
در این بخش فرایندهای تصفیه آب به تنظیم pH می پردازیم. برای مشاهده بخش های قبلی، مطالب زیر را مطالعه نمایید.
بخش اول : تصفیه آب
بخش دوم : منابع مختلف آب
بخش سوم : فرآیندهای تصفیه آب
تنظیم pH
- آب خالص دارای pH نزدیک به 7 است (نه اسیدی نه قلیایی).
- آب دریا میتواند مقدار pH بین 7.5 تا 8.4 (نسبتا قلیایی) داشته باشد.
- آب شیرین بسته به زمینشناسی حوضچه تخلیه یا منبع آب، میتواند مقدار pH گستردهای داشته و بر ورودی های آلاینده (باران اسیدی) اثر بگذارد.
اگر آب اسیدی باشد (کمتر از 7)، لیمو، جوش شیرین یا هیدروکسید سدیم می توانند برای افزایش pH آب در فرایند تصفیه آب اضافه شوند. افزودن لیمو ترش باعث افزایش غلظت یون کلسیم شده، بنابراین سختی آب افزایش می یابد. برای آب های بسیار اسیدی، گاز زداها با ریشهکنی دی اکسید کربن محلول از آب، میتوانند روش موثری برای افزایش pH باشند.
قلیایی کردن آب بطور موثر به فرایند انعقاد و دلمهسازی کمک کرده و همچنین باعث کمینهسازی خطر ورود سرب به آب از لولههای سربی و از لحیم سربی در اتصالات لولهکشی شود. همچنین قلیایی بودن کافی باعث کاهش خورندگی آب برای لولههای آهنی میشود.
اسید (اسید کربنیک، اسید هیدروکلریک یا اسید سولفوریک) را میتوان در برخی شرایط به آب قلیایی اضافه کرد تا pH آب کاهش یاید. آب قلیایی (pH بالای 7) لزوما به این معنی نیست که سرب یا مس از سیستم لوله کشی در آب حل نخواهد شد.
توانایی آب برای ته نشین کردن کربنات کلسیم برای محافظت از سطوح فلزی و کاهش احتمال حل شدن فلزات سمی در آب یکی از کارکردهای pH، محتوای معدنی، دما، قلیایی و غلظت کلسیم است.
در بخش بعدی انعقاد و لخته سازی در تصفیه آب را بررسی خواهیم کرد. برای مطالعه ادامه مطلب روی لینک قبل کلیک نمایید.
**ن