقادیر بیشتر اکسید آهن، با پیوستن به ترکیبات مس و روی، عملا خود را از آب حذف می نمایند، درست مانند آبکاری. آهن و گوگرد فورا به این رسانا می پیوندند و هرچه میزان این دو عنصر در آب بیشتر باشد، طول عمر دستگاه تصفیه آب کمتر خواهد بود و در نتیجه کارتریج های تعویضی بیشتری نیاز خواهید داشت.

باکتری : رسانای kdf میزبان نامناسبی برای باکتری E. Coli و سودوموناس بوده و مانع رشد آن ها در دستگاه تصفیه آب می گردد. Kdf دستگاه را عاری از باکتری می نماید.

 

چرا از kdf استفاده کنیم؟ چرا از کربن استفاده نکنیم؟

همانطور که قبلا گفتیم، kdf یک رسانای ضد باکتری است. کربن چنین نیست، بلکه عملا می تواند به زمین حاصلخیزی برای رشد و تولید باکتری ها تبدیل شود. همچنین با وجود آب گرم، کربن متمایل به خراب شدن گشته، قوه ی جذبش را از دست داده و حتی ممکن است آلاینده های به دام افتاده را آزاد نماید.

در مقابل، آب گرم برای kdf نقش کاتالیزور را ایفا نموده و کمک می کند تا مؤثرتر عمل کرده و اجازه ندهد که آلاینده ها به آب برگردند. نوشیدن، استحمام و شنا در آب حاوی کلر، افزایش خطر ابتلا به سرطان مثانه را به دنبال دارد.

مجله ی همه گیری شناسی امریکا، ژانویه 2007

دکتر کریستینا ام ویلانووا از موسسه شهرداری تحقیقات پزشکی بارسلونا و همکاران اظهار نمودند که اولین حدسی که از یافته ها بر می آید، این است که این مواد شیمیایی، زمانی که تنفس شده یا از طریق پوست جذب می شوند نیز همانند زمانی که خورده شوند، می توانند مضر باشند.

ویلانووا و تیمش خاطرنشان کردند که مواد شیمیایی، مخصوصا کلر، که برای ضدعفونی کردن آب مورد استفاده قرار می گیرند، می توانند فراورده های جانبی تولید نمایند که با افزایش سرطان مرتبط می باشند. آن ها افزودند، رایج ترین فراورده ی جانبی کلر، که تری هالومتان نام دارد، می تواند از طریق جذب پوستی یا استنشاق وارد بدن شود.

به منظور بررسی کردن رابطه ی میان میزان تماس با تری هالومتان ها در طول عمر و خطر سرطان مثانه، محققان 1219 مرد و زن مبتلا به سرطان مثانه را با 1271 شخص کنترل شده که به این بیماری دچار نبودند، مقایسه کرده و قرار گرفتن شان در معرض آب کلرزده، چه از طریق نوشیدن یا شنا یا استحمام، را مورد مطالعه قرار دادند. این محققین همچنین میانگین سطح هالومتان های آب 123 شهرداری را نیز در تحقیق شان بررسی نمودند.

محققان دریافتند که افراد ساکن خانه هایی که سطح تری هالومتان های موجود در آب شان بیش از 49 میکروگرم بر لیتر بود، دو برابر افراد ساکن در خانه هایی که سطح تری هالومتان ها در آب شان کمتر از 8 میکروگرم بر لیتر بود، در معرض خطر ابتلا به سرطان مثانه هستند. آن ها گفته اند که در جوامع صنعتی، سطوح تری هالو متان ها در آب حدود 50 میکروگرم بر لیتر می باشد.

افراد مورد مطالعه ای که آب حاوی کلر می نوشیدند، 35 درصد بیش از دیگران در معرض خطر سرطان مثانه بودند، حال اینکه استفاده از استخرهای شنا، این خطر را تا 57 درصد افزایش می داد، و افرادی که دوش های طولانی تر می گرفتند، یا در شهرهایی با سطح هالومتان بیشتر در آب زندگی می کردند، بیشتر در معرض خطر بودند.

ویلانووا و همکارانش گفته اند، زمانی که هالومتان ها از طریق ریه یا پوست، جذب بدن می شوند، احتمالا اثر سرطان زایی بیشتری خواهند داشت، زیرا توسط کبد سم زدایی نمی شوند.

محققان نتیجه گرفتند که «این مشاهدات، اگر در جاهای دیگر نیز تصدیق شوند، کاربردهای مهمی در زمینه ی بهداشت عمومی و در رابطه با پیش گیری از تماس با این آلاینده ها خواهند داشت.»

شرکت بهاب ارائه دهنده انواع دستگاه تصفیه آب خانگی ،  دستگاه تصفیه آب ورودی ساختمان ، فیلتر تصفیه دوش حمام و همچنین انواع  پیش تصفیه آب می باشد. این مدل های مختلف به راحتی شن و ماسه، گل و لای، ذرات معلق موجود در آب ، کلر و ترکیبات کلر و سایر آلاینده های شیمیایی را حذف می کنند و آب تصفیه شده خوش طعم را در اختیار شما قرار می دهند.

در صورت هرگونه سوال و یا سفارش تلفنی می توانید از طریق شماره تلگرام تصفیه آب 09129418377  و یا ایمیل info@wfiltration.com با کارشناسان تصفیه آب بهاب در ارتباط باشید.

 

**ن