تعاریفی که اغلب در نظریه های آلودگی آب شیرین به کار می روند
ابیوتیک: غیر زنده. مقایسه شود با بیوتیک.
رسوب اسیدی: نزول اسیدها و ترکیبات تشکیل دهنده ی اسید از اتمسفر به سطح زمین را گویند. رسوب اسیدی معمولا به نام باران اسیدی شناخته شده است؛ اصطلاحی که تنها به رسوب مرطوب قطرات اسیدها و ترکیبات تشکیل دهنده ی اسید اشاره دارد.
محلول اسید: هر گونه محلول آبی است که یون های هیدروژن (H+) بیشتری نسبت به یونهای هیدروکسید (OH-)داشته باشد؛ هر محلولی با pH کمتر از 7.
سمیت حاد: سمیت کوتاه مدت یک محصول در یک دوز واحد. که آن را می توان به سمیت دهانی، پوستی و تنفسی تقسیم نمود.
جذب سطحی: جذب یک پدیده سطحی است که برخی از محصولات از خود به نمایش می گذارند و به موجب آن یک پیوند فیزیکوشیمیایی با مواد تشکیل می دهند. با جذب اشتباه گرفته نشود.
تنفس هوازی: فرآیند پیچیده ای است که در سلول های اکثر موجودات زنده رخ می دهد، که طی آن مولکول های آلی مغذی مانند گلوکز (C6H12O6) با اکسیژن (O2) ترکیب شده و دی اکسید کربن(CO2)، آب(H2O)، و انرژی تولید می کنند. با فتوسنتز مقایسه شود.
قلیایی: گاهی اوقات آب یا خاک حاوی مقداری قلیایی مواد (به شدت اولیه) است که برای افزایش مقدار pH به بالاتر از 7.0 کفایت می کند و برای رشد محصولات مضر می باشد.
آمونیاک: یک ترکیب گازی تند و بی رنگ نیتروژن و هیدروژن که در آب بسیار انحلال پذیر است و به راحتی می توان آن را به کمک سرما و فشار به مایع تبدیل کرد. آمونیاک با NOx واکنش داده و نیترات آمونیوم تشکیل می دهد.
آنیون: اتمی که بار خالصش منفی است، زیرا بیش از پروتون حاوی الکترون است؛ یک یون با بار منفی.
اتروفیکاسیون مصنوعی: (اتروفیکاسیون فرهنگی را ببینید)
اعماق دریا: واقع در انتهای آب یا در رسوبات کف آن، و یا مربوط به ارگانیسم های ساکن در کف آب.
تجمع زیستی: افزایش یک ماده شیمیایی در اندام یا بافت خاصی در سطحی بالاتر از حدی که به طور معمول انتظار می رود. با بزرگی زیستی مقایسه شود.
غلظت زیستی: افزایش غلظت یک ماده شیمیایی در یک موجود زنده به علت تجاوز میزان جذب بافتی از نرخ سوخت و ساز و دفع بدن.
عامل غلظت زیستی (BCF): نسبت غلظت مواد شیمیایی موجود در خود ارگانیسم به غلظت همین مواد در آب های اطراف آن. مورد استفاده برای توصیف تجمع مواد شیمیایی در ارگانیسم ها، به خصوص آبزی ها، که در محیط آلوده زندگی می کنند.
زیست تخریب پذیری: استعداد یک ماده برای تجزیه شدن توسط میکروارگانیسم ها. به ویژه، سرعتی که در آن باکتری ها و عوامل محیطی طبیعی می توانند ترکیبات را از نظر شیمیایی بشکنند.
زیست تخریب پذیر: یک محصول موجود در فاضلاب زیست تخریب پذیر است اگر بتواند برای مثال، از طریق تصفیه ی فاضلاب، به راحتی تجزیه یا هضم شود.
تنوع زیستی: تنوع و تنوع پذیری ارگانیسم های زنده و اکوسیستم هایی که در آن وجود دارند. تنوع زیستی، تعداد آیتم های مختلف و فراوانی نسبی آنها را شامل می شود؛ این آیتم ها در سطوح بسیاری سازمان دهی می شوند، اعم از اکوسیستم های کامل یا ساختارهای بیوشیمیایی که اساس مولکولی وراثت هستند. بنابراین، تنوع زیستی عبارت است از فراوانی نسبی اکوسیستم ها، گونه ها، و ژن های مختلف.
زیست کش: یک افزودنی که آلاینده های بیولوژیکی را از بین می برد.
بزرگی زیستی: افزایش غلظت DDT، PCB، و سایر مواد شیمیایی محلول در چربی که به آرامی تجزیه پذیر هستند، در ارگانیسم ها، در سطوح تغذیه ای بالاتر از یک زنجیره یا شبکه ی غذایی. با تجمع زیستی مقایسه شود.
نشانگر زیستی: هر پارامتری که بتوان از آن برای اندازه گیری تعامل بین یک سیستم بیولوژیکی و یک عامل محیطی استفاده کرد، که ممکن است شیمیایی، فیزیکی یا بیولوژیکی باشد (WHO 1993).
ردیابی زیستی: استفاده از ارگانیسم های زنده برای آزمودن مناسب بودن پساب برای تخله شدن در آب های دریافتی و برای تست کیفیت آب هایی که در پایین یکک مکان تخلیه موجود هستند.
بیوتیک: موجودات زنده ای که اجزاء زنده ی اکوسیستم را تشکیل می دهند. با ابیوتیک مقایسه شود.
BOD: نیاز بیوشیمیایی به اکسیژن؛ مقدار اکسیژن مصرف شده توسط باکتری ها و سایر میکرو ارگانیسم ها.
بافر: یک محلول که تغییرات غلظت یون هیدروژن، که در نتیجه ی یک واکنش شیمیایی رخ می دهد را به حداقل می رساند.
عامل بافر: یک محلول اسیدی یا قلیایی را خنثی می کند.
شیمی سنتز: فرایندی که طی آن موجودات خاصی (مخصوصا باکتری ها) ترکیبات معدنی را از محیط خود استخراج کرده و بدون حضور نور خورشید آنها را به ترکیبات آلی مغذی تبدیل می کنند. با فتوسنتز مقایسه شود.
سمیت مزمن: سمیّت بلند مدت یک محصول در دوزهای کم و مکرر. تعیین سمیّت مزمن اغلب سالها طول می کشد.
COD : نیاز شیمیایی به اکسیژن، آزمونی که ظرفیت بالقوه ی یک میکروارگانیسم برای واکنش دادن با اکسیژن را می سنجد.
ترکیب: ترکیبی از اتم ها یا یون هایی با بار مخالف، حاصل از دو یا چند عنصر مختلف که توسط نیروهای جاذبی به نام پیوندهای شیمیایی به هم پیوسته اند.
اتروفیکاسیون فرهنگی (یا مصنوعی): اتروفیکاسیون دریاچه ها که توسط انسان ها عارض می شود.
تجزیه پذیر: چیزی که می توان آن را کاهش داد، شکست و یا از نظر شیمیایی تجزیه کرد.
آب شیرین کنی: حذف املاح از آب شور و تولید آب شیرین. این روش در حال تبدیل شدن به یک راه محبوب جهت تهیه ی آب شیرین برای مردم است.
تخلیه: حجم آبی که در یک دوره ی زمانی معین از یک مکان مشخص می گذرد. معمولا به صورت فوت مکعب در ثانیه بیان می شود.
اکسیژن محلول (DO): اکسیژن محلول در فاضلاب، آب، و یا سایر مایعات، معمولا به صورت میلی گرم بر لیتر و یا درصد اشباع بیان می شود. این همان آزمونی است که در تعیین BOD مورد استفاده قرار می گیرد.
مواد جامد محلول: مقدار کل مواد محلول، اعم از آلی و غیر آلی، موجود در آب یا فاضلاب. ازدیاد مواد جامد محلول، آب را برای نوشیدن ناخوشایند کرده و برای استفاده های صنعتی نامناسب می کنند. اندازه گیری ها به صورت ppm یا میلی گرم بر لیتر بیان می شوند.
مصرف خانگی آب: آبی که برای مقاصد خانگی، مانند آشامیدن، تهیه مواد غذایی، حمام کردن، شستن لباس، ظروف، سگ ها و سیفون توالت و آبیاری چمن و باغ مورد استفاده قرار می گیرد. حدود 85٪ از آب های داخلی توسط یک مرکز دولتی، مانند سازمان آب کشور به خانه ها عرضه و تحویل می شود. حدود 15 درصد از جمعیت کشور آب خود را عمدتا از چاه تامین می کنند.
شرایط اقلیمی: شیوه ی کلی زندگی و یا نقش یک گونه در یک اکوسیستم. این موضوع تمام شرایط شیمیایی و بیولوژیکی و فیزیکی که یک گونه برای زندگی و تولید مثل در یک اکوسیستم به آن ها نیاز دارد را شامل می شود. شرایط اساسی و شرایط واقعی را ببینید.
اکوسیستم: جمعی از ارگانیسم های درحال تعامل، همراه با محیطی که این موجودات در آن زندگی می کنند و واکنش نشان می دهند.
پساب: مایعی که از طریق یک عملیات پردازش منتقل می شود.
تجزیه کنندگان درون ریز: موادی که تولید یا انتقال هورمون ها در بدن را متوقف می کنند.
اپیلیمنیون: یک لایه بالایی آب گرم به همراه سطوح بالایی از اکسیژن محلول.
اتروفیکاسیون: غنی سازی آب توسط مواد مغذی گیاهی معدنی. این مواد مغذی، به ویژه نیتروژن و فسفر هستند، و در نتیجه ی افزایش مواد مغذی به دلیل فعالیت های انسانی به آب ریخته می شوند.