
در بخش سوم جلوگیری از بوی بد فاضلاب، نیز راه حل هایی برای پیشگیری از خوردگی لوله پیشنهاد می دهیم. برای مطالعه بخش اول و دوم روی لینک های زیر کلیک نمایید.
چگونه از بوی بد فاضلاب و خوردگی جلوگیری کنیم
چگونه از بوی بد فاضلاب و خوردگی جلوگیری کنیم ـ بخش دوم
سناریوی بدترین حالت
وقتی سولفید محلول زیاد باشد باعث بوی بیش از حد و مشکلات خوردگی میشود، و ما شرایطی را دیدهایم که در آن سولفید تولید میشود. شرایطی که منجر به تولید بیش از اندازه سولفید میشود در زیر لیست شدهاند. اگرچه برخی از آنها بیشتر از بقیه قابل کنترل هستند، جویس هشدار میدهد که داشتن دو یا چند مورد از این شرایط در سیستم فاضلاب میتواند منجر به مشکلات جدی و راهحلهای هزینهبر شود.
- دمای گرم فاضلاب سالانه (بطور متوسط بیشتر از 70 درجه فارنهایت)
- شبکههای طولانی و یا مجراهای فاضلاب مسطح دارای خرده ریز
- فاضلاب با BOD بالا (بیشتر از 250 میلی گرم بر لیتر)
- غلظت بالای سولفات فاضلاب (بیشتر از 40 میلی گرم بر لیتر)
از لولههای خود محافظت کنید
بنابراین ممکن است برای هرکسی اتفاق بیفتد که در معرض اثرات چرخه سولفید فاضلاب و در نتیجه مستعد خوردگی باشد. از چه روشهایی میتوانید برای محافظت از لولههای خود استفاده کنید؟ جویس نکات زیر را پیشنهاد میکند:
- کاهش ساییدن ناشی از گاز سولفید هیدروژن، پاشیدن و تلاطم ناشی از ریزش آب و دهانه آبریز در سیستمهای جمعآوری باعث میشود گاز H2S از آب خارج و وارد هوا شود، که میتواند باعث ایجاد بو شده و به اسید سولفوریک تبدیل شود. کاهش تلاطم در چاه ها، قنات و سایر دهانههای خروجی هیدرولیکی باعث کاهش غلظت گاز H2S شده، منجر به بو و خوردگی کمتر میشود.
- استفاده از مواد خنثی در لوله، (FRP) یا پلاستیک تقویت شده فایبرگلاس، (PVC، (HDPE و رس نمونههایی از مواد لولهسازی خنثی (غیرفعال از نظر شیمیایی) به هنگام مواجه شدن با اسید سولفوریک هستند.
- برای اتصالات فقط از فولاد ضدزنگ 316L یا پلاستیک استفاده کنید. طبق گفتههای جویس، فولاد ضد زنگ 316 و L316 (ورژن کم کربن فولاد ضدزنگ 316) تنها فلزی است که در مقابل اثرات اسید سولفوریک در مجرای فاضلاب مقاوم است. هیچ فلز دیگری را بدون محافظت نباید در محیط فاضلاب استفاده کرد.
- برای محافظت از سطح بتونی از آستری استفاده کنید.
جویس برای محافظت از سطوح بتنی در مقابل پوششهای اعمال شده، آسترهای پلاستیکی را به علت طول عمر طولانیتر پیشنهاد میکند،. این گزینهها عبارتند از:
- آستر پلاستیکی که بصورت مکانیکی وصل شده و برای استفاده به سوراخ کردن، پیچ و مهره و جوشکاری نیاز است. اینها در ساختارهایی که انرژی هیدرولیکی پایینی دارند اما مناسب لولهکشی نیستند قابل پذیرش میباشند.
- خطوط قالب در محل «قفل T» جایی که PVC انعطاف پذیر است، از طریق تثبیت T به داخل لوله های بتنی فاضلاب در طول تولید و یا احیا قفل شدهاند. جویس یادآوری می کند این فرایند و محصول بسیار امن است و سابقه طولانی (بیش از 50 سال) خدمات موفق در مجراهای فاضلاب دارد.
- آسترهای اعمال شده که در آن ورقههای PVC با یک عامل اتصال اورتان اسپری شده یا ماستیک اپوکسی به سطح بتن چسبانده میشوند. جویس توضیح میدهد «در اصل کاغذ دیواری برای فاضلاب است» و میافزاید که آسترهای افزوده شده بطور گستردهای بکار گرفته شدهاند و در صورت استفاده درست بسیار موفقیتآمیز هستند.
تنها زمانی از روکش استفاده کنید که انجام تعمیرات به سادگی قابل دیدن باشد.
جویس اشاره میکند نقش روکش در موقعیتهایی است که سوراخهایی بوجود میآیند که به سادگی قابل دیدن هستند و به سادگی میتوان آنها را تعمیر کرد، وقتی کم کم سوراخها ایجاد میشوند و وقتی روکش شروع به خرابی می کند. چنین کاربردهایی شامل چاه ها، جعبههای اتصال و کانالهایی در تاسیسات تصفیه هستند که روکش مجدد را به سادگی میتوان انجام داد.
مشکل تاخیر کردن
با اینکه جویس خوش بین است که صنعت فاضلاب امریکا بطور موثر می تواند با بوی فعلی سولفید و مشکلات خوردگی کنار بیاید، او تخمین میزند که 90 درصد تمام گاز منتشر شده H2S در یک سیستم جمعآوری هرگز اجازه چنین کاری را نمیدهد. بلکه به اسید سولفوریک تبدیل شده که در نتیجه باعث خوردگی فاجعهبار میشود. برخلاف موانع طبیعی و تصادفی که برعلیه مدیران سیستم فاضلاب هستند، این مشکلی است که نیاز به درست کردن دارد. این بو فقط مزاحمت نیست، یک هشدار است.
**ن