0
محصول تعداد قیمت - تومان
محصولات
راهنمای انتخاب محصولات
  • استخدام در چندین ردیف شغلی

    حقوق وزارت کار با مزایای کامل به همراه بیمهاستخدام کاشناس خدمات پس ار فروشاستخدام وب مستر جهت تولید محتوای سایت

    استخدام فوری در کرج
  • تعمیر و تعویض فیلتر دستگاه تصفیه آب

    تعمیر انواع دستگاه تصفیه آب خانگی و نیمه صنعتیتعویض فیلتر دستگاه تصفیه آب خانگی و نیمه صنعتیارایه کلیه قطعات و لوازم اورجینال دستگاه تصفیه آب خانگی و نیمه صنعتی

    درخواست تعمیر تصفیه آب
  • فروش ویژه انواع آبسردکن زیر قیمت بازار

    فروش انواع آبسردکن کره، تایوان، چینفروش انواع جالیوانی آب سردکن و لوازم جانبیفروش انواع مخزن آبسردکن تصفیه دار و ساده

    خرید آبسردکن
  • جشنواره فروش انواع سوداساز

    فروش سوداساز و نوشیدنی ساز درینک میت و آی سودافروش و شارژ کپسول گاز انواع سوداسازآغاز فروش فوق العاده سوداساز کلایمکس آلمان با قیمت استثنایی

    خرید سوداساز
  • جشنواره فروش دستگاه تصفیه آب

    آغاز فروش فوق العاده برترین مدلهای دستگاه تصفیه آب ، فقط برای مدت محدودانواع دستگاه تصفیه آب اورجینال و دستگاه سوداساز. ضمانت اصالت کالاتخفیف های ایده آل همراه با هدایا

    فروش فوق العاده تصفیه آب
  • سیستم های تصفیه آب بهاب

    تخصصی ترین مرکز آموزش، نقد، بررسی و ارائه خدمات اینترنتی دستگاه تصفیه آبمشاوره رایگان جهت تهیه و تیم مجرب فنی جهت سرویس دستگاه تصفیه آب شماجامع ترین فروشگاه اینترنتی دستگاه تصفیه آب ، فیلتر آب و لوازم

    تصفیه آب بهاب

به راحتی و با پاسخ به چند سوال محصول خود را بیابید

مقالات گروه رزین تبادل یونی


  • آشنایی با فیلتر رزینی تصفیه آب

    رزین تبادل یونی برای افرادی که در زمینه تصفیه آب کار می کنند، نامی آشناست؛ اگرچه اغلب مردم عادی آن را نمیشناسند. از آنجا که رزین تبادل یونی نقش موثری در فرآیند تصفیه آب دارد، در این مقاله قصد داریم شما را با خصوصیات و کاربرد آن آشنا کنیم. جهت مشاهده قیمت و خرید رزین کیلویی روی لینک قبل کلیک نمایید. جهت مشاهده قیمت و خرید انواع رزین تصفیه آب 10 اینچ روی لینک قبل کلیک نمایید. رزین های تعویض یونی دانه های پلیمری بسیار ریزی هستند که به رنگهای سفید، زرد و نارنجی یافت می شود. دانه های رزین دارای بار یونی هستند. گروه های یونی به صورت غیر متحرک و ثابت به دانه های رزین چسبیده اند و یون های آزاد که قادر به حرکت هستند بین فواصل دانه ها قرار گرفته اند. رزین ها مولکول های درشتی دارند که دو سر آنها قطبی بوده و دارای بارهای مخالف می باشند. همانطور که مشاهده میکنید در  بخش سمت چپ از شکل زیر، اکثر یون های سولفیت (گوگرد تری‌ اکسید SO3) به شبکه پلیمری چسبیده اند و یون های سدیم (Na) به عنوان یون متحرک در این رزین وجود دارند.   طبقه بندی و عملکرد رزین تبادل یونی : رزین ها به دو دسته کاتیون و آنیون تقسیم می شوند که با توجه به قدرت یونی میتواند رزین ضعیف یا قوی تلقی شود.  رزین کاتیونی قوی رزین کاتیونی ضعیف رزین آنیونی قوی رزین آنیونی ضعیف همچنین فیلتر رزینی تصفیه آب ممکن است ترکیبی از کاتیون و آنیون باشد که به نام رزین میکس بد شناخته می شود. فیلترهای رزین کاتیونی قدرت مبادله ی یون با بار مثبت را دارا هستند و فیلترهای رزین آنیونی، یون های منفی را مبادله میکنند؛ فیلترهای رزین میکس بد، دارای هردو قابلیت رزین های آنیونی و کاتیونی با یکدیگر هستند.   نحوه تصفیه فیلتر رزینی تصفیه آب رزین کاتیونی :  قادر به جداسازی کلسیم، منیزیم، آهن و هیدروژن از آب می باشد. رزین آنیونی :  میتوانند کلر و گوگرد را از آب جدا کند. رزین میکس بد :  کارکردهای هر دو رزین آنیون و کاتیون را باهم دارند.     کاربرد فیلتر رزین در صنعت تصفیه آب : رزین تبادل یونی بدلیل قدرت بالا در جذب آلاینده ها، در صنعت کاربردهای فراوانی دارند. به عبارت دیگر هرجا که نیاز به تصفیه آب یا مایعات باشد، رزین میتواند بکار برده شود. برخی از این کاربردها شامل استفاده از رزین در صنایع مواد غذایی، دارویی، مراکز آزمایشگاهی و...می باشد. یکی از کاربردهای عمده رزین تبادل یونی ، استفاده از آن در دستگاه تصفیه آب آزمایشگاهی و دارویی است. همچنین کاربردهای گسترده ای در تامین آب مورد نیاز برای آکواریوم دارد. جهت مشاهده انواع سختی گیر آب آکواریوم روی لینک قبل کلیک نمایید. با این حال استفاده از رزین در دستگاه تصفیه آب خانگی که از روش های غیر اسمز معکوس استفاده میکنند نیز رایج است. استفاده از فیلترهای میکس یا ترکیبی در تصفیه آب خانگی میتواند جایگزین روش اسمز معکوس ro شود، زیرا به راحتی قادر به حذف نیترات، نیتریت، سختی آب و سایر آلاینده های محلول است. بدلیل دقت بالای دستگاه تصفیه آب اسمز معکوس خانگی ، استفاده از رزین در این نوع تصفیه آب ها منطقی نیست. فیلتر ممبران میتواند به صورت فیزیکی سختی آب را کاهش داده و آلاینده های محلول را حذف نماید.   احیا فیلتر رزینی تصفیه آب : رزین با توجه به نوع و کیفیت آن، دارای یک ظرفیت اسمی است که بر اساس آن میتواند حجم خاصی از آلاینده ها را در خود نگهدارد. پس از آن اشباع شده و لازم است احیاء شود. رزین کاتیونی با آب نمک احیاء می گردد. کافیست آب نمک 10٪ را از بین دانه های رزین عبور دهیم. اگر رزین احیاء نگردد، ممکن است مواد معدنی سخت در آن رسوب شود و کیفیت خود را از دست بدهد. در مقاله نحوه احیای رزین رسوب گیر کولر آبی ، نحوه احیا رزین کاتیون آموزش داده شده است. در سیستم های صنعتی و بزرگ، احیا سختی گیر رزینی به صورت خودکار انجام می شود. برای این کار معمولا از مخازن خاص و سوییچ های هوشمند استفاده می شود. به صورت عمومی سعی میشود احیای رزین طوری برنامه ریزی شود که در زمان شب اتفاق بیفتد. همچنین برای قطع نشدن سیستم تصفیه آب ، معمولا از دو منبع سختی گیر رزینی استفاده میشود، به گونه ای که وقتی یکی از آنها در حال احیا است دیگری به کار خود ادامه می دهد.     برای آشنایی بیشتر با دلایل استفاده از سختی گیر آب ، نحوه کار و نحوه تنظیم سختی گیر آب پیشنهاد می شود مقالات زیر را مطالعه نمایید. شیر کنترل سختی گیر چگونه کار می کند تنظیم شیر کنترل در سختی گیر آب روش تنظیم سختی گیر آب     در صورت تمایل، جهت دریافت مشاوره، پرسش در مورد محصول مورد نظر و خرید از طریق شماره تلفن های ثابت 02186027905 - 02634606148، واتس اپ و تلگرام 09129418377 و آدرس ایمیل info@wfiltration.com و یا چت آنلاین با کارشناسان تصفیه آب بهاب تماس بگیرید.                       ***/**ن

  • روش های بازسازی دستگاه تبادل یون_بخش اول

    اکثر رزین های تبادل یون به صورت ستونی استفاده می شوند. عملیات تبادل یون اساسا ناپیوسته است: یک فاز بارگیری، به نام اجرای سرویس، پس از بازسازی رزین های پربار صورت می گیرد. دو روش اصلی برای فرآیند بازسازی وجود دارد:   •  بازسازی هم-جریانی، که در آن، در طول اجرای خدمات و همچنین در طول بازسازی، مایعات از بالا به پایین ستون جاری می شوند. • بازسازی جریان معکوس، که در آن مایعات، در طول اجرای خدمات و بازسازی، متناوبا به سمت بالا و پایین جاری می شوند. همچنین اطلاعاتی راجع به بازسازی MB، مقادیر بازسازی (تناسب بازسازی)، بازسازی شاهراه، و انواع و غلظت های بازسازی ارائه خواهیم داد.    بازسازی هم-جریان (CFR)  در آغاز تبادل یون از این روش بازسازی استفاده می شود: محلول تصفیه کننده از بالا تا پایین ستون جریان می یابد، و بازسازی نیز در همین مسیر صورت می گیرد. مشکل این است که رزین های به شدت اسیدی و به شدت بازی در پایان بازسازی به طور کامل به H  یا OH تبدیل نمی شوند، چرا که این امر نیازمند فزونی بسیار بالای بازسازی شیمیایی است. در نتیجه، در پایان بازسازی، لایه های پایینی بستر رزین از لایه های بالایی آلوده تر هستند، به طوری که زمانی که بارگیری بعدی آغاز می شود، به علت تبادل یون های آلاینده با یون های H+ یا (OH—) تولید شده در طول تبادل، نشت بسیار بالاست.   منطقه ی تیره در تصویر بالا نسبت رزین پربار را و منطقه ی زرد، نسبت رزین بازسازی شده را نشان می دهد. تصویر کوچک سمت آنچه را که مد نظر من است توضیح می دهد: به عنوان مثال، در سطح A، 50٪ رزین پربار و 50٪ آن بازسازی شده است. در بالای منطقه ی تبادل، رزین کاملا پربار شده، و در زیر آن کاملا بازسازی شده است. در بازسازی هم-جریانی، تنها راه برای کاهش این نشت دائمی، افزایش مقدار بازسازی است، تا جایی که یون های آلاینده ی کمتری در خروجی ستون برجای بماند.   بازسازی جریان معکوس  (RFR) این فرایند «بازسازی جریان مخالف» هم نامیده می شود. در گذشته، بازسازی ضد جریان نامیده می شد، اما این اصطلاح خیلی صحیح نیست زیرا بستر رزین حرکت نمی کند. در بازسازی جریان معکوس، بازسازی کننده ها در جهت مخالف جریان خدمات تزریق می شوند. این فرایند دو زیر-شاخه دارد:   1. بارگیری رو به بالا و بازسازی رو به پایین، که در فرایند های  بستر شناور و AmberpackTM می بینیم. 2. بارگیری رو به پایین و بازسازی رو به بالا، همانطور که در فرآیندهای UFDTM و UpcoreTM می بینیم.   در این مورد، بازسازی کننده نباید یون های آلاینده را با فشار به تمام بستر رزین بفرستد. اول لایه هایی که بارشان کمتر است بازسازی می شوند و زمانی که بارگیری بعدی (بار نشینی) شروع می شود تمیزترین خواهند بود.     و یا با بارگیری رو به بالا: بازسازی جریان معکوس دو مزیت قابل توجه دارد: 1. خلوص آب تصفیه شده با این روش بسیار بالاتر از آبی است که با روش هم-جریانی تصفیه شده باشد، زیرا در این روش نشت بسیار کم است. 2. بازسازی کننده ی کمتری نیاز است، زیرا لازم نیست که یون های آلاینده به تمام بستر فرستاده شوند، و مقدار نشت تقریبا از مقدار ماده ی بازسازی کننده مستقل است.   کیفیت آب تصفیه شده   در پایان بازسازی، لایه خروجی از ستونی که به صورت CFR بازسازی شده است بالاترین غلظت ناخالصی را دارد، در حالی که در RFR لایه ی خروجی حاوی رزین هایی است که از همه بیشتر بازسازی شده اند. به همین دلیل است که در CFR آلاینده های موجود در پایین، در آغاز فرایند بیشتر به علت «اثر خود-بازسازی» وارد آب تصفیه شده می شوند تا در وسط فرایند؛ در حالی که در RFR هر یک از آلاینده های جایگزین شده ی لایه ی ورودی بلافاصله از یک لایه ی زیرین حذف می شوند. نمودار، مشخصات یک نشت معمولی در طول دوره ی بارگیری را نشان می دهد (به عنوان مثال رسانایی در واحد میکرو ثانیه بر سانتی متر را نشان می دهد؛ اما این داده، بسته به فرآیند، می تواند هر گونه نشت دیگری باشد). نشت یونی حاصل از بازسازی جریان معکوس معمولا آنقدر کم است که به مقدار  ماده ی بازسازی کننده ی استفاده شده بستگی ندارد. در فرایند های هم-جریان، مقدار پایین نشتی تنها با استعمال دوز های بالای ماده ی بازسازی کننده حاصل می شود.   در RFR از شستشوی معکوس خبری نیست اثر کل بازسازی جریان معکوس به لایه های رزین دست نخورده بستگی دارد. رزینی که بالاترین درجه بازسازی را دارد همیشه باید در خروجی ستون باشد. بنابراین، بستر رزین را نباید قبل از بازسازی شستشوی معکوس داد، و نباید اجازه داده شود که در هر زمانی جاری شود. بنابراین در طول بازسازی، یا ستون ها به طور کامل با رزین (بستر های بسته ای) پر شده و یا بستر پایین نگه داشته می شود. پ   مراحل بازسازی روش بازسازی کلی برای مجراهای تبادل یون به شرح زیر است:   1. شستشوی معکوس بستر رزین ( فقط بازسازی هم-جریان) برای حذف جامدات معلق و شل کردن بستر. 2. تزریق ماده ی بازسازی کننده ی رقیق شده در آبی با کیفیت مناسب. تزریق با سرعت جریان کمی صورت می گیرد، به طوری که زمان تماس 20 تا 40 دقیقه است. 3. جایگزین کردن ماده ی بازسازی کننده با آب رقیق، با همان سرعت جریان. 4. شستشوی بستر با سرعت جریان ارائه ی سرویس، با استفاده از آب تغذیه شده، تا زمانی که کیفیت مطلوب آب تصفیه شده حاصل شود.   توضیحات بالا برای اکثر ستون های تبادل یونی، از جمله نرم کردن، حذف نیترات و قلیایی زدایی صدق می کند.. برای املاح زدایی، اول ستون کاتیون با اسید بازسازی می شود، سپس ستون آنیون با سود سوز آور بازسازی می شود؛ یا اینکه، هر دو به صورت همان زمان بازسازی می شوند. در برخی از کاربردهای خاص ممکن است مراحلی اضافی نیاز باشد.   بازسازی بستر مختلط   بازسازی داخلی یک دستگاه بستر مختلط پیچیده تر است. مراحل آن عبارتند از: 1. شستشو ی معکوس بستر رزین برای جدا کردن رزین کاتیونی از آنیونی. 2. اجازه دهید رزین ها ته نشین شوند. 3. در صورت تمایل: آب را به پایین سطح بستر رزین تخلیه کنید. 4. سود سوز آور رقیق شده در آب املاح زدایی شده تزریق نمایید. 5. آب رقیق را جایگزین سود سوز آور کنید. 6. اسید رقیق شده در آب املاح زدایی شده تزریق کنید. 7. آب رقیق را جایگزین اسید کنید. 8. آب را به پایین سطح بستر رزین تخلیه کنید. 9. رزین ها را با هوای فشرده ی تمیز یا نیتروژن مخلوط کنید. 10. دستگاه  را دوباره به آرامی با آب پرکنید. 11. شستشوی نهایی را توسط آب تغذیه شده با سرعت جریان ارائه ی سرویس انجام دهید تا زمانی که کیفیت مطلوب آب تصفیه شده حاصل شود.   نکته 1: در صورت عدم دسترسی به توزیع کننده ی NaOH ، بالای ستون تا پایین سطح آب را با سود سوز آور بشویید. این امر موجب رقیق شدن می شود و این توزیع برابر با توزیع صورت گرفته توسط یک توزیع کننده ی اختصاصی نیست. نکته 2: به منظور صرفه جویی در وقت، می توان رزین کاتیونی و آنیونی را به طور همزمان بازسازی کرد. در غیر این صورت، همیشه با رزین آنیونی شروع کنید. نکته 3: در پرداخت میعانات، دستگاه های بستر مختلط معمولا در خارج از دستگاه بازسازی می شوند.   بازده بازسازی     سه عکس موجود در سمت بالا تبدیل رزین های کاملا پربار (به صورت Na+ یا Cl—) را به عنوان عملکردی از دوز ماده ی بازسازی کننده نشان می دهد. محور Y، « درصد بازسازی»، درصد تبدیل رزین ها بهH+  و  OH—   را نشان می دهد. می توانیم موارد زیر را مشاهده نماییم: 1 . برای بازسازی یک رزین تبادل کاتیونی به شدت اسیدی (SAC)، در ابتدا به شکل Na+، اسید هیدروکلریک کارآمد تر از اسید سولفوریک است. با 50 گرم HCl  در هر لیتر رزین، یک تبدیل 60 درصدی به شکل H+ حاصل می شود. با 50 گرم H2SO4، تنها یک تبدیل 40 درصدی حاصل شده است. 2. گرچه به صورت معادل بیان می شوند، اما اسید هیدروکلریک کارآمد تر است:  36.5 گرم HCl  (1 EQ) تا 45 درصد از رزین را تبدیل خواهد کرد، در حالی که 49 گرم H2SO4 (1 EQ) تنها 39 درصد را تبدیل می کند. 3. برای به دست آوردن تبدیل کل، به عنوان مثال 100٪ به شکل H+، به حدود 6.5 EQ HCl  (240 گرم بر لیتر) اما 8 EQ H2SO4  (400 گرم بر لیتر) نیاز است. 4.علت این موضوع، این واقعیت است که اسیدیته ی دوم اسید سولفوریک بطور قابل توجهی ضعیف تر از اسیدیته ی اول آن است. 5. بازسازی یک رزین تبادل آنیون به شدت بازی (SBA) ابتدا به شکل Cl— با سود سوز آور سخت تر است: با 50 گرم NaOH  در هر لیتر، تنها 37٪ از رزین تبدیل می شود و با 40 گرم (1 EQ) تنها 32 درصد. ببرای تبدیل رزین SBA تا حدود 100٪ به شکل OH— به 37.5 EQ NaOH  (1500 گرم) نیاز است. 6. علت اینکه بازسازی رزین های SBA نوع 1 سخت تر از رزین های SAC است، ضریب انتخابی می باشد: K(Cl/OH) = 22  در حالی که K(Na/H) = 1.7 در عمل، رزین های SAC و SBA تا یک سطح تبدیل بالا بازسازی نمی شوند، زیرا به علت مصرف زیاد ماده ی بازسازی کننده، غیر اقتصادی می باشد. از سوی دیگر، رزین هایی با کاربرد ضعیف (WAC و WBA) یک منحنی بازسازی نزدیک به خطی دارند: می توانند با دوزی نزدیک به مقدار استوکیومتری بازسازی شوند، بنابراین آن ها در پایان هر بازسازی، به طور کامل تبدیل می شوند (پایین را ببینید). توجه: تمام مقادیر ماده ی بازسازی کننده در واحد گرم شیمیایی خالص (100٪) در هر لیتر از رزین بیان شده است.

  • دستگاه تصفیه آب یونیزه

    زمانی که آب، الکترولیز می شود و محتوای قلیایی و اسیدی آن جدا می شوند، آب یونیزه یا یونی به دست می آید. گفته می شود که این دو نوع مختلف آب، کیفیت های متفاوت خوبی دارند. البته انواع مختلفی از دستگاه تصفیه آب یونیزه تولید شده توسط شرکت های مختلف، از دستگاه هایی با اندازه های بزرگ صنعتی گرفته تا نمونه های کوچک و قابل حمل، موجود است.   برند های دستگاه تصفیه آب برای آب یونیزه دستگاه تصفیه آب KYK Genesis مزایای این دستگاه (KYK Genesis) که بسیاری آن را در بازار بهترین می دانند، عبارتند از: § تنظیمات صفحه نمایش لمسی از جمله سرعت جریان § یک سیستم تصفیه ی دوگانه عمل یونیزاسیون را با توجه به محتوای معدنی آب تنظیم می کند. § داده شده صفحات الکترود از جنس تیتانیوم با پوشش پلاتین که برای یونیزاسیون قوی تر ساخته شده اند. § طول عمر 30 سال یا بیشتر به دلیل برخورداری از حالت تعویض جریان برای سیستم منبع تغذیه. § یک سیستم تشخیصی خودکار که زمانی که دستگاه به آب یا تعویض فیلتر نیاز دارد به شما اطلاع می دهد. § تراشه های میکروسکوپی ساخته شده درون فیلتر برای نظارت بر سطح آلودگی فیلتر. ملاحظات و احتیاطات مرتبط با دستگاه KYK Genesis: § این دستگاه گواهینامه ی UL ندارد. § هزینه های فیلتر بالایی دارد. § هیچگونه کاربرد زیر سینکی ندارد.   دستگاه تصفیه آب ژوپیتر، اوریون و آکواریوس ژوپیتر، اوریون و آکواریوس همگی تقریبا یکسان هستند، اما بدنه های مختلفی دارند. مزایای آنها عبارتند از:   § یک فیلتر چند مرحله ای، که در اینجا آب را طی 9 مرحله تصفیه می کند. § یک سیستم پاکسازی معکوس دو کاره به نام DARC، که به همراه فیلتر 9 مرحله ای باید هر گونه رسوب تجمع یافته در صفحات تیتانیوم را حذف کرده و موجب افزایش طول عمر دستگاه و پاکیزگی آب شود. §یک شاخص صوتی که در صورت انتخاب هر یک  از آب های قلیایی، اسیدی یا تصفیه شده، انتخابتان را به شما اطلاع می دهد. این هشدار را می توان روشن و خاموش و یا براساس سطح تنظیم کرد. اما در رابطه موارد زیر احتیاط کنید: § هزینه ی بالای فیلتر. §منبع تغذیه ی ترانسفورماتور. § pH متوسط و قرائت ORP.   دستگاه تصفیه آب Tyent بخش های کنترل سیستم به طور کامل توسط تراشه ی CPU راه اندازی می شوند که شرایط را تنظیم می کند تا مقدار و کیفیت آب مناسب را فراهم نماید. این سیستم همچنین زمان تعویض فیلتر ها را به شما اطلاع می دهد و مجهز به پاکسازی خودکار، صفحه نمایش ال سی دی و تصفیه آب چند مرحله ای می باشد.   دستگاه تصفیه آب Gold Fox دستگاه یونیزه کننده ی  GOLD FOXمجهز به یک صفحه نمایش صفحه نمایش ال سی دی برای نمایش سطح pH و رنگ ORPو 6 الکترود تیتانیوم پلاتین (با طول عمر حداقل 10 سال) است و آن را برای هر منبع آب استفاده می توان استفاده کرد. Gold Fox به طور کلی از سایر دستگاه های یونیزه کننده ارزان قیمت تر است.   دستگاه های یونیزه کننده آب قابل حمل یونیزه کننده های قابل حمل به مراتب ارزان تر از آنهایی هستند که نصب می شوند، اما تنها یک وعده آب یونیزه فراهم می کنند و برای زمانی که در راه هستید بهترین هستند. § Waterman H2Go قابل حمل – ارتفاع دستگاه Waterman H2Go قابل حمل، 7 اینچ است، حدود 16 تا 20 اونس آب در آن جا می گیرد و فیلتر خود را دارد که آب شیر را تصفیه می کند. هر فیلتر حدود 90 روز دوام می آورد و فیلتر های تعویضی در بسته های 3 تایی به قیمت 45.95 دلار به فروش می رسند.  § Alkapod - این دستگاه های تهیه ی آب، آب را با استفاده از 13 ماده ی معدنی مختلف، که امکان یک فرایند یونیزه سازی بسیار غلیظ را ایجاد می کنند، تصفیه می کنند.  § IonPod - بطری قابل حمل قلیایی کننده ی آب IonPod  از فولاد ضد زنگ ساخته شده است. فیلتر آن شامل گوی های سرامیکی از جنس نقره و ضد باکتری است که امکان انجام یک فرآیند تقطیر بسیار کامل را فراهم می کند.

  • رزین تبادل یون و کاربردهای آن در تصفیه آب

    رزین آنیونی و کاتیونی، آلاینده های یونی محلول را حذف می کنند فن آوری رزین تبادل یون (IX) سالهای زیادی به طور گسترده به عنوان یک شکل عملی و موثر تصفیه آب به کار برده شده است. IX اغلب با نرم کننده های آب استفاده می شود، که رایج ترین کاربرد آن است. با این حال، رزین های IX کاربردهای دیگری نیز دارد. آلودگی آب یک مسئله مهم جهانی است، و برای آلاینده هایی مانند فرارده های جانبی مواد ضدعفونی کننده، یعنی آرسنیک، نیترات، پرکلرات و اورانیوم، مقررات کیفیت آب آشامیدنی جدیدی معرفی شده است. رزین های تخصصی  IXرفع این چالش ها را مورد هدف قرار می دهند. فرایند  IX، آلاینده های یونیزه محلول از جمله سختی و قلیائیت را از طریق یک تبادل یونی برگشت پذیر میان یک فاز جامد (دانه های رزین) و فاز مایع (آب) از آب حذف می کنند. کاتیون و آنیون دو دسته ی اصلی رزین های IX هستند. رزین های کاتیونی IX کاتیون قوی یا ضعیف، (H+ and Na+) را شامل می شوند. رزین های آنیونی IX شامل یک آنیون قوی یا ضعیف، مانند OH- و Cl- می شوند. این دو نوع رزین، به همراه هم یا به تنهایی عمل کرده و بسیاری از آلاینده های یونی را از آب حذف می کنند. هیچ یک از این دو نوع، آلاینده های غیر یونی مانند بنزن را نمی زدایند.   رزین های کاتیونی رزین های کاتیونی با بار مثبت آلاینده های یونی را از آب حذف می کنند. رزین های اسید قوی/کاتیون قوی (SAC) و اسید ضعیف/کاتیون ضعیف  (WAC)مشمول این دسته از رزین ها هستند.   سختی زدایی رزین SAC  برای نرم کردن آب مناسب اند زیرا یون های سختی را از آن می زدایند. این نوع از رزین ها به مدت بیش از 100 سال برای کاربردهای مسکونی، تجاری و صنعتی مورد استفاده قرار گرفته اند. دانه های رزین SAC، مانند آهن ربا های ریز، یون های کلسیم (Ca2+) و منیزیم (Mg2+) را که عامل تشکیل رسوب هستند، از طریق تبادل آنها با یونهای سدیم، حذف می کنند. به این ترتیب سطح سختی کاهش یافته و سطح سدیم افزایش می یابد. ظرفیت تبادل تمام رزین ها محدود است. سایت های تبادل هر یک از دانه های رزین در نهایت کامل شده و از تبادل سختی بیشتر ناتوان خواهند شد، بنابر این رزین باید مجددا باردار شود. از آنجا که تمایل دانه های رزین SAC  به یون های منیزیم / کلسیم از یونهای سدیم بیشتر است، از یک محلول غلیظ آب نمک سدیم کلرید (معمولا 8 تا 12 درصد) برای جدا کردن یون های سختی انباشته شده در دانه های رزین استفاده می شود.   نرم کردن و قلیائیت زدایی رزین کاتیون اسید ضعیف (WAC) می تواند سختی و قلیائیت را به طور همزمان حذف کند. همچنین کل مواد جامد محلول (TDS) را هم تا حدی حذف می کند. رزین WAC  به طور کلی حدود 80 درصد از سختی موقت (سختی مرتبط با مواد معدنی بی کربنات محلول) را حذف می کند. به ازای حذف هر دانه ی سختی، TDS  در حدود 17.1 قسمت در میلیون (ppm) کاهش می یابد. از آنجا که رزین WAC یون های سختی و قلیائیت را با یون های هیدروژن مبادله می کند، آب تصفیه شده اسیدی خواهد بود (یعنی ph آن کمتر خواهد بود). درجه ی کاهش TDS و pH تا حد زیادی به سطح سختی های دریافتی بستگی دارد.   حذف باریوم و رادیوم باریوم و رادیوم، دو کاتیون دو ظرفیتی هستند که توسط سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA)  برای استانداردهای ملی اولیه ی آب آشامیدنی تعیین شده اند و می توان آن ها را توسط رزین استاندارد SAC حذف کرد. با این حال، هنگام بازسازی رزین، به دلیل انتشار آهسته ی جرم اتمی بزرگشان به عمق ماتریس رزین، اثربخشی شان کاهش می یابد. انواع خاصی از رزین SAC با خواصی که کاهش باریوم و رادیوم را افزایش می دهد، از لحاظ تجاری در دسترس هستند و تایید شده توسط بنیاد ملی علوم تست / تایید شده اند (NSF).   رزین های آنیونی رزین های آنیونی با بار منفی آلاینده های یونی با بار منفی موجود در آب را حذف می نمایند. رزین های پایه قوی/ آنیون قوی (SBA) و باز ضعیف/ آنیون ضعیف (WBA) مشمول این دسته هستند. این رزین های آنیونی را می توان برای حذف آلاینده هایی که شرحشان در این بخش آمده است استفاده نمود.   NO3– رزین SBA  می تواند نیترات (NO3-) را حذف کند. اگر نسبت غلظت سولفات به غلظت NO3- در آب بالا باشد، به منظور جلوگیری از عملکرد آنیون سولفات به صورت یک احیا کننده و خنثی کردن بار  NO3-، اول باید رزین را بازسازی کرد. در شرایطی که غلظت سولفات زیاد است، از رزین های انتخابی SBA  نیز می توان استفاده کرد.   ClO4– نوعی از رزین های SBA وجود دارد که پرکلرات (ClO4-) را به صورت انتخابی حذف می کنند. این رزین ها ممکن است یکبار مصرف یا قابل بازسازی باشند.   آرسنیک در آب، آرسنیک به صورت (V) با آرسنات، و به صورت (III)  با آرسنیت در ارتباط است. فقط آنیون های با بار منفی آرسنات (HAsO42-)  را می توان با استفاده از رزین های SBA حذف کرد. آرسنیت (H3AsO3) معمولا در محلول آبی خنثی است. بنابراین، برای تبدیل آنیون As(III) بهAs(V)  پیش-اکسایش نیاز است. هنگامی که این اکسایش کامل شد، مواد باقی مانده را قبل از تماس با رزین SBA باید حذف نمود.   TOC کل کربن آلی (TOC) و یا مواد آلی طبیعی را می توان از طریق ضد عفونی کلر ثانویه و ایجاد  DBP ها، مانند THM ها و HAA ها اکسیده کرد. این DBP ها موادی مشکوک به سرطان زایی هستند که توسط سازمان حفاظت محیط زیست در آب آشامیدنی ریخته می شوند. جایگاه های تصفیه شهری گاهی اوقات TOC را حذف می کنند تا تشکیل DBP ها را محدود کنند. TOC معمولا بار منفی دارد و با استفاده از رزین SBA از آب زدوده می شود.   اورانیوم برای حذف اورانیوم، که معمولا به صورت ترکیبات آنیونی کربنات اورانیل/سولفات موجود است، می توان رزین SBA را استعمال نمود.   مواد معدنی زدایی / دیونیزه کردن استعمال ترکیبی از رزین های SAC و SBA، چه به صورت جداگانه یا به صورت مخلوط را می توان برای کاهش مواد معدنی و TDS موجود در آب به کار گرفت. مواد معدنی موجود در آب با کاتیون های هیدروژن (H+) و آنیون های هیدروکسید (OH–) موجود در دانه های رزین مبادله شده و آب (H2O) بسیار تمیز را فراهم می نمایند.   ضد عفونی رزین  SBA در آب ریخته می شود تا با هالوژن ها پیوند یونی تشکیل داده و به عنوان یک ضد عفونی کننده ی ضد میکروب عمل کند و برای استفاده در روش های مختلف تصفیه، در بازار موجود است.   نتیجه گیری طیف گسترده ای از رزین های کاتیونی و آنیونی IX برای حذف بسیاری از آلاینده های یونی محلول در آب موجود است. یک ویژگی مشترک تمام رزین های IX  این است که می توانند یون های مورد هدف خاص موجود در آب را با سایر یون های احتمالا مطلوب تری مبادله کنند که در طول فرآیند بازسازی بر روی دانه های رزین جمع می شوند. رزین های IX بیشتر برای مواد معدنی زدایی / دیونیزه کردن، قلیائیت زدایی و ضد عفونی کردن به کار می روند. کانگ لی مدیر R & D / QC و توسعه کسب و کار بین المللی در شرکت Selecto است. ایشان متمرکز است بر ساخت و آزمایش محصولات مرتبط با موضوعات تصفیه، جداسازی و خالص سازی آب آشامیدنی همسو با کنترل/نظارت بر کیفیت، تولید و خدمات فنی مشتریان.  استیو نیکولیچ، معاون اول توسعه کسب و کار در شرکت Selecto است. ایجاد و اجرای استراتژی های رشد به منظور گسترش بازار و نفوذ به حساب کلیدی خدمات مواد غذایی و بخش مهمان نوازی تصفیه ی آب، از وظایف ایشان است. 

  • اصول بازسازی رزین

    تصفیه آب، روش های بازسازی رزین و دستورالعمل هایی برای نرم کنندگی و یون زدایی دو بستره هدف اصلی بازسازی رزین، بازگرداندن رزین پربار به شکل یونی مناسب آن برای ارائه ی خدمات است. اگر چه راهنماها و منابع مختلفی وجود دارد که حاوی اطلاعاتی درباره چگونگی بازسازی رزین هستند، برای بسیاری از افراد، حدس زدن، نقش مهمی در این فرایند ایفا می کند. برای از بین بردن عامل حدس از معادله ی بازسازی رزین، در این مقاله به مروری کلی بر روش های اصلی بازسازی و رهنمودهایی برای نرم کننده ها و یون زداهای دو بستره می پردازیم.   نرم کننده ها پایان چرخه ی خدمات یک نرم کننده، یا با یک سرویس دهی منقضی شده، یا کل توان عملیاتی در واحد گالون، یا مقدار زیاد سختی موجود در پساب نرم کننده، تعیین می شود. و به دنبال آن یک بازسازی چهار مرحله ای انجام می شود.   1. چرخه شستشوی معکوس. چرخه ی شستشوی معکوس، بستر رزین را از حالت ته نشینی و فشردگی در می آورد و رزین را از تمام جامدات معلقی که ممکن است در طول سرویس دهی فیلتر شده  باشند، پاک می کند. ذرات رزین می توانند به عنوان رسانه های فیلتر کارامدی عمل کنند، زیرا بارهای یونی دارند که می تواند ذرات ریز را لخته کند. در طول شستشوی معکوس، دانه های رزین به همدیگر مالیده می شوند و این عمل سایش به تمیز کردن خاک یا آهن انباشته شده بر روی سطح دانه ها کمک می کند. جریان شستشوی معکوس همچنین تمام خرده رزین های شکسته یا رزین های ریز را می زداید. علاوه بر این، چرخه ی شستشوی معکوس بستر را به دانه های رزین بزرگتر در پایین و رزین های کوچک تر در بالا، تقسیم می کند. این امر بهترین شرایط را برای جریان یکنواخت خوبی از آب نمک، شستشو و سرویس دهی فراهم می کند. مطلوب آن است که بستر رزین نرم کننده را حدود 50 درصد گسترش دهیم تا مدت زمان چرخه ی شستشو  آنقدر طولانی باشد که بتواند تمام ذرات رزین و سایر جامدات معلق را به طور موثری حذف کند. در دمای محیط (حدود ° F 60 ) استفاده از رزین نرم کننده کاتیون استاندارد و سرعت جریان 6 گالن در دقیقه، در هر فوت مربع از سطح، به مدت 10 تا 15 دقیقه کافی است. بسیار مهم است که به منظور یافتن سرعت جریان شستشوی معکوس مناسب رزین های خاص بازسازی شده، از نوشتجات تولیدکنندگان کمک بگیرید. سرعت جریان شستشوی معکوس وابسته به دما است. آب خنک تر، بستر را بیشتر از آب گرم گسترش می دهد.   2.  ریختن آب نمک. سدیم کلرید به عنوان ماده ی شیمیایی بازسازی کننده برای تبدیل رزین نرم کننده پربار به سدیم استفاده می شود. رزین، سختی جمع شده بر روی مهره را با یون سدیم موجود در سدیم کلرید مبادله می کند. این ماده با غلظت 8 تا 12٪ در بستر استفاده شود. معمولا، 10٪ به کار می رود. 30 دقیقه زمان تماس مطلوب است. زمان تماس کل عبارت است از مجموع زمانی که آب نمک به بستر ریخته می شود تا زمانی که در طول شستشوی آهسته، از روی بستر جابه جا می شود. محدوده دوز نمک 6 تا 15 پوند در هر فوت مکعب است.   3.  شستشوی آهسته. شستشوی آهسته یا مرحله ی جابجایی، مقدار آب نمک بازسازی کننده ای را که هنوز در مجرا موجود است، از بستر می زداید. این خالص ترین آب نمکی است که رزین با آن تماس پیدا می کند، بنابراین مهم است که خیلی زود شسته نشود. در طول چرخه شستشوی آهسته، دریچه به علت آب نمک غلیظ بسته شده،  فقط آب رقیق با سرعت جریان آب رقیق به بستر ریخته می شود. اگر آب رقیق و آب شستشوی آهسته از یک منبع آب نرم شده تهیه شده باشند، این کار موثر واقع می شود.   4. شستشوی سریع. مرحله ی نهایی یک شستشوی سریع است و با سرعت جریان سرویس دهی صورت می گیرد. مرحله ی شستشوی سریع، هر گونه آب نمک باقی مانده را از دانه های رزین حذف کرده و به شستن تمام آب نمکی که ممکن است در مناطق مرده ی مخزن وجود داشته باشد کمک می کند. حداقل سرعت جریان توصیه شده 1 تا 1.5 گالن در دقیقه در هر فوت مکعب است.   یون زدا های دو بستره بازسازی رزین های تبادل آنیون و کاتیون استفاده شده در یون زدا ها، فرایندی پیچیده تر از نرم کردن ساده است. این فرایند شامل استفاده از اسید و باز قوی است. رعایت ملاحظات ایمنی مناسب برای کارکردن با این مواد شیمیایی و مواد زائد حاصل از آن مهم است. یک واحد کاتیونی اسید قوی، کلسیم، منیزیم و سدیم، و غیره را با یون های فعال خود، یعنی هیدروژن هایش مبادله می کند. یک واحد آنیونی بار قوی در یک یون زدای دو بستره، سولفات، کلرید، قلیائیت و یون  های سیلیس را با هیدروکسید مبادله می کند. این امر غلظت یون های فعال موجود را به آرامی کاهش می دهد. زمانی که غلظت یون فعال به سطح پایینی می رسد، رزین پربار در نظر گرفته می شود و پساب، نشت بالای از پیش انتخاب شده ای از یون های مبادله نشده دارد، که به عنوان نشت نقطه ی اتمام شناخته می شود. این نشت معمولا با میزان مشخصی از رسانایی نشان داده می شود.   .1 شستشوی معکوس. در طول چرخه ی سرویس دهی، بستر رزین، ناخالصی معلق موجود در آب را جمع آوری می کند. ممکن است برخی از ذرات/دانه های رسانه ها شکسته شده و بستر تا حدودی فشرده شود. ریختن آبی با سرعت جریانی محاسبه شده در جهت مخالف جریان سرویس دهی، بستر را بالا می برد، که وا رفته و به بستری آزاد تبدیل می شود. این امر ذرات معلق و خرده های رسانه ها را از واحد خارج می کند. در همین زمان، بستر تراکمش را از دست می دهد، که موجب کاهش احتمال هدایت کنندگی اش می شود و می تواند باعث شود آب یا مواد شیمیایی بازسازی کننده از کنار برخی از بستر های رسانه های کارامد عبور کنند. تراکم و ذرات همچنین باعث افت بیش از حد فشار می شوند. آبی با همان کیفیت پساب، از ته ظرف در آن ریخته شده، در بالا جمع شده و سپس به سمت تخلیه هدایت می شود. سرعت شستشوی مناسب از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا سرعت هایی بالاتر از سرعت پیشنهادی ممکن است منجر به از دست دادن رسانه شود، و سرعت های پایین تر از آن نیز ممکن است برای انجام صحیح شستشوی معکوس کافی نباشند. از هر گونه شوک ناگهانی در چرخه شستشوی معکوس باید اجتناب کرد، زیرا ممکن است موجب از دست دادن رسانه شود.  برای تعیین سرعت جریان مناسب شستشوی معکوس از برگه های مشخصات رزین کمک بگیرید زیرا تراکم رزین های آنیون و کاتیون کاملا متفاوت است. به طور کلی، سرعت جریان های شستشوی کاتیون در محدوده ی 6 گالن در دقیقه در هر فوت مربع از سطح هستند، و سرعت جریان شستشوی معکوس آنیون، حدودا نصف آن است.   2. ریختن ماده بازسازی کننده. غلظت مناسبی از مواد بازسازی کننده را به مخزن ها می ریزند تا رزین را دوباره فعال کند. دوام ماده بازسازی کننده رقیق و سرعت جریان آن از اهمیت زیادی برخوردار است. هر گونه تغییر در این مقادیر در مقایسه با چیزی که به طور ویژه پیشنهاد شده است، ممکن است موجب رسوب کردن رزین، از دست دادن ظرفیت و افت کیفیت آن شود. در برخی موارد، برای انجام یک شستشوی مناسب، باید ماده ی بازسازی کننده را تا رسیدن به دمای خاصی حرارت داد. (شستشو یعنی پاک کردن یون های رد و بدل شده).   کاربرد اسید برای رزین کاتیونی. رزین مبدل کاتیون اسید قوی با اسید سولفوریک و یا اسید هیدروکلریک بازسازی می شود، که کلسیم، منیزیم و سدیم را به خوبی از رزین زدوده و هیدروژن را جایگزین آن ها می کند. اسید هیدروکلریک معمولا حدود 4 تا 6٪ استفاده می شود. اگر از اسید سولفوریک رقیق استفاده شود، درصد غلظت است اغلب به صورت گام به گام به کار برده می شود. برای مثال، در نیمه ی اول از دوز 2٪ و در نیمه دوم از دوز 4٪ استفاده می شود. غلظت دقیق سولفوریک استفاده شده، باتوجه به مقدار کلسیم موجود در آبی که در طول چرخه ی سرویس دهی تصفیه می شود، محاسبه می گردد. از آنجا که رزین در حال زدودن و جمع کردن یون های کلسیم است، به هنگام استفاده از اسید سولفوریک، احتمال بالقوه ی ته نشینی سولفات کلسیم وجود دارد. زمان تماس برای افزودن اسید بازسازی کننده باید حدود 30 دقیقه، و سرعت جریان باید در حدود 0.5 تا 1 گالن در دقیقه در هر فوت مکعب باشد. (هنگام استفاده از اسید سولفوریک، بهتر است که حول حداکثر میزان سرعت جریان ماده ی بازسازی کننده برنامه ریزی کنید).   کاربرد بازها در رزین آنیونی. سود سوز آور، یا هیدروکسید سدیم (NaOH)، برای بازسازی رزین آنیون به کار می رود. از غلظت 4٪ آن در سرعت جریان بین 0.25 و 0.5 گالن در دقیقه در هر فوت مکعب استفاده می شود. زمان تماس باید حداقل 45 دقیقه و ترجیحا 60 دقیقه باشد. رزین آنیون، آنیون های جمع شده را با یون هیدروکسید (OH) موجود در باز مبادله می کنند. هر سیلیس جمع شده باید دوباره از رزین جدا شود، و زمان و دما این امر را تسهیل می بخشد. به همین دلیل است زمان تماس 60 دقیقه تعیین شده است. همچنین، مهم است که برای رزین های آنیون نوع 1 دمای باز رقیق را تا 120°F  افزایش دهیم (95°F حداکثر دمای لازم برای نوع 2)   3. شستشوی جابجایی (آهسته). فرایند جابجایی مواد بازسازنده و یون های شسته شده از رزین با سرعت آهسته ای آغاز می شود، که معمولا برابر با همان سرعت جریانی است که ماده بازسازنده رقیق با آن افزوده می شود.   4. شستشوی سریع. پس از شستشوی آهسته، رزین با سرعت جریان بالاتری شستشوی بیشتری داده می شود. شستشو مواد بازسازنده ی اضافی را از رزین حذف می کند. در همین زمان، همه یون های شسته شده از بستر رزین جایگزین می شوند و رزین به حالت فعال برمی گزدد و آماده ی سرویس دهی می شود.   عوامل مختلفی میتوانند بر نتیجه ی بازسازی رزین اثرگذار باشند. امید است این مقاله در کاهش کار کردن بر اساس حدس و گمان و کمک به درک بهتر روند کلی بازسازی، موثر واقع شود.

  • عملکرد نرم کننده‌ ها در تصفیه آب

    شکل مقاله دو قطعه از یک نرم کننده آب مسکونی استاندارد را نشان می‌دهد. در سمت چپ مخزن شوراب است که نمک تولید شده از دستگاه را نگهداری می‌کند و در سمت راست خود نرم کننده آب قرار دارد. نرم کننده آب یک مبادله کننده یون است، دستگاه تصفیه آب نیست. آب سخت – آبی با میزان کلسیم/ منیزیم بالا از طریق دهانه ورودی نشان داده شده توسط فلش سبز وارد نرم کننده می‌شود. از شیر کنترل control valve گذشته، وارد مخزن اصلی می‌شود که از بالا به کف از بستری از رزین گذشته و آب را نرم می‌کند. رزین شامل مهره‌های ساخته شده بصورت خاص است که با یون‌های سدیم اشباع شده‌اند. با چسباندن سختی‌های معدنی یعنی یون‌های کلسیم و منیزیم به رزین، نرم کردن شروع شده و این یون‌ها با سدیم جایگزین شده و در مکان خود وارد آب می‌شوند. سپس آب نرم شده از طریق سبد صافی در کف مخزن وارد لوله طولانی مرکزی می‌شود که رایزر  riser  یا «لوله شیب دار» و از طریق رایز به سمت بالا می‌رود. سپس آب از طریق والف کنترل (فلش آبی) از نرم کننده خارج و وارد خانه می‌شود. وقتی رزین از سختی مواد معدنی اشباع می‌شود، دیگر توانایی نرم کردن آب را ندارد. آنگاه نرم کننده آب بصورت خودکار به سمت بازتولید می‌رود. فرایند بازتولید بسته به نوع نرم کننده توسط یک تایمر یا یک متر آغاز می‌شود. توضیحات بیشتر در  ادامه مقاله گفته شده است. با این فرایند مواد معدنی سخت شسته شده به خروجی می‌روند (از طریق یک لوله خروجی که در این تصویر نشان داده نشده است)، و بستر رزین شسته شده، دوباره در جای خود قرار گرفته و با سدیم دوباره شارژ می‌شود. اکنون دوباره آماده است تا آب را نرم کند. فرایند بازتولید با گذراندن آب بسیار نمکی از مخزن شوراب به رزین انجام می‌گیرد. محلول شوراب آنقدر غلیظ است که سدیم بالای آن با یون‌های کلسیم و منیزیم رزین جایگزین می‌شود. مخزن شوراب باید در همه حال پر از نمک نرم کننده باشد تا بتواند بارها و بارها رزین نرم کننده را بازتولید کند.   انواع نرم کننده‌ها: تایمری در مقابل متری  Types of Softeners: Timer vs. Meter صرف نظر از تبلیغات بازاریابی، نرم‌کننده‌ها به دو دسته اصلی تایمر و متر تقسیم می‌شوند. نرم کننده کنترل شده با تایمر که اصلی‌ترین مدل آن است، مانند یک تایمر ساعتی در آشپزخانه کار می‌کند. روزی که می‌خواهید نرم کننده بازتولید کند را تعیین می‌کنید و در همان روز نرم کننده چرخه بازتولید خود را معمولا در ساعات کوتاهی از صبح آغاز می‌کند. شخصی که نرم کننده را تنظیم می‌کند ظرفیت نرم کننده را حدس می‌زند (بین بازتولید چند گالن آب می‌تواند تصفیه کند) سپس حدس دیگری می‌زند در مورد اینکه چند روز طول می‌کشد تا آن مقدار آب توسط ساکنان خانه مصرف شود. سپس تایمر را مطابق آن تنظیم می‌کند. برای مثال، اگر به نظر می‌رسد که نرم کننده بتواند 1000 گالن آب را بین بازتولید تصفیه کند و اینکه خانواده حدود 300 گالن آب در روز مصرف می‌کند، نرم کننده تنظیم می‌شود تا هر سه روز بازتولید کند. بدین صورت جای کمی برای خطا می‌ماند. با یک سیستم متر کنترل شده، نرم کننده در واقع گالن‌های آب استفاده شده را حساب کرده و روی یک علامت از پیش برنامه‌ریزی شده بازتولید می‌کند. برای مثال، برنامه‌ریزی می‌تواند نتیجه بگیرد که نرم کننده ظرفیت 1000 گالنی بین شارژ‌های دوباره دارد. او نرم کننده را روی ظرفیت 1000 گالن قرار داده و نرم کننده شب قبل 1000 گالن را بازتولید می‌کند. اگر یک هفته از شهر بیرون بروید و آب استفاده نکنید، نرم کننده بازتولید نمی‌کند. در مدل تایمری، نرم کننده براساس زمانبندی از پیش برنامه‌ریزی شده بازتولید می‌کند، صرف نظر از اینکه آب استفاده شده یا نشده باشد.   کدامیک بهتر است؟ اگرچه سیستم‌های متری بسیار پیچیده شده‌اند و به عنوان دستگاه‌های سبز فروخته شده‌اند که نمک را ذخیره کرده و در نتیجه محیط را دریغ می‌دارند، واقعیت این است که هر سیستمی مزایا و معایب خود را دارد. سیستم متری نمک را ذخیره نمی‌کند مگر اینکه به درستی تنظیم شده باشد و تجربه ما این بوده که بیشتر آنها به خوبی تنظیم نشده‌اند، حتی وقتی توسط فردی حرفه‌‌ای نصب شده باشند.   ظرفیت نرم کننده در ارتباط با دوز نمک نرم کننده‌های آب معمولا براساس اندازه گرین شناخته می‌شوند. گرین اندازه سختی است. معادل ۱۷.۱ بخش در هر میلیون (parts per million) است. هرچه تعداد گرین‌ها بالاتر باشد، غلظت کلسیم و منیزیم، مواد معدنی تشکیل دهنده سختی، بیشتر است. اندازه نرم کننده، برحسب گرین، اشاره دارد به تعداد گرین‌های سختی که نرم کننده می‌‌تواند تصفیه کند، پیش از آنکه نیازمند بازتولید شود. بنابراین، یک نرم کننده با گرین 32000 نرم کننده‌ای است که بصورت تئوری می‌تواند 32000 گرین سختی را تصفیه کند پیش از آنکه نیازمند بازتولید شود. برای مثال، اگر آب دارای 10 گرین سختی باشد، نرم کننده گرین 32000 می‌تواند بصورت تئوری 32000 گالن آن را نرم کند (گرین ده برابر 3200 گالن= 32000 گرین کل.) هرچند واقعیت این است که نرم کننده بازتولید شده دقیقا تا پتانسیل اولیه خود عمر ندارد، پس نرم کننده گرین 32000 حتی اگر کاملا بازتولید شده باشد، تنها می‌تواند 30000 گرین ظرفیت داشته باشد. در حالت عادی حدود 15 پوند نمک می‌خواهد یا یک فوت مکعب رزین نرم کننده بازتولید شود. نرم کننده گرین 32000 دقیقا یک فوت معکب رزین دارد. اگر نمک کمتری برای بازتولید داشته باشد، ظرفیت نرم کنندگی آن کم می‌شود. برای مثال اگر بجای 15 پوند 10 پوند استفاده شده باشد، نرم کننده گرین 32000 تنها 25000 گرین سختی را تصفیه خواهد کرد. اگر 6 پوند نمک استفاده شده باشد، ظرفیت تا 20000 گرین افت می‌کند. به اثر کاهش دوز نمک توجه کنید. اگرچه در نرخ دوز 6 پوندی نرم کننده دارای 67% ظرفیت نرم کنندگی کامل نرم کننده است، تنها به 40% نمک نیاز دارد. بنابراین، برحسب مصرف نمک، که هزینه اصلی و مهمترین رقم در تعیین صدمه نرم کننده به محیط است، دوز پایین‌تر نمک موثرتر است، بطور قابل ملاحظه‌ای کارآمدتر است.   جدول زیر ارقام عملکرد در مقابل دوز نمک برای بیشتر اندازه‌های معمول نرم کننده‌های مسکونی آب را نشان می‌دهد.   Common Size Designation in Grains  Mineral Tank Size Cubic Feet of Resin Actual softening capacity if dosed with 6 lbs salt per cubic foot of resin Actual softening capacity if dosed with 10 lbs salt per cubic foot of resin Actual softening capacity if dosed with 15 lbs salt per cubic foot of resin 15,000 7" X 44" 0.5 10,000 12,500 15,000 24,000 8" X 44" 0.75 15,000 18,750 22,500 32,000 9" X 48" 1.0 20,000 25,000 30,000 40,000 10" X 44" 1.25 25,000 31,250 37,500 48,000 10" X 54" 1.50 30,000 37,500 45,000 64,000 12" X 48" 2.00 40,000 50,000 60,000 80,000 13" X 54" 2.50 50,000 62,500 75,000 110,000 14" X 65" 3.50 70,000 87,500 105,000   این هم موارد دیگری که در مسائل نرم کننده باید در نظر بگیرید : آب مصرفی: از جدول بالا مشخص می‌شود که اگر دوز کمتری از نمک به نرم کننده داده شود و اجازه بازتولید بیشتر به آن داده شود، آسیب اقتصادی بیشتر و محیطی کمتری رخ خواهد داد. هرچند درست است بدین صورت در نمک صرفه‌جویی می‌شود، به همان نسبت درست است که آب بیشتری هم مصرف می‌کند. همانقدر که برای بازتولید نمک کم به آب نیاز است، به همان نسبت هم برای دوز سنگین نیاز دارد و بازتولید به مقداری آب نیاز دارد. شصت گالن یا بیشتر غیر معمول نیست، با مقدار دقیق بسته به اندازه و نصب نرم‌افزار.   حذف آهن و منگنز نرم‌کننده‌های آب اغلب برای حذف مقادیر کم آهن از آب چاه استفاده شده‌اند و اگر شرایط درست باشد این کار بسیار خوب انجام می‌شود. (شرط اصلی این است که آهن باید در حالت سیاه و سفید (ferrous) باشد، یعنی آب وقتی وارد نرم کننده می‌شود باید تمیز باشد). اگر نرم کننده برای حذف آهن استفاده شده باشد باید به دفعات بیشتری بازتولید کند. اگر بار آهن کافی باشد بیش از سه روز نباید بین بازتولیدها فاصله باشد. این بدین معنا است که اگر آهن را حذف می‌کنید، داشتن یک نرم کننده متری بی‌فایده است. بهتر است از یک مدل تایمری ارزانتر استفاده کنید و آن را روی بازتولید هر سه روز یکبار تنظیم کنید. بین متخصصان در مورد اثر pH بر توانایی نرم کننده آب بر تصفیه آهن و منگنز اختلاف وجود دارد. مقاله‌ای در مورد دستگاه‌های فناوری آب که مکرر چاپ شده می‌نویسد: نرم‌کننده‌ها می‌توانند آهن را حذف کنند، در صورتیکه pH آب ۶.۷ یا بیشتر باشد. هرچند در اینجا، نوشته‌ای از انتشارات نیوهمپشایر New Hampshire اشاره می‌کند که جنبه‌های کیفیتی آب مانند pH و قلیایی بودن اثر زیادی بر توانایی نرم کننده برای تعامل با آهن و منگنز ندارند. این هم لیست کامل مزایا و معایب تصفیه آهن/منگنز با یک نرم کننده از سند نیوهمپشایر New Hampshire.   مزایای تصفیه آب آهن و منگنز با نرم کننده تصفیه آب رزین نرم کننده می‌تواند دوباره ترمیم و مورد استفاده قرار گیرد. تبادل آهن می‌تواند پیوسته آهن/منیزیم محلول در آب را حذف کند تا سطوح آنها به شدت کاهش یابد. نرم کننده‌ها نسبت به فیلترهای اکسید کننده نیاز کمتری به شستشوی معکوس دارند. حذف آهن/ منیزیم تاثیرپذیری چشمگیری از pH یا سایر عوامل آب ندارد.   معایب تصفیه آهن و منگنز با نرم کننده آب اگر باکتری‌ها یا آب رنگی وجود داشته باشد، نرم کننده عملکرد رضایت بخشی نخواهد داشت، حتی گهگاه اگر ذرات وجود داشته باشند، یک فیلتر اولیه رسوبی پیش از مخزن رزین قرار داده می‌شود. نرم کننده آب بوی سولفید هیدروژن را حذف نمی کند. نرم کننده‌های آب، شورابی تولید می‌کنند که باید تخلیه شود. اگر فاضلاب ندارید، تخلیه شوراب احتمالا در زمین خواهد بود که باعث آلودگی آب های زیرزمینی و متعاقب آن آب چاه یا چاه‌های همسایگان شما می‌شود. نرم کنندگی با تبادل یون (IE) برای آب های حاوی کمتر از 5-2 میلی گرم بر لیتر ذرات موثر است. تبادل یون در جایی که آهن/منگنز به رنگ زنگ‌زده درآمده اصلا کار نمی‌کند.     کارشناسان ما در یک سری مقالات مرتبط به انواع سختی گیر آب و روش استفاده از آنها پرداخته اند. برای مشاهده آنها، پیشنهاد می شود به ترتیب مقالات زیر را مطالعه نمایید. بخش اول : شیر کنترل سختی‌ گیر آب چگونه کار می‌کند بخش دوم : تنظیم شیر کنترل در سختی گیر آب بخش سوم : روش تنظیم سختی گیر آب      **ن

  • رزین تبادل یونی

    تبادل یون تعویض یون ها بین دو الکترولیت یا بین یک محلول الکترولیت و یک کمپلکس را تبادل یونی گویند. در اغلب موارد، اصطلاح تبادل یون به معنی فرایندهای تصفیه، جداسازی و ضدعفونی کردن محلول های آبی و دیگر محلول های حاوی یون، توسط پلیمر جامد یا مواد معدنی، به کار می ­رود. رزین تبادل یونی Ion exchange Resin ( پلیمرهای ژل یا متخلخل کاربردی شده) زئولیت، مونت موریلونیت، خاک رس و هوموس خاک نوعی از تبادلگرهای یونی می­ باشند. تبادلگرهای کاتیونی، یون های با بار مثبت (کاتیون) و تبادلگرهای آنیونی، یون های دارای بار منفی (آنیون ها) را جابه­ جا (تعویض) می ­کنند. تبادلگرهای آمفوتریک نیز وجود دارند که قادر به تعویض کاتیون و آنیون به طور همزمان می­ باشند. تبادل همزمان آنیون و کاتیون می­تواند موثرتر باشد. با انجام گرفتن تبادل در بسترهای میکس شده که شامل مخلوطی از رزین های تبادل کاتیون و آنیون ، یا عبور دادن محلول مورد بررسی از میان چندین مواد تعویض یونی مختلف است. تبادلگرهای یون می­تواند غیر انتخابی و یا به طور تنظیم شده ­ای به یون ها و کلاس های یونی معینی پیوند شود‌، و این به ساختار شیمیایی آنها بستگی دارد. ساختار شیمیایی تبادلگر یون می­تواند به اندازه، بار و یا ساختار یون وابسته باشد. مثال هایی از یون هایی که قادر به پیوند شدن با تبادلگرهای یونی هستند در زیر ارائه شده است:    پروتون (H+) و هیدروکسید (OH-) یون های تک اتمی دارای یک بار نظیر:   Na+ , K+ , Cl- یون های تک اتمی دارای با بار دو نظیر:   Ca+2 ,  Mg+2 یون های غیرآلی چند اتمی نظیر:   SO4-  , PO43- بازهای آلی، مولکول هایی که معمولا دارای گروه عاملی آمین هستند:   NR2H+ اسیدهای آلی، مولکول هایی که اغلب دارای گروه عاملی کربوکسیلیک اسید هستند:   COO- مولکول های زیستی که قادر هستند تا یونی شوند:  آمینو اسیدها ،  پپتیدها ، پروتئین­ها و غیره    جذب و کشش سطحی تعویض یون، شکلی از جذب سطحی است. تبادل یون یک فرایند برگشت پذیر است و تبادلگر یون را می ­توان از طریق شستشو با مقدار اضافی از یون های مناسب دوباره احیاء و باردار کرد. در صورت هرگونه سوال و یا سفارش تلفنی می توانید از طریق شماره تلگرام تصفیه آب 09129418377  و یا ایمیل info@wfiltration.com با کارشناسان تصفیه آب بهاب در ارتباط باشید.       *ن

  • کاربردهای رزین تبادل یونی

    در این قسمت مقاله، کاربردهای رزین تبادل یونی را مورد بررسی قرار می دهیم. برای مطالعه بخش اول روی لینک زیر کلیک نمایید. رزین تبادل یونی   تبادل یون به طور گسترده در محصولات غذایی و آشامیدنی، هیدرومتالورژی، پرداخت فلزات، صنایع شیمیایی و پتروشیمی، داروسازی، شکر و شیرین کننده ها، زمین و آب آشامیدنی، هسته­ ای، نرم شدن و آب صنعتی، نیمه هادی و بسیاری از صنایع دیگر به کار گرفته می­ شود.     مثال بارز به کارگیری این فرایند در تولید آب با خلوص بالا (آب فوق خالص) برای مهندسی برق، الکترونیک و صنایع هسته­ ای است. به عنوان مثال تبادلگرهای یونی پلیمری یا یون های معدنی قابل انحلال به طور گسترده جهت نرم کردن ، تصفیه آب و ضدعفونی کردن آب استفاده می ­شوند. تبادل یونی روشی است که به طور گسترده در مصارف خانگی (مواد پاک کننده و دستگاه تصفیه آب) جهت نرم کردن آب مورد استفاده قرار می­ گیرد. با تبادل یون های کاتیونی کلسیم (Ca+2) و منیزیم (Mg+2) در برابر کاتیون های Na+ یا H+  آب نرم می ­­شود. کاربرد دیگر تبادل یونی در دستگاه تصفیه آب خانگی حذف نیترات و مواد آلی طبیعی است. کروماتوگرافی تبادل یونی صنعتی و آنالیتیکال از جهتی دیگر قابل به بررسی است. کروماتوگرافی تبادل یونی، یک روش کروماتوگرافی است که به طور گسترده­ ای در آنالیز شیمیایی و جداسازی یون ها استفاده می­ شود. برای مثال این روش در بیو شیمی جهت جداسازی مولکول های باردار شده نظیر پروتئین ها به کار گرفته می­شود. یکی از کاربردهای مهم به کار گیری روش تبادل یونی در زمینه استخراج و خالص­ سازی مواد تولید شده بیولوژیکی نظیر پروتئین ها (آمینو اسیدها) و DNA/RNA می­ باشد. فرایند تبادل یونی جهت جداسازی و خالص­ سازی فلزات از جمله جداسازی اورانیوم از پلوتونیوم و اکتینیدها دیگر از جمله توریم و لانتانیوم، نئودیمیوم، ایتربیم، ساماریوم، لیتیوم از یکدیگر و سایر لانتانیدها استفاده می­ شود. دو سری از فلزات خاکی کمیاب (لانتانیدها واکتینیدها) هر دو از خانواده هم بوده و دارای خواص فیزیکی و شیمیایی مشابه می ­باشند. روش تبادل یونی در سال 1940 توسط فرانک توسعه یافت و تنها روش عملی جداسازی لانتانیدها و اکتنیدها در مقادیر زیاد بود تا زمانی که تکنیک استخراج با حلال ظهور کرد که می­توانست به طور چشمگیری افزایش یابد.   یک مورد بسیار مهم در فرایند خالص سازی (PUREX) (فرایند استخراج پلوتونیم و اورانیوم)، جداسازی پلوتونیم و اورانیوم از محصولات تولید شده از سوخت مصرف شده راکتور هسته­ ای است که طی این جداسازی، محصولات زائد تولید شده، می ­توانند دور ریخته شوند. پس از آن، پلونیوم و اورانیوم بدست آمده را برای ساخت مواد انرژی-هسته­ ای نظیر سوخت راکتورهای جدید و سلاح های هسته ای مورد استفاده قرار داد.    فرایند تبادل یونی برای جدا کردن مجموعه دیگری از عناصر بسیار مشابه، مانند زیرکونیوم و هافنیوم که آنها هم برای صنعت هسته­ ای بسیار مهم هستند، استفاده می ­شود. زیرکونیوم به طور عملی شفاف است تا نوترون ها را آزاد کند و در ساخت راکتورها استفاده می­ شود، اما هافنیم که یک جاذب بسیار قوی نوترون است در میله ­های کنترل راکتورها مورد استفاده قرار می­ گیرد. تبادلگرهای یونی در بازفرآوری هسته­ ای و زباله­ های رادیواکتیو استفاه می ­شود. رزین های تبادل یونی در قالب غشاء نازک در فرایند کلر قلیایی، سلول های سوختی و باتریهای اکسیداسیون و کاهش وانادیوم مورد استفاده قرار می گیرد.   روش تبادل یونی می ­تواند جهت رفع سختی آب به کار رود که طی آن در ستون تبادل یونی یون های کلسیم و منیزیم با یون های سدیم جابه­ جا می ­شود. نمک زدایی از طریق تبادل یون فاز مایع (آبی) نشان داده شده ­است. در این تکنیک آنیون ها و کاتیون ها در آب نمک با آنیون های کربنات و کاتیون های کلسیم با استفاده از الکتروفورز تبادل می ­شوند. یون های کلسیم و کربنات پس از انجام واکنش به شکل کربنات کلسیم درآمده و رسوب می­ کنند، که طی آن از آب حذف می شوند. نمک­زدایی در دما و فشار محیط صورت می­گیرد و نیازی به غشاء یا تبادلگرهای یونی جامد وجود ندارد. بازده انرژی تئوری این روش همتراز با الکترولیز و اسمز معکوس است.   دیگر کاربردها در علوم خاک، ظرفیت تبادل کاتیونی، ظرفیت تبادل یون خاک برای یون های باردار شده مثبت است. خاک می ­تواند به عنوان یک تبادلگر کاتیونی ضعیف در نظر گرفته شود. در اصلاح آلودگی و مهندسی ژئوتکنیک، ظرفیت تبادل یونی ظرفیت تورم تورمی یا گستره خاک رس نظیر مونت موریلونیت را که مورد استفاده جهت به دام انداختن آلاینده ها و یونهای باردار شده هستند را تعیین می­کند. ساختار موج بر سطح تبادل یونی برای ایجاد لایه هدایتی در شاخص بالاتر انکسار استفاده می­ شود. قلیا زدایی، یون های قلیا را از سطح شیشه حذف می ­کند. شیشه­ های شیمیایی تقویت شده، توسط تبادل یون های K+ و Na+ در سطوح شیشه نوشابه با استفاده از فلزات KNO3 تهیه می­شوند.   بازسازی فاضلاب اکثر سیستم های تبادل یونی کانتینرهایی از رزین های تبادل یون هستند که بر اساس یک چرخه عمل می ­کنند. جریان آب تا زمانی که رزین جهت مصرف وجود دارد، داخل کانتینر جریان می­ یابد و آب خارج شده از کانتینر تبادلگر یونی حاوی ماکزیمم غلظت یون های مطلوب نسبت به یون های زدوده شدن از آب می ­باشد. با شستشوی معکوس بستر رزین، به طور پی در پی مواد جامد انباشته شده زدوده می ­شوند اما به دلیل شستشو با فشار زیاد یون های رزین ها نیز حذف می ­شوند . با یک محلول غلیظ شده از یون های جایگزین و شستشوی رزین با محلول تحت فشار بالا رزین ها دوباره بازسازی می­ شوند. محصول بدست آمده از شستشوی معکوس، شستشو تحت فشار بالا و آب کشی کردن آب فاضلاب در طول بازسازی محیط تبادل یون فایده تعویض یونی را برای بهبود آب فاضلاب محدود می ­کند. نرم کنندهای آب با آب شور حاوی ده درصد سدیم کلراید احیاء می­ شوند. گذشته از نمک های قابل انحلال کلرید، کاتیونهای دو ظرفیتی از آب نرم حذف می­گردند، فاضلاب تولید شده از احیاء نرم کننده ها، شامل باز تولید پنجاه تا هفتاد درصد از سدیم کلراید استفاده نشده است که جهت شستشو و احیاء آب شور برای مبادله  رزین تبادل یون معکوس مورد نیاز است. احیاء رزین یون زدایی شده با اسید سولفوریک و هیدروکسید سدیم در حدود 20 تا 40 درصد کارآمد و مفید است. غلظت همه یون های مثبت (مانند سدیم سولفات) موجود در فاضلاب احیاء ، یون زدایی و خنثی شده  حدود 2.5 تا 5 برابر غلظت تعادلیشان است.     **ن