همواره شنیده ایم که، " آب همه جا هست و یک قطره برای نوشیدن نیست". یا اینکه، " آب همه جا هست، اما آیا برای نوشیدن ایمن است؟" و اگر نیست، برای تصفیه آب چه فرایند قابل اطمینانی وجود دارد؟
متأسفانه، در این عصر و دوره، مکان هایی که در آن آب فارغ از بکر بودن، بدون تصفیه برای نوشیدن ایمن باشد، اندک هستند.
آب در طبیعت اغلب حاوی میکروارگانیسم ها، باکتری ها و انگل های خطرناکی است که می توانند موجب انواع بیماری ها، مانند ژیاردیا، اسهال خونی، هپاتیت و کرم روده شوند. خوشبختانه، با این وجود، ما قصد داریم چند شیوه ساده درباره چگونگی تصفیه آب جهت ایمن سازی آن برای مصرف یاد بگیریم.
چگونه آب را تصفیه کنیم_فرایند تصفیه آب
جوشاندن
احتمالا ساده ترین شیوه برای تصفیه آب جوشاندن است.
شما باید حداقل 5 دقیقه یا به عقیده برخی کارشناسان حتی به مدت طولانی تری، آب را به نقطه جوش کامل برسانید. جنبه منفی جوشاندن آب آشامیدنی این است که این کار اکسیژن را از آب می گیرد و آب بدون طعم می شود. شما می توانید از طریق جابجا کردن آن بین دو ظرف یا تکان دادن آن اکسیژن را برگردانده و کیفیت آن را بهبود بخشید.
تصفیه کننده ها
چندین نوع تصفیه کننده شیمیایی در بازار وجود دارد. ید به شکل مایع ( که ممکن است آلوده باشد) یا به شکل قرص ارائه می شود.
یک تا دو قرص یا قطره، یک لیتر آب را تصفیه خواهد کرد. بطری یا ظرف آب خود را تکان دهید و قبل از نوشیدن، بیست دقیقه صبر کنید. آب تصفیه شده با یُد رنگ تیره تر و اندکی طعم نامطلوب خواهد داشت.
می توان این طعم را با اضافه کردن پودر نوشیدنی ترکیبی پوشش داد، اما اطمینان یابید که بیست دقیقه قبل از اضافه کردن آن گذشته باشد، زیرا با اثرگذاری یُد تداخل خواهد داشت.
دیگر تصفیه کننده های شیمیایی برای تصفیه آب که مشابه یُد عمل می کنند شامل قرص های کلر، پرمنگنات پتاسیم یا قرص های هالازون می باشند. شما باید بتوانید این ها را بصورت کاملا ارزان در اغلب بازارهای آزاد تهیه کنید.
حتی می توانید چند قطره سفید کننده اضافه کنید، با این وجود استفاده بیش از حد این مورد را توصیه نمی کنیم. زمان استفاده از تصفیه سازی شیمیایی برای اطمینان از اینکه آلودگی تمام سطوح برطرف شده است، اهمیت دارد.
پس از بیست دقیقه انتظار، به آرامی درب بطری یا ظرف آب را باز کنید و اطراف شیارها و درب را شستشو دهید. مزیت استفاده از قرص ها این است که ظرف بسیار کوچک بوده و قابل حمل است و می تواند در جیب جای گیرد، بخصوص اگر نمی خواهید کوره یا دیگ حمل کرده یا زمان را صرف جوشاندن آب کنید. تصفیه شیمیایی را می توان در کمترین زمان توقف انجام داد.
فیلترها
شیوه سوم تصفیه، فیلترهای تجاری است. این فیلترها در هر نوع شکل، اندازه و قیمت ارائه می شوند. اغلب آب را از یک فیلتر چوبی یا سرامیکی عبور می دهند و سپس آن را بصورت شیمیایی تصفیه می کنند. معمولا آنها یک شلنگ با یک شناور دارند که از منبع آب به فیلتر می رود و یک شلنگ ثانوی برای پاکسازی آب دارند که از فیلتر به بطری آب می رود.
هنگام استفاده از این نوع فیلتر، اهمیت دارد که شلنگ ها آلوده نشوند. سُم تمیز را در کیف پلاستیکی جدایی قرار دهید تا هیچ گاه با شلنگ آلوده تماس نیابد. جنبه مثبت این شیوه تصفیه آب این است که طعم بی مزه یا بدبویی وجود ندارد. فیلترهای تجاری همچنین برای زمانی که آب در سمت تیره یا کثیف قرار دارد، مناسب هستند زیرا آنها این مورد را نیز برطرف خواهند کرد. اشکال کار این است که رسوب یا تاننی که در حال فیلتر کردن آن هستید بسرعت فیلتر را مسدود خواهند کرد. برخی را می توان تمیز کرد، اما برخی دیگر را باید با خرید فیلتر جدید جایگزین کنید. مشابه تمامی تجهیزات فنی، هزینه و شکست چیزهایی هستند که باید در نظر گرفته شوند.
روش های اولیه
سوای این شیوه های معمول، تکنیک های اولیه ای برای پایست گراها جود دارد.
یک روش تصفیه به وسیله خاک یا ترجیحاً، شن است. شستشوی آب را بصورت مکرر از طریق شن تا زمانی که تمیز به نظر آید، ادامه دهید. تفاوت آن حفر گودال در نزدیکی منبع و استفاده از آب تصفیه شده در گودال است. آگاه باشید که گرچه خاک فیلتر مناسبی برای رسوب و ذرات دیگر است، در رابطه با باکتری ها تضمینی نمی دهد. این موضوع حتی در مورد آب چشمه صدق می کند که بسیاری از مردم گمان می کنند بدون تصفیه برای نوشیدن ایمن است. تقطیر روشی است که برای جمع آوری آب یا گردآوری آب شیرین از آب شور قابل استفاده است.
برای جمع آوری آب از زمین، یک گودال عمیق حفر کنید و یک ظرف جمع آوری کننده یا بطری آب را در مرکز قرار دهید.
گودال را با یک ورقه پلاستیکی تمیز بپوشانید. این پلاستیک باید با یک تکه سنگ یا شیء سنگین در مرکز سنگین شود، تا به سمت ظرف قرار گیرد.
سپس، کناره های پلاستیک را مثلا از طریق پوشش با خاک، بطور محکم در حول گودال، ایمن کنید. پلاستیک تمیز مانند یک گلخانه عمل می کند. آب داخل خاک با گرم شدن آن بخار می شود. در هنگام برخورد با پلاستیک، به شکل قطره داخل ظرف چکه می کند. اگر همه آب شما شور است، می توانید آن را از طریق قرار دادن یک دیگ درون یک دیگ بزرگتر تقطیر کنید. آب شور وارد دیگ بزرگتر می شود نه دیگ کوچک تر.
درب روی دیگ ها را وارونه کنید که در سمت دیگ کوچک تر قرار خواهد داشت، سپس آب را بجوشانید. همانطور که آب می جوشد، آب شیرین بخار شده، به درب برخورد کرده و درون دیگ کوچک تر می ریزد، و نمک یا دیگر مواد را بجای می گذارد.
اگر دیگ کوچک تر ندارید، جایگزین این است که یک پارچه دور دیگ بپیچید که بخار را جذب خواهد کرد. هنگام چلاندن پارچه برای جداسازی آن مراقب باشید نسوزید.
مهم تر از همه، مراقب باشید و هنگام انتخاب مکان جمع آوری آب دقت کنید.
آیا گیاهان اطراف آن سالم بنظر می رسند؟ آیا در نزدیکی حیوانات مرده وجود دارند که ممکن است آن را آلوده کنند؟
آبی را که راکد بنظر می رسد جمع نکنید. عموما، آبی که بالاتر قرار دارد پاک تر از آبی خواهد بود که پایین تر قرار دارد، اما هیچ ضمانتی وجود ندارد.
بطور خودکار به دنبال آب پر خروش نباشید، زیرا آب سریع رسوب بیشتری را حمل می کند. شما می توانید با اطمینان از اینکه بطری آب خود را بطور کامل زیر آب فرو کردید، از برداشتن مقدار زیاد رسوب اجتناب کنید. این کار از کل آلودگی و بقایا که بر روی سطح شناور می شود، جلوگیری می کند.
با این شیوه های بسیار مختلف برای تصفیه آب، هیچ دلیلی وجود ندارد که کسی آب تصفیه نشده بنوشد.
افراد سرسختی وجود خواهند داشت که معتقدند چنین خطری کوچک بوده و ارزش نگرانی درباره آن وجود ندارد. اما یک مورد شدید تب بیش از حد در یک کشور کوچک نه تنها می تواند آزاردهنده باشد، بلکه می تواند زندگی انسان را به خطر بیاندازد.
اسهال و استفراغ می تواند موجب کم شدن آب بدن شده و قدرت شما را به نقطه ای برساند که بتوانید خود را ایمنی کنید.
اگر شما قصد دارید وقت خود را در بیرون سپری کنید، همواره مطمئن باشید که حداقل یک یا دو شیوه برای تصفیه آب دارید. این امر برای آگاهی از شیوه های فرایند تصفیه آب ضروری است.