چرا مراقبت از آب آشامیدنی پاکیزه به معنای مراقبت از توقف بارش باران اسیدی است آرشیو مقالات

امروز تصمیم گرفتیم به موضوع باران اسیدی که عنوان مهمی است، بپردازیم. شاید برای شماهم سوال باشد که چرا عکس یک خرس کوچولو را به جای مثلا یک جنگل سوخته گذاشته ایم ؟

به نظر می‌رسد از زمانی که باران اسیدی موضوع بحث کلاسهای درس و رسانه‌ها بوده، سالهای زیادی گذشته است. به یاد دارم در نقطه‌ای منتظر می ماندیم تا قطره های اسیدی سوزاننده از آسمان ببارند و مجبور شویم به زیر زمین برویم. نام ترسناک باران اسیدی هم خوب است هم بد. خوب است از این جهت که مثل یک تهدید فوری به نظر می‌رسد، مثل شهاب سنگی که به یک منطقه پر جمعیت اصابت می‌کند یا آتشفشانی که فوران می‌کند. عملا نیازمند این است که در برابر آن بایستیم و این ایستادگی ما را به مقررات محیط زیستی بهتر که سطح باران اسیدی را در 50 سال گذشته کاهش داده است، می‌رساند. بدی آن این است که باران اسیدی را مساله‌ای مداوم نشان نمی‌دهد. یک حالت زودگذر یا بمبی نیمه قوی است.

در واقع به هر نوع بارش برف، باران، تگرگ و حتی مه که در آن مواد مضری مانند اکسید نیتروژن و دی اکسید گوگرد وجود دارد، باران اسیدی گفته می‌شود. دی اکسید گوگرد (SO2) و اکسید نیتروژن (NOx) در اتمسفر با اکسیژن و بخار آب واکنش شیمیایی انجام داده، به صورت نیتریک اسید و سولفوریک اسید در می‌آیند.

باران اسیدی یک رویداد شیمیایی ساده است: انتشار دی اکسید گوگرد (SO2) و اکسید نیتروژن (NOx) از وقایع طبیعی و سوزاندن سوخت‌های فسیلی. گازهای شدید با بارش ترکیب شده و به زمین بازگشته و باد می تواند آنها را صدها مایل جابجا می‌کند. حتی اگر هیچ یک از گیاهان سوخت فسیلی در یک منطقه خاص وجود نداشته باشد، اثرات آن همچنان در چشم‌انداز و در جمعیت ماهی‌ها و پستانداران مثل توله خرس دوست داشتنی در بالا ، احساس می‌شود.

تأثیر باران اسیدی یک تغییر تدریجی اما چشمگیر در محیط زیست است. مقاله جدیدی از NPR به اشتراک گذاشته شده که در آن بیان شده چگونه شیمی رودخانه میسیسیپی به طور دائم تغییر داده‌ شده، بطوری که باران اسیدی آهسته بخش‌هایی از سنگ آهک را خورده، و به آرامی سطح زمین را از بین می برد. و این مساله تقریبا 50 سال پس از کاهش چشمگیر باران اسیدی رخ می‌دهد. شاید یکی از دلایلی که دیگر در مورد باران اسیدی چیزی نمی‌شنویم، این است که توسعه‌های بسیار مثبتی در جدال ما وجود دارد.

یک ماهیگیر در نیویورک با نام ریک بوچامپ Rick Beauchamp، اوایل تابستان ماهی قزل آلایی را در دریاچه سیلور گرفت. سالها چنین چیزی شنیده نشده بود، زیرا مطالب بسیاری نوشته شده، که ماهی‌های دریاچه سیلور به دلیل اثرات طولانی مدت باران اسیدی، مرده بودند. به دلایلی که هرگز درک نخواهم کرد، به نظر می رسد زمانی که شروع به بهبود شرایط می کنید، اغلب علاقه به حل مسایل را از دست می دهیم.

شاید بیشترین نگرانی در مورد فقدان تمرکز بر باران اسیدی در چند سال گذشته افزایش آگاهی از اهمیت آب آشامیدنی پاک در همه چیز از جمله آموزش، در دولت و تجارت، از راه حل های کمبود آب جهانی که توسط دانش آموزان پیشنهاد شده، تا مقامات چینی که قول داده اند که بحران آب در حال پیشرفتشان را ریشه یابی کنند .

 در مصاحبه هفته پیش با هیلی جین هگرستون Haley Jain Haggerstone ، هماهنگ کننده شعبه بنیاد سورفریدر سن دیه‌گو Surfrider San Diego ، او به درستی اهمیت آب های اقیانوس پاک برای سلامت زمین از آب آشامیدنی پاک و تامین مواد غذایی ما را تشریح کرد. مراقبت از آب آشامیدنی پاک زمانی که قطرات باران به زمین می‌خورند یا حباب‌ها به سطح می‌آیند، آغاز نمی‌شود. این چرخه‌ای از مسایل زندگی است، بدین معنی که باید پیوسته اقدامات ‌زیست محیطی خود را بهبود دهیم تا مطمئن شویم که خانه‌ای قابل زیست را به نسل بعدی تحویل می‌دهیم.

 خلاصه اینکه باران اسیدی فردا از آسمان نمی‌بارد تا پوست شما را ذوب کرده و شما را غیرقابل شناسایی ‌کند. مگر اینکه به آگاهی از این مشکل ادامه داده و همچنان بر توسعه راه‌حل‌های پایدارتر جهانی تمرکز کنیم، در این صورت ممکن است نوه های ما در جهانی که ما هیچ راهی برای شناختن آن نداریم، رشد کنند.

**ن