مقالات گروه واحدهای اندازه گیری آب

---

• 

  مشاهده 25 خرداد 1398 6669 بازدید

  استانداردهای هدایت الکتریکی آب

  رسانایی الکتریکی آب Electrical Conductivity که به اختصار EC نیز شناخته میشود، یکی از شاخص های کیفی آب است که میتواند برای سنجش شوری آب نیز مورد استفاده قرار بگیرید. محدوده هدایت الکتریکی آب  از 0 تا 50.000 میکرو زیمنس بر سانتی متر uS/cm متغیر است. رسانایی الکتریکی براساس میکرو زیمنس بر سانتی متر (uS/cm) اندازه گیری می شود. عموما رسانایی آب شیرین 0 تا 1،500 uS/cm و آب دریا چیزی در حدود 50،000 uS/cm است. عموما در مسیر آبراهه ها سطوح ناچیزی نمک وجود دارد که برای رشد گیاهان و حیوانات حائز اهمیت است. افزایش سطح نمک در آب شیرین می تواند برای اکوسیستم و کاربری های انسانی مشکلاتی در پی داشته باشد. در این مقاله محدوده های مختلف هدایت الکتریکی آب و کاربرد آنها را ذکر میکنیم. برای آشنایی با هدایت الکتریکی آب روی لینک قبل کلیک نمایید.   هدایت الکتریکی 0 تا 800 uS/cm : آب شرب مناسب برای انسان ها در این محدوده قرار دارد ( البته درصورت عاری بودن از آلاینده های ارگانیک و نبود ذرات معلق گل و لای) مناسب برای آبیاری  و گیاهان. البته برای مقادیر بالاتر از 300 uS/cm ممکن است رسوبات ایجاد شود و علی الخصوص هنگام استفاده در آبیاری قطره ای و آبپاش ها باید تمهیداتی برای این نوع آبها در نظر گرفته شود. چرا که علاوه بر گرفتگی نازلهای آب ، احتمال ایجاد سوختگی در برگ برخی گیاهان حساس به نمک وجود دارد. مناسب برای استفاده در مصارف دامی، مرغداری ها، گاوداری ها و ...   هدایت الکتریکی 800 تا 2500 uS/cm : هنوز هم قابل استفاده برای انسان ها است. با این حال باز هم آبی با نصف این میزان رسانایی ترجیح داده می شود. برای گیاهان زیاد مناسب نیست و در صورت استفاده برای آبیاری باید تمهیدات ویژه ای برای پیش تصفیه آب اندیشیده شود تا ذرات معلق آب گرفته شوند. همچنین در صورت استفاده برای آبیاری قطره ای، حتما باید از پیش تصفیه آب مناسب استفاده شود. از آنجا که بسیاری از گیاهان به این محدوده هدایت الکتریکی سازگاری ندارند، باید میزان تحمل گیاه به شوری در نظر گرفته شود. برای استفاده در مصارف دامی می توان گفت مناسب است. اگرچه ایده آل نیست.   هدایت الکتریکی 2،500 تا 10،000 uS/cm : غیرقابل استفاده برای مصارف انسانی. البته آبی تا رسانایی 3000 uS/cm را می توان در این زمینه استفاده نمود. با این حال کیفیت لازم را ندارد و عموما از طرف مردم مطلوب شناخته نمی شود. می توان با استفاده از دستگاه تصفیه آب خانگی کیفیت آن را مناسب آب شرب نمود. عموما غیرقابل استفاده برای مصارف آبیاری. البته آبی با رسانایی 6000 uS/cm را می توان برای گیاهانی با تحمل بالای نمک، به شرط استفاده از تکنیک های مدیریتی ویژه استفاده نمود. برای رسانایی بالاتر از 6000 uS/cm در صورت اضطرار باید شرایط مراقبتی ویژه ای در نظر داشت. در صورت استفاده برای مرغداری ها میزان شوری باید در 6000 uS/cm محدود شود. سایر مراکز پروش دام می توانند از آبی تا حد شوری 10000 uS/cm نیز استفاده نمایند.   هدایت الکتریکی بالاتر از 10،000 uS/cm : غیرقابل استفاده برای مصارف انسانی و آبیاری غیرقابل استفاده برای مرغداری ها و مراکز پرورش دام و یا هر گونه حیوان شیرده، گاو گوشتی و گوسفندان بالغ با خوراک خشک به ترتیب می توانند هدایت الکتریکی آب تا 17،000 و 23،000 uS/cm را تحمل نمایند. با این حال این احتمال وجود دارد که آب هایی با سطح EC کمتر از این، غلظت های یونی نامطلوب دیگری داشته باشند. به همین خاطر قبل از استفاده از آب با شوری بالا باید آنالیز جزئی و دقیقی در نظر گرفته شود. آبی با رسانایی بالاتر از 50،000 uS/cm (شوری آب دریا) می تواند برای مصارف غیر شرب مانند استفاده در مخزن برای فلش تانک ها و شستشوی اماکن و تولید بتن مورد استفاده قرار بگیرد، مشروط بر اینکه فاضلاب ناشی از آن به درستی پوشش داده شود.       برای آشنایی با هدایت سنج الکتریکی آب روی لینک قبل کلیک نمایید. در صورت هرگونه سوال می توانید از طریق شماره تلفن ۸۶۰۲۷۹۰۵-۰۲۱ ، تلگرام تصفیه آب 09129418377  و یا ایمیل info@wfiltration.com با کارشناسان بهاب در ارتباط باشید.      ***

• 

  مشاهده 02 خرداد 1396 1631 بازدید

  میزان سدیم وارد شده به آب توسط یک نرم کننده جهت تصفیه آب

  خب، میزان سدیم به میزان «سختی» آبی که با آن شروع می کنیم بستگی دارد. مبادلات نرم کننده آب چیزی برابر مقدار سدیم برای سختی اولیه است. هرچه آب سخت تر باشد، میزان سدیمی که باید به محصول نهایی اضافه نمایید بیشتر است. با اینکه این امر یک مساله ی ریاضی نسبتا دشوار است، اما می توان آن را به صورت زیر ساده نمود:  mg سدیم (NA) در هشت OZ لیوان آب = دانه ها در هر گالون (GPG) از سختی کلی * 1.89 حتی ساده تر: بیشتر یا کمتر ، Mg سدیم در هشت oz لیوان آب = GPG سختی * 2 به بیان دیگر، درصورتیکه تست آب به شما گفت که 18 دانه در گالون سختی دارید، به کار گرفتن یک نرم کننده ی آب چیز در حدود 35 میلی گرم سدیم به هر 8 oz لیوان آبی که می نوشید اضافه خواهد کرد. برای بسط دادن این مطلب، یک قاشق غذاخوری سس گوجه فرنگی mg 204 سدیم و تکه ای از نان گندم کامل 211 تا دارد. باید بیان کنیم که ما میزان سدیم کلی آب شما را محاسبه ننموده ایم، میزان کلی ای که توسط نرم کننده های آب اضافه می شود را محاسبه کرده ایم. در صورتیکه آب شما در حال حاضر mg/L 30 دارد (میلی گرم در لیتر)، باید میزان نرم کننده ای متناسب با آن اضافه کنید. 8 oz لیوان آب چیزی در حدود 4/1 لیتر است، پس میزان کلی سدیم طبیعی برای 18 دانه ی نمونه ی بالا ppm 8 خواهد بود. میزانی را که نرم کننده به آب اضافه می کند را نیز اضافه کنید، به این ترتیب ایده ی کلی ای نسبت به میزان سدیمی که از آب آشامیدنی خود بدست می آورید خواهید داشت. FYI: فیلتر تصفیه آب ، سدیم آب را جدا نمی کنند، اما دستگاه تصفیه آب اسمز معکوس این کار را انجام می دهند. توجه: اگر می خواهید ارزیابی دقیق تری از سدیمی که نرم کننده ها اضافه می کنند داشته باشید، حقایق زیر به شما کمک خواهد کرد. افراد تبادل کننده ی یون عموما سدیم را به صورت دانه در گالون و به صورت کلسیم کربنات (CaCO3) بیان می کنند. این امر آن را در چهارچوبی با اندازه ی یکسان قرار می دهد پس می توانید آن را با سختی کلسیم/منیزیم در آب مقایسه کنید. برای تبدیل GPG سدیم به عنوان مثال CaCO3 به GPG سدیم  به عنوان NA (سدیم) ، در 460/0 ضرب کنید (ضریب تبدیل سدیم).  

• 

  مشاهده 23 اردیبهشت 1396 1569 بازدید

  جداسازی آهن در تصفیه آب با جهان بدون قانون _ بخش دوم

  در این قسمت به ادامه ی مقاله ی جداسازی آهن در تصفیه آب با جهان بدون قانون - بخش اول کاتالیست و الزامات مربوط به آن در تصفیه آب زمانیکه دشمن را مشخص کردید و تجهیزاتی با بک واش کارآمد و نرخ جریان مناسب برای مدیای انتخاب شده برگزیدید، آبی که تصفیه بر روی آن انجام می شود نیز باید مورد بررسی قرار بگیرد. باید میزان اکسیژن حل شده و سطوح PH آن بررسی شده و در صورتیکه به عملیات پیش تصفیه آب نیاز داشته باشد باید برنامه های انتخاب شده برای انتقال بیشترین آهن استخراج شده با راندمان بالا ارزیابی شوند. نقش PH چیست؟ در این میان PH منبع آب نقش مهمی در سرعت تبدیل فروس آهن (حل شده) به حالت فریک (جامد) ایفا می کند. هرچه PH بالاتر باشد، آهن سریعتر به حالت فریک تبدیل شده و می توان آن را فیلتر نمود. این امر در تمامی تجهیزات انتخاب شده به استثنای نرم کننده های آب، زمانیکه آهن فریک سایت را تغییر می دهد و رزین را ناقص می کنند؛ مطلوب است. زمانیکه از فیلتر تصفیه آب از آهن استفاده می کنیم برای تبدیل بهینه ی آهن به PH بالای 6.5 نیاز دارم، که این PH توسط اکثر سازنده ها نیز توصیه شده است. با اینهمه، اکثر افراد حرفه ای در زمینه ی تصفیه آب در این امر که PH بالای 7 یک الزام است و PHهای بالاتر از 8 و 8.5 شانس کاربرد موفق را بسیار بالا می برد، توافق نظر دارند. در صورتیکه لازم باشد سطح PH را بالا ببریم، خوراک شیمیایی سدیم کربنات (خاکستر سودا) یا سدیم هیدروکسید (سود سوزآور) در فیلتری که با کلسیم کربنات یا منیزیم اکسید پر شده است ترجیح داده می شود، چراکه روش تصفیه آب فیلتری ممکن است به سرعت شکست بخورد. پیش اکسایش اکثر فیلتر تصفیه آب بدون آهن و بسیاری از فیلترهایی با مدیای شیمیایی برای اینکه بتوانند به عنوان کاتالیست عمل کنند به مقداری اکسیژن حل شده در آب نیاز دارند. انجام عمل پیش اکسایش در مواردی که محتوای اکسیژن حل شده بسیار پایین است لازم است. می توان عمل پیش اکسایش با هوادهی، کلرزنی یا تزریق پراکسید، اوزون و سایر روش ها را انجام داد خوراک شیمیایی مواد شیمیایی کاربردی گونه های مختلفی دارند. استفاده از سدیم کربنات یا سدیم هیدروکسید برای بالابردن PH مرسوم است. استفاده از 5 درصد تا 10 درصد کلر یا 7 درصد هیدروژن پراکسید به عنوان اکسیدکننده در آب قبل از تصفیه نمودن نیز بسیار انجام می شود. قوانین مختلفی بر هر کدام از این روش ها حاکم است، از تانک های نگهداری یا تماس گرفته تا استفاده از میکسرهای استاتیکی. زمانیکه مواد شیمیایی مختلفی را با هم به کار می بریم، باید با امتزاج پذیری مواد شیمیایی و الزامات ایمنی آشنایی داشته باشیم. برای اثربخش تر بودن روش، از الزامات سازنده پیروی کنید و در هنگام تزریق مواد شیمیایی به طور همزمان نرخ های مناسب برای خوراک و نحوه ی راه اندازی درست را مد نظر داشته باشید. هوادهی در تصفیه آب زمانیکه هوادهی به عنوان یک عمل پیش اکسایشی انجام می شود عموما با القاگر یا پمپ هوا انجام می شود. القاگر هوا ونتوری ای است که به صورت درون خطی نصب شده است. آبی که در القاگر جریان می یابد با وکیوم هوا را درون خطوط آب می مکد. به افت فشار و تعمیر و نگهداری روزمره ی القاگر توجه داشته باشید، چرا که ممکن است به مرور زمان با آهن مسدود شود. روش پمپ هوا ، هوای بیشتری به آب وارد می کند، چرا که در این روش یک پمپ مکانیکی برای با فشار وارد نمودن هوا به آب استفاده می شود. همچنین عموما از یک مخزن تماس استفاده می شود. کارایی این روش تنها با توجه به تعمیر و نگهداری پمپ و اتصالات تزریقی اثبات شده است. اوزون در تصفیه آب اوزون اکسید کننده ای قوی است و زمانیکه به درستی به کار گرفته شود می تواند تاثیر خوبی بر مقادیر بالای آهن برجای گذارد. مشابه هوادهی، اوزون نیز با لوله ی تماسی به عنوان عمل پیش تصفیه آب برای فیلتر نمودن به آب تزریق می شود. ژنراتورهای اوزون طراحی ها و اندازه های مختلفی دارند و برای انجام موفقیت آمیز این عمل درک کاملی از فرآیند نیاز داریم. به خاطر گران قیمت بودن اوزون عموما در سطوح آهنی بالاتر از سطح نرمالی که توسط فیلتر رفع و رجوع می شود به کار می رود.

• 

  مشاهده 23 اردیبهشت 1396 1599 بازدید

  اصطلاحات رایج فیلتر تصفیه آب در توضیح کارتریج های فیلتر

  مطلق : به معنای مطلق است. یک فیلتر تصفیه آب 5 میکرون مطلق ، فیلتری است که برای جداسازی واقعی تمامی ذرات 5 میکرون یا بالاتر تأیید شده است. کارتریج جریان محوری: یک کارتریج فیلتر تصفیه آب که آب در آن از یک انتها وارد شده، در طول کل کارتریج جریان یافته، و از طریق حفره مرکزی در انتهای دیگر خارج می شود. کارتریج های جریان محوری معمولا حاوی رسانای فیلتر دانه ای است.  فیلتر تصفیه آب کربن بلوک :  فیلتر تصفیه آب که در آنها کربن درون یک ساختار بلوکی شکل محکم فشرده یا قالب بندی شده است. بطور کلی، فیلتر تصفیه آب بلوک کربن بسیار مؤثرتر از فیلتر تصفیه آب GCA هستند. فیلتر تصفیه آب بلوک کربن، فیلترهای جریان محوری هستند . سرامیک برای ساختن انواع فیلتر تصفیه آب بسیار محکمی که میزان فیلتراسیون مطلق آنها برای گذشتن باکتری ها یا پاتوژن هایی مانند کریپتوسپوریدیوم یا جیاردیا به میزان کافی سفت می باشد. کارتریج های سرامیکی آب را از طریق بیرون کشیدن پاتوژن ها تصفیه می کنند. آنها مواد شیمیایی را جدا نمی کنند( مگر اینکه با یک ماده افزودنی، مانند کربن همراه باشند، که هستند).      CTO: برای کاهش کلر/طعم/بو استفاده می شود. سازندگان فیلتر تصفیه آب از این عنوان برای فیلترهایی استفاده می کنند که سازنده تنها ادعای ارتقای زیبایی شناختی دارد( گرچه این فیلتر ممکن است عملکرد بسیار بهتری داشته باشد). GCA: کربن فعال گرانولی، فیلتر تصفیه آب سستی که در آن کربن ضرورتا پایداری زمین های قهوه است. فیلتر جاذبه: فیلتر تصفیه آب که بدون فشار آب کار می کند. شما آب را درون یک محفظه بالاتر می ریزید و این آب به یک مخزن پایین تر فیلتر می شود.   KDF : یک وسیله فیلتر تصفیه آب فلزی (مس/روی) است که برای جداسازی کلر آزاد، سرب، آهن، و سولفید هیدروژن بکار رفته است. این وسیله معمولا با کربن فعال گرانولی ترکیب شده است. پروسه تصفیه آب معمولا با عنوان ردوکس شناخته شده است، که تعامل فلزات مختلف را توصیف می کند. اسمی: به معنای بیشتر یا کمتر. یک فیلتر تصفیه آب 5 میکرون اسمی فیلتری است که 85% یا ذرات 5 میکرونی را جدا می کند. کارتریج جریان محوری: کارتریجی که آب در آن از بیرون به درون جریان دارد و از کل مساحت سطح کربن استفاده می کند. کارتریج های بلوک کربن فیلتر تصفیه آب جریان محوری هستند. فیلتر تصفیه آب رسوب: فیلتر تصفیه آب که برای بیرون کشیدن ذرات طراحی شده است. فیلترهای رسوب معمولا آلاینده های شیمیایی را جدا نمی کنند. فیلتر تصفیه آب زانویی: آب توسط یک فیلتر تصفیه آب از یک محفظه بدون فشار به یک لوله قرار گرفته در زیر آن بیرون کشیده شده است. این فیلترها می توانند نسبت به فیلترهای استاندارد جاذبه میزان جریان بسیار بهتری فراهم کنند.  

• 

  مشاهده 26 آذر 1395 4733 بازدید

  آشنایی با PH و ORP در تصفیه آب

  استفاده روزافزون از آب توسط کشاورزی، صنعت، استفاده کنندگان شهری و تفریحات باعث می‌شود که درک کیفیت آب، به طور فزاینده‌ای حائز اهمیت شود. در میان شاخص‌های فراوان برای اندازه‌گیری کیفیت آب، PH و ORP دو مشخصه مهم می‌باشند؛ بنابراین در این مقاله به اطلاعات جامعی در ارتباط با آن‌ها پرداخته‌ایم. آنچه در این مقاله مطالعه خواهید کرد: PH چیست؟ ORP چیست؟ تأثیر یونیزاسیون در تغییر PH/ORP چه عامل‌هایی بر PH و ORP تأثیر دارند؟ ارتباط بین ORP و PH چیست؟ اهمیت پتانسیل کاهش اکسیداسیون (ORP) اثرات ORP آب آشامیدنی بر سلامت مقدار استاندارد ORP چقدر است؟ نحوه استفاده از ORP متر چرا باید میزان ORP را اندازه‌گیری کرد؟ pH چیست؟  pH اندازه‌گیری میزان اسیدی یا قلیایی بودن یک محلول است. این مقدار در یک مقیاس از 0 تا 14 است که 7 خنثی، کمتر از 7 اسیدی و بزرگتر از 7 قلیایی (یا بازی) است. هرچه به صفر نزدیک‌تر شوید، محلول اسیدی‌تر می‌شود و هرچه به 14 نزدیک‌تر شوید، محلول قلیایی‌تر می‌شود. pH اغلب روی یک مقیاس تصویری رنگی به صورت زیر نشان داده شده‌ است. وقتی در مورد آب صحبت می‌کنیم، مقدار pH نسبت مستقیمی با نرخ شارژ مثبت یون‌های هیدروژن (H+) و یون‌های هیدروکسیل با شارژ منفی (OH-) است. وقتی آب غلظت برابری از یون‌های H+ و OH- داشته باشد، گفته می‌شود که خنثی است (pH=7) وقتی آب غلظت بالاتری از یون‌های H+ داشته باشد، گفته می‌شود اسیدی است (pH<7) وقتی محلول غلظت بالایی از یون‌های OH- داشته باشد، گفته می‌شود قلیایی است (pH>7) مانند مقیاس ریشتر که شدت زمین لرزه را می‌سنجد، مقیاس pH نیز یک مقیاس لگاریتمی است؛ بدین معنا که وقتی pH یک واحد افزایش یا کاهش می‌یابد، غلظت یون‌های H+ را ده‌ها برابر تغییر می‌دهید؛ پس برای مثال، محلولی با pH 8.0 ده برابر قلیایی‌تر از محلولی با pH 7.0 بوده و محلولی با pH 9.0 صد برابر قلیایی‌تر از محولی با pH 7.0 است. این شاخص با استفاده از PH سنج اندازه‌گیری می‌شود. جهت اطلاع از قیمت و خرید انواع PH متر می‌توانید به لینک قبل بازگردید.   ORP چیست؟ در دنیایی که اطراف ما قرار دارد، ما نمی‌بینیم، امّا تبادل پیوسته الکترون‌ها وجود دارد. این جابه‌جایی اکترون‌ها بین مواد در هوا، زمین، آب و بدن ما اتفاق می‌افتد. این پدیده را مبادله یون ion exchange می‌نامند.   در تلاش برای رسیدن به وضعیت پایداری، موادی که فاقد الکترون هستند، به شدت هرجا که بتوانند به دنبال الکترون هستند که این مواد را عوامل اکسیداسیون می‌نامند. برعکس، موادی که الکترون زیاد دارند، می‌توانند الکترون‌های اضافی خود را به این مواد بدهند که به آن‌ها عوامل کاهنده یا عوامل ضد اکسیداسیون می‌گویند.  ORP مخفف Oxidation Reduction Potential، به معنای پتانسیل کاهش اکسیداسیون یا اندازه‌‌گیری است که نشان دهنده میزان توانایی ماده در اکسیداسیون یا کاهش ماده دیگر است. این شاخص با استفاده از ORP متر بر حسب میلی ولت (mv) اندازه‌گیری می‌شود. خوانش مثبت ORP نشان می‌دهد که یک ماده عامل اکسیداسیون است. هرچه خوانش بالاتر باشد، اکسیداسیون بیشتر است. همین‌طور ماده‌ای با خوانش ORP برابر+400 mv  چهار برابر بیشتر از ماده‌ای با خوانش +100mv اکسید کننده است. خوانش منفی ORP نشان می‌دهد که یک ماده عامل کاهنده است. هرچه خوانش کمتر باشد، بیشتر ضد اکسیداسیون است. همین‌طور، ماده‌ای با خوانش ORP برابر -400mv چهار برابر ضد اکسیداسیون‌تر از ماده‌ای با خوانش -100 mv است. بیشتر آب‌ها، از جمله آب لوله‌کشی و آب معدنی، عامل اکسیداسیون هستند؛ زیرا مقدار ORP آن‌ها مثبت است. آب یونیزه قلیایی، یک عامل ضد اکسیداسیون است؛ زیرا مقدار ORP منفی دارد و می‌تواند الکترون‌های اضافی را به منظور خنثی کردن اثرات مضر رادیکال‌های آزاد بر بدن تحویل دهد. بیشتر آب‌های دیگر عوامل اکسیداسیون هستند؛ زیرا ORP آن‌ها مثبت است.   تأثیر یونیزاسیون در تغییر pH/OPR فرآیند یونیزاسیون باعث تغییر دو فاکتور مهم و قابل اندازه‌گیری آب می‌شود: pH و ORP. این تغییرات در آب همان‌هایی هستند که باعث تفاوت آن، از سایر آب‌هایی می‌شوند که شما می‌نوشید. PH: پی اچ مخفف هیدروژن بالقوه می‌باشد که شاخصی از سطح هیدروژن در یک ماده را ارائه می‌کند. مقدار مناسب pH عامل مهمی در سلامت است. ORP: فاکتور دیگر آب که یک یونیزه‌کننده آن را تغییر می‌دهد، ORP است. ORP که گاهی اوقات با نام REDOX نیز شناخته می‌شود، یک مشخصه مهم در صنعت آب می‌باشد. بیشتر محققان پیشروی تصفیه آب از آسیا توافق دارند که در آب یونیزه شده، pH بالاتر خوب است، امّا ORP مهم‌تر است. تغییر در ORP همان چیزی است که باعث بهبود اثرات شبکه مولکول‌ها، خواص آنتی اکسیدانی و اکسیژن‌رسانی بهتر به بدن می‌شود. ORP انرژی بالقوه‌ای است که ذخیره شده و آماده بکار گرفته شدن است. لزوماً درحال کار نیست، امّا می‌دانیم که این انرژی وجود دارد و می‌توانیم آن را اندازه بگیریم. روش دیگر نگاه کردن به این پتانسیل، می‌تواند نگاه کردن به فشار باشد. اگر بادکنکی را باد کنید، درون آن فشار هوا وجود دارد. تا هنگامی که بادکنک بسته است، فشار باقی می‌ماند و قابل اندازه‌گیری می‌باشد. وقتی هوا رها شود، این انرژی بالقوه تبدیل به انرژی جنبشی می‌شود. در شرایط الکتریکی، انرژی پتانسیل را می‌توان اندازه‌گیری کرد. وقتی از عبارت پتانسیل در توضیح ORP استفاده می‌کنیم، درواقع در مورد پتانسیل الکتریکی به میلی ولت صحبت می‌کنیم. این پتانسیل در آب، با ORP سنج اندازه‌گیری شده است. آنچه که اندازه‌ می‌گیرید، ولتاژ بسیار کم در آب است. به عبارت دیگر ما وجود اکسیداسیون یا کاهش عوامل با شارژ الکتریکی خاص آن‌ها (یعنی پتانسیل کاهش اکسیداسیون) را اندازه‌ می‌گیریم. آب با  pH بالا، عوامل کاهنده بیشتر (-ORP)  و آب با pH کمتر، عوامل اکسید کننده بیشتری دارد (+ORP). اکسیداسیون چیزی است که پس از برش زدن یک سیب آن را قهوه‌ای می‌کند یا باعث زنگ زدن فلز می‌شود. زنگ باعث ضعیف شدن فلز شده و باعث خراب شدن سیب می‌شود. فرآیند اکسیداسیون، الکترون‌ها را از سطح اکسید شده می‌دزدد. وقتی ما پتانسیل اکسید شدن چیزی را اندازه‌ می‌گیریم، آن را به +ORP نشان می‌دهیم و غلظت یون‌ها یا عوامل اکسید کننده اندازه‌گیری می‌شود. یک عامل کاهنده چیزی است که فرایند اکسیداسیون را متوقف یا آهسته می‌کند. عامل کاهنده با دادن یک الکترون این کار را انجام می‌دهد. وقتی پتانسیل کاهش اکسیداسیون یک محلول را می‌سنجیم، به صورت ORP نشان داده می‌شود و غلظت یون‌ها یا عوامل کاهنده را اندازه می‌گیرد. عامل کاهنده در ساده‌ترین شکل یک آنتی اکسیدان، کاهش دهنده اکسیداسیون است. طبق تحقیقات انجام شده چنانچه ORP آب‌های لوله‌کشی، بین 200+ تا 600+ میلی ولت باشد، یعنی این آب‌ها عوامل اکسیدکننده هستند. تصفیه آب یونیزه با pH بالا، نشان دهنده –ORP و همچنین یک عامل کاهنده یا آنتی اکسیدان است. بیشتر آب‌های معدنی اسیدی (pH پایین) هستند، بسیاری کاملاً اسیدی و همچنین ORP بالاتری (بالای 400+ میلی ولت) دارند.   چه عامل‌هایی بر PH و ORP تأثیر دارند؟ تغییر pH و OPR اصولاً وابسته به چهار عامل زیر است: منبع آب و محتوای مواد معدنی طبیعی آن (آب در این خصوص تفاوت گسترده‌ای دارد) ولتاژ اعمال شده به آب حین الکترولیز نرخ جریان در سلول آب یونیزه کننده دمای آب (با افزایش دما مقدار PH افزایش و ORP کاهش خواهد یافت) این متغیرها اثر زیادی بر pH و ORP دارند. یونیزه کننده اصولاً روی مواد معدنی آب (که به آن TDS می‌گویند) کار می‌کند. محتوای مواد معدنی حل شده است که مسیر یونیزاسیون (یا صحیح‌تر، الکترولیز) را فراهم می‌کند. آب بدون مواد معدنی یاTDS  مانند دستگاه تصفیه آب اسمز معکوس یا آب مقطر ، جریان را عبور نداده و بنابراین نمی‌تواند یونیزه شود. این متغیر اول، مهم‌ترین متغیر برای عملکرد است. هرچه محتوای مواد معدنی بیشتر باشد (آب سخت‌تر) سطح تغییر pH و ORP که یک یونیزه کننده می‌تواند به آن دست یابد، بالاتر خواهد بود، هرچه محتوای مواد معدنی پایین‌تر باشد (آب نرم‌تر) سطح تغییر pH و ORP پایین‌تر خواهد بود. اهمیت این متغیر را نمی‌‌توان به اندازه کافی مورد تأکید قرار داد. قلب یک یونیزه کننده، سلول آب است که حاوی الکترودها می‌باشد. الکترودها جریان را منتقل کرده و یونیزاسیون را شکل می‌دهند. ما ولتاژ منتقل شده از طریق الکترودها و سپس آب را با انتخاب زمینه‌های قلیایی مختلف در یک یونیزه کننده، اندازه‌گیری می‌کنیم. هرچه زمینه (یا ولتاژ) قلیایی بالاتر باشد، تغییر بیشتری در pH و ORP خواهید داشت. رسانایی مؤثر -نه اندازه الکترود- تعیین کننده اول تحویل مؤثر جریان یا ولتاژ به آب مورد نیاز برای ساختن الکترولیز است. گول ادعای برخی سازندگان را نخورید که الکترودهای بزرگ‌تر لزوماً عملکرد بهتری دارد. به طور عمومی الکترودهای بزرگ‌تر رسانایی ضعیف‌تری دارند، پس باید بزرگ‌تر باشند. نرخ جریان در یونیزه کننده تعیین می‌کند، چه مدت آب در تماس با الکترودهای دریافت کننده ولتاژ و اثرات الکترولیز است. اگر جریان شما سریع است (می‌‌توانید یک لیتر را در 15 ثانیه پر کنید) آنگاه آب خیلی طولانی پردازش نمی‌شود و تغییر زیادی نمی‌گیرد. برعکس، با نرخ جریان آهسته (مثلاً یک لیتر در 60 ثانیه) آب در مخزن در تماس با الکترودهای بزرگ‌تر است و تغییر بیشتری می‌گیرد. با کاهش نرخ جریان، همیشه می‌توانید به خوانش pH و ORP بالاتری دست یابید. پس کنترل جریان، متغیر مهمی در عملکرد است. در بیشتر یونیزه کننده‌ها می‌توانید نرخ جریان را با استفاده از شیر آب ببندید. اگر شیر کلاً باز است، آب خیلی سریع از ماشین می‌گذرد. اگر شیر شما کمی باز است، باعث کاهش جریان شده و آب مدت طولانی‌تری می‌گذرد. با نرخ جریان سریع، تنها می‌توانید به تغییر کم در pH و ORP دست یافته، با آهسته کردن آن pH بالاتر و ORP بهتری می‌توانید بدست آورید. خلاصه اینکه با افزایش سرعت، تغییر کمتر، با کاهش سرعت، تغییر بیشتر بدست می‌آورید. برای نشان دادن کل این مسأله نگاهی به دو آب لوله‌کشی کاملاً متفاوت و اثر آن‌ها بر عملکرد می‌اندازیم. به یاد داشته باشید که متغیر حیاتی محتوای مواد معدنی محلول یا TDS (جامدات کل محلول) به واحد در میلیون اندازه‌گیری شده است. این باعث ایجاد مسیری برای رخ دادن یونیزاسیون می‌شود. در کالیفرنیا میزان TDS آب لوله‌کشی، بین 385 تا 501 پی پی ام است. آب شیر در سیاتل تقریباً 40 تا 47 پی پی ام است. می‌توانید آب را از یک یونیزه کننده در یک زمینه و نرخ جریان داده شده آزمایش کنید و نتیجه مشخصی بدست آورید. می‌توانید همان یونیزه کننده را در زمینه دیگری بدون تغییر زمینه یا نرخ جریان تست کرده و نتایج کاملاً متفاوتی بدست آورید. این یونیزه کننده است؟ نه. این آب به عنوان متغیر اصلی عملکرد است. در آب سیاتل مسیر کمتری وجود دارد. برای بیشتر نشان دادن این قابلیت تغییر، می‌توانید ولتاژ یا نرخ جریان را از طریق یونیزه کننده در کارلزباد یا سیاتل تغییر دهید و نتایج متفاوتی بدست آورید.   ارتباط بین ORP و PH چیست؟    پی اچ و ORP دو مشخصه مهم هستند که به یکدیگر کاملاً مرتبط می‌باشند. در حالت کلی هرچه پی اچ آب بیشتر از 7 باشد، آب خاصیت قلیایی داشته و تمایل به از دست دادن الکترون دارد و مقدار ORP کمتر می‌شود و هر چه میزان پی اچ کمتر از 7 باشد، مقدار ORP بیشتر خواهد شد. در پایان، مقایسه‌ی ORP کاری نیرنگ‌آمیز است. گفتن مقادیر مطلق کار غیرممکنی است. هرکسی که یونیزه کننده/ORP را واقعاً می‌شناسد و درک می‌کند موافقت خواهد کرد. هرکسی که مطلق‌ها را بیان می‌کند نشانه ناآگاهی از علم است. آب با pH حدود 10 برای اکثریت افراد طعم خوبی ندارد. تحقیق ژاپنی‌ها نشان می‌دهد که محدوده ایده‌آل آب قلیایی نوشیدنی بین pH 5/8 تا 5/9 است. با توجه به این نکته، آزمایش ORP در آن سطوح، جایی است که ارزش واقعی آن قرار دارد، ORP در یونیزه کننده‌ها پهلو به پهلو، با منبع آب یکسان است و هر ماشین تنظیم شده تا به سطح یکسان قابل نوشیدنی از pH دست‌ یابد. اگر pH9 را بنوشید آنگاه ORP که در pH9 می‌گیرید ORP مؤثر در یونیزه کننده است، نه ORP مطلق یا حتی فوق‌العاده بالا. پس درک عملکرد مانند درک جابه‌جایی بین سه متغیر است. درک این جابه‌جایی برای تصمیم آگاهانه به هنگام خرید یک یونیزه کننده و همچنین در گرفتن بیشترین عملکرد از یونیزه کننده‌تان ضروری است.   اهمیت پتانسیل کاهش اکسیداسیون (ORP) ORP مثبت بالا = قدرت گندزدایی ORP مثبت بالا در تصفیه فاضلاب، استخرهای شنا و اسپاها کاربرد دارد؛ زیرا هرچه ORP بالاتر باشد، اکسیداسیون بیشتری رخ می‌دهد؛ بنابراین با دزدیدن الکترون‌ها از DNA باکتری‌ها، غشای سلول و پروتئین‌های باکتری‌ها و پاتوژن‌های ناخواسته را می‌کشد. کلرین به این دلیل به آب اضافه می‌شود که ORP بالا و بنابراین گندزدایی مؤثری دارد. ORP بالای آب اکسید الکترولیز شده است که آن را به یک باکتری اسیدی مؤثر تبدیل می‌کند. اکسیژن نیز ORP بالایی دارد و می‌تواند به DNA و پروتئین‌ها صدمه بزند. برعکس مولکول هیدروژن ORP بسیار آهسته‌ای نشان داده و بنابراین عامل کاهنده یا آنتی اکسیدان است.   اثرات ORP آب آشامیدنی بر سلامت مانند استخرها و اسپاها، کیفیت آب آشامیدنی نیز توسط استانداردهای ملی تعیین شده است. هرچند، ORP یک شاخص غیراستاندارد شده است. کلرین معمولاً به آب آشامیدنی اضافه می‌شود؛ زیرا ORP مثبت بالایی دارد و بنابراین باکتری‌های مضر برای انسان‌ها را اکسید و نابود می‌کند. هرچند ORP محیط درونی یک شخص سالم، همیشه در سمت کاهشی با مقداری جفت ردوکس زیر 350- میلی ولت است؛ بنابراین از دیدگاه سلامتی می‌توان گفت که آب آشامیدنی بهینه، آبی است که ORP منفی دارد. آب آشامیدنی با ORP مثبت به یک ORP کاهشی برحسب مصرف انرژی الکتریکی از غشای سلول کاهش یافته است. آب لوله‌کشی معمولی، آب بطری، آب باران و غیره دارای ORP مثبت عموماً بین 400-200 میلی ولت و حتی 600-500 میلی ولت بسته به موقعیت دارند. در واقع مشخص شده که آب لوله‌کشی یک اکسیدان ضعیف است. در یک بررسی مشخص شد، جایی که آب معدنی وضعیت ردوکس درون سلولی را تا وضعیت اکسید بالاتر 10-6% تغییر داده، آب لوله‌کشی حاوی HOCI (از افزودن کلرین) وضعیت ردوکس درون سلولی را تا وضعیت بالاتر اکسید شده 25% در سلول‌های عضله موش تغییر داده است.   مقدار استاندارد ORP چقدر است؟ دانشمندان ORP آب را یک شاخص مهم برای میزان آلودگی می‌دانند؛ به عنوان مثال، آب آشامیدنی سالم، یک عامل اکسید کننده با محدوده ORP بین 200+ و 600+ میلی ولت است. از طرف دیگر، آب استخر کلردار باید ORP بسیار بالاتری بین 650+ تا 750+ میلی ولت داشته باشد. ORP پایین نیز با مایعات خاص بیولوژیکی انسان دیده شده است. مایع دهانی یک انسان سالم و شیر مادر هر دو ORP منفی 70- میلی ولت دارند، همانند میوه‌های تازه و آب سبزیجاتی مثل آب هویج با ORP 50- میلی ولت. اوکوچی و همکاران ORP یک مجموعه از نمونه‌های فیزیولوژیکی از افراد سالم از جمله پوست، پلاسمای خون، مایع آمنیوتیک، سالویا و اوره را اندازه‌گیری کردند. آن‌ها دریافتند که تمام این‌ها خصوصیات کاهشی داشتند. همچنین آن‌ها یک سری مواد غذایی تازه و مجموعه‌ای از میوه‌ها و سبزیجات را اندازه‌گیری و اشاره کردند که همگی آن‌ها خصوصیات کاهشی نشان دادند؛ در ضمن محققان اشاره کردند که اندازه‌گیری یک ORP با مقایسه مقدار آن با مقدار شناخته شده به هنگام تازگی می‌تواند درجه‌ای از تازگی داشته باشد. علاوه بر آن مشاهده شد که بسیاری از نوشیدنی‌های صنعتی و آب آشامیدنی همگی خصوصیات اکسیدی نشان دادند. در عوض این مشاهدات، نویسندگان یک نوع عملیاتی از آب را پیشنهاد کردند که خصوصیات کاهشی دارد که می‌تواند به عنوان آب حیاتی دسته‌بندی شود، زیرا می‌تواند مشابه مایعات فیزیولوژیکی و بیولوژیکی همچنین بسیاری از مواد خوراکی باشد که برای رشد و توسعه مورد نیاز هستند. در نتیجه، آن‌ها پیشنهاد می‌دهند که آب باید خصوصیات کاهشی داشته باشد که برای بدن انسان کمتر مهیج است. هر چند همان‌گونه که قبلاً اشاره شد، مهمتر از مقدار ORP، گونه‌های شیمیایی مسئول مقدار آن ORP است. درست همان‌طور که آب دارای ORP پایین یا منفی است، بدین معنا نیست که در صورت مصرف داخلی دارای ارزش آنتی اکسیدان فیزیولوژیکی یا بیولوژیکی است. در واقع، چیزی با ORP منفی در واقع می‌تواند سمی باشد و چیزی با ORP مثبت می‌تواند درمانی باشد.   نحوه استفاده از ORP متر انواع ORP متر یک الکترود ORP و یک الکترود مرجع دارند. الکترود ORP به گونه‌ای طراحی شده که الکترون‌ها را به یک اکسیدان بدهد یا الکترون‌ از کاهنده بگیرد. این واکنش‌های شیمیایی ادامه خواهند یافت تا هنگامی که الکترود پتانسیلی ایجاد کند که علت آن ساخته شدن در شارژ است که معادل است با ORP محلول. الکترود مرجع در یک ژل پایدار قرار گرفته. این اندازه‌گیری از ولتاژ هر الکترود گرفته شده است. وقتی پروب ORP در نمونه آب قرار گرفت، اندازه‌گیری پتانسیل اکسیداسیون آب توسط دستگاه او آر پی متر ثبت خواهد شد. اقدامات تست ORP آب به طور مشخص هنگامی سودمند هستند که همراه با سایر اقداماتی در نظر گرفته شوند که تجهیزات چند پارامتری تست کیفیت آب در نظر گرفته شوند. لازم است که دستورات استفاده در راهنمای سنسور ORP خود را دنبال کنید تا مطمئن شوید که دستگاه را به درستی نگهداری می‌کند و از صدمه دیدن آن جلوگیری می‌کنید.   چرا باید میزان ORP را اندازه‌گیری کرد؟ به منظور ایمن بودن آب، با یک عامل ضد عفونی کننده آب را تصفیه می‌کنند. با اندازه گیری منظم سطوح ORP، می‌توانیم میزان مؤثر بودن این عامل ضدعفونی کننده را بررسی کنیم و برنامه تصفیه آب خود را بر اساس آن تنظیم کنیم.        دستگاه آزمایش ORP Auaread ORP یک پارامتر استاندارد است که روی Aquaprobes AP-7000, AP-5000 و AP-2000 وجود دارد. AP-7000 دستگاهی جدید است که به طور خاص برای بررسی طولانی‌مدت کیفیت آب در حالت خودکار سیستم طراحی شده است.  AP-5000 و AP-7000 به صورت پرتابل طراحی شده‌اند تا بیشترین انعطاف‌پذیری را داشته باشند. پتانسیل کاهش اکسیداسیون آب در محدوده 2000-/+ میلی ولت اندازه‌گیری شده و تا 5-/+ ولت دقت دارد. سنسور pH و ORP به دلیل کار مشابه آن‌ها ترکیب شده است. این ORP متر با سادگی از بقیه قابل تمایز است؛ زیرا تنها موردی است که مشکلی نیست. برای حفظ بالاترین دقت، الکترودهای ORP باید حداقل هر ماه کالیبره شوند.   چه موقع می‌توان از ORP متر Aquaread استفاده کرد Orp  در اصل با اندازه‌گیری مقدار مواد اکسیدکننده و یا آنتی‌اکسیدان‌ها میزان واکنش‌پذیری یا واکنش‌ناپذیر بودن آب‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد که با مشخص نمودن میزان واکنش‌پذیری می‌توان نسبت به خنثی‌سازی آن اقدام کرد تا بتوان آب بهینه و مناسب و استاندارد برای سلامتی بدن را تهیه کرد. تست ORP آب را می‌توان برای اندازه‌گیری مستقیم آب استفاده کرد. pH و دمای آب بر اندازه‌گیری ORP اثر دارد، پس ORP را نباید به عنوان شاخص مستقیم غلظت اکسید کننده استفاده کرد. داده‌های ORP را می‌توان در طول زمان جمع کرد تا الگوها یا محدوه نرمال ORP برای این آب شناسایی شود. با درک سطوح نرمال، شناسایی زمانی که تغییر بتواند بر اکوسیستم آبی اثر بگذارد آسان است. تجهیزات تستORP  تصفیه آب را نیز می‌توان برای اندازه‌گیری کارایی سلامت استخر شنا استفاده کرد. کلرین یک اکسید کننده است و با کشتن ارگانیسم‌ها از طریق تغییر ساختار شیمیایی آن‌ها به تمیز کردن آب کمک می‌کنند. بررسی پیوسته یا منظم با تجهیزات تست ORP آب باعث اطمینان از سطوح درستی از تمیزی آب می‌شود. به علاوه بررسی ORP در فرآیند تصفیه فاضلاب استفاده شده و می‌تواند عملکرد تصفیه خانه را اندازه‌گیری کند. هرچه ORP در انتهای فرایند بالاتر باشد، تصفیه آب تمیزتر است. بررسی ORP در مراحل مختلف فرایند تصفیه آب نیز می‌تواند به اپراتورها در رسیدن به درک کامل‌تر و با جزییاتی از عملکرد فرایند کمک کند. #862#863#51#864#881/مقالات مرتبط با PH سنج/ شرکت بهاب بسیار مفتخر است که توانسته بیش از یک دهه، محصولات ارزنده‌ای را در زمینه تصفیه آب به مشتریان خود ارائه دهد. محصولاتی که در سایت بهاب قرار دارند از کیفیّت بالایی برخوردار هستند و برای مدت طولانی می‌توانید از آن‌ها استفاده نمایید. در صورت هرگونه سؤال یا مشاوره رایگان می‌توانید از طریق شماره تلفن‌های ثابت 02186027905 - 02634606148، واتس اپ و تلگرام تصفیه آب 09129418377، آدرس ایمیل info@wfiltration.com و یا چت آنلاین، با کارشناسان تصفیه آب بهاب در ارتباط باشید.                      **H

• 

  مشاهده 01 آبان 1395 4482 بازدید

  هدایت الکتریکی آب EC و درک آن با کمک عملکرد گیاهان

  هدایت الکتریکی آب یا رسانایی الکتریکی که به آن EC می گویند، مخفف Electrical Conductivity است که پتانسیل هر ماده برای رسانایی الکتریکی است. اگرچه بیشتر عمل‌ آورنده‌ها برای اندازه‌گیری مقدار تغذیه شده، به انس بر گالن، گرم بر لیتر یا واحدهای اندازه‌گیری دیگر استفاده شده‌اند، رسانایی الکتریکی مقداری فراتر از این است. برای عمل‌ آورنده‌ها مهم است که درک خوبی از چیستی رسانایی الکتریکی و علت مهم بودن آن داشته باشند. پس باید بدانیم چرا رسانایی الکتریکی مهم است. EC به شکل گسترده در تصفیه آب و خصوصا پس از استفاده انواع دستگاه تصفیه آب آزمایشگاهی و دقیق ، کاربرد دارد. برای درک بهتر EC در این مقاله، سعی می شود کاربرد آن در تغذیه گیاهان و همچنین تصفیه آب مورد بررسی قرار بگیرد.   رسانایی الکتریکی EC یک رسانایی سنج EC meter ، پتانسل یک جریان الکتریکی برای انتقال از طریق آب را اندازه می‌گیرد. این را رسانایی مولار molar conductivity  (رسانایی الکترولیتی electrolytic conductivity ) نیز می‌نامند و به واحد زیمنس (S) اندازه گیری شده است. الکترون‌ها می‌توانند از طریق آب از یک مجموعه الکترود‌ها به مجموعه دیگری از الکترودها انتقال یابند، نه به دلیل خود مولکول‌های آب بلکه به دلیل یون‌های محلول در آب. این یون‌ها هستند که الکترون‌ها را حمل می‌کنند. به همین ترتیب، غلظت یون‌ها در آب نیز تعیین کننده تعداد الکترون‌هایی است که می‌توانند از یک الکترود به دیگری بروند: هرچه غلظت یون‌ها بالاتر باشد، جریان الکترون‌ها بیشتر خواهد بود. آب خالص رسانای بسیار ضعیف الکتریسیته است، به همین دلیل EC متر در آب باران، آب اسمز معکوس یا آب بدون مواد معدنی 0.0 را می‌خواند. از طرف دیگر آب شور دریا، رسانای بهتری است. وقتی مواد مغذی (نمک‌) را به آب می‌افزاییم، پتانسیل رسانایی مولار را از طریق آب برای جریان ایجاد کرده و بنابراین مقدار EC افزایش می‌یابد ( CF=EC*10 ). تمام اندازه‌های رسانایی مستقیما تحت تاثیر دما هستند و برای ایجاد آنها باید مجاز باشد.    واحدهای EC رسانایی الکتریکی EC را می‌توان با استفاده از چند واحد متفاوت نشان داد، اما واحد معمول آن زیمنس بر متر مربع بر مول (S/m2/mole) یا میلی زیمنس بر سانتیمتر(mS/cm) است. واحد mS/cm عموما در اروپا به عنوان راهنمای غلظت مواد مغذی در آب استفاده شده است. در امریکای شمالی، رسانایی به یک تعداد یون در آب با استفاده از ذرات در میلیون تبدیل شده (که به واحد شامل mg/l و غیره نیز تبدیل شد است). این کار با تبدیل EC به یک مقدار مبتنی بر یون‌های موجود در محلول انجام شده است. خوشبختانه، غلظت ثابتی برای رابطه بین تمام این واحدها وجود دارد که در جدول زیر آورده شده است.    آیا مقدار EC مربوط به مواد موجود در آب است؟ آبی که حاوی نمک‌های معدنی است دارای EC است اما وجود EC به تنهایی لزوما نشان دهنده موجود بودن نمک‌های تغذیه‌ای در آب نیست، که به گیاهان کمک می‌کند. برای مثال آب لوله‌کشی می‌تواند حاوی سدیم و کلرید باشد، که یک مقدار EC دارد اما ارزش تغذیه‌ای برای گیاهان ندارد. البته کود از نمک‌های مغذی ساخته شده است. هرگونه ارزش تغذیه‌ای که به آب اضافه کنیم به عنوان EC شناخته شده و باید به EC باقیمانده آب اضافه شود. بدین صورت EC کل در مخزن اندازه‌گیری می‌شود. نمک‌های تغذیه‌ای جامداتی هستند که از زمین استخراج شده یا توسط فرایند شکست صنعتی آزاد شده‌اند. ما مقدار مشخصی از نمک‌ها (به گرم) را در حجم مشخصی از آب (به لیتر) حل کردیم، بدین معنا که می‌توانیم از گرم یا لیتر به عنوان واحد EC استفاده کنیم. اگرچه هر کودی ارزش باروری خود را دارد، امکان تعمیم دادن آن وجود دارد و اینکه محلولی با EC 1.0 mS/cm حاوی تا 1.0 گرم نمک اندازه‌گیری در 1 لیتر آب خواهد بود.    تولید EC بالا نمک خاصیت ایجاد جذب آب به خود را دارد، فرایندی که هیدرولیز hydrolysis نام دارد. یک گلدان نمک که در یک زیرزمین قرار گرفته باشد، با جذب آب از اتمسفر باعث کاهش رطوبت اتمسفری می‌شود. در یک محلول، غلظت نمک‌ها همیشه تلاش می‌کند بین دو ناحیه با غلظت‌های متفاوت تعادل برقرار کند، به عبارت دیگر، آب به ناحیه‌ای می‌رود که غلظت بالاتری دارد. این تفاوت در غلظت‌ها به عنوان شیب پتانسیل آب water potential gradient شناخته شده و در حاصلخیزی در فرایند به نام اسمز نقش دارد. اسمز شامل یک مانع نیمه تراوا است که به مولکول‌های آب اجازه عبور می‌دهد اما حرکت یون‌ها یا نمک‌ها در محلول را محدود می‌کند. وقتی مواد زیادی را در آب حل می‌کنیم (تولید EC بالا)، نمک‌های مغذی آب را به خود جذب می‌کند. این باعث می‌شود ریشه‌ها به سختی، آب را از لایه زیر استخراج کنند. پس عملا می‌توانیم روی ساختن شرایطی تمرکز کنیم که ریشه‌ها دیگر قادر به استخراج هیچ آبی از لایه‌های زیرین نیستند، با اینکه لایه‌های زیر اشباع شده است. این فرایند را خشک کردن فیزیولوژیکی زیر لایه physiologically dry می‌گویند. نتیجه این است که آب بیشتری برای گیاهان وجود دارد تا خود را از طریق تعرق (تبخیر) خنک کنند که با وجود گرما و نور به انجام آن نیاز دارند. با اینکه این اثر را معمولا بیش باروری over-fertilisation می‌نامند، در حقیقت نتیجه کمبود آب در گیاه همراه با تمام صدمات آن است. با بریدن گیاهانی مانند رز، یا بریدن گیاهان، EC بالاتر در ظرف یا درپوش، برای بریدن می‌تواند آب را از ریشه‌ها بیرون بکشد.    نمک خاصیت جذب مولکول‌های آب را دارد. وقتی نمک را به آب در نیمه درست لوله اضافه می‌کنید (در نتیجه مقدار EC افزایش می‌یابد)، مولکول‌های نمک ، مولکول‌های آب را از سمت چپ که نمک کمتری دارد، جذب می‌کنند. وقتی مقادیر EC (غلظت‌نمک) هر دو طرف برابر باشند، سطح آب در سمت راست افزایش می‌یابد. این فرایند اسمزی را می‌توانیم در در عمل یک لوله U ببینیم، اگر دو طرف را با غشای نفوذپذیر (مثل یک قطعه ساقه) جدا کنیم. اکنون اگر مقداری نمک به یک سمت لوله اضافه کنیم، سطح آب در آن سمت افزایش می‌یابد، زیرا آب با EC کمتر (غلظت کمتر نمک) در جهت آن کشیده خواهد شد (شکل بالا را ببینید). تمام این‌ها بدین معنا است که اضافه کردن کم یا اضافه نکردن مواد مغذی در آغاز فرایند رشد مهم است.    EC داخلی وقتی گیاه مواد مغذی را از محلول تغذیه گرفت، باید با سرعت ممکن مقدار اسمزی گیاه (یا غلظت داخلی نمک‌ها) را ایجاد کنیم. از آنجایی که با رشد کردن گیاه و جذب آب حجم آن افزایش می‌یابد، مقدار اسمزی افت می‌کند. نمک‌های درون گیاه، خود را باز توزیع کرده و گیاه نرم‌تر و رنگ‌ آن کمتر می‌شود. این باعث می‌شود بسیار در معرض از دست دادن آب (پژمرده‌ شدن) باشد، چون آب می‌تواند به سادگی از گیاه خارج شود. دادن مواد مغذی بیشتر به ریشه‌ها، متناسب در رشد دیده خواهد شد. زیرا آبی که برای انتقال نمک‌های مغذی استفاده شده تبخیر شده، نمک‌ها در گیاه باقی مانده، باعث افزایش EC درونی (مقدار اسمزی) خواهد شد. این بدین معنا است که عمل آورندگان می‌توانند بار دیگر ریشه را در معرض محلولی با EC بالاتر قراردهند.    ساختن EC با دستیابی به مارپیچ مثبت ساختن EC در گیاه، گیاه نیز بیشتر می‌تواند آب را جذب و حفظ کند. این بدین معنا است که آب به سادگی از گیاه تبخیر نشده و به سرعت دچار کم آبی نمی‌شود. جدول زیر مثالی از یک گیاه را نشان می‌دهد که آب ذخیره خود را به سرعت از دست داده است.    وقتی گیاهان خیلی نرم می‌شوند، شدت نور یا ساعات تابش باید کاهش یابد تا از خشک شدن گیاه در پایان روز جلوگیری شود. اگرچه EC نقش مهمی در این داستان دارد، اما تنها عامل تاثیرگذار نیست. آب و هوای کلی اطراف گیاه بر فرایندی اثر می‌گذارد که EC بخشی از آن است.    نیازهای تغذیه‌‌ای به هنگام ساختن EC درونی گیاه و پس از آن زیرلایه مهم است که نیاز گیاه به رشد در نظر گرفته شود. این درخواست با جذب کنترل شده است. هرچه گیاه بزرگتر شود، به مواد مغذی بیشتر نیاز خواهد داشت. این مواد مغذی تا حدی در گیاه قفل شده و تبدیل شده‌اند به آمینو اسیدها، روغن‌ها، چربی‌ها و غیره، اما برخی از نمک‌های خوراکی نیز در شیره‌ی گیاه مانده و این‌ها EC درونی گیاه را تعیین می‌کنند. پتاسیم یکی از مهمترین عناصر مغذی برای این مورد است. وقتی گیاه فاز رشد گیاهی خود را به پایان رساند همچنان می‌تواند مقدار زیادی پتاسیم را برای اسمز درونی و تخم‌های خود جذب کند. تخم‌ها دانه‌های باورشدن نیستند. هرچند، نرخ افزایش مصرف به پایان می‌رسد. پس از تقریبا 60% چرخه کشت، گیاه مقدار کافی مواد مغذی را از ذخیره زیرلایه برداشته است. بازی ذخیره مواد مغذی در برابر EC اعمال شده اکنون برای عمل‌آورنده‌ها آغاز می‌شود.      ذخیره EC در گلدان می‌توانیم از اصل «سطل» برای درک این بازی استفاده کنیم. با اینکه آب در زیرلایه تبخیر خواهد شد، نمک‌ها تبخیر نمی‌شوند. پس در آخرین هفته‌های رشد، در بیشتر موارد باید دست از تغذیه گیاه برداشته و فقط به آن آب بدهید. چون اگر آب کافی در زیرلایه نباشد، مقدار EC (غلظت نمک) به شدت افزایش می‌یابد.   مثال سطی داریم حاوی 10 لیتر محلول کود با EC 2 mS/cm   . این یعنی سطل حاوی 20 گرم نمک مغذی (ذخیره مغذی) است (2.0 g/l X 10 litres). اگر 9 لیتر آب تبخیر شود، 1 لیتر آب باقی می‌ماند با EC 20 (EC= گرم نمک در 1 لیتر آب). در واقع چنین مثالی رخ نمی‌‌دهد و هنگام کشت در خاک فرایند میانگیری بیشتری وجود خواهد داشت که تا حدی مانع نمک‌های مغذی برای ذرات زیرلایه ارگانیک می شود، اما این اصل همچنان معتبر است. افزودن 9 لیتر آب EC را به 2 mS/cm برمی‌گرداند. پس اگر بخواهیم EC را بین 2 و 4 mS/cm نگهداریم، باید پس از حذف 5 لیتر دوباره آنرا پر کنیم(4 g/l x 5 litres = 20 g, EC = 4mS/cm). اگر گیاهی در سطل باشد و 5 گرم نمک را از محلول جذب کرده باشد، می‌توانیم به هنگام افزودن آب آنرا بالا ببریم تا 2.0 EC را حفظ کنیم. برای مثال اگر 5 لیتر آب مورد نیاز باشد، باید 5 گرم نمک اضافه کنیم، یا بطور خلاصه: 5 لیتر آب با 1.0 (gr./l)  یا mS/cm. هدف در اینجا و در کشاورزی، ثابت نگهداشتن EC در سطل است. این قضیه پایه کشت است. می‌خواهیم سطح مشخصی از حاصلخیزی را در ظرف حفظ کنیم تا مطمئن شویم مقدار کافی عناصر مغذی برای گیاه وجود دارد. در کل باید EC را در دوره نهایی کاهش دهیم. با سیستمی بتواند خشک شود می‌توانیم ذخیره مغذی را با افزایش محلول با EC کمتر، کاهش دهیم. زیرلایه در سیستم‌های قابل زهکشی می‌تواند بسیار ساده‌تر تصحیح شود. در سیستم‌های غیرقابل زهکشی، ذخیره مغذی تنها می‌تواند افزایش یابد و پیوسته با اعمال بیشتر مواد مغذی افزایش یابد. دیر یا زود این ذخیره مغذی به سطحی می‌رسد که توانایی گیاه برای گرفتن آب را ابتدا آهسته و سپس متوقف کرده و سپس در واقع باعث می‌شود آب از بافت‌های گیاه خارج شده، کل فرایند معکوس شود.    خلاصه علاوه بر اینکه EC واحدی برای اندازه‌گیری مواد مغذی داده شده به گیاهان است، مکانیزمی برای کنترل آب و هواست که با جذب آب ارتباط دارد. گیاهان باید رشد را با EC کم آغاز کنند و این نیز باید با بیشترین سرعت ممکن انجام شود تا نیازهای تغذیه‌ای گیاه، همچنین مقدار اسمزی درونی برای ساختن یک گیاه قوی‌تر فراهم شود. در هفته‌های پایانی کشت، گیاه به حداقل مواد مغذی نیاز دارد. ما مواد مغذی را فقط بدین جهت به گیاه اضافه می‌کنیم تا ذخیره مواد مغذی را در گلدان حفظ کرده و EC را پایدار نگهداریم. این مساله عموما منجر به پایین آمدن یا حتی شستشوی هفتگی (آبشویی) می‌شود.    مقالات بیشتر در مورد تصفیه آب و دستگاه تصفیه آب را در سایت بهاب دنبال نمایید.     *ن

• 

  مشاهده 29 مهر 1395 8156 بازدید

  اکسیژن محلول در آب DO

  اکسیژن محلول در آب که از آن به عنوان DO یا Dissolved Oxygen نام برده می شود، شاخصی است که برای تعیین کیفیت آب استفاده می شود. DO معمولا در بررسی های کیفی آب و فاضلاب و همچنین تصفیه آب کاربرد فراوان دارد. اگرچه کاربرد عمده آن در پزشکی می باشد.   تعریف اشباع اکسیژن Oxygen saturation اشباع اکسیژن (SO2) اندازه گیری نسبی مقدار اکسیژن محلول یا وارد شده به محلول است که به عنوان DO شناخته می شود. می توان آن را با یک سنسور تشخیص اکسیژن محلول یا یک اپتود optode در رسانه های مایع که معمولا آب می باشد، اندازه گیری نمود. واحد استاندارد اشباع اکسیژن درصد (٪) است. اشباع اکسیژن می تواند منطقه ای و غیر تهاجمی اندازه گیری شود. اشباع اکسیژن شریانی (SaO2) معمولا با استفاده از پالس اکسی متری pulse oximetry اندازه گیری می شود. اشباع بافت در مقیاس محیطی را می توان با استفاده NIRS اندازه گیری کرد. این روش را می توان در هر دو عضو عضله و مغز اعمال نمود. .تصویر زیر پالس اکسی متری   را نشان می دهد   استفاده از اشباع اکسیژن در طب در طب، اشباع اکسیژن اشاره به توان اکسیژن رسانی خون دارد یا هنگامی که مولکول های اکسیژنO2   وارد بافت های بدن می شوند. در این مورد، خون در ریه ها که در آن مولکول های اکسیژن را از هوا به خون وارد می کند، از اکسیژن اشباع می شود. اکسیژن اشباع در واقع اندازه گیری میزان (درصد) اتصال هموگلوبین در جریان خون اشغال شده توسط اکسیژن است. ماهی ها، بی مهرگان، گیاهان و باکتری های هوازی نیاز به اکسیژن برای تنفس دارند.    اشباع اکسیژن در علم محیط زیست در محیط های آبی، اشباع اکسیژن، نسبت غلظت اکسیژن محلول (O2) در آب، به حداکثر میزان اکسیژنی است که در آب، در آن دما و فشار، تحت تعادل پایدار حل خواهد شد. آب خوب هوادهی شده- آب سرشار از اکسیژن- (مانند یک جریان سریع در حال حرکت) بدون تولیدکننده و یا مصرف کننده اکسیژن، 100٪ اشباع شده است. ممکن است که آب راکد نیز تا حدی با اکسیژن اشباع شود (به عنوان مثال رسیدن٪ اشباع بیش از 100). که ممکن است به دلیل تولید کننده های فتوسنتزی آبی اکسیژن و یا تعادل آهسته بعد از یک تغییر شرایط جوی باشد. آب راکد در حضور مواد فاسد شونده به طور معمول دارای غلظت اکسیژن بسیار کمتر از 100٪ خواهد شد.  اکسیژن محیط زیست می تواند برای پایداری یک اکوسیستم خاص مهم باشد. برای یک جدول از حداکثر غلظت تعادل محلول اکسیژن در مقابل درجه حرارت در فشار اتمسفر و سطح مطلوب و مناسب از اکسیژن محلول بالاتر از 6 ppm است. اکسیژن کافی (هیپوکسی زیست محیطی) اغلب ناشی از تجزیه ماده آلی و یا آلودگی ماده مغذی، ممکن است در آب رخ دهد. مانند حوضچه ها و رودخانه ها و یا رسیدگی به سرکوب و از بین بردن حضور موجودات هوازی: مانند ماهی اکسیژن زدایی جمعیت نسبی ارگانیسم های غیر هوازی مانند گیاهان و برخی از باکتری را افزایش می دهد. مانند گیاهان و برخی از باکتری ها، همچنین عوارض جانبی دیگری مانند صدمه به جان ماهی ها و... دارد.  اثر عمده آن تغییر تعادل طبیعت با افزایش غلظت بی هوازی در مقابل گونه های هوازی است.   مقالات بیشتر در مورد تصفیه آب و  دستگاه تصفیه آب را می توانید در سایت بهاب دنبال نمایید     ن**

• 

  مشاهده 27 مهر 1395 10144 بازدید

  تعریف COD در تصفیه آب و فاضلاب

  در فرایند های مربوط به اندازه گیری شاخص های کیفی آب و فاضلاب و فرایندهای تصفیه آب ، یکی از موارد مهمی که اغلب مورد بررسی قرار می گیرد، COD یا اکسیژن مورد نیاز شیمیایی  می باشد. در شیمی محیط زیست، سنجش اکسیژن مورد نیاز شیمیایی (COD) به طور غیر مستقیم معمولا برای اندازه گیری مقدار ترکیبات آلی در آب استفاده میشود. اکثر کاربردهای COD مربوط به تعیین میزان آلاینده های آلی موجود در آبهای سطحی (به عنوان مثال دریاچه ها و رودخانه) یا فاضلاب، می باشد. میزان COD اندازه گیری مفیدی از کیفیت آب ارائه می کند. COD بر اساس میلی گرم در لیتر (mg/L ) بیان می شود و جرم اکسیژن مصرف شده در هر لیتر محلول را نشان می دهد.   نمای کلی COD مبنای آزمای COD این است که تقریبا تمام ترکیبات آلی را می توان به طور کامل به دی اکسید کربن با یک عامل اکسید کننده قوی در محیط اسیدی تبدیل کرد. مقدار اکسیژن مورد نیاز برای اکسید کردن یک ترکیب آلی به دی اکسید کربن، آمونیاک و آب ، برابر است با:  این فرمول، نیاز به اکسیژن ناشی از اکسیداسیون آمونیاک به نیترات را شامل نمی شود. فرایند تبدیل آمونیاک به نیترات آمونیاک ،  به عنوان نیتریفیکاسیون nitrification معرفی شده است. موارد زیر، معادله صحیح برای اکسیداسیون آمونیاک به نیترات است: دی کرومات Dichromate نمی تواند آمونیاک را به نیترات اکسیده تبدیل کند، بنابراین نیتریفیکاسیون در آزمون اکسیژن مورد نیاز شیمیایی COD استاندارد گنجانده نشده است. سازمان بین المللی روش استاندارد برای توصیف یک اکسیژن مورد نیاز شیمیایی اندازه گیری شده در استاندارد ISO 6060  را ارائه کرده است.   استفاده از دی کرومات پتاسیم  دی کرومات پتاسیم Potassium dichromate عامل اکسید کننده قوی تحت شرایط اسیدی است. (اسیدیته معمولا با افزودن اسید سولفوریک به دست می آید) واکنش دی کرومات پتاسیم با ترکیبات آلی طی این فرمول است : که   شایع ترین مساله، یک محلول  0.25 N  از دی کرومات پتاسیم است  که برای اندازه گیری نمونه با COD استفاده می شود، اگر چه میزان کمتر از 50 میلی گرم بر لیتر از غلظت دی کرومات پتاسیم ترجیح داده می شود. در این روند از اکسید کردن مواد آلی موجود در نمونه آب، پتاسیم دی کرومات کاهش می یابد (چون در همه واکنش های اکسیداسیون و کاهش، یک معرف اکسیده از سوی دیگر کاهش می یابد)  و CR3 +.  تشکیل میشود. مقدار CR3 + بعد از تکمیل اکسیداسیون مشخص می شود و به عنوان یک اندازه گیری غیر مستقیم از مواد آلی نمونه آب است.   اندازه گیری اضافی برای همه مواد آلی که به طور کامل اکسید شده اند، مقدار اضافی از دی کرومات پتاسیم (یا هر عامل اکسید کننده) باید وجود داشته باشد. هنگامی که اکسیداسیون کامل است، مقدار دی کرومات پتاسیم اضافی باید اندازه گیری شود تا اطمینان حاصل شود که مقدار CR3 + با دقت تعیین می شود. برای انجام این کار، دی کرومات پتاسیم اضافی، با سولفات آمونیوم آهن (FAS) عیار گیری می شود، تا زمانی که همه عوامل اکسید کننده اضافی به CR3 + کاهش یابد. به طور معمول، شاخص اکسیداسیون و کاهش فروین Ferroin در طول مرحله عیارگیری اضافه شده است. هنگامی که تمام دی کرومات اضافی کاهش یافت، شاخص و نشانگر فروین Ferroin از سبز-آبی به قرمز مایل به قهوه ای تغییرمی کند. مقدار سولفات آمونیوم آهن اضافه شده معادل مقدار از دی کرومات پتاسیم اضافه است که به نمونه اضافه شده است.  توجه: شاخص فروین Ferroin Indicator  به رنگ قرمز روشن است و زمانی که به یک ظرف حاوی نمونه های پتاسیم دی کرومات اضافه می شود، رنگ آن به سبز تغییر پیدا می کند. در طول عیارگیری شاخص رنگ از تغییر پیدا می کند و از رنگ سبز به رنگ آبی روشن و پس از رسیدن به نقطه پایانی به رنگ قرمز مایل به قهوه ای تغییر پیدا می کند. شاخص تغییرات فروین هنگامی که اکسید می شود. از قرمز به آبی کمرنگ تغییر می کند.   تهیه معرف شاخص فروین یک محلول حاوی 1.485 گرم مونوهیدرات 1،10-فنانترولین  10-phenanthroline monohydrate  به یک محلول حاوی 695 میلی گرم FeSO4 • 7H2O  و درون آب مقطر اضافه می شود و محلول بدست آمده رقیق شده و حجم آن  به 100 میلی لیتر افزایش می یابد.   محاسبات COD فرمول زیر برای محاسبه COD استفاده می شود: که در آن b حجم  FAS است که در نمونه مورد نظر استفاده شده  است، s حجم FAS در نمونه اصلی است، و n  تعداد  نرمال   FAS است. اگر از واحد میلی لیتر برای اندازه گیری حجم استفاده شود، نتیجه محاسبه  COD به صورت  میلی گرم بر لیتر بیان می شود. COD همچنین می تواند از غلظت ترکیباب قابل اکسید در نمونه اندازه گیری شود. که براساس واکنش استوکیومتری stoichiometric آن با اکسیژن به عملکرد CO2 برآورد شده است (فرض کنیم تمام C به CO2 تبدیل می شود) H2O  (فرض کنیم تمام H به H2O تبدیل می شود)  NH3 (فرض کنیم تمام N به NH3 می رود) استفاده از فرمول زیر: COD = (C/FW)·(RMO)·32 که C  غلظت ترکیبات قابل اکسید در نمونه،  FW  وزن فرمول ترکیبات قابل اکسید در نمونه،  RMO  نسبت تعداد مول اکسیژن به # مول از ترکیبات اکسید شونده در واکنش به  CO2، آب و آمونیاک برای مثال، اگر یک نمونه حاوی 500 wppm از فنل باشد: C6H5OH + 7O2 → 6CO2 + 3H2O COD = (500/94)·7·32 = 1191 wppm   دخالت مواد غیر آلی در اندازه گیری COD نمونه هایی از آب ممکن است حاوی سطوح بالایی از مواد معدنی(غیر آلی) اکسید شونده باشند که ممکن است برای تعیین COD دخالت و ایجاد مزاحمت کنند. از آنجا که غلظت بالای آن در فاضلاب ، معمولا مربوط به کلرید است و اغلب باعث تداخل جدی می شود. واکنش آن با دی کرومات پتاسیم از معادله زیر پیروی میکند: قبل از افزودن مواد دیگر ، سولفات جیوه را می توان به نمونه اضافه کرد که باعث از بین بردن تداخل کلرید میگردد. جدول زیر لیست تعدادی از دیگر مواد معدنی که منجر به تداخل شده و تداخل ایجاد کند را آورده است. همچنین جدول لیستی از مواد شیمیایی که ممکن است برای از بین بردن تداخل، و ترکیبات تشکیل شده که مولکول غیر آلی حذف شده است استفاده می شود را آورده است.   Inorganic molecule Eliminated by Elimination forms Chloride Mercuric sulfate Mercuric chloride complex Nitrite Sulfamic acid N2 gas Ferrous iron - - Sulfides - -   قوانین دولتی برای COD بسیاری از دولت ها مقررات سختی با توجه به حداکثر مقدار مجاز اکسیژن مورد نیاز شیمیایی COD در آب که می توان قبل انکه فاضلاب به محیط بازگردانده شوند ، گذاشته اند و تحمیل میکنند. برای مثال، در سوئیس، به حداکثر اکسیژن مورد نیاز به بین 200 تا 1000 میلی گرم بر لیتر رسیده است قبل از اینکه آب فاضلاب صنعتی را بتوان به محیط بازگرداند.   تاریخچه تعیین COD برای سال های بسیاری، یک  اکسید کننده قوی مانند پرمنگنات پتاسیم (KMnO4) برای اندازه گیری اکسیژن مورد نیاز شیمیایی استفاده میشد. اندازه گیری اکسیژن مصرفی از پرمنگنات، جایگزین نیاز به اکسیژن مواد آلی نامیده می شدند. اثر پرمنگنات پتاسیم در اکسید کنندگی ترکیبات آلی بسیار متنوع است و در بسیاری از موارد نیاز به اکسیژن بیوشیمیایی (BOD)  اندازه گیری شده اغلب بسیار بیشتر از  COD اندازه گیری شده می شود. این نشان داده بود که پرمنگنات پتاسیم قابل اعتماد نیست و جوابهای یکسانی نمیدهد و برای اکسید کردن موثر تمام ترکیبات آلی در آب مناسب نیست.درواقع پرمنگنات یک عامل اکسید کننده نسبتا ضعیف برای تعیین COD بود. از آن زمان، دیگر عوامل اکسید کننده: مانند سولفات سریک، یدید پتاسیم، و دی کرومات پتاسیم برای تعیین COD مورد استفاده قرار داده شد. از این تعداد، دی کرومات پتاسیم (K2Cr2O7) که نشان داده شده است موثر ترین آنها است که نسبتا ارزان، به راحتی پاک میشود، و قابل اعتماد به طور کامل تقریبا تمام ترکیبات تقریبا آلی را اکسید میکند. در این روش، حجم با یک مقدار ثابت از اکسید شده اضافی که به یک نمونه از محلول مورد تحلیل اضافه شده است. پس از یک گام رفلاکس هضم غذا، غلظت اولیه مواد آلی در نمونه از یک روش تیتراسیون یا تعیین اسپکتروفتومتری از اکسیدان که هنوز هم در نمونه های باقی مانده محاسبه می شود. همانطور که با تمام روش رنگ که برای بررسی انواع آلودگی توسط مواد خارجی استفاده می شود.

• 

  مشاهده 18 مهر 1395 14966 بازدید

  آشنایی با TSS آب و روش اندازه گیری TSS

  TSSمخفف  Total Suspended Solids به معنی مجموع مواد جامد معلق در آب، در واقع وزن خشک ذرات به دام افتاده توسط یک فیلتر تصفیه آب است. این یک پارامتر کیفیت آب است که به عنوان مثال برای ارزیابی کیفیت پساب در یک تصفیه خانه فاضلاب مورد استفاده قرار گرفته است. شاخص TSS به عنوان یک آلاینده معمولی در قانون آب تصفیه شده در اکثر کشورهای دنیا ذکر شده است. TSS در ابتدا Non-Filterable Residue به معنی «باقی مانده غیر قابل فیلتر کردن» یا NFR نامیده می شد، اما به دلیل ابهام در رشته های دیگر علمی به TSS تغییر یافت.   اندازه گیری TSS آب TSS را در یک نمونه آب یا فاضلاب، از طریق ریختن یک حجم دقیق آب که قبلا اندازه گیری شده است، محاسبه میکنند. به طور معمول یک لیتر آب برای تعیین TSS وزن میشود. اما اگر تراکم ذرات آب بالا باشد، مقدار کمتر و اگر آب بسیار تمیز بود، به اندازه دو یا سه لیتر وزن می گردد. سپس این حجم دقیق آب از طریق یک فیلتر تصفیه آب که از قبل وزن شده است و اندازه منافذ آن هم مشخص میباشد، عبور داده می شود. پس از آن فیلتر آب را خشک می کنند تا تمام آب آن تبخیر شود و در انتها فیلتر تصفیه آب را دوباره وزن می کنند. فیلترهای تصفیه آب برای اندازه گیری TSS ، به طور معمول از الیاف شیشه ای تشکیل و ساخته شده اند. میزان افزایش وزن خشک فیلتر، همان وزن اندازه گیری شده از ذرات موجود در نمونه آب است. با توجه به میزان آبی که وزن شده بود، و از طریق فرمول میتوان مقدار TSS را محاسبه کرد که به صورت میلی گرم در لیتر و یا به طور معمول از mg / L بیان میشود.  TSS میزان مواد غیر حل شده در آب را اندازه میگیرد (مواد معلق) اما اگر آب حاوی مقدار قابل ملاحظه ای از مواد حل شده باشد (مانند زمانی که آب دریا را اندازه میگیرید) ، میزان مواد حل شده، به وزن فیلتر تصفیه آب که خشک شده، اضافه خواهد شد و در واقع با TSS جمع می شود. بنابراین لازم است که فیلتر تصفیه آب و نمونه را بعد از فیلتر کردن و قبل از خشک کردن آن با آب مقطر شست. عدم انجام این مرحله، یک اشتباه نسبتا شایع حتی توسط تکنسین های با تجربه آزمایشگاه که با نمونه های آب دریا کار می کنند است، و به طور کامل باعث بروز خطا در محاسبه TSS می شود. زیرا وزن نمک باقی مانده بر روی فیلتر تصفیه آب در طول خشک شدن را نیز به مقدار TSS اضافه می کند، در حالیکه به راحتی می توان آن را با آب مقطر شست و جدا نمود. اگرچه سنجش کدورت آب نیز مانند سنجش TSS ، برای اندازه گیری کیفیت آب مورد استفاده قرار می گیرد اما TSS برای بررسی کیفیت آب مفیدتر است، چرا که TSS وزن واقعی از مواد ذرات موجود در نمونه را بدست می آورد. در شرایط نظارت دائم بر کیفیت آب، یک سری از اندازه گیری های فشرده TSS همراه با اندازه گیری کدورت که نسبتا سریع و آسان است انجام می شود، که داشتن میزان TSS و کدورت باهم می تواند تحلیل بهتری از نتایج ارائه دهد. هنگامی که هر دو مورد به طور متناوب اندازه گیری شود، از طریق ارتباط بین TSS و کدورت می توان میزان TSS را از روی مقادیر کدورت آب تخمین زد، که این مساله هم در زمان و هم در هزینه ها صرفه جویی می کند. از آنجا که قرائت کدورت آب تا حدودی وابسته به اندازه ذرات، شکل و رنگ است، این روش نیاز به محاسبه یک معادله همبستگی برای هر محل دارد. علاوه بر این، موقعیت یا شرایطی که تمایل به تعلیق ذرات بزرگتر از طریق حرکت آب دارد، می تواند مقادیر بالاتری از TSSرا تولید کند. به عنوان مثال افزایش TSS برای آبهای رودخانه که در جریان هستند و یا آب دریا که دارای موج است، همواره بیشتر از حالت طبیعی آب راکد است و بنابراین میزان TSS برای این نوع ابها ممکن است لزوما به معنای افزایش متناظر کدورت نباشد. دلیل این است که افزایش اندازه ذرات خاص ( ذرات بزرگتر از گل و لای) بر اساس یک اندازه گیری کدورت قابل اندازه گیری نیست، اما کمک قابل ملاحظه به تخمین اندازه  TSS می کند.   مشکلات تعریف TSS اگر چه به نظر می رسد TSS یک اندازه گیری ساده از وزن ذرات معلق در آب است که از طریق جدا کردن ذرات از یک نمونه آب با استفاده از یک فیلتر تصفیه آب به دست آمده است، اما در حقیقت TSS به عنوان یک مقدار تعریف شده از این واقعیت است که اندازه ذرات گرفته شده در چه محدوده ای هستند، و این زنجیره از اندازه انتخاب شده در جواب، موثر است. در یک مورد ظریف تر، TSS متکی به بخشی از خواص فیلتر تصفیه آبی که استفاده می شود، می باشد. مورد مهمتر اینکه، برش فیلتر تصفیه آب باید بدون شامل تمام ذرات بسیار بزرگ "معلق" در آب باشد. با این حال، اگرچه اندازه ذراتی که گرفته می شوند ثابت است اما وابسته به انرژی و جریان موجود در آب در زمان نمونه گیری است. این مشکلات به هیچ وجه استفاده از  TSS را بیهوده نمی کند و از بین نمی برد. ثبات در روش اندازه گیری و تکنیک می تواند باعث شود که در کوتاه مدت بر اکثر موارد غلبه شود و مشکلات را از بین ببرد. اما در مقایسه بین مطالعات ممکن است نیاز به بررسی دقیق از روش شناسی و شیوه انجام آزمایش هم باشد.   TSS را بر حسب میلی گرم در لیتر mg/L  محاسبه می کنند:  ۱۰۰۰۰۰۰* میزان محلول استفاده شده به میلی لیتر / (وزن خالص فیلتر خشک به گرم  -  وزن خشک ذرات باقی مانده همراه با وزن فیلتر به گرم )   اندازه گیری TSS کاربردهای زیادی در بررسی کیفیت آب دارد.  معمولا استفاده از یک دستگاه تصفیه آب به روش فیلتراسیون می تواند TSS را به میزان زیادی کاهش دهد. در صورتی که به یک دستگاه تصفیه آب فیلتراسیون با کیفیت نیاز دارید، کارشناسان تصفیه آب بهاب دستگاه های زیر را توصیه می کنند. شما می توانید با کلیک روی لینک مربوطه مشخصات مدل های پیشنهادی کارشناسان ما را مطالعه نمایید. دستگاه تصفیه آب ۶ مرحله سوفیلتر دستگاه تصفیه آب ۳ مرحله سوفیلتر دستگاه تصفیه آب ۳ مرحله ای سوفیلتر بدون پایه دستگاه تصفیه آب ۵ مرحله سوفیلتر دستگاه تصفیه آب فیلتراسیون ۵ مرحله ای   شرکت تصفیه آب بهاب ارائه دهنده انواع دستگاه تصفیه آب خانگی ، دستگاه تصفیه آب نیمه صنعتی ، دستگاه تصفیه آب صنعتی ، دستگاه تصفیه آب ورودی ساختمان و همچنین انواع پیش تصفیه و رسوب گیر آب می باشد. این مدل های مختلف تصفیه آب به راحتی شن و ماسه، گل و لای، ذرات معلق موجود در آب ، کلر و ترکیبات کلر و سایر آلاینده های شیمیایی را حذف می کنند و آب تصفیه شده خوش طعم را در اختیار شما قرار می دهند.  در صورت هرگونه سوال و یا سفارش تلفنی می توانید از طریق شماره تلگرام تصفیه آب 09129418377  و یا ایمیل info@wfiltration.com با کارشناسان تصفیه آب بهاب در ارتباط باشید. همچنین می توانید به صورت حضوری به فروشگاه بهاب مراجعه نموده و انواع دستگاه تصفیه آب را از نزدیک مشاهده و خریداری نمایید.   آدرس فروشگاه تصفیه آب بهاب :   کرج _ 45 متری گلشهر _ نبش اختر غربی _ روبروی بانک تجارت _ فروشگاه بهاب _ کد پستی   3198717762         شماره تماس فروشگاه بهاب   ۰۲۶۳۴۶۰۶۱۴۸       موبایل  ۰۹۱۲۹۴۱۸۳۷۷Behaab Store : Water Filtration Systems :  Before West Shaghayegh street, Golshahr Ave, Karaj, Alborz Province, Iran    ***

• 

  مشاهده 14 مهر 1395 30007 بازدید

  هدایت الکتریکی آب چیست

  رسانایی الکتریکی آب یا Electrical Conductivity in Water که به اختصار آن EC می گویند، توانایی آب در انتقال جریان الکتریکی است. نمک‌ها یا سایر مواد شیمیایی محلول در آب می‌توانند به یون‌های باردار مثبت و منفی شکسته شوند. این یون‌های آزاد در آب باعث رسانایی الکتریکی می‌شوند، پس رسانایی الکتریکی آب به غلظت یون‌ها بستگی دارد. رسانایی الکتریکی آب شاخصی از خلوص آب است. هرچه آب خالص‌تر باشد رسانایی پایین‌تر است. به عنوان یک نمونه از زندگی واقعی، آب مقطر تقریبا عایق است، اما آب نمک، رسانایی الکتریکی بسیار کارآمدی دارد.  رسانایی الکتریکی آب میتواند مقدار کل جامدات محلول در آب TDS را تخمین بزند. به همین دلیل EC به عنوان روشی برای اندازه گیری کل جامدات محلول در آب مورد نیز استفاده قرار می گیرد. برای آشنایی با استانداردهای هدایت الکتریکی آب روی لینک قبل کلیک نمایید.   عوامل تاثیرگذار بر میزان رسانایی آب: رسانایی الکتریکی آب به دمای آب بستگی دارد: هرچه دمای آب بالاتر باشد رسانایی الکتریکی بیشتر خواهد بود. با افزایش دمایی معادل 1 درجه سانتی گراد ، رسانایی آب 2 تا 3 درصد افزایش خواهد یافت. در حال حاضر بسیاری از دستگاه های اندازه گیری EC به صورت خودکار برای دمای 25 درجه استاندارد و تنظیم شده اند. با وجود اینکه رسانایی جریان الکتریسیته شاخص خوبی برای تشخیص میزان شوری است، اما نمی تواند هیچگونه اطلاعاتی در مورد ترکیب یونی آب ارائه دهد. جریان الکتریسیته در آب های با کیفیت پایین (به عنوان نمونه آب های غنی از سدیم Sodium، برن Boron و فلوراید Fluorides ) با آب هایی که برای مصارفی همچون آبیاری به کار گرفته می شوند ( به عنوان مثال: آب های غنی شده با مقادیر و نسبت های مناسب از مواد مغزی معلق) مشابه خواهند بود.   یون‌های اصلی با بار مثبت که بر رسانایی آب اثر می‌گذارند عبارتند از : سدیم کلسیم پتاسیم منیزیم   یون‌های اصلی با بار منفی که بر رسانایی آب اثر می‌گذارند عبارتند از : کلرید سولفات کربنات بی‌کربنات   سایر عوامل تاثیر گذار در رسانایی آب : نیترات و فسفات تاثیر کمی در تغییر رسانایی آب دارند اما وجود آنها از نظر بیولوژیکی و عوارضی که ممکن است به همره داشته باشند، بسیار مهم است. عوامل طبیعی که می توانند بر رسانایی آب تاثیر داشته باشند و آن را کم یا زیاد کنند شامل باران، بستر زمینی که آب در آن جاری میشود و میزان تبخیر آب می‌باشند. در مقابل عوامل انسانی که میتوانند باعث ایجاد تغییرات در EC آب شوند را می توان شامل موارد زیر دانست: افزودن نمک به جاده ها برای آب شدن یخ ها، وارد شدن پسماند کارخانه ها و زباله های مایع به بستر زمین، رواناب و پسابهای صنعتی غیرقابل نفوذ که شامل مواد شیمیایی می شوند ، سموم و آفت کش های استفاده شده در کشاورزی ، کودهای استفاده شده در کشاورزی.   واحدهای اندازه گیری هدایت الکتریکی آب: واحدهای مرسوم برای اندازه گیری رسانایی الکتریکی آب عبارتند از: میکرو زیمنس بر سانتی متر یا microSiemens/cm   که به اختصار  μS/cm  نامیده میشود.   همچنین  deciSiemens/m یا به اختصار   dS/m   هر یک واحد dS/m از هدایت الکتریکی آب برابر با 1000 واحد μs/cm می باشد. به بیان دیگر: 1000 μs/cm = 1 dS/m    ارتباط بین TDS و رسانایی الکتریکی آب: از آنجاییکه رسانایی الکتریکی مقیاسی برای اندازه گیری ظرفیت آب برای عبور جریان الکتریسیته می باشد، به طور مستقیم به غلظت نمک ها و نتیجتا املاح محلول در آب TDS وابسته است. منظور از TDS کل جامدات محلول در آب می باشد. نمک محلول در آب به یون های مثبت و منفی تجزیه می شود که رسانایی الکتریکی را بر عهده دارند. از آنجاییکه اندازه گیری TDS در محیط دشوار است، رسانایی الکتریکی آب به عنوان مقیاسی برای اندازه گیری این عامل مورد استفاده قرار می گیرد. می توان رسانایی الکتریکی آب را با راهکاری سریع و کم هزینه، یعنی استفاده از EC مترهای قابل حمل، اندازه گیری نمود. هیچگونه نمک محلولی در آب مقطر وجود ندارد. در نتیجه آب مقطر رسانایی الکتریکی ندارد و رسانایی الکتریکی آن صفر است. همچنین زمانیکه غلظت نمک به سطح مشخصی می رسد، رسانایی الکتریکی دیگر به صورت مستقیم به غلظت نمک وابسته نیست. به این خاطر که در صورت افزایش زیاد نمک، جفت یون هایی ایجاد می شوند که این جفت یون ها، حرکت سایر یونهای باردار  را کند می کنند. به همین خاطر در مقادیر بالاتر از این سطح، افزایش TDS با نسبت مساوی رسانایی الکتریکی را افزایش نمی دهد. رفتار EC و TDS همانند نمودار پایین است:     به کمک روابط زیر می توان EC را به TDS تبدیل نمود: TDS (ppm) = 0.64 X EC (μS/cm) = 640 X EC (dS/m) باید در نظر داشت که این روابط تقریبی هستند.      تجهیزات خانگی و نیمه حرفه ای جهت آزمایش رسانایی الکتریکی آب انواع مختلفی از هدایت سنج الکتریکی آب ساخته شده اند که بسیار کوچک و جمع و جور بوده و به راحتی درون جیب قرار میگیرند.  واقعیت این است که همه سختی سنج های خانگی را نیز میتوان برای تشخیص EC استفاده کرد. کافیست از فرمول بالا برای تبدیل TDS به یکی از واحدهای EC استفاده کنید. البته در مقادیر بالای نمک، ممکن است تا حدی خطا داشته باشید. به طور عمومی سختی سنج های خانگی اورجینال تایوان تا 20 واحد برای TDS و تا حدود 40 واحد برای EC ممکن است خطا داشته باشند. (در شرایط عادی)   البته در میان هدایت سنج های قلمی ، نمونه های نیمه حرفه ای با دقت بالا هم وجود دارند که اگرچه هزینه بالاتری بابت آنها پرداخت میشود، اما دقت بسیار بالایی دارند. عموما خطای سختی سنجی در انها تا 1 واحد و خطای EC تا 2 واحد است. مانند نمونه پایین: برخی ابزارهای حرفه ای و قابل حمل سنجش کنترل کیفت آب هم وجود دارند که چند کاره بوده و همزمان EC یا سایر فاکتورهای آب را هم اندازه گیری میکنند.    تعداد زیادی از این ابزارها را می توانید در بخش لوازم جانبی تصفیه آب - سختی سنچ و EC متر ، تهیه نمایید.     تجهیزات حرفه ای آزمایش رسانایی الکتریکی برای معرفی یک هدایت سنج الکتریکی آب، محصول منحصر به فرد شرکت Aquaread  که سازنده تجهیزات آزمایش کیفیت رسانایی الکتریکی آب است را معرفی می کنیم. این هدایت سنج مناسب کاربردهای پرتابل یا ثابت می‌باشد. AP-2000 Aquaread و Aquaprobe AP-5000 برای آزمایش سریع و ساده چندین نمونه آب ایده‌آل می‌باشند. همچنین به دلیل امکان ذخیره اطلاعت در خود، برای کنترل های دوره ای و نظارت کوتاه مدت یا میان‌مدت روی یک منبع آب عالی می‌باشند. همچنین این دستگاه به شکلی است که میتواند در یک محل نصب شده و به صورت خودکار اطلاعات دوره ای را درباره آب جمع آوری نماید. برای مثال اگر قصد دارید روی هدایت الکتریکی یک منبع آب زیرزمینی که دسترسی سختی به ان وجود دارد، نظارت داشته باشید، می توانید هد (سر) این دستگاه را درون سوراخ آب قرار داده و دستگاه هدایت سنج را برای مدتی در همان محل قرار دهید. به این ترتیب اطلاعات آب برای روزهای متوالی جمع آوری میشود.        تجهیزات رسانایی الکتریکی آب مدلAquaprobe AP-7000 مخصوص استفاده طولانی مدت طراحی شده است. این دستگاه هدایت سنج خودکار با نوآوری خود تمیزسازی مجهز شده است. حسگر رسانایی آب دستگاه  Aquaread را می‌توان برای نظارت روی رسانایی الکتریکی در آب استفاده کرد. مثلا  Aquaprobe AP-7000 را محل قرار دهید تا رسانایی الکتریکی و سایر پارامترها را در طولانی مدت اندازه‌گیری کنید. داده‌ها در Aqualogger یا با دستگاه تله متری جمع‌آوری شده که به شما اجازه بازیابی داده‌ها از راه دور را می‌دهد. همچنین امکان استفاده از یک دستگاه پرتابل همچون AP-2000 وجود دارد تا به سادگی اندازه‌گیری‌های بلادرنگ را انجام داده و موقعیت واقعی اندازه‌گیری‌ها را با استفاده از Aquameter و از طریق GPS ردیابی کنید.    رسانایی سنج و DO Aquaread با هم ترکیب شده‌اند. تشخیص آن ساده است، زیرا یک پیچ روی کلاهک و چهار سنسور رسانایی سنج فولادی در کناره دارد. رسانایی در کنار الکترود با استفاده از چهار حسگر فولادی انجام شده است. رسانایی را می‌توان در محدوده  200-0  mS/cm   یا  200000-0 uS/cm  اندازه گرفت و دقت 1 % -/+ خوانش دارد یا  1 +/-  uS/cm  در صورتی که هدایت الکتریک عددی بزرگتر باشد.    چرا از هدایت سنج حرفه ای Aquaread  برای آزمایش هدایت الکتریکی آب استفاده شود؟ استفاده از هدایت سنج حرفه ای و خودکار، خصوصا آنکه قابلیت کنترل از راه دور را هم داشته باشد، باعث ساده شدن آزمایش و نظارت بر رسانایی الکتریکی آب می‌شود. خصوصا زمانی که از دستگاه تصفیه آب استفاده شده باشد و میزان دقیق هدایت آب خروجی مهم باشد. تجهیزات آزمایش رسانایی آب را می‌توان برای اندازه‌گیری مستقیم آب استفاده کرد. پراب (هد یا سر دستگاه) وارد شده در نمونه آب، ولتاژی را بین الکترودها اعمال می‌کند. افت اندازه ولتاژ، مقاومت آب را اندازه‌گیری می‌کند که به رسانایی تبدیل شده است. رسانایی، معکوس مقاومت است و بصورت مقدار رسانایی بر یک مقاومت مشخص اندازه‌گیری می‌شود. دستگاه اصلی  mho/cm یا 1 زیمنس Siemen است که در آب طبیعی رخ نمی‌دهد. رسانایی سنج‌ها از milimhos یا micromhos استفاده می‌کنند:   1000000 milimhos/cm (mS)  و 100,000   micromhos/cm (uS) هرکدام معادل 1 mho/cm است. آب اقیانوس دارای رسانایی بیشتری در حدود 5 mS ، آب لوله کشی، رسانایی در حدود 50 تا 800 uS، بسته به منبع آب، جریان آب تازه در محدوده 100 تا 2000 uS و آب مقطر رسانایی بین 0.5  تا 3 uS دارد. رسانایی وابسته به دما است. عبارت رسانایی خاص آب هنگامی استفاده میشودکه یک مقداری تصحیح شده باشد. در مواردی که دمای آب متفاوت باشد، از طریق فرمولهایی، میزان ec را برای آب تصحیح کرده و به آن رسانایی خاص آب میگویند.  رسانایی سنج Aquaread می تواند دما را اندازه‌گیری کند، پس مقدار رسانایی خاص را به ما می‌دهد.  تجهیزات آزمایش رسانایی آب را می‌توان برای ایجاد درکی از محدوده معمولی رسانایی برای یک آب خاص استفاده کرد. این را می‌توان به عنوان مبنای نظارت منظم استفاده کرد و در صورت تغییر چشمگیر در رسانایی، می‌تواند شاخصی برای ورود آلاینده ها یا موادی باشد که وارد آب شده‌اند. رسانایی با توجه به منبع آب مثل آب زیرزمینی، رواناب کشاورزی، فاضلاب شهری، باران، خروجی تصفیه آب و غیره تغییر می‌کند. تغییر در رسانایی الکتریکی آب می‌تواند نشان دهنده نفوذ آب زیرزمینی یا تراوش فاضلاب باشد. رسانایی آب اثر حیاتی بر زندگی آبی دارد. بسیاری از انواع ارگانیسم‌ها محدوده عادی برای تحمل آن دارند. در معنای تجاری، آزمایش کردن رسانایی آب بطور مشخص می‌تواند برای ماهیگیری مناسب باشد. نمک‌ها و سایر مواد نیز بر کیفیت آب برای آبیاری یا نوشیدن اثر می‌گذارند، پس رسانایی سنج باید یکی از ملاحظات انجام شده به هنگام آزمایش خروجی تصفیه‌خانه‌های آب باشد. رسانایی سنج تنها یکی از کارکردهای دستگاه نظارت بر کیفیت آب مولتی پارامتر Aquaread است. از تمام پارامتر خوان‌ها با هم استفاده کنید تا به دقت کیفیت آب را بدون نیاز به چند پروب بررسی کنید. تجهیزات آزمایش رسانایی آب مناسب استفاده در آب های سطحی، آب زیرزمینی و فاضلاب است.    برای آشنایی با هدایت سنج الکتریکی روی لینک قبل کلیک نمایید. در صورت هرگونه سوال و یا سفارش تلفنی می توانید از طریق شماره تلگرام تصفیه آب 09129418377  و یا ایمیل info@wfiltration.com با کارشناسان تصفیه آب بهاب در ارتباط باشید.      ***

• 

  مشاهده 14 مهر 1395 4365 بازدید

  هدایت سنج الکتریکی

  دستگاه هدایت سنج الکتریکی که به آن « رسانایی الکتریکی سنج » یا EC متر نیز می گویند، یکی از ابزارهای سنجش کیفیت آب است. یک رسانایی سنج (ECمتر) رسانایی الکتریکی را در یک محلول اندازه‌گیری می‌کند و معمولا برای تست کیفیت آب خروجی در انواع دستگاه تصفیه آب استفاده می شود. همچنین در سیستم‌های رشد گیاهان در آب و آبزی پروری استفاده زیادی دارد. با استفاده از EC متر ، مقدار مواد مغذی، نمک‌ها یا ناخالصی های آب را می سنجند.    اصول کار دستگاه هدایت سنج الکتریکی رسانایی سنج‌های معمول آزمایشگاهی از یک روش پتانسیل سنجی و چهار الکترود استفاده می‌کنند. الکترودها اغلب استوانه‌ای هستند و به صورت متحدالمرکز مرتب شده‌اند. الکترودها معمولا از پلاتینیوم ساخته شده‌اند. جریان متناوب به جفت الکترودهای بیرونی اعمال شده و پتانسیل بین جفت الکترودهای داخلی اندازه‌گیری می شود. رسانایی در اصل می‌تواند با استفاده از فاصله بین الکترودها و ناحیه سطحی آنها با استفاده از قانون اهم اندازه‌گیری شود، اما عموما برای دقت بیشتر، با استفاده از الکترولیت‌هایی که رسانایی بالایی دارند کالیبراسیون انجام می‌شود. پروب‌های رسانایی صنعتی اغلب از روش القایی استفاده می‌کنند که مزیت آنها این است که مایع، باعث خیس شدن بخش‌های الکتریکی سنسور نمی‌شود. در اینجا دو سیم‌پیچ کوپل شده القایی استفاده شده‌اند. یکی سیم‌پیچ محرک است که میدان مغناطیسی ایجاد می‌کند و ولتاژ دقیق و مشخصی به آن وارد می‌شود. دیگری سیم‌پیچ ثانویه مبدل است. مایعی که از یک کانال سنسور عبور می‌کند، یک دور سیم پیچی مبدل را تشکیل می‌دهد. جریان القایی خروجی سنسور است.    وابستگی دمایی دستگاه هدایت سنج الکتریکی رسانایی یک محلول وابستگی زیادی به دما دارد، بنابراین، مهم است که از یک ابزار جبران دما استفاده شده یا ابزار را در همان دمایی اندازه گیری کرد که محلول کالیبره شده است. برخلاف فلزات، رسانایی الکترولیت‌های معمول معمولا با افزایش دما افزایش می‌یابد. در یک محدوده دمایی، نحوه اثرگذاری دما بر رسانایی یک محلول را می‌توان بصورت خطی با استفاده از فرمول زیر مدلسازی کرد:   که : T  : دمای نمونه Tcal : دمای کالیبراسیون σT   : رسانایی الکتریکی در دمای T σTcal : رسانایی الکتریکی در دمای کالیبراسیون  Tcal α  : شیب دمای جبران محلول   شیب دمای جبران برای طبیعی‌ترین آب‌ها حدود 2 % بر درجه سانتیگراد است، هرچند می‌تواند بین 1 و 3 % بر درجه سانتیگراد باشد. شیب جبران برای بیشتر محلول‌های آبی در جدول زیر آورده شده است.    Aqueous solution at 25 °C Concentration (mass percentage) α (%/°C) HCl 10 1.56 KCl 10 1.88 H2SO4 50 1.93 NaCl 10 2.14 HF 1.5 7.20 HNO3 31 31     معمولا زمانی که از تصفیه آب استفاده می شود، دستگاه EC متر برای کنترل هدایت الکتریکی و محاسبه موارد دیگر بکار می رود. برای آشنایی با هدایت الکتریکی آب روی لینک قبل کلیک نمایید. برای آشنایی با استانداردهای هدایت الکتریکی آب روی لینک قبل کلیک نمایید. در صورت هرگونه سوال و یا سفارش تلفنی می توانید از طریق شماره تلگرام تصفیه آب 09129418377  و یا ایمیل info@wfiltration.com با کارشناسان تصفیه آب بهاب در ارتباط باشید.          **ن

• 

  مشاهده 14 مهر 1395 4179 بازدید

  دستگاه شوری سنج

  شوره سنج یا شوری سنج آب ، دستگاهی است که برای اندازه ­گیری شوری یا مقدار نمک حل شده در یک محلول (آب) طراحی شده است. از آنجا که شوری هم هدایت الکتریکی Electrical Conductivity و هم چگالی Specific Gravity محلول را تحت تاثیر قرار می ­دهد، یک شوری سنج اغلب شامل یک ECمتر یا هیدرومتر Hydrometer و برخی ابزارهای تبدیلی، جهت آنچه قرائت شده به شوری می­ باشد. یک شوری سنج آب ممکن است در هر micromho (میکرو مهو) که یک واحد هدایت الکتریکی است (معمولا 22-0) کالیبره شود و یا به طور مستقیم برای نمک در واحد وزنی دانه در هر گالن (0-0.5) کالیبره گردد. یک مثال نتیجه قرائت در داخل یک کشتی دو micromho یا 0.05 grain خواهد بود. با خواندن دوبار این نتایج، ممکن است چراغ هشدار دهنده و یا زنگ روشن شوند.   کاربردهای شوری سنج آب انواع دستگاه تصفیه آب یا آب شیرین کن ، از دستگاه شوری سنج­ آب در خروجی سیستم و جهت ارزیابی کیفیت آب، استفاده می­ کنند. همچنین در انواع تصفیه آب به روش تقطیر نیز دستگاه شوری سنج کاربرد زیادی دارد. آب بدست آمده از تبخیر کننده­ ها را می­توان جهت تامین آب آشامیدنی استفاده کرد، بدین خاطر که آب شور برای مصرف انسان مناسب نمی­ باشد. در برخی از کشتی­ ها، تقطیر با کیفیت بسیار بالا برای به کارگیری در دیگ ­های بخار لوله آب، جایی که نمک موجود در آب در آن فاجعه بار خواهد بود، مورد نیاز است. در این کشتی­ ها یک شوری سنج آب نیز بر روی سیستم خوراک (ورود مواد اولیه) جایی که وجود هر آلودگی ناشی از نمک ­ها به مهندس هشدار داده خواهد شد، نصب شده است. دستگاه شوری سنج آب می ­تواند بسته به کیفیت آب، به صورت اتوماتیک خروجی تبخیر کننده را از آب تازه به تانک ­های خوراک آب سوییچ کند. کیفیت بالاتر (شوری کمتری) برای آب خوراک دیگ ­های بخار مورد نیاز است نه برای آشامیدن.          در صورت هرگونه سوال و یا سفارش تلفنی می توانید از طریق شماره تلگرام تصفیه آب 09129418377  و یا ایمیل info@wfiltration.com با کارشناسان تصفیه آب بهاب در ارتباط باشید.        **ن