مقالات گروه درباره آب

---

• 

  مشاهده 13 تیر 1396 1403 بازدید

  آیا استفاده از فلوراید در آب مصرفی به عنوان نوعی تصفیه آب اشتباه است بخش سوم

  مسمومیت با فلوراید فلوراید می تواند به شما آسیبی برساند؟ در بدترین حالت، مسمومیت با فلوراید می تواند کشنده باشد: در ماه مه سال 1992، در خلیج هوپر، آلاسکا، 260 نفر پس از نوشیدن آب آلوده به 150 پی پی ام [قسمت در میلیون] فلوراید آب آشامیدنی مسموم شده و یک نفر جان باخت. حادثه به تجهیزات ضعیف و یک اپراتور بی تجربه در کارخانه فلوراید نسبت داده شد. در ماه ژوئیه سال 1993، در شیکاگو پنج بیمار دیالیزی واکنش های سمی به آب حاوی فلوراید مورد استفاده در روند درمان داشتند و سه بیمار در گذشتند. اما این حوادث حالت های شدید هستند. افراد در معرض خطر بالا با استفاده از سطوح پایین تر مسمومیت با فلوراید شامل کودکان، سالمندان، افراد مبتلا به اختلال در عملکرد کلیه (از جمله بسیاری از افراد مبتلا به ایدز)، افراد با نقص ایمنی، دیابت و بیماری قلبی، و همچنین هر فردی که با کمبود کلسیم، منیزیم و ویتامین C مواجه است می باشند. در طبیعت، فلوراید بیشتر به عنوان فلورید کلسیم شکل می گیرد در حالی که آنچه که به منابع آب اضافه شده است عمدتا سدیم فلوراید و یا سدیم سیلیکو فلوراید (اسیدهایدرو فلوریسیک) است. سدیم فلوراید در دوزهای 50 برابر کوچکتر از فلوراید طبیعی کشنده است. فلوروزیس ADA و دولت، فلوروزیس دندانی را تنها یک مشکل زیبایی در نظر می گیرند. که هیچ سودی به حال افرادی که دندان هایشان برای همیشه معیوب شده است ندارد. اما با تعیین آن با عنوان صرفا "آرایشی و بهداشتی"، پلیس فدرال شرکت های فلوراید را ابقا می کنند. اگر فلوروزیس به صورت "اثر سوء" بازتعریف می شد، همانگونه که بسیاری از متخصصان دندانپزشکی و پزشکی مصرانه اعتقاد دارند، سازمان حفاظت محیط زیست مجبور به کاهش به نصف سطح قابل قبول می شد و اساسا به کاهش فلوراید آب شیر منجر می شد. علاوه بر این، مجله آمریکایی بهداشت عمومی می گوید که "شکنندگی متوسط و شدید دندان لکه دار ممکن است با سطح پوسیدگی بالا [حفره] وابسته باشد." به عبارت دیگر، فلوراید می تواند عامل همان مشکلی باشد که قرار بود از آن جلوگیری کند. فلوراید با استخوان چه می کند؟ حدود نیمی از فلورایدی که می نوشید یا می خورید در بافت های سخت مانند استخوان و دندان جذب می شود. آکادمی ملی علوم و مقامات دیگر توافق دارند که تجمع دوزهای زیاد روزانه فلوراید در طول عمر می تواند موجب فلوروزیس اسکلتی فلج کننده شود. این آسیب استخوان در افراد مسن در بخش هایی از جهان که در آن غلظت بالایی از فلوراید طبیعی در آب وجود دارد شایع است، اما تعداد کمی از موارد فلوروزیس اسکلتی در ایالات متحده گزارش شده است. منتقدان ادعا می کنند که ما نمی توانیم فلوروزیس اسکلتی را تشخیص دهیم چرا که اکثر پزشکان در ایالات متحده این بیماری را مطالعه نکرده اند. گزارش ناتیک، چندین مقاله در مجله انجمن پزشکی آمریکا، و دانشمندان سازمان حفاظت محیط زیست همه توافق دارند که فلوراید نرخ شکستگی لگن در افراد 65 ساله یا مسن تر را افزایش می دهد. فلوراید باعث می شود استخوان متراکم تر شود، به همین دلیل است که آن را در درمان پوکی استخوان استفاده می کنند، اما باعث می شود که استخوان ها شکننده تر نیز بشوند (استئواسکلروز). سرطان تحقیقات اخیر فلوراید را به انواع سرطان ها متصل می کند. در سال 1977 کنگره سازمان برنامه ملی سم شناسی دستور داد که اثرات فلوراید بر حیوانات آزمایشگاهی را بررسی کند. اما هنگامی که گزارش در سال 1990 منتشر شد، دکتر رابرت کارتن از واحد مواد سمی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: "چهار سال پیش، NFFE محلی 2050، که نشان دهنده همه 1100 متخصص دفتر مرکزی سازمان حفاظت محیط زیست است، [گفت] که اسناد پشتیبانی علمی فلوراید در نوشیدن آب استاندارد به شدت ایراد داشتند ... ظاهرا نیروی مهیب فلوراید برای 40 سال بدون توجه به حقایق و یا نگرانی برای سلامت عمومی ادامه پیدا کرده بود. EPA سطح مجاز فلوراید را قبل از اعلام نتایج مطالعه روی موش که توسط کنگره در سال 1977 لازم الاجرا شده بود افزایش داد ... "داده های موجود... نشان می دهد که فلوراید باعث عوارض ژنتیکی، رشد بافت سرطانی، و به احتمال زیاد علت سرطان در انسان می شود." گزارش ناتیک به این نتیجه رسید که اکثر مطالعات فلوراید و سرطان نادرست است. "با توجه به قرار گرفتن عمدی انسانها در معرض گسترده فلوراید آب و داده های حیوانی مطرح در مورد سرطان، به خصوص استئوسارکوم، غیر قابل درک است که چرا یک مورد مطالعه کنترلی بزرگ همه گیر شناسی ... در نظر گرفته نشده است." سرب و آرسنیک در همین حال، از آنجا که فلوراید توسط سرب و آرسنیک آلوده می شود، پژوهش های دیگر محصولات جانبی فلوراید به وجود آمده از آلومینیوم و فسفات (کود) را بررسی کرده اند. در مهمتر از آن، فلوراید در آب آشامیدنی پوشش هیدروکسید محافظ در لوله های سربی خانه های قدیمی تر را خورده، و سپس لوله ها می توانند سرب را فروشویی کنند. امروز یکی از نه کودک آمریکا زیر سن 6 سطح غیر قابل قبول بالای سرب خون دارد، که برخی از محققان معتقدند ممکن است از آلودگی سرب موجود در فلوراید موجود در شیر آب مصرف شده توسط زنان باردار باشد که به جنین در حال توسعه منتقل شده است. سازمان حفاظت محیط زیست تصدیق میکند که 20-10٪ از سرب موجود در کودکان از آب می آید، اما آنها می گویند، این مقدار آنقدر کم است که نیاز به نگرانی ندارد. منتقدان دوباره به غلظت آن در طول زمان در بافت های بدن و این واقعیت که ما فلوراید اضافی را از طریق محصولات فرآوری شده با آب حاوی فلوراید مصرف می کنیم اشاره می کنند. آنزیم ها، مغزها و آلزایمر گزارش ناتیک دریافت که فلوراید می تواند "به طور جدی موجب برهم زدن تعادل واکنش های بیوشیمیایی آنزیمی فعال شود" برای مثال، "سوخت و ساز تعدادی از باکتریهای معمول دهان (به عنوان مثال، استرپتوکوکوس موتانس) ..." اعضا ناتیک این موضوع را به عنوان یک حیطه با نیاز به مطالعه جدید تشخیص دادند. مورد دیگر آسیب به مغز و یا سیستم عصبی مرکزی است. در مقاله اخیر در مجله کارشناسی تحقیقات مغز در مورد اثرات آلومینیوم بر روی بافت مغز، محققان گزارش دادند که سطوح پایین فلوراید است که باعث آسیب به بافت مغز، شبیه به آسیب در انسان با آلزایمر و دیگر اشکال زوال عقل، می شود نه آلومینیوم. در یک مطالعه قبلی توسط مولینکس و همکاران، گزارش شده که در سم شناسی نورو – Nevro  -  و جنین ناقص الخلقه، در سال 1995، حیوانات در معرض فلوراید در مراحل مختلف حاملگی اگر قبل از تولد در معرض فلوراید بودند دچار بیش فعالی دائمی می شوند، و یا اگر بعد از تولد در معرض فلوراید بودند تبدیل به یک موجود بی تحرک و تنبل می شدند، هر چند هیچ جزئیاتی راجع به چگونگی این حالت وجود نداشت. افراد ناتیک می گویند "شواهد خوبی وجود دارد که فلوراید ... بر IQ و الگوهای رفتاری جنین در حال رشد در دوزهای که به مادر آسیب نمی رساند وجود دارد." همچنین انجمن بین المللی تحقیقات فلوراید دخالت فلوراید در نرخ رو به افزایش سندرم داون، سندرم خستگی مزمن و اختلالات خواب را گزارش داده است. پس بهتر است فلوراید را با تصفیه آب از آب حذف نمایید. **p

• 

  مشاهده 12 تیر 1396 1450 بازدید

  آیا استفاده از فلوراید در آب مصرفی به عنوان نوعی تصفیه آب اشتباه است بخش دوم

  پژوهش در سراسر جهان نشان می دهد که نرخ پوسیدگی دندان به همان نسبتی که مواد مصرفی فاقد فلوراید بوده اند کاهش یافته است. چند مثال: بریتیش کلمبیا، در مقایسه با 70-40٪ از مناطق دیگر کانادا، 11٪ از جمعیت آن آب حاوی فلوراید می نوشند که دارای کمترین میزان پوسیدگی دندان در کانادا می باشد. بسیاری از مطالعات اخیر در تحقیقات پوسیدگی و مجله تحقیقات دندانپزشکی منتشر شده ، نتیجه گرفته اند که نرخ پوسیدگی دندان در غرب اروپا که 98٪ آن بدون فلوراید است، به همان اندازه یا بیشتر از آنچه که در ایالات متحده است کاهش یافته است. در 1986-1987، موسسه ملی تحقیقات دندانپزشکی بزرگترین مطالعه بر روی فلوراید و پوسیدگی دندان را با بررسی 39،000 دانش آموز آمریکا بین سنین 5 و 17 انجام داد. یک سوم در مناطق حاوی فلوراید زندگی می کردند، یک سوم تا حدی حاوی فلوراید ، و یک سوم بدون فلوراید بود. گزارش ناتیک طبق این مطالعه نتیجه گیری کرد که تفاوت آماری معنی داری در پوسیدگی دندان بین مناطق حاوی فلوراید و بدون فلوراید وجود ندارد. به تازگی، طرفداران فلوراید در ادعای خود تجدید نظر کرده اند: از سال 1988، انجمن دندانپزشکی آمریکا (ADA) تصریح کرده است که فلوراید تنها می تواند 18-25 درصد موجب کاهش حفره ها شود، که ادعای قبلی آنها کاهش 60-40 درصد بود. این گزارش به نقل از تحقیقات جدید ناتیک نشان می دهد که هر گونه اقدام پیشگیری از ایجاد حفره توسط فلوراید ناشی از بزاق است نه آنطور که فرض می شد این اقدام پیشگیرانه ناشی از سخت شدن مینا است. این بدان معنی است که آن را باید به طور مستقیم در دهان استفاده کرد، نه اینکه از طریق آب شیر وارد بدن شود. فلوراید ها یکی از محصولات اصلی زائد صنعتی اند. فلوراید یک آلاینده سمی است. این بخشی از خروجی تنوره های صنعتی تولیدی آهن، فولاد، آلومینیوم، مس، سرب و روی است. همچنین در تولید فسفات (مورد استفاده در تمام کودهای کشاورزی) پلاستیک، گازوئیل، آجر، سیمان، شیشه، سرامیک و بسیاری از محصولات دیگر ساخته شده از خاک رس آزاد می شود. از نیروگاه های برق و سوخت زغال سنگ و تاسیسات فرآوری اورانیوم آزاد می شود. و سرانجام فلوراید به آبراه های کارخانه های تولید و پردازش شیشه ای، آفت کش ها، کود، مواد شیمیایی و فلزات ریخته می شود. همه این صنایع اگر قادر به تخلیه و یا فروش آن به شهرداری ها برای اضافه کردن به شیر آب بعد از تصفیه آب نبودند برای دفع زباله های فلوراید خود مشکل داشتند. در 1989  برآورد سازمان حفاظت محیط زیست این بود که حداقل 155000 تن در سال توسط ایالات متحده کارخانه های صنعتی در هوا منتشر شده، و به اندازه 500000 تن در سال به دریاچه ها، رودخانه ها و اقیانوس ها ریخته می شود. و چون ترکیبات فلوراید به طور زیستی تخریب پذیر نیستند، به تدریج در محیط جمع شده، و در زنجیره غذایی و در استخوانها و دندانهای مردم قرار می گیرند. با این حال، سازمان حفاظت محیط زیست هنوز هم می گوید فلوراید "یک راه حل ایده آل محیطی برای یک مشکل دیرینه است." "مشکل" پوسیدگی دندان ، بزرگ نیست، بلکه مقدار زیادی از ترکیبات فلوراید تولید شده به عنوان زباله در صنعت مشکل ماست. سازمان حفاظت محیط زیست اعتقاد دارد "با بازیافت محصول جانبی اسید فلو اوسیلیسیک از تولید کود، آلودگی آب و هوا به حداقل می رسد و کاربرد در آب دارای یک منبع فلوراید کم هزینه موجود برای آنها است." **p

• 

  مشاهده 11 تیر 1396 1700 بازدید

  آیا استفاده از فلوراید در آب مصرفی به عنوان نوعی تصفیه آب اشتباه است بخش اول

  لکه های سفید، که در دندان های جلو نمایان ترند، به این دلیل دیده می شوند که مینای دندان گاهی حفره دار یا راه راه شده و اینطور به نظر می رسد که با رنگ سفید پوشانده شده باشند. گاهی اوقات تغییر به رنگ قهوه ای است. اگر شما این حالت را روی دندان مردم محله ندیده باشید، احتمالا آب شما فاقد فلوراید است. به آن فلوروزیس دندانی می گویند و با جذب بیش از حد بسیاری از ترکیبات فلوراید (که معمولا "فلوراید" نامیده می شود) در طول رشد دندان ایجاد می شود. احتمال دارد فردی با این لکه مینای دندان دارای آسیب استخوان یا فلوروزیس اسکلتی بوده باشد. و یک کودک با این مشکلات آنها را برای همیشه خواهد داشت چرا که فلوروزیس برگشت ناپذیر است. پس از اینکه فلوراید برای 50 سال به عنوان ماده ای مفید برای هر یک از ما ترویج شده است، چگونه می تواند ایده بدی بوده باشد؟ آیا افرادی که فلوراید را زیر سوال می برند مریض و متوهم نیستند؟ امروزه کسانی که در برابر فلوراید موجود در آب شیر و خمیر دندان قد برافراشته اند محققان معتبر پزشکی و دندانپزشکی و پزشکان، دندانپزشکان، مقامات بهداشت عمومی و دولت های حاکم در کشورهای اروپایی از جمله سوئد، هلند، فرانسه و آلمان هستند. از نزدیک به 250 میلیون نفری در سراسر جهان که آب حاوی فلوراید می نوشند، حدود 130 میلیون آمریکایی هستند. در 41 شهر از 50 شهر بزرگ ما، آب حاوی فلوراید است.   آیا فلوراید در تصفیه آب ، اثربخش است؟ نوشیدن بچه ها از آب حاوی فلوراید قرار بود موجب کاهش بروز پوسیدگی دندان شود. بسیاری از محققان، سیاستمداران و متخصصان دندان می گویند که اینگونه است، اما افراد واجد شرایط دیگر در حال بررسی آن نتیجه گیری و همچنین داده های جمع آوری شده بیش از 50 سال گذشته هستند (برای مثال، گزارش بهداشت و درمان کانادا شعبه حفاظتی 2 ژوئیه 1994 را ببینید). در حالی که تئوری های توطئه ادامه دارند، بسیاری از منتقدان در حال جمع آوری پرسش های جدی مانند، آیا کاهش حفره به علت فلوراید بوده یا چیزهای دیگری مانند آموزش بهتر در مورد مراقبت از دندان موثرند هستند. دولت و منتقدان مطالعات همه گیر شناسی را برای یکدیگر ارائه می کنند. طرفداران فلوراید از 1940 مطالعات بسیار بیشتری داشته اند، اما بسیاری از دانشمندان معتبر مطالعات فلوراید کلاسیک را بازبینی کرده و به این نتیجه رسیدند که آنها به شدت در اشتباه بوده اند. ما تظاهر نمی کنیم که تمام مطالعات انجام شده را بررسی کرده ایم، اما معتقدیم که این همه گیری سریع رو به افزایش فلوروزیس دندانی، همراه با این واقعیت که بسیاری از کشورها در برابر فلوراید قرار گرفته اند، به معنی آن است که زمان تجدید نظر در مورد فلوراید است. بدیهی است که ما نباید درصد آمریکایی هایی که فلوراید را به طور اجباری از طریق آب استفاده می کنند از 62٪ در در حال حاضر به 75 درصد در سال 2000 افزایش دهیم - که یکی از اهداف اعلام شده دولت کلینتون بود. گرچه دولت طوطی وار مانند موسسه دندان اطمینان مجدد می دهد، ما تفکر انتقادی و مستقل تر شهری خارج از بوستون را پیدا کرده ایم. سال گذشته شهر ناتیک ماساچوست هیئتی از کارشناسان با محور عدم خواست تصمیم گیری در مورد این که آیا جامعه باید فلوراید را بعد از تصفیه آب به آب آن اضافه کند یا نه تشکیل داد. رئیس، نورمن مانکوسو، دکتری، مهندس شیمی، محقق فوق دکترا در موسسه تکنولوژی ماساچوست و یک دانشمند پروژه در ناسا در برنامه آپولو بوده است. چهار نفر دیگر در این نشست سطح پیشرفته و تجربه گسترده ای در ارزیابی ریسک مواد شیمیایی داشتند - در سه مورد با ارتش ایالات متحده- "به اتفاق آراء و قاطعانه" گزارش آنها به این نتیجه رسید که فلوراید یک ایده بد بود، بخشی از آن به این دلیل بود "...بین بروز حفره در دندان کودکان [در] جوامع حاوی فلوراید و غیر حاوی فلوراید تفاوت کمی وجود دارد و یا هیچ تفاوتی وجود ندارد." **p

• 

  مشاهده 29 اردیبهشت 1396 1251 بازدید

  آیا به اندازه ی کافی آب تصفیه شده می نوشید

  در اینجا حقایق مختصری را از مجله ی مورد علاقه مان «مادر کامل» یا (The Compleat Mother) بیان می کنیم. در 37% آمریکایی ها، مکانیزم تشنگی تا حدی ضعیف است که عمدتا با گرسنگی اشتباه گرفته می شود. 75% آمریکایی ها کم آبی مزمن دارند. (احتمالا بتوان این درصد را برای نیمی از جمعیت جهان به کار برد) حتی کم آبی متوسط هم می تواند سوخت و ساز یک فرد را تا حد 3% کاهش دهد. در تحقیقی که در دانشگاهی در واشنگتون انجام شده است، نوشیدن تنها یک لیوان آب در نیمه شب می تواند اضطراب و ناآرامی افراد رژیمی را تا 100% کاهش دهد. اولین عامل خستگی روزانه نبود آب است. تحقیقات نشان می دهند که نوشیدن 8 تا 10 لیوان آب در روز می تواند درد کمر و درد مفاصل نزدیک به 80% افرادی که از این مشکلات رنج می برند را کاهش دهد.  کمبود تنها 2% آب می تواند حافظه ی کوتاه مدت را مختل کند، حل مسائل ریاضی را مشکل نموده و در تمرکز بر روی صفحه ی مانیتور یا برگه ی پرینت شده ای مشکلاتی ایجاد کند. نوشیدن روزانه ی 5 لیوان آب خطر ابتلا به سرطان روده ی بزرگ را تا 45% ، خطر ابتلا به سرطان ریه را تا 75% و خطر ابتلا به سرطان مثانه را تا 50% کاهش می دهد.   مسئولی دیگر می گوید: «آب همچنین بهترین دارو است، چه در داخل و چه در بیرون بدن. بهترین پیشگیری برای ضعف (بعد از یک بعدازظهر زیاده روی!) نوشیدن یک پینت آب قبل از خواب است»  پس منتظر چه هستید؟ آب بنوشید! چه بهتر است این آب ، آب تصفیه شده ای باشد که توسط انواع دستگاه تصفیه آب تصفیه شده باشد.

• 

  مشاهده 15 اردیبهشت 1396 1654 بازدید

  بیرم در تصفیه آب از آهن و منگنز

  اطلاعات محصول زیر بر اساس پیشینه شرکت کلاک، تولیدکننده رسانای بریم جداسازی آهن/منگنز می باشد. بریم یک شیوه کارآمد و اقتصادی برای جداسازی ترکیبات آهن و منگنز محلول از منابع خام آب می باشد. این شیوه ممکن است در انواع دستگاه تصفیه آب دارای جاذبه (فشار) استفاده شده باشد. بریم به عنوان یک کاتالیزور غیرمحلول برای افزایش واکنش بین اکسیژن محلول (D.O) و ترکیبات آهن عمل می کند.    آهن محلول در آب های زیرزمینی به دلیل اضافه بودن دی اکسید کربن آزاد، معمولا به حالت بی کربنات آهنی وجود دارد و قابل تصفیه نیست. فریم بعنوان یک کاتالیزور بین اکسیژن و ترکیبات آهن محلول عمل کرده، واکنش اکسایش Fe + + به Fe + + + افزایش داده و هیدروکسید آهنی را تولید می کند که رسوب می شود و می تواند به آسانی تصفیه شود. ویژگی های فیزیکی بریم یک رسانای فیلتر عالی فراهم می کند که به آسانی توسط شستشوی معکوس تصفیه شده است تا رسوب را جدا کند. بریم در عملیات جداسازی آهن مصرف نشده است و بنابراین مزیت اقتصادی بسیار زیادی نسبت به بسیاری دیگر از شیوه های جداسازی آهن دارد. مزیت های دیگر بریم عبارتند از: عمر طولانی مواد با خسارت نسبتا کم فرسودگی، طیف وسیع عملکرد دمایی و کارایی بسیار بالا در جداسازی. هزینه های کاری ناچیزی وجود دارد، زیرا بریم برای بازتولید نیازمند مواد شیمیایی نیست و تنها شستشوی معکوس دوره ای مورد نیاز می باشد.    هنگام استفاده از بریم برای جداسازی آهن، ضرورت دارد که آب حاوی هیچ روغن یا سولفید هیدروژنی نباشد. ماده آلی نباید فراتر از 4_5 ppm باشد و محتوای D.O. باید برابر با حداقل 15% از محتوای آهن با یک Ph 6.8 یا بیشتر باشد. اگر آب سیال PH کمتر از 6.8 ماده شیمیایی محلول مانند کروسکس کلاک  Clack Corosex ، کلسیت Calcite  یا خاکستر سودا soda ash داشته باشد ممکن است برای افزایش pH استفاده شود. آبی که دارای سطح D.O. پایین باشد، ممکن است توسط هوادهی مورد پیش تصفیه قرار بگیرد. کلرینه سازی به میزان زیادی فعالیت بریم را کاهش می دهد و هنگام مصرف باید مقدار حداقل داشته باشد. بریم در دو درجه آماده شده است، عادی و ریز. عادی معمولا برای تأسیسات صنعتی، شهری و خانگی توصیه شده است. بریم ریز برای دستگاه تصفیه آب خانگی توصیه شده است که در آنجا میزان شستشوی معکوس محدود است. بریم کلاک Clack's Birm همچنین ممکن است برای جداسازی منگنز با قابلیت اطمینان مشابه جداسازی آهن بکار رود. در این موارد کاربردی، برای نتیجه بهتر آب مورد تصفیه باید دارای pH 8.0_9.0  باشد. اگر آب حاوی آهن نیز باشد، pH  باید زیر 8.5 باشد. شرایط pH بالا ممکن است موجب تشکیل آهن کلوئیدی شود که تصفیه آن بسیار دشوار است. تمامی دیگر شرایط برای جداسازی منگنز یا آهن یکسان باقی می مانند.   مزیت ها : برای نگهداری، هیچ ماده شیمیایی خریداری نمی شود. هیچ بازتولیدی مورد نیاز نمی باشد. کارایی جداسازی آهن بسیار بالا است. تنها شستشوی معکوس مورد نیاز است. مواد پایدار با عمر طولانی و طیف گسترده دمایی. وزن سبک: تنها 46_50 lbs در هر متر مکعب.   شرایط کاربردی : خصلت قلیایی باید دو برابر بیشتر از غلظت کلرید و سولفات ترکیب شده باشد. PH باید+ 6.8 باشد. مقدار اکسیژن محلول باید حداقل برابر با 15% مقدار آهن باشد  یا آهن و منگنز). عمق بستر: 30 تا 36 اینچ. میزان شستشوی معکوس : 10  تا  12 gpm در هر متر مربع برای بریم عادی. 8 تا 10 gpm در هر متر مربع برای بریم ریز. ( نکته زیر را ببینید). گسترش بستر شستشوی معکوس : 35% تا 50%.   نکته : از محصولات آب خالص : متر مربع را با متر مکعب اشتباه نگیرید. الزامات شستشوی معکوس بر اساس متر مربع مقطعی سطح بستر بریم قرار دارد، نه کل متر مکعب بریم در فیلتر. ( کل متر مربع بطور قابل توجهی کمتر از کل متر مکعب است. برای مثال، مخزن فیلتر قطر 9 اینچی دارای سطح رسانای فیلتر برابر با 0.442 متر مکعب است. مخزن قطر 10 اینچی، 0.545 متر مربع و مخزن قطر 12 اینچی ، 0.785 متر مکعب است. بنابراین، مخزن 10 اینچی دارای ظرفیت حدودا 5 یا 6 گالن در هر دقیقه با بریم عادی است).   **ن

• 

  مشاهده 11 اردیبهشت 1396 3132 بازدید

  واژه نامه اصطلاحات تصفیه آب

  توجه: ما این تعاریف تصفیه آب را از منابع متنوعی جمع­ آوری کرده ­ایم. برخی از آن­ها بسیار عالی هستند و برخی دیگر بسیار قدیمی هستند. برخی از آنها را تغییر دادیم که مفید واقع شوند. سایرین را به همان اندازه که بلااستفاده بودند، رها کردیم. مطلق: در منبع برای درجه بندی میکرون فیبرهای کارتریج مورد استفاده قرار گرفت. به اندازه دقیق ذرات اشاره دارد که نمی ­توانند عبور کرده و تمام ذرات بزرگتر از این اندازه درون فیلتر تصفیه آب به دام می­ افتند. بنابراین، یک فیلتر یک میکرونی مطلق، فیلتری است که تمام ذرات بزرگتر از یک میکرون را به دام خواهد انداخت. اسید: مواد شیمیایی مانند موریاتیک اسید یا بی­ سولفاتسدیم  که برای کاهش دادن pH در آلکالینیتی استفاده می­ شوند. تقاضای اسید: مقیاسی از مقدار اسید مورد نیاز برای کاهش pH به یک سطح از پیش تعیین شده است. این می­تواند با استفاده از پروسه فیلتراسیون اسید حاصل شود (تست تقاضای اسید) کربن فعال: کربن فعال گرانولی برای حذف طعم ­ها، بو، کلرین، کلرآمین ­ها و برخی از مواد آلی از آب در دستگاه تصفیه آب استفاده می­ شوند. کربن روش تصفیه مطلوب برای درصد بالایی از آلاینده­ های آبی است. جذب: پروسه ­ای که در آن مولکول­ها یا کلوئیدها به طور فیزیکی به سطح جامدها می­ چسبند. کربن فیلتر مواد شیمیایی آلی را جذب می­کند. هوادهی: فرآیندی که به منبع آبی با هدف اکسیداسیون هوا می­ افزاید. هوادهی متناوبا برای حذف آهن و هیدروژن سولفید از آب استفاده می­ شود. جلبک: اورگانیسم­ هایی مانند گیاه که در آب رشد می­ کنند. آلکالینیتی: به آلکالینیتی توتال مراجعه کنید. آنیون: یون­ هایی با بار منفی را گویند. آکوافر: هر تشکل جغرافیایی محتوی آب را گویند انواعی که آب را برای چاه­ها، چشمه ­ها و ... تامین می­کنند. شستشوی معکوس: عکس جریان یک محلول از میان یک دستگاه تصفیه آب می­ باشد. برخی مواقع به عنوان مکانیسم پاک کننده در شن و فیلترهای محیط دوگانه استفاده می­ شود. شستشوی معکوس بستر فیلتر را شسته و بازیابی می­کند. باکتری: اورگانیسم ­های مستعد بیماری که نیازمند کنترل از طریق عوامل ضدعفونی کننده­ گی را دارند. هر رده­ ای از گیاهان میکروسکوپی تک سلولی فیلامنتی یا گرد، میله ­ای یا اجسام غیر سلولی برخی مواقع به صورت کلونی­ هایی به هم پیوسته یا با کمک تاژک حرکت می­کنند. در خاک، آب، مواد آلی یا تنه گیاهان و جانوران زندگی کرده و اتوتروفیک (خود تولیدی)، ساروفیتیک (مواد شیمیایی که قبلا در محیط آن­ها وجود داشته است را هضم می­ کنند) یا انگلی هستند.   ضد باکتریایی: قادر به مهار یا تخریب باکتری­ها هستند. آب متعادل: آبی که نه ایجاد زنگ زدگی می­کند و نه موجب تشکیل رسوب می­شود (در رابطه با فاکتورهای pH، سختی کلسیم، آلکالینیتی توتال و دما است). شاخص لانلیر برای آب متعادل عالی برابر با صفر است. تقاضای باز: مقیاسی از میزان مواد قلیایی که برای بالابردنpH تا یک سطح از پیش تعیین شده مورد نیاز است. این می­تواند با استفاده از فرآیند تیتراسیون بازی حاصل شود (تست تقاضای باز). اتصال دهنده ­ها: در  فیلتر تصفیه آب کارتریج استفاده می شود، به مواد شیمیایی مورد استفاده برای نگهداری یا اتصال فیبرهای کوتاه با همدیگر در یک فیبر اشاره دارد. کور شدن: انسداد یا رسوب منافذ در یک غشا معمولا به شکل یک ماده ژل مانند. برومین: ماده شیمیایی ضدعفونی کننده که باکتری­ها و جلبک­ ها را می­ کشد. بافر: مواد شیمیایی که در برابر pH مقاومت می­کنند برای مثال بی کربنات سدیم سختی کلسیم: مقیاسی از نمک­های کلسیم حل شده در آب می­باشد. کاتیون: یون با بار مثبت است. سدیم و کلسیم غالب­ ترین کاتیون­های موجود در آب هستند. تغذیه کننده محلول شیمیایی: پمپی که برای وارد کردن مواد شیمیایی مانند کلرین یا پلی سولفات به درون منبع آبی استفاده می­شود. کلرآمین: ترکیبی از کلرین آزاد و گاز آمونیوم که خاصیت ضدباکتریایی خود را برای مدت زمان طولانی تری نسبت به کلرین آزاد حفظ می­کند. اثر بخشی ضدعفونی کننده­ گی کمتری نسبت به کلرین دارد اما با توجه به اینکه محصولات جانبی تولید شده توسط کلرین آزاد را کاهش می­دهد، مورد استفاده قرار می­گیرد. توسط تامین کننده­ های آب شهری تیدیل به ضدعفونی کننده استاندارد رایج تری شده است. به طور عمومی، حذف آن از آب نسبت به کلرین سخت تر است. کلرین: ضدعفونی کننده شیمیایی است که باکتری­ها وجلبک­ها را از بین می ­برد. بیوسایدی بسیار سمی است. عنصر هالوژنی که به عنوان گاز زرد سبز مانندی سنگین با بوی زننده که همچنین به عنوان سفید کننده، عامل اکسید کننده و ضدعفونی کننده در تخلیص آب استفاده می­ شود. کلرین ترکیبی: واکنش تولید کلرین با آمونیوم یا سایر آلاینده هاست؛ که همچنین تحت عنوان کلرآمین ­ها خوانده می­شوند. تقاضای کلرین: مقدار کلرین مورد نیاز برای واکنش بر روی ناخالصی ­های متنوع آبی قبل از اینکه به مصرف خانگی برسد است. کلرین آزاد: کلرین در دسترس برای از بین بردن باکتری­ها یا جلبک­ها می­باشد. به کلرینی که با سایر مواد موجود در آب ترکیب نشده باشد، گفته می­شود. کلوئید: ماده ­ای از ذرات با اندازه بسیار ریز  معمولا با قطر در محدوده 10-7 سانتی متر است. ماده کلوئیدی: ماده ژلاتینی یا موکوزی ته نشین شده در آب که میتواند از میان فیلترهایی رسوبی بسیار ریز عبور کند. فشرده سازی: کاهش در جریان عبوری در نتیجه فشار اعمال شده که بر غشای اسمز معکوس یا اولترافیلتراسیون اعمال می­شود. کنسانتره: بخشی از جریان تغذیه که یون­ ها، مواد آلی و ذرات ته نشین شده را حفظ می­ کنند که در طول فرآیند فیلتراسیون جریان متقاطع، برگشت داده شده بودند. (به عبارت دیگر، آب آبکشی شده از یک واحد اسمز معکوس) چگالیده: آب حاصل از تبخیر و چگالی متعاقب آب می ­باشد. آلاینده: آنچه که منبع آلودگی است. جریان متقاطع: جدایی دقیق اجزا مایع با غشا نیمه تراوا از طریق به کارگیری فشار و جریان است. سیانوریک اسید: ماده شیمیایی مورد استفاده برای اجتناب از تجزیه کلرین توسط نور ماوراء بنفش است. دیونیزاسیون: از رزین تعویض یونی برای حذف نمک­ ها از آب استفاده می­کند. دمینرالیزاسیون: فرآیند حذف مواد  معدنی از آب برای مثال دیونیزاسیون، اسمز معکوس و تقطیر ضدعفونی: تخریب باکتری­های موجود در منبع آبی یا سیستم توزیع جامدات حل شده: شامل کلوئیدها و ذرات کوچک ته نشین شده است. اندازه آن کمتر از 1.2 در قطر می­باشد. تقطیر: بخار حاصل از آب جوش بر روی کی سطح خنک چگالیده شده، جمع شده و ذخیره می­شود. اکثر آلاینده ها بخار نمی­ شوند و بنابراین به چگالش عبور نمی­ کنند. تقریبا 100 درصد نمک­ها و مواد آلی را که دمای بخار ندیک یا زیر این دما در آب را ندارند، حذف می­کند. خروجی (فاضلاب): جریان خروجی خارج شونده از یک سیستم که اغلب جریان زاید است. عنصر: بلوک سازنده اساسی سیستم است. برخی مواقع در مرجع به عنصر غشایی استفاده می­ شود؛ بخشی از سیستم که محتوی غشایی برای استفاده در جداسازی­ هاست. تغذیه: محلول ورودی به یک دستگاه تصفیه آب می­باشد. مکعب فیلتری: ذرات جمع شده بر روی سطح فیلتر فیلتر: بخشی از جریان تغذیه که از میان غشا عبور کرده است. فوکلانت: ماده شیمیایی که زمانی که به آب افزوده می­شود، موجب می­شود ذرات به صورت دلمه ­هایی مجتمع شوند که از آب جدا می­شوند. جریان عبوری: توان عملیاتی غشا که معمولا در حجم به ازای واحد زمان مانند gpd بیان می­شود. GPG:گرینز به ازای گالون. برابر است با 17.1 میلی گرم بر لیتر. این رایج­ترین مقیاس برای سختی است. آّب زیرزمینی: آب محصور در لایه­ های سنگی نیمه تراوا است و به عبارت دیگر آب چاه است. سختی: غلظت نمک­های کلسیم و منیزیم در آب  فلزات سنگین: فلزاتی که چگالی بالا یا گرانرویی خاصی دارند. واژه­ای عمومی مورد استفاده برای دسته ­بندی آلاینده ­هایی مانند کادمیوم، سرب و جیوه است. هیدروژن سولفید: گازی سمی است که توسط بوی تخم مرغ گندیده خود شناسایی می­شود. چرخه هیدرولیک: این واژه برای توصیف اینکه آب چگونه از میان محیط با تبخیز، چگالش و رسوب جریان می­ یابد است. تعویض یونی: واکنش شیمیایی است که در آن یون­ها در درون محلول مبادله می­شوند. سختی گیری آب و دیونیزاسیون کاربردهای رایج تعویض یونی هستند. شاخص لانگلیر: فاکتور مشتق ریاضیاتی است که از مقادیر سختی کلسیم، آلکالینیتی کل و pH در یک دمای مشخص به دست می­آید. شاخص لانگلیر صفر نشان دهنده توازن عالی آب است (نه زنگ زننده و نه رسوب دهنده) سختی منیزیم: مقیاسی از نمک­های منیزیم حل شده در آب است. فاکتوری در توازن آب نمی ­باشد. غشا: لایه پلیمری مورد استفاده به عنوان مکانیسم جداسازی نیمه تراوا در اسمز معکوس، اولترافیلتراسیون و میکروفیلتراسیون است. Mg/l: میلی گرم در لیتر. معادل قسمت­ها در یک میلیون است (PPM) میکرون: 4-10 سانتی­متر. 25.4  میکرون= 0.001 اینچ= یک میلی متر. رایج ترین مقیاس اندازه فیلتر است. میکروزیمنس: اساس، مقیاس رسانایی آب بوده و بنابراین روشی برای بیان قسمت­ها در میلیون جامدات کل حل شده است. در بیان عمومی، 1.4 میکروزیمنس= 1 قسمت در میلیون(ppm)جامدات حل شده است. هر چند که برای کلسیم کربونات رابطه به این صورت است 2 میکروزیمنس= ppm 1 کلسیم کربونات. مدول: المنت غشایی که با المنت هوزینگ المان غشایی ترکیب شده است. موریاتیک اسید: اسید مورد استفاده برای کاهش pH و آلکالینیتی است. همچنین برای حذف رسوب و آلودگی رزین مورد استفاده قرار می­گیرد. اسمی: زمانی که برای مرجع دادن به درجه بندی میکرون فیلترهای کارتریج استفاده شوند، به اندازه تقریبی ذرات که از میان فیلتر عبور نخواهند کرد، اشاره خواهد داشت. بنابراین، یک فیلتر 1 میکرونی اسمی، فیلتری است که اکثر ذرات بزرگ­تر از یک میکرون را به دام می­ اندازد، همچنین به مطلق مراجعه کنید. اسمز: جریان خود به خودی آب از محلولی با غلظت پایین به محلولی با غلظت بالا از طریق غشای نیمه تراوا تا زمانی که توازن انر‍ژی حاصل شود، است. فشار اسمزی: اندازه گیری تفاوت انرژی محتمل بین محلول­ها در هر دو طرف غشای نیمه تراواست. فیلترهای اکسید کننده: فیلترهایی که از محیط کاتالیتیک مانند منگنز اکسیدها برای اکسیداسیون آهن، منیزیم و سایر ناخالصی­ ها از آب استفاده می­کنند. اوزون: شکلی از اکسیژن که برای ضدعفونی آب در دستگاه تصفیه آب استفاده می­شود. ذرات: ذرات کوچک جدا از هم  

• 

  مشاهده 30 دی 1395 2122 بازدید

  تعاریفی بر مبنای آلودگی آب شیرین و تصفیه آب_بخش اول

  تعاریفی که اغلب در نظریه های آلودگی آب شیرین به کار می روند ابیوتیک: غیر زنده. مقایسه شود با بیوتیک. رسوب اسیدی:  نزول اسیدها و ترکیبات تشکیل دهنده ی اسید از اتمسفر به سطح زمین را گویند. رسوب اسیدی معمولا به نام باران اسیدی شناخته شده است؛ اصطلاحی که تنها به رسوب مرطوب قطرات اسیدها و ترکیبات تشکیل دهنده ی اسید اشاره دارد. محلول اسید: هر گونه محلول آبی است که یون های هیدروژن (H+) بیشتری نسبت به یونهای هیدروکسید (OH-)داشته باشد؛ هر محلولی با pH کمتر از 7. سمیت حاد: سمیت کوتاه مدت یک محصول در یک دوز واحد. که آن را می توان به سمیت دهانی، پوستی و تنفسی تقسیم نمود. جذب سطحی: جذب یک پدیده سطحی است که برخی از محصولات از خود به نمایش می گذارند و به موجب آن یک پیوند فیزیکوشیمیایی با مواد تشکیل می دهند. با جذب اشتباه گرفته نشود. تنفس هوازی: فرآیند پیچیده ای است که در سلول های اکثر موجودات زنده رخ می دهد، که طی آن مولکول های آلی مغذی مانند گلوکز (C6H12O6) با اکسیژن (O2) ترکیب شده و دی اکسید کربن(CO2)، آب(H2O)، و انرژی تولید می کنند. با فتوسنتز مقایسه شود. قلیایی: گاهی اوقات آب یا خاک حاوی مقداری قلیایی مواد (به شدت اولیه) است که برای افزایش مقدار pH به بالاتر از 7.0 کفایت می کند و برای رشد محصولات مضر می باشد. آمونیاک: یک ترکیب گازی تند و بی رنگ نیتروژن و هیدروژن که در آب بسیار انحلال پذیر است و به راحتی می توان آن را به کمک سرما و فشار به مایع تبدیل کرد. آمونیاک با NOx واکنش داده و نیترات آمونیوم تشکیل می دهد. آنیون: اتمی که بار خالصش منفی است، زیرا بیش از پروتون حاوی الکترون است؛ یک یون با بار منفی. اتروفیکاسیون مصنوعی: (اتروفیکاسیون فرهنگی را ببینید) اعماق دریا: واقع در انتهای آب یا در رسوبات کف آن، و یا مربوط به ارگانیسم های ساکن در کف آب. تجمع زیستی: افزایش یک ماده شیمیایی در اندام یا بافت خاصی در سطحی بالاتر از حدی که به طور معمول انتظار می رود. با بزرگی زیستی مقایسه شود. غلظت زیستی: افزایش غلظت یک ماده شیمیایی در یک موجود زنده به علت تجاوز میزان جذب بافتی از نرخ سوخت و ساز و دفع بدن. عامل غلظت زیستی (BCF): نسبت غلظت مواد شیمیایی موجود در خود ارگانیسم به غلظت همین مواد در آب های اطراف آن. مورد استفاده برای توصیف تجمع مواد شیمیایی در ارگانیسم ها، به خصوص آبزی ها، که در محیط آلوده زندگی می کنند. زیست تخریب پذیری: استعداد یک ماده برای تجزیه شدن توسط میکروارگانیسم ها. به ویژه، سرعتی که در آن باکتری ها و عوامل محیطی طبیعی می توانند ترکیبات را از نظر شیمیایی بشکنند. زیست تخریب پذیر: یک محصول موجود در فاضلاب زیست تخریب پذیر است اگر بتواند برای مثال، از طریق تصفیه ی فاضلاب، به راحتی تجزیه یا هضم شود. تنوع زیستی: تنوع و تنوع پذیری ارگانیسم های زنده و اکوسیستم هایی که در آن وجود دارند. تنوع زیستی، تعداد آیتم های مختلف و فراوانی نسبی آنها را شامل می شود؛ این آیتم ها در سطوح بسیاری سازمان دهی می شوند، اعم از اکوسیستم های کامل یا ساختارهای بیوشیمیایی که اساس مولکولی وراثت هستند. بنابراین، تنوع زیستی عبارت است از فراوانی نسبی اکوسیستم ها، گونه ها، و ژن های مختلف. زیست کش: یک افزودنی که آلاینده های بیولوژیکی را از بین می برد. بزرگی زیستی: افزایش غلظت DDT، PCB، و سایر مواد شیمیایی محلول در چربی که به آرامی تجزیه پذیر هستند، در ارگانیسم ها، در سطوح تغذیه ای بالاتر از یک زنجیره یا شبکه ی غذایی. با تجمع زیستی مقایسه شود. نشانگر زیستی: هر پارامتری که بتوان از آن برای اندازه گیری تعامل بین یک سیستم بیولوژیکی و یک عامل محیطی استفاده کرد، که ممکن است شیمیایی، فیزیکی یا بیولوژیکی باشد (WHO 1993). ردیابی زیستی:  استفاده از ارگانیسم های زنده برای آزمودن مناسب بودن پساب برای تخله شدن در آب های دریافتی و برای تست کیفیت آب هایی که در پایین یکک مکان تخلیه موجود هستند. بیوتیک: موجودات زنده ای که اجزاء زنده ی اکوسیستم را تشکیل می دهند. با ابیوتیک مقایسه شود. BOD: نیاز بیوشیمیایی به اکسیژن؛ مقدار اکسیژن مصرف شده توسط باکتری ها و سایر میکرو ارگانیسم ها. بافر: یک محلول که تغییرات غلظت یون هیدروژن، که در نتیجه ی یک واکنش شیمیایی رخ می دهد را به حداقل می رساند. عامل بافر: یک محلول اسیدی یا قلیایی را خنثی می کند. شیمی سنتز: فرایندی که طی آن موجودات خاصی (مخصوصا باکتری ها) ترکیبات معدنی را از محیط خود استخراج کرده و بدون حضور نور خورشید آنها را به ترکیبات آلی مغذی تبدیل می کنند. با فتوسنتز مقایسه شود. سمیت مزمن: سمیّت بلند مدت یک محصول در دوزهای کم و مکرر. تعیین سمیّت مزمن اغلب سالها طول می کشد. COD : نیاز شیمیایی به اکسیژن، آزمونی که ظرفیت بالقوه ی یک میکروارگانیسم برای واکنش دادن با اکسیژن را می سنجد. ترکیب: ترکیبی از اتم ها یا یون هایی با بار مخالف، حاصل از دو یا چند عنصر مختلف که توسط نیروهای جاذبی به نام پیوندهای شیمیایی به هم پیوسته اند. اتروفیکاسیون فرهنگی (یا مصنوعی): اتروفیکاسیون دریاچه ها که توسط انسان ها عارض می شود. تجزیه پذیر: چیزی که می توان آن را کاهش داد، شکست و یا از نظر شیمیایی تجزیه کرد. آب شیرین کنی: حذف املاح از آب شور و تولید آب شیرین. این روش در حال تبدیل شدن به یک راه محبوب جهت تهیه ی آب شیرین برای مردم است. تخلیه: حجم آبی که در یک دوره ی زمانی معین از یک مکان مشخص می گذرد. معمولا به صورت فوت مکعب در ثانیه بیان می شود. اکسیژن محلول (DO): اکسیژن محلول در فاضلاب، آب، و یا سایر مایعات، معمولا به صورت میلی گرم بر لیتر و یا درصد اشباع بیان می شود. این همان آزمونی است که در تعیین BOD مورد استفاده قرار می گیرد. مواد جامد محلول: مقدار کل مواد محلول، اعم از آلی و غیر آلی، موجود در آب یا فاضلاب. ازدیاد مواد جامد محلول، آب را برای نوشیدن ناخوشایند کرده و برای استفاده های صنعتی نامناسب می کنند. اندازه گیری ها به صورت ppm یا میلی گرم بر لیتر بیان می شوند. مصرف خانگی آب: آبی که برای مقاصد خانگی، مانند آشامیدن، تهیه مواد غذایی، حمام کردن، شستن لباس، ظروف، سگ ها و سیفون توالت و آبیاری چمن و باغ مورد استفاده قرار می گیرد. حدود 85٪ از آب های داخلی توسط یک مرکز دولتی، مانند سازمان آب کشور به خانه ها عرضه و تحویل می شود. حدود 15 درصد از جمعیت کشور آب خود را عمدتا از چاه تامین می کنند. شرایط اقلیمی: شیوه ی کلی زندگی و یا نقش یک گونه در یک اکوسیستم. این موضوع تمام شرایط شیمیایی و بیولوژیکی و فیزیکی که یک گونه برای زندگی و تولید مثل در یک اکوسیستم به آن ها نیاز دارد را شامل می شود. شرایط اساسی و شرایط واقعی را ببینید. اکوسیستم: جمعی از ارگانیسم های درحال تعامل، همراه با محیطی که این موجودات در آن زندگی می کنند و واکنش نشان می دهند. پساب: مایعی که از طریق یک عملیات پردازش منتقل می شود. تجزیه کنندگان درون ریز: موادی که تولید یا انتقال هورمون ها در بدن را متوقف می کنند. اپیلیمنیون: یک لایه بالایی آب گرم به همراه سطوح بالایی از اکسیژن محلول. اتروفیکاسیون: غنی سازی آب توسط مواد مغذی گیاهی معدنی. این مواد مغذی، به ویژه نیتروژن و فسفر هستند، و در نتیجه ی افزایش مواد مغذی به دلیل فعالیت های انسانی به آب ریخته می شوند.

• 

  مشاهده 29 دی 1395 2083 بازدید

  تعاریفی بر مبنای آلودگی آب شیرین و تصفیه آب_بخش دوم

  تعاریفی که اغلب در نظریه های آلودگی آب شیرین به کار می روند آب شیرین: آبی است که حاوی کمتر از 1000 میلی گرم بر لیتر مواد جامد محلول باشد. به طور کلی، وجود بیش از 500 میلی گرم بر لیتر مواد جامد محلول در آب شرب و بسیاری از مصارف صنعتی نامطلوب است. شرایط اساسی: طیف کامل بالقوه ی عوامل فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی که یک گونه در صورت عدم وجود هیچگونه رقابتی از طرف سایر گونه ها، می تواند از آن استفاده کند. شرایط اقلیمی را مشاهده کنید. با شرایط واقعی مقایسه کنید. قارچ کش: ماده ی شیمیایی که قارچ ها را می کشد. زیستگاه: مکان یا نوعی که یک ارگانیسم یا ارگانیسم هایی از یک جمعیت در آن زندگی می کند. با شرایط اقلیمی مقایسه شود. فلزات سنگین: یک اصطلاح عام که برای یونهای عناصر فلزی مانند مس، روی، کروم و آلومینیوم استعمال می شود. این مواد از طریق تشکیل یک رسوب نامحلول (معمولا هیدروکسید فلزی) از فاضلاب حذف می گردند. علف کش: ماده ی شیمیایی که یک گیاه را می کشد و یا رشد آن را متوقف می کند. پساب: فاضلاب، آب یا سایر مایعات، چه به صورت خام یا تا حدودی تصفیه شده، که در یک حوض مخزن، یا جایگاه تصفیه یا هر قسمتی از آن می ریزد. تالاب های داخلی: زمین هایی که همیشه یا گاهی اوقات پوشیده از آب هستند (به جز دریاچه ها، مخازن و رودخانه ها) و دور از مناطق ساحلی واقع شده اند. حشره کش: ماده ای شیمیایی است که حشرات را می کشد. کشت مخلوط: پرورش دو یا چند محصول مختلف در یک زمان و در یک طرح. برای مثال، یک دانه غنی از کربوهیدرات که خاک را عاری از نیتروژن  می کند و یک حبوبات غنی از پروتئین که نیتروژن را به خاک می افزاید، ممکن است با هم کشت مخلوط شوند. مقایسه شود با تک کشتی، چند کشتی و کشت چند نوعی. LC50: غلظت یک ماده در هوا است که تنها با یک تست تماس (معمولا 1 تا 4 ساعت) ، 50 درصد از گروهی از جانوران را می کشد.  LC50 به عنوان بخش هایی از ماده در هر میلیون بخش از هوا بیان می شود، که به صورت حجم (PPM) برای گازها و بخار ها، یا به صورت میکروگرم از مواد در هر لیتر از هوا (گرم بر لیتر) یا میلی گرم از مواد در هر متر مکعب از هوا (میلی گرم بر متر مکعب) برای گرد و غبار و مه و همچنین گازها و بخارها است. LD50: یک دوز واحد از یک ماده که انتظار می رود 50 درصد از گروه جانوران تست شده را بکشد. دوز LD50  معمولا به صورت میلی گرم یا گرم از ماده به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن جانور (میلی گرم بر کیلوگرم یا گرم بر کیلوگرم) بیان می شود. این مواد ممکن است از طریق دهان مصرف شوند و یا به پوست اعمال گردند. آبزی: مربوط به آب های ساکن (نه جاری) مانند دریاچه ها، مخازن، حوضچه ها و مرداب ها. موج زی: مربوط به آب های جاری، از جمله نهر ها، رود ها و رودخانه ها. مسوتروفیک: دریاچه ای است که بین دو قطب از سطوح غنی از مواد غذایی (اولیگوتروفیک و یوتروفیک) واقع شده است. همچنین به عنوان دریاچه ای با ویژگی های متوسط توصیف می شود. فلز: عنصری که ظاهر درخشان منحصر به فردی دارد، یک رسانای خوب الکتریسیته است و عموما به صورت یک یون مثبت یا کاتیون وارد واکنش های شیمیایی می شود. (به عنوان مثال نیکل، مس، کبالت، روی، کادمیوم، سرب و جیوه) تک کشتی: کشت یک نوع محصول، معمولا در یک زمین بزرگ را گویند. مقایسه شود با چند کشتی و کشت چند نوعی. اتروفیکاسیون طبیعی: از افزایشی ناشی از یک منبع غیرانسانی حاصل می شود. منابع غیر نقطه ای: زمین های بزرگ یا پراکنده مانند زمین های زراعی، خیابان ها، و چمن هایی که آلاینده ها را در مناطق بزرگی از محیط زیست می ریزند. مقایسه شود با منابع نقطه ای. مواد مغذی: موادی که برای حمایت از حیات زیستی ضروری در نظر گرفته می شوند. اولیگوتروفی: آب های ساکن با منبع کوچکی از مواد مغذی گیاهی و مقدار زیادی از اکسیژن محلول در سراسر آن را گویند. سنگ معدن: بخشی از یک ماده ی فلز ساز است که می توان آن را از لحاظ اقتصادی و قانونی در یک زمان معین استخراج نمود. سنگ معدن معمولا شامل دو بخش است: سنگ معدنی، که حاوی فلز مورد نظر است، و ضایعات معدنی (هرزه سنگ). اکسیرادیکال: یک حالت ناپایدار از اکسیژن که حاوی یک الکترون جفت نشده است. پاتوژن: ارگانیسمی است که تولید بیماری می کند. آفات: ارگانیسم های ناخواسته که به طور مستقیم یا غیر مستقیم با فعالیت های انسانی تداخل پیدا می کنند. آفت کش: هر گونه مواد شیمیایی طراحی شده برای کشتن و یا ممانعت از رشد یک موجود زنده که از نظر مردم نامطلوب است را گویند. قارچ کش، علف کش و حشره کش را ببینید. pH : برابر است با غلظت یون هیدروژن مثبت. از مقیاس pH برای بیان غلظت یون های هیدروژن در مایعات استفاده می شود. محلول هایی با pH کمتر از 7 اسیدی و محلول هایی با PH بیشتر از 7 قلیایی هستند. بنابراین، با کاهش PH، اسیدیته ی محلول افزایش می یابد. هر تغییر در تعداد کل مقیاس PH نشان دهنده یک تغییر ده برابری در غلظت یونهای هیدروژن موجود در محلول آبی است. فتوسنتز: فرآیندی پیچیده است که در سلول های گیاهان سبز رخ می دهد. از انرژی تابشی خورشید برای ترکیب دی اکسید کربن (CO2) و آب (H2O) و تولید اکسیژن (O2) و کربوهیدرات ها (مانند گلوکز، C6H12C6 ) و دیگر مولکول های مغذی استفاده می شود. مقایسه شود با تنفس هوازی و شیمی سنتز. منبع نقطه ای: یک منبع قابل شناسایی است که آلاینده ها را در محیط زیست تخلیه می کند. به عنوان نمونه می توان دودکش لوکوموتیو یک نیروگاه یا کارخانه، لوله ی تخلیه ی یک جایگاه بسته بندی گوشت، دودکش یک خانه و اگزوز خودرو را ذکر کرد. مقایسه شود با منابع غیر نقطه ای. آلودگی: هرگونه ماده یا انرژی است که توسط انسان به محیط زیست وارد می شود و می تواند خطراتی برای سلامت انسان در پی داشته باشد، آسیبی به منابع زنده و سیستم های زیست محیطی بزند، ساختار و یا تعادل آن را مختل کند یا با استفاده ی مشروع از محیط زیست تداخل داشته باشد. پلی کلرید بی فنیل ها (PCB): گروهی متشکل از 209 ترکیب هیدروکربن کلرید های مختلف سمی، روغنی و مصنوعی است که ممکن است در زنجیره و شبکه ی غذایی از نظر بیولوژیکی تقویت شود. چند کاشت: فرم پیچیده ای از کشت مخلوط که در آن تعداد زیادی از گیاهان مختلف که در زمان های مختلفی می رسند، با هم کاشته می شوند. همچنین کشت مخلوط را مشاهده نموده و با تک کشتی و کشت چند نوعی مقایسه کنید. کشت چند نوعی: یعنی در یک قطعه زمین انواع مختلفی از یک محصول کاشته شود. مقایسه شود با کشت مخلوط، تک کشتی و چند کشتی. شرایط واقعی: بخش هایی از شرایط اساسی یک گونه است که عملا توسط آن گونه استفاده می شود. شرایط زیست محیطی و شرایط اساسی را مشاهده کنید. فاضلاب: کل زباله های آلی و فاضلاب تولید شده توسط موسسات مسکونی و تجاری. گونه زایی: ایجادشدن یک گونه از طریق تقسیم یک گونه به دو گونه ی هم نژاد یا بیشتر. سورفاکتانت: ماده ای با سطح فعال، مانند یک ماده ی شوینده یا صابون، که کشش سطحی یک حلال (معمولا آب) را کاهش می دهد.  آلودگی حرارتی: صدمه های وارده به دریاچه ها و رودخانه ها که از انتشار بیش از حد زباله های گرم در آنها ناشی می شود. ترموکلاین: منطقه ای که کاهش تدریجی دمای بین آب های سطحی گرم و آب های عمیق سردتر، در دریاچه ها، مخازن یا اقیانوس ها در آن صورت می گیرد. ماده یا مواد سمی: ترکیبات شیمیایی هستند که سمی، سرطان زا و یا مستقیما برای گیاهان و حیوانات مضر می باشند. آلودگی آب: هر گونه تغییر فیزیکی یا شیمیایی در آب های سطحی یا زیرزمینی است که می تواند به موجودات زنده آسیب برساند و یا آب را برای مصارف خاصی نامناسب کند.

• 

  مشاهده 19 دی 1395 3557 بازدید

  PFOA و PFOS بیشترین‌ کربن‌های پرفلور تولید شده در سرتاسر جهان هستند

  PFOA و PFOS چه هستند، مشکلات آنها برای سلامتی چیست و چگونه وارد آب آشامیدنی می‌شوند؟ هردو مواد شیمیایی جاندار پلی فلوریناتی هستند که استفاده‌های تجاری زیادی دارند و به گستردگی و غلظت پایین در خوراک و محیط پخش شده‌اند. رسیدگی به آنها مشکل است و از نظر زیستی افت‌ نمی‌کنند، پس در سطوح پایین در فاضلاب و آب آشامیدنی یافت شده‌اند. به تعداد بسیار زیاد در خون انسان شناسایی شده‌اند.  PFOA اسید پرفلورواکتانوئیک (C7F15COOH)، و PFOS اسید پرفلورواکتان سولفوریک (C8F17SO3H)است. ترکیبات پرفلورینات زیادی در محیط وجود دارند از جمله محصولات تجاری و محصولات ثانویه و فاضلاب‌های کارخانجات تولیدی. PFOA و PFOS پرفلوروکربن‌هایی است که بصورت گسترده‌‌ترین شکل در جهان تولید شده‌اند. هردوحاوی هشت اتم کربن هستند که اغلب زنجیره خطی دارند. هر پسوند در نام بدین معناست که تمام اتم هیدروژن‌های موجود چسبیده به اتم های کربن با اتم‌های فلورین جایگزین شده‌اند. این باعث می‌شود که از نظر بیولوژیکی مواد شیمیایی پایدار و بسیار لیپوفوبیک (چربی‌های دفع نشده) و هیدروفوبیک (آب دفع نشده) شوند، همچنین باعث افزایش خاصیت اسیدی آنها می‌شود. همچنین آنها فراریت پایینی دارند. بعنوان عوامل فعال در سطحف آنها در محصولات صنعتی و تجاری زیادی از جمله پوشش‌های دافع آب و خاک روی قالی‌ها، پارچه، چرم، فوم‌های استفاده شده در آتش‌نشانی، آبکاری، عکاسی، پوشش‌های کاغذی و افت‌کش‌ها استفاده شده‌اند. برخی از ترکیبات PFOA و PFOS را می‌توان با افت وزن بالای مولکولی پرفلوروکربن‌ها شکل داد.    ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی آنها انحلال پذیری آب و حمل زیستی بسیار تحت تاثیر کاتیون مرتبط با PFOA هستند. انحلال‌پذیری نمک آمونیوم(NH4+)  PFOA در آب دست کم 50 برابر بیشتر از انحلال‌پذیری شکل اسیدی است که قبلا به شدت یونیزه شده است. انحلال‌پذیری نمک‌های  PFOS در آب تقریبا به همان اندازه شکل اسیدی است. PFOS و مواد شیمیایی مربوطه در اسکاچ گارد بودند که توسط 3M ساخته شده، اما تولید آن در امریکا است، در سال 2000 آغاز بکارکرد. اسکاچ گارد در سال 2003 دچار تغییر ساختار شد و PFOS با اسید پرفلوروبوتان سولفوریک (PBOS) جایگزین شد. نیمه عمر PBOS در انسان‌ها حدود یک ماه است که برای PFOS 4/5 سال می‌باشد. مقدار موجود و وارد شده‌ی PFOS را همچنان می‌توان در شرایط بیشتر کنترل شده استفاده کرد.  PFOA در یک برنامه نظارتی آژانس محافظت از محیط امریکا (EPA) پوشش داده شد که مشخص کرد تا سال 2010 هشت شرکت برسر کاهش انتشارات جهانی از کارخانجات، کاهش پیش مواد شیمیایی که به PFOA شکسته می‌شوند، کاهش محتوای محصول تا 95درصد، و تلاش در جهت حذف آنها از انتشارات و محصولات تا سال 2015 توافق کردند. اتحادیه اروپا استفاده از PFOS در محصولات را در سال 2006 ممنوع کرد (حداکثر محتوا 005/0 درصد وزن)، اما کاربردهای فوتولیتوگرافی، متوقف کننده مه برای آبکاری با کروم و سیال‌های هیدرولیکی هوانوردی مستثنی شدند.      رویداد در انسان‌ها و حیوانات بررسی‌های بین 1999 تا 2004، PFOA، PFOS و سایر مواد شیمیایی پرفلور را در 95 تا 100 درصد نمونه‌های خون انسانی شناسایی کرد. بررسی‌های جدیدتر نشان می‌دهند که سطح خون درحال کاهش است. متوسط غلظت سرم در جمعیت کل امریکا 08/2 میکروگرم درهر لیتر برای PFOA و 31/6 میکروگرم در لیتر برای PFOS در سال 2011 و 2012 به ترتیب از 21/5 و 4/30 میکروگرم در 1999 و 2000 بود. افرادی که نزدیک یک کارخانه صنعتی زندگی می‌کنند متوسط سطح طرح PFOA در آنها 6/83 میکروگرم در لیتر بود. برای کارگران متوسط سطح سرم PFOA 760/1 میکروگرم در لیتر و PFOS 320/1 میکروگرم در لیتر بود. در برخی کشورهای غربی گزارش شده و سطوح بالایی در برخی حیوانات وحشی در سرتاسر جهان شناسایی شده است. 100 درصد PFOS وارد شده به شکم محدودبه پروتئین در موش، میمون و پلاسمای انسان است. بررسی موش‌ها نشان داد که دست کم 95 درصد PFOS پس از ورود به شکم جذب شده و تنها 5 درصد طی 48 ساعت حذف شده است. حذف نیمه عمر PFOS در انسان‌ها 4/5 سال طول می‌کشید. برای PFOA 3/2 سال است که نشان می‌دهد هر دو انباشته می‌شوندو اینکه سطح تحمل بدن نمی‌تواند کاهش اساسی یابد تا هنگامی که خوردن آن بطرز چشمگیری کاهش یابد. PFOS در انسان‌ها اغلب به کبد و خون وارد می‌شوند، همچنین در بند ناف و شیر نیز یافت شده است. در انسان‌ها مقدار PFOS در سرم و بافت کبد مشابه است درحالیکه در حیوانات مقادیر یافت شده در کبد بالاتر از سرم است. بررسی موش‌ها نشان داد که جذب PFOS با تنفس و از طریق پوست نیز صورت می‌گیرد.    اثرات بر سلامت انسان و حیوان بررسی بسیاری از انسان‌ها روابط بین خون انسان‌ها با سطوح مختلف ترکیبات پرفلورالکیل و اثرات معکوس برسلامت انسان را بررسی کرده است. آژانس مواد سمی و ثبت بیماری (ATSDR) گفت که تفسیر آنها مشکل است چون نتایج همیشه پایدار نیستند. پایدارترین نتایج دادند که ممکن است روابطی بین افزایش کلسترول خون و سطح بالای سرم  PFOA یا PFOS وجود داشته باشد. افزایش اسید اوره می‌تواند نشان دهنده ریسک افزایش یافته فشار خون بالا باشد. امکان آسیب به کبد با اثر مشاهده شده در حیوانات می‌تواند وجود داشته باشد. هرچند، ATSDR می‌گوید که انسانها و حیوانات اغلب واکنش متفاوتی به آن مواد شیمیایی دارند و همه اثراتی که در موش‌های دوز داده شده مشاهده نشده ممکن است در انسان‌ها دیده نشود. طبق گفته‌های ATSDR، مدرک قاطعی وجود ندارد که پرفلورروالکیل باعث سرطان در انسان‌ها شود. اگرچه برخی بررسی‌ها افزایش خطر سرطان در سطوح بالای رویارویی را نشان داده‌اند، اما ناپایدار بوده و بیشتر آنها عوامل مخل دیگر مانند سیگار کشیدن را کنترل نکرده‌اند. یک بررسی چندساله نزدیک یک کارخانه دوپان در وست ویرجینیا که PFOA تولید می‌کرد، همبستگی‌های دارای ابهامی تولید کرده است. بررسی جامع استین لیند و همکاران در سال 2010 نتیجه گرفت که شواهد اپیدمیک همچنان محدود هستند و تا به امروز برای نتیجه‌گیری کلی در مورد نقش PFOA برای هرکدام از بیماری‌ها ناکافی هستند. همینطور، بررسی نتایج حاملی توسط ساویتز و همکاران در سال 2009 می‌گوید: داده‌ها پشتیبانی کمی از ارتباط PFOA یا PFOS با نتیجه حاملگی، با کمی عدم قطعیت درخصوص تشنج آبستنی و اثرات کلی تولد دارند.   رویدادن و آشکارشدن در آب شناسایی PFOS و PFOA در چندین موقعیت اغلب در نزدیک کارخانجات تولیدی و مصرف کننده مانند فرودگاه‌ها که تخلیه انجام می‌گیرد و آلودگی آب و خاک وجود دارد گزارش شده است. چندین ترکیب پرفلورینات دیگر استفاده مشترکی دارند و در محیط و در انسان‌ها شناسایی شده‌اند، اما اخیرا PFOA و PFOS بیشترین توجه را به خود جلب کرده‌اند. قاعده سونم تنظیم نشده‌ی نظارت بر آلودگی EPA (UCMR 3) داده‌هایی را برای PFOS و PFOA همچنین چهار ترکیب پرفلورینات دیگر از 35060 نمونه در 4788 منبع آب عمومی گزارش داده است. سطح رویداد و آشکارشدن از آب آشامیدنی با استفاده از روش تحلیلی بسیار حساس روش USEPA 537 بسیار پایین بود. کمترین سطوح گزارش شده (MRL) برای UCMR 02/0 میکروگرم در لیتر یا 20 بخش از هر تریلیون برای PFOS و 04/0 میکروگرم در لیتر یا 40 بهش در هر تریلیون برای PFOA بود. غلظت مرجع آب آشامیدنی و مشاوران سلامت کوتاه مدت موقتی 2/0 میکروگرم در لیتر برای PFOS و 4/0 میکروگرم در لیتر بریا PFOA است. چهار ماده شمیایی پرفلورینات دیگر عموما در حد مشابهی از رویدادن و غلظت بودند اما EPA غلظت مرجعی برای آن مواد شیمیایی نداشت.    نگرانی‌های عمومی اخیرا در چندین موقعیت‌ افزایش یافته که آلودگی آب زیرزمینی در نیوهمپشایر و ورمونت شناسایی شد. سطوح بالا به اندازه 62/0 میکروگرم بر لیتر در برخی چاه‌های خصوصی نزدیک کارخانجات تولید پلاستیک شناسایی شد. چندین ایالت مشاوران سلامت صادر شده معمولا پایین‌تر از EPA است.    محک‌های مربوط به سلامت EPA سند جامع اثرات PFOA و PFOS بر سلامتی را برای بررسی همکاران در 2014 منتشر کرده است. 03/0 میکرگرم بر کیلوگرم در روز (1/2 میکروگرم در روز) را دوز مرجع (RfD) برای PFOS و 02/0 میکرگرم بر کیلوگرم در روز (4/1 میکروگرم در روز) را بعنوان RfD PFOA پیشنهاد داد. در 19 می 2016، EPA مشاوران سلامت مادام‌العمر را از RfDهای 02/0میکرگرم بر کیلوگرم در روز برای حساس‌ترین جمعیت، زنان شیرده، و عوامل قدم قطعیت (ایمنی) 300 و کمک 20 درصدی منبع مربوطه آب آشامیدنی را منتشر کرد که معمولا محدوده اضافه‌ای ارایه می‌کند. همچنین مدارک مستدلی در مورد سرطانزا بودن برای انسان نشان داد. EPA نتیجه گرفت که آب آشامیدنی با غلظت‌های تکی یا ترکیبی PFOA و PFOS زیر 70 بخش در تریلیون باعث اثرات معکوس سلامتی طی یک عمر رویارویی نمی‌شود. آن سطوح حد چشمگیری از محافظت برای حساس‌ترین جمعیت نشان می‌دهند. همچنین در یافته‌ها، منبع اصلی رویارویی خوراک و محصولات مصرفی و معمولا موردی محلی بود که کارخانه تولیدی یا حوزه هوایی این مواد شیمایی را تولید یا استفاده می‌کرد.    فناوری تصفیه آب چندین دستگاه تصفیه آب می‌توانند PFOS و PFOA را از آب آشامیدنی حذف کنند. این فناوری‌ها شامل کربن فعال دانه‌ای (GAC) است که می‌تواند بصورت حرارتی دوباره فعال شود، تبادل آنیون و اسمز معکوس (RO) و احتمال سایر فیلتراسیون‌های غشایی. میزان تاثیر فرایندهای تبادل آنیون می‌تواند تحت تاثیر مولفه‌های دیگری در آب باشد از جمله جامدات و جانداران محلول و فرایندهای غشا را می توان با افزودن سایر مواد معدنی بهبود بخشید. غلظت ضایعات ناشی از تبادل آنیون و غشا نیازمند مدیریت مناسب است و نباید در محیط رها شود.    نتیجه‌گیری چندین مرجع اولیه آب آشامیدنی را به عنوان منبع مهم رویارویی با PFOS و PFOA شناسایی می‌کنند اما براساس نتایج بزرگ مقیاس UCMR 3، این یافته‌ها برای منابع آب عمومی معتبر نیتس. خوراک بزرگترین کمک کننده به رویارویی عمومی افراد است اما برخی رویارویی‌ها می‌توانند ناشی از تنفس یا تماس پوستی با محصولات مصرف کننده باشند. روندهایکاهشی در رویایی انسان به دلیل محدودیت‌های جلوگیری، توقف تدریجی و باقیمانده محصولات باشد و این‌ها در سطوح خونی با جمعیت کمتر نشان داده شدهاند. اینکه به استاندارهای آب آشامیدنی نیاز هست یا اگر مشاوره‌ها برای محافظت از سلامت کافی هستند جای بحث دارد. رویارویی بالا با کارگران در کارخانجات تولیدی یا محصول همچنین اقداماتی نزدیک برخی جمعیت‌ها با شرایط شغل و رهاسازی محیطی محلی ارتباط دارند. با توجه به ATSDR، بررسی‌های اپیدمی شناسی انسان در مورد جمعیت‌هایی که بسیار در معرض این مواد هستند عموما متناقض می‌باشند، اگرچه افزایش کلسترول و همبستگی‌های نسبتا کم با آنزیم‌های کبد پیشنهاد شده‌اند. EPA نتیجه گرفت شواهد مستدلی برای ریسک سرطان انسان وجود دارد اما ریسک آن پایین‌تر از مقادیر تعیین شده برای سلامتی و قابل چشم‌پوشی است. مشورت‌های جدید سلامت آب آشامیدنی برای رویارویی تمام عمر 07/0 میکروگرم در لیتر (70 بخش در هر تریلیون) برای PFOA و PFOS فردی یا کلی است که جایگزین مشورت‌های موقتی کوتاه مدت می‌شود. این نوع مواد شیمیایی اصولا پس از بلعیدن یا افت زیستی در محیط از طریق متابولیزم دچار تغییر نمی‌شوند. زمان نگهداری طولانی و انباشت زیستی پس از بلعیدن نشان می‌دهد که رویارویی‌های موثر بیشتر از آن چیزی هستند که توسط سطوح جذب روزانه نشان داده شده. ترکیبات متعدد پرفلورینات ماندگار دیگر در محیط و خون انسان تضمینی برای کنترل هستند تا پتانسیل رویارویی شغلی و محیطی انسان را به حداقل برسانند.

• 

  مشاهده 13 دی 1395 2309 بازدید

  سیلیسیوم Si و تصفیه آب

  سیلیسیوم و آب: مکانیسم واکنشی، اثرات زیست محیطی و عوارض بهداشتی. سیلیسیوم پس از اکسیژن فراوان ترین عنصر بر روی زمین است. مقادیر زیادی از سیلیسیوم را می توان در مواد معدنی مختلف یافت و در اقیانوس ها و تقریبا تمام آب های دیگر به صورت اسید سیلیسیک به مقدار زیاد موجود است. غلظت سیلیسیوم در لایه های سطحی اقیانوس 30 ppb است، در حالی که لایه های عمیق تر آب ممکن است حاوی 2 ppm سیلیسیوم باشد. رودخانه ها به طور کلی حاوی 4 ppm سیلیسیوم هستند. سیلیسیوم معمولا به هنگام حل شن یونیزه نمی شود؛ بلکه به صورت ارتو سیلیسیک اسید (H4SiO4 or Si(OH)4) موجود است. این ترکیبات حاصل انحلال آهسته سیلیکا در آب هستند. رودخانه ها مقدار زیادی سیلیسیوم را با خود به دریا می برند. به احتمال زیاد، کمتر از 20٪ سیلیسیوم حل شده در رودخانه ها توسط فرآیندهای تحول بیولوژیکی یا شیمیایی حذف شده است.   سیلیسیوم به چه طریق و به چه صورتی با آب واکنش نشان می دهد؟ سیلیسیوم هرگز به صورت آزاد در طبیعت یافت نمی شود. این ماده در فرم بلوری اش فقط تحت شرایط درجه حرارت بسیار بالا واکنش پذیر است. آب و بخار آب احتمالا تاثیر کمی بر حلالیت سیلیسیوم دارند، زیرا یک لایه ی سطحی محافظ از جنس دی اکسید سیلیسیوم به سرعت تشکیل می شود. نمونه های بسیاری از ترکیبات سیلیسیومی که با آب واکنش می دهند وجود دارد. تترا فلوراید سیلیسیوم با آب واکنش داده و به فلورید هیدروژن تبدیل می شود. تترا کلرید سیلیسیوم واکنشی بسیار خشونت آمیز با آب می دهد. سیلیسیم های گروه اول و دوم به طور کلی نسبت به فلزات ناپایدار واکنش پذیرتر اند. محصولات واکنش های معمولی عبارتند از هیدروژن و یا سیلان ها  (SiH4)، برای مثال: Na2Si + 3H2O -> Na2SiO3 + 3H2.   انحلال پذیری سیلیسیوم و ترکیبات آن حلالیت در آب ترکیبات سیلیسیوم متفاوت است. اکسید سیلیسیوم در مقایسه با سایر مواد معدنی نسبتا نامحلول در آب است. پس از انحلال تعادل زیر شکل می گیرد: SiO2(s) + 2 H2O(l) <-> H4SiO4(s)   این تعادل حاوی اسید سیلیسیک است؛ یک اسید ضعیف که در طول هیدرولیز مواد معدنی سیلیسیوم نیز تشکیل می شود: H4SiO4(s) + H2O(l) <-> H3O+(aq) + H3SiO4-(aq)   حلالیت در آب دی اکسید سیلیسیوم 0.12 گرم بر لیتر است، در حالی که برای مثال کاربید سیلیسیوم نامحلول در آب است.   علت وجود سیلیسیوم در آب چیست همانطور که قبلا توضیح داده شد، سیلیسیوم بخشی از مواد معدنی مختلف است، که ممکن است در طول جریانات اقلیمی از آن ها منتشر شده باشد. همچنین در طول فعالیت های آتشفشانی در زیر آب منتشر می شود. آب موجود در فضاهای بین رسوبات دریایی نسبت به سطح دریا سیلیسیوم بیشتری دارد. جریان های موجود باعث می شوند که سیلیسیوم موجود در رسوبات به آب دریا بریزد. هوازدگی در قطب جنوب نیز به انتشار سیلیسیوم می انجامد. سیلیسیوم از طریق تثبیت پلانکتون، ته نشین شدن رسوبات و واکنش های سیلیسیوم محلول با کانی های خاک رس (معکوس هوازدگی) به طور طبیعی از آب حذف می شود. ماده اولیه برای سیلیسیوم تولید شده برای مقاصد تجاری، شن و ماسه است. مواد معدنی مانند تالک، میکا، فلدسپار، نفلین، اولیوین، ورمیکولیت، پرلیت و کائولینیت نیز حاوی سیلیسیوم هستند. سنگ های قیمتی مانند عقیق و یاقوت نیز حاوی سیلیسیوم اند.   فرآیندهای ساخت و ساز ترکیبات سیلیسیوم موجود در شن و ماسه و سیمان به تولید سیلیکات کلسیم می انجامد. تولید شیشه و چینی بر مبنای  شن و ماسه صورت می گیرد. سیلیسیوم به عنوان یک ماده کمکی در صنایع فولاد، شیمیایی و الکترون، استفاده شده و در آنجا در دماهای بالا پردازش می شود. فولاد و آلیاژهای دیگر در نهایت برای مثلا تهیه بلوک های موتور و یا سر سیلندر استفاده می شوند. ترکیبات سیلیسیوم قابل توجه در صنعت عبارتند از ترکیبات لاستیکی یا صمغ مانند، که به طور کلی در برابر آب مقاوم بوده و همچنین در برابر فرآیندهای اکسایش و هوازدگی شیمیایی مقاومت می باشند. این ترکیبات به عنوان گریس در دمای بالا، به عنوان یک کیت برای آب بندی پنجره، سقف و لوله ها، در شلنگ های پلاستیکی و در قطعات پلاستیکی موتورهای خودرو استفاده می شوند. روغن های سیلیسیوم در لوازم آرایشی و برای اشباع نساجی استفاده می شود. در ریز تراشه ها و همچنین در  ترانزیستور و دیگر قطعات الکترونیکی این عنصر یک نیمه رسانا است.   پنل های خورشیدی از نیمه رساناهای n از جنس سیلیسیوم و آرسنیک و نیمه رساناهای p از جنس سیلیسیوم و بور تشکیل شده اند. شکل ابتدایی این عنصر در لنزهای چشمی و منشور های نور مادون قرمز به کار می رود. سیلیسیوم کاربید تقریبا به سختی الماس است و به عنوان یک ساینده استفاده می شود. کریستال های کوارتز که به طور طبیعی وجود دارند و به صورت شیمیایی تولید می شوند، زمانی که با برق تماس پیدا کنند، در فرکانس های بسیار دقیقی به ارتعاش در می آیند. این مواد ممکن است در ساعت، رادیو و تلویزیون استفاده شوند. سیلیسیوم قلیایی به مواد شوینده، چسب و مواد سفیدکننده ی منسوجات افزوده می شود.   زئولیت ها سیلیسیوم هایی هستند که به عنوان تنظیم کننده فوم در مواد شوینده استفاده می شوند. این ها بر کیفیت آب تاثیر مستقیم می گذارند. سایر ترکیبات سیلیسیوم را می توان به عنوان جاذب استفاده کرد.   اثرات زیست محیطی سیلیسیوم بر آب کدام اند؟ دی اکسید سیلیسیوم یک ماده ی غذایی لازم برای موجودات مختلف است. مکانیسم مصرف آن در حال حاضر نامشخص است. دیاتوم ها و اسفنج های دریایی از سیلیسیوم برای تقویت اسکلتشان استفاده می کنند. موهای کوچک گزنه ها نیز از سیلیسیوم تشکیل شده است. جوجه و موش نیز برای رشد استخوان به سیلیسیوم نیاز دارند. به احتمال قوی سیلیسیوم یک ماده غذایی لازم برای انسان است، زیرا پوست و بافت همبند حاوی مقدار قابل توجهی از این عنصر هستند.   سیلیسیوم برای رشد گیاه نیز ضروری است. گونه های مختلف گیاهی حاوی حدود  200- 62000 ppm سیلیسیوم هستند (جرم خشک). در ساقه و برگ گیاهانی مانند قاصدک و بامبو سیلیسیوم وجود دارد که موجب افزایش ثباتشان می گردد.   سیلیسیوم  هنگامی که در آب باشد به طور کلی بی ضرر است، زیرا به طور طبیعی در مقادیر زیاد موجود است. غلظت های بالای غیر طبیعی ممکن است رشد جلبک را محدود کند. موجودات آبی ممکن است توسط هر نوع سیلیکات ابدار که جایگزینی برای فسفات موجود در مواد شوینده است، تحت تاثیر قرار گیرند. سیلیسیوم سه ایزوتوپ طبیعی دارد که همگی غیر رادیواکتیو هستند و در حال حاضر از وجود هفت ایزوتوپ ناپایدار اطمینان داریم.   عوارض بهداشتی سیلیسیوم موجود در آب کدام اند؟ بدن انسان حاوی مقدار کل 1 گرم سیلیسیوم است که در سنین بالاتر کاهش می یابد. سیلیسیوم یک ماده غذایی لازم برای تعدادی از موجودات است، و در نتیجه برای انسان نیز یک ماده غذایی لازم در نظر گرفته می شود. موجودات عمدتا برای رشد استخوان به سیلیسیوم نیاز دارند، در حالی که این عنصر عمدتا در پوست و بافت همبند یافت می شود. مصرف روزانه ی آن ممکن است بین 20 تا 1200 میلی گرم متفاوت باشد و عمدتا با خوردن دانه ها تامین می شود. کمبود سیلیسیوم امر ناشناخته ای است. تمام انواع طبیعی سیلیسیوم، شن و ماسه و ترکیبات سیلیسیوم غیر سمی هستند. سیلیسیوم ابتدایی فاقد آثار واضح سمیت است. غلظت بالای ترکیبات سیلیسیوم محلول ممکن است عملکرد فسفر را مختل کند. تعدادی از ترکیبات سیلیسیوم بافتی فیبر مانند دارند و سرطان زا هستند، برای مثال آزبست. ذرات ریز ترکیبات سیلیسیوم ممکن است سیلیکوزیس را ایجاد کنند که یک بیماری معمولی مرتبط با کار مربوط به کارگران معدن یا سنگ شکن است. در این بیماری حفره های ریوی سخت شده و انعطاف پذیریشان کاهش می یابد و تنگی نفس و نفس نفس زدن را در پی دارد. فقط استنشاق ذرات سیلیسیوم می تواند منجر به این بیماری شود. کاشت سینه سیلیسیومی ممکن است سیستم ایمنی خودکار را مختل کرده و حتی منجر به سرطان شود. با این حال هیچ شاهد علمی برای اثبات این ادعاها وجود ندارد. سیلیسیوم در حال حاضر برای درمان قولنج و گازهای روده در قرص معده استفاده می شود. تعدادی از ترکیبات سیلیسیوم، مانند هالوژن های سیلیسیوم، خورنده و بسیار سمی هستند. تترا کلرید سیلیسیوم محرک چشم است و همچنین ممکن است مشکلات تنفسی و التهاب پوست را نیز باعث شود. در آب آشامیدنی تنها اسید سیلیسیک موجود است که نسبتا بی خطر است.   برای زدودن سیلیسیوم از آب، کدام یک از تکنولوژی های تصفیه ی آب را می توان استفاده کرد؟ سیلیسیوم به طور عمده در آب آشامیدنی به عنوان اسید سیلیسیک حاضر است و با توجه به سلامت انسان نیازی به زدودن آن نیست. می توان در تصفیه آب از ترکیبات سیلیسیوم به عنوان جاذب استفاده کرد.

• 

  مشاهده 10 دی 1395 2943 بازدید

  رزین تبادل یون و کاربردهای آن در تصفیه آب

  رزین آنیونی و کاتیونی، آلاینده های یونی محلول را حذف می کنند فن آوری رزین تبادل یون (IX) سالهای زیادی به طور گسترده به عنوان یک شکل عملی و موثر تصفیه آب به کار برده شده است. IX اغلب با نرم کننده های آب استفاده می شود، که رایج ترین کاربرد آن است. با این حال، رزین های IX کاربردهای دیگری نیز دارد. آلودگی آب یک مسئله مهم جهانی است، و برای آلاینده هایی مانند فرارده های جانبی مواد ضدعفونی کننده، یعنی آرسنیک، نیترات، پرکلرات و اورانیوم، مقررات کیفیت آب آشامیدنی جدیدی معرفی شده است. رزین های تخصصی  IXرفع این چالش ها را مورد هدف قرار می دهند. فرایند  IX، آلاینده های یونیزه محلول از جمله سختی و قلیائیت را از طریق یک تبادل یونی برگشت پذیر میان یک فاز جامد (دانه های رزین) و فاز مایع (آب) از آب حذف می کنند. کاتیون و آنیون دو دسته ی اصلی رزین های IX هستند. رزین های کاتیونی IX کاتیون قوی یا ضعیف، (H+ and Na+) را شامل می شوند. رزین های آنیونی IX شامل یک آنیون قوی یا ضعیف، مانند OH- و Cl- می شوند. این دو نوع رزین، به همراه هم یا به تنهایی عمل کرده و بسیاری از آلاینده های یونی را از آب حذف می کنند. هیچ یک از این دو نوع، آلاینده های غیر یونی مانند بنزن را نمی زدایند.   رزین های کاتیونی رزین های کاتیونی با بار مثبت آلاینده های یونی را از آب حذف می کنند. رزین های اسید قوی/کاتیون قوی (SAC) و اسید ضعیف/کاتیون ضعیف  (WAC)مشمول این دسته از رزین ها هستند.   سختی زدایی رزین SAC  برای نرم کردن آب مناسب اند زیرا یون های سختی را از آن می زدایند. این نوع از رزین ها به مدت بیش از 100 سال برای کاربردهای مسکونی، تجاری و صنعتی مورد استفاده قرار گرفته اند. دانه های رزین SAC، مانند آهن ربا های ریز، یون های کلسیم (Ca2+) و منیزیم (Mg2+) را که عامل تشکیل رسوب هستند، از طریق تبادل آنها با یونهای سدیم، حذف می کنند. به این ترتیب سطح سختی کاهش یافته و سطح سدیم افزایش می یابد. ظرفیت تبادل تمام رزین ها محدود است. سایت های تبادل هر یک از دانه های رزین در نهایت کامل شده و از تبادل سختی بیشتر ناتوان خواهند شد، بنابر این رزین باید مجددا باردار شود. از آنجا که تمایل دانه های رزین SAC  به یون های منیزیم / کلسیم از یونهای سدیم بیشتر است، از یک محلول غلیظ آب نمک سدیم کلرید (معمولا 8 تا 12 درصد) برای جدا کردن یون های سختی انباشته شده در دانه های رزین استفاده می شود.   نرم کردن و قلیائیت زدایی رزین کاتیون اسید ضعیف (WAC) می تواند سختی و قلیائیت را به طور همزمان حذف کند. همچنین کل مواد جامد محلول (TDS) را هم تا حدی حذف می کند. رزین WAC  به طور کلی حدود 80 درصد از سختی موقت (سختی مرتبط با مواد معدنی بی کربنات محلول) را حذف می کند. به ازای حذف هر دانه ی سختی، TDS  در حدود 17.1 قسمت در میلیون (ppm) کاهش می یابد. از آنجا که رزین WAC یون های سختی و قلیائیت را با یون های هیدروژن مبادله می کند، آب تصفیه شده اسیدی خواهد بود (یعنی ph آن کمتر خواهد بود). درجه ی کاهش TDS و pH تا حد زیادی به سطح سختی های دریافتی بستگی دارد.   حذف باریوم و رادیوم باریوم و رادیوم، دو کاتیون دو ظرفیتی هستند که توسط سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA)  برای استانداردهای ملی اولیه ی آب آشامیدنی تعیین شده اند و می توان آن ها را توسط رزین استاندارد SAC حذف کرد. با این حال، هنگام بازسازی رزین، به دلیل انتشار آهسته ی جرم اتمی بزرگشان به عمق ماتریس رزین، اثربخشی شان کاهش می یابد. انواع خاصی از رزین SAC با خواصی که کاهش باریوم و رادیوم را افزایش می دهد، از لحاظ تجاری در دسترس هستند و تایید شده توسط بنیاد ملی علوم تست / تایید شده اند (NSF).   رزین های آنیونی رزین های آنیونی با بار منفی آلاینده های یونی با بار منفی موجود در آب را حذف می نمایند. رزین های پایه قوی/ آنیون قوی (SBA) و باز ضعیف/ آنیون ضعیف (WBA) مشمول این دسته هستند. این رزین های آنیونی را می توان برای حذف آلاینده هایی که شرحشان در این بخش آمده است استفاده نمود.   NO3– رزین SBA  می تواند نیترات (NO3-) را حذف کند. اگر نسبت غلظت سولفات به غلظت NO3- در آب بالا باشد، به منظور جلوگیری از عملکرد آنیون سولفات به صورت یک احیا کننده و خنثی کردن بار  NO3-، اول باید رزین را بازسازی کرد. در شرایطی که غلظت سولفات زیاد است، از رزین های انتخابی SBA  نیز می توان استفاده کرد.   ClO4– نوعی از رزین های SBA وجود دارد که پرکلرات (ClO4-) را به صورت انتخابی حذف می کنند. این رزین ها ممکن است یکبار مصرف یا قابل بازسازی باشند.   آرسنیک در آب، آرسنیک به صورت (V) با آرسنات، و به صورت (III)  با آرسنیت در ارتباط است. فقط آنیون های با بار منفی آرسنات (HAsO42-)  را می توان با استفاده از رزین های SBA حذف کرد. آرسنیت (H3AsO3) معمولا در محلول آبی خنثی است. بنابراین، برای تبدیل آنیون As(III) بهAs(V)  پیش-اکسایش نیاز است. هنگامی که این اکسایش کامل شد، مواد باقی مانده را قبل از تماس با رزین SBA باید حذف نمود.   TOC کل کربن آلی (TOC) و یا مواد آلی طبیعی را می توان از طریق ضد عفونی کلر ثانویه و ایجاد  DBP ها، مانند THM ها و HAA ها اکسیده کرد. این DBP ها موادی مشکوک به سرطان زایی هستند که توسط سازمان حفاظت محیط زیست در آب آشامیدنی ریخته می شوند. جایگاه های تصفیه شهری گاهی اوقات TOC را حذف می کنند تا تشکیل DBP ها را محدود کنند. TOC معمولا بار منفی دارد و با استفاده از رزین SBA از آب زدوده می شود.   اورانیوم برای حذف اورانیوم، که معمولا به صورت ترکیبات آنیونی کربنات اورانیل/سولفات موجود است، می توان رزین SBA را استعمال نمود.   مواد معدنی زدایی / دیونیزه کردن استعمال ترکیبی از رزین های SAC و SBA، چه به صورت جداگانه یا به صورت مخلوط را می توان برای کاهش مواد معدنی و TDS موجود در آب به کار گرفت. مواد معدنی موجود در آب با کاتیون های هیدروژن (H+) و آنیون های هیدروکسید (OH–) موجود در دانه های رزین مبادله شده و آب (H2O) بسیار تمیز را فراهم می نمایند.   ضد عفونی رزین  SBA در آب ریخته می شود تا با هالوژن ها پیوند یونی تشکیل داده و به عنوان یک ضد عفونی کننده ی ضد میکروب عمل کند و برای استفاده در روش های مختلف تصفیه، در بازار موجود است.   نتیجه گیری طیف گسترده ای از رزین های کاتیونی و آنیونی IX برای حذف بسیاری از آلاینده های یونی محلول در آب موجود است. یک ویژگی مشترک تمام رزین های IX  این است که می توانند یون های مورد هدف خاص موجود در آب را با سایر یون های احتمالا مطلوب تری مبادله کنند که در طول فرآیند بازسازی بر روی دانه های رزین جمع می شوند. رزین های IX بیشتر برای مواد معدنی زدایی / دیونیزه کردن، قلیائیت زدایی و ضد عفونی کردن به کار می روند. کانگ لی مدیر R & D / QC و توسعه کسب و کار بین المللی در شرکت Selecto است. ایشان متمرکز است بر ساخت و آزمایش محصولات مرتبط با موضوعات تصفیه، جداسازی و خالص سازی آب آشامیدنی همسو با کنترل/نظارت بر کیفیت، تولید و خدمات فنی مشتریان.  استیو نیکولیچ، معاون اول توسعه کسب و کار در شرکت Selecto است. ایجاد و اجرای استراتژی های رشد به منظور گسترش بازار و نفوذ به حساب کلیدی خدمات مواد غذایی و بخش مهمان نوازی تصفیه ی آب، از وظایف ایشان است. 

• 

  مشاهده 09 دی 1395 2447 بازدید

  اصول بازسازی رزین

  تصفیه آب، روش های بازسازی رزین و دستورالعمل هایی برای نرم کنندگی و یون زدایی دو بستره هدف اصلی بازسازی رزین، بازگرداندن رزین پربار به شکل یونی مناسب آن برای ارائه ی خدمات است. اگر چه راهنماها و منابع مختلفی وجود دارد که حاوی اطلاعاتی درباره چگونگی بازسازی رزین هستند، برای بسیاری از افراد، حدس زدن، نقش مهمی در این فرایند ایفا می کند. برای از بین بردن عامل حدس از معادله ی بازسازی رزین، در این مقاله به مروری کلی بر روش های اصلی بازسازی و رهنمودهایی برای نرم کننده ها و یون زداهای دو بستره می پردازیم.   نرم کننده ها پایان چرخه ی خدمات یک نرم کننده، یا با یک سرویس دهی منقضی شده، یا کل توان عملیاتی در واحد گالون، یا مقدار زیاد سختی موجود در پساب نرم کننده، تعیین می شود. و به دنبال آن یک بازسازی چهار مرحله ای انجام می شود.   1. چرخه شستشوی معکوس. چرخه ی شستشوی معکوس، بستر رزین را از حالت ته نشینی و فشردگی در می آورد و رزین را از تمام جامدات معلقی که ممکن است در طول سرویس دهی فیلتر شده  باشند، پاک می کند. ذرات رزین می توانند به عنوان رسانه های فیلتر کارامدی عمل کنند، زیرا بارهای یونی دارند که می تواند ذرات ریز را لخته کند. در طول شستشوی معکوس، دانه های رزین به همدیگر مالیده می شوند و این عمل سایش به تمیز کردن خاک یا آهن انباشته شده بر روی سطح دانه ها کمک می کند. جریان شستشوی معکوس همچنین تمام خرده رزین های شکسته یا رزین های ریز را می زداید. علاوه بر این، چرخه ی شستشوی معکوس بستر را به دانه های رزین بزرگتر در پایین و رزین های کوچک تر در بالا، تقسیم می کند. این امر بهترین شرایط را برای جریان یکنواخت خوبی از آب نمک، شستشو و سرویس دهی فراهم می کند. مطلوب آن است که بستر رزین نرم کننده را حدود 50 درصد گسترش دهیم تا مدت زمان چرخه ی شستشو  آنقدر طولانی باشد که بتواند تمام ذرات رزین و سایر جامدات معلق را به طور موثری حذف کند. در دمای محیط (حدود ° F 60 ) استفاده از رزین نرم کننده کاتیون استاندارد و سرعت جریان 6 گالن در دقیقه، در هر فوت مربع از سطح، به مدت 10 تا 15 دقیقه کافی است. بسیار مهم است که به منظور یافتن سرعت جریان شستشوی معکوس مناسب رزین های خاص بازسازی شده، از نوشتجات تولیدکنندگان کمک بگیرید. سرعت جریان شستشوی معکوس وابسته به دما است. آب خنک تر، بستر را بیشتر از آب گرم گسترش می دهد.   2.  ریختن آب نمک. سدیم کلرید به عنوان ماده ی شیمیایی بازسازی کننده برای تبدیل رزین نرم کننده پربار به سدیم استفاده می شود. رزین، سختی جمع شده بر روی مهره را با یون سدیم موجود در سدیم کلرید مبادله می کند. این ماده با غلظت 8 تا 12٪ در بستر استفاده شود. معمولا، 10٪ به کار می رود. 30 دقیقه زمان تماس مطلوب است. زمان تماس کل عبارت است از مجموع زمانی که آب نمک به بستر ریخته می شود تا زمانی که در طول شستشوی آهسته، از روی بستر جابه جا می شود. محدوده دوز نمک 6 تا 15 پوند در هر فوت مکعب است.   3.  شستشوی آهسته. شستشوی آهسته یا مرحله ی جابجایی، مقدار آب نمک بازسازی کننده ای را که هنوز در مجرا موجود است، از بستر می زداید. این خالص ترین آب نمکی است که رزین با آن تماس پیدا می کند، بنابراین مهم است که خیلی زود شسته نشود. در طول چرخه شستشوی آهسته، دریچه به علت آب نمک غلیظ بسته شده،  فقط آب رقیق با سرعت جریان آب رقیق به بستر ریخته می شود. اگر آب رقیق و آب شستشوی آهسته از یک منبع آب نرم شده تهیه شده باشند، این کار موثر واقع می شود.   4. شستشوی سریع. مرحله ی نهایی یک شستشوی سریع است و با سرعت جریان سرویس دهی صورت می گیرد. مرحله ی شستشوی سریع، هر گونه آب نمک باقی مانده را از دانه های رزین حذف کرده و به شستن تمام آب نمکی که ممکن است در مناطق مرده ی مخزن وجود داشته باشد کمک می کند. حداقل سرعت جریان توصیه شده 1 تا 1.5 گالن در دقیقه در هر فوت مکعب است.   یون زدا های دو بستره بازسازی رزین های تبادل آنیون و کاتیون استفاده شده در یون زدا ها، فرایندی پیچیده تر از نرم کردن ساده است. این فرایند شامل استفاده از اسید و باز قوی است. رعایت ملاحظات ایمنی مناسب برای کارکردن با این مواد شیمیایی و مواد زائد حاصل از آن مهم است. یک واحد کاتیونی اسید قوی، کلسیم، منیزیم و سدیم، و غیره را با یون های فعال خود، یعنی هیدروژن هایش مبادله می کند. یک واحد آنیونی بار قوی در یک یون زدای دو بستره، سولفات، کلرید، قلیائیت و یون  های سیلیس را با هیدروکسید مبادله می کند. این امر غلظت یون های فعال موجود را به آرامی کاهش می دهد. زمانی که غلظت یون فعال به سطح پایینی می رسد، رزین پربار در نظر گرفته می شود و پساب، نشت بالای از پیش انتخاب شده ای از یون های مبادله نشده دارد، که به عنوان نشت نقطه ی اتمام شناخته می شود. این نشت معمولا با میزان مشخصی از رسانایی نشان داده می شود.   .1 شستشوی معکوس. در طول چرخه ی سرویس دهی، بستر رزین، ناخالصی معلق موجود در آب را جمع آوری می کند. ممکن است برخی از ذرات/دانه های رسانه ها شکسته شده و بستر تا حدودی فشرده شود. ریختن آبی با سرعت جریانی محاسبه شده در جهت مخالف جریان سرویس دهی، بستر را بالا می برد، که وا رفته و به بستری آزاد تبدیل می شود. این امر ذرات معلق و خرده های رسانه ها را از واحد خارج می کند. در همین زمان، بستر تراکمش را از دست می دهد، که موجب کاهش احتمال هدایت کنندگی اش می شود و می تواند باعث شود آب یا مواد شیمیایی بازسازی کننده از کنار برخی از بستر های رسانه های کارامد عبور کنند. تراکم و ذرات همچنین باعث افت بیش از حد فشار می شوند. آبی با همان کیفیت پساب، از ته ظرف در آن ریخته شده، در بالا جمع شده و سپس به سمت تخلیه هدایت می شود. سرعت شستشوی مناسب از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا سرعت هایی بالاتر از سرعت پیشنهادی ممکن است منجر به از دست دادن رسانه شود، و سرعت های پایین تر از آن نیز ممکن است برای انجام صحیح شستشوی معکوس کافی نباشند. از هر گونه شوک ناگهانی در چرخه شستشوی معکوس باید اجتناب کرد، زیرا ممکن است موجب از دست دادن رسانه شود.  برای تعیین سرعت جریان مناسب شستشوی معکوس از برگه های مشخصات رزین کمک بگیرید زیرا تراکم رزین های آنیون و کاتیون کاملا متفاوت است. به طور کلی، سرعت جریان های شستشوی کاتیون در محدوده ی 6 گالن در دقیقه در هر فوت مربع از سطح هستند، و سرعت جریان شستشوی معکوس آنیون، حدودا نصف آن است.   2. ریختن ماده بازسازی کننده. غلظت مناسبی از مواد بازسازی کننده را به مخزن ها می ریزند تا رزین را دوباره فعال کند. دوام ماده بازسازی کننده رقیق و سرعت جریان آن از اهمیت زیادی برخوردار است. هر گونه تغییر در این مقادیر در مقایسه با چیزی که به طور ویژه پیشنهاد شده است، ممکن است موجب رسوب کردن رزین، از دست دادن ظرفیت و افت کیفیت آن شود. در برخی موارد، برای انجام یک شستشوی مناسب، باید ماده ی بازسازی کننده را تا رسیدن به دمای خاصی حرارت داد. (شستشو یعنی پاک کردن یون های رد و بدل شده).   کاربرد اسید برای رزین کاتیونی. رزین مبدل کاتیون اسید قوی با اسید سولفوریک و یا اسید هیدروکلریک بازسازی می شود، که کلسیم، منیزیم و سدیم را به خوبی از رزین زدوده و هیدروژن را جایگزین آن ها می کند. اسید هیدروکلریک معمولا حدود 4 تا 6٪ استفاده می شود. اگر از اسید سولفوریک رقیق استفاده شود، درصد غلظت است اغلب به صورت گام به گام به کار برده می شود. برای مثال، در نیمه ی اول از دوز 2٪ و در نیمه دوم از دوز 4٪ استفاده می شود. غلظت دقیق سولفوریک استفاده شده، باتوجه به مقدار کلسیم موجود در آبی که در طول چرخه ی سرویس دهی تصفیه می شود، محاسبه می گردد. از آنجا که رزین در حال زدودن و جمع کردن یون های کلسیم است، به هنگام استفاده از اسید سولفوریک، احتمال بالقوه ی ته نشینی سولفات کلسیم وجود دارد. زمان تماس برای افزودن اسید بازسازی کننده باید حدود 30 دقیقه، و سرعت جریان باید در حدود 0.5 تا 1 گالن در دقیقه در هر فوت مکعب باشد. (هنگام استفاده از اسید سولفوریک، بهتر است که حول حداکثر میزان سرعت جریان ماده ی بازسازی کننده برنامه ریزی کنید).   کاربرد بازها در رزین آنیونی. سود سوز آور، یا هیدروکسید سدیم (NaOH)، برای بازسازی رزین آنیون به کار می رود. از غلظت 4٪ آن در سرعت جریان بین 0.25 و 0.5 گالن در دقیقه در هر فوت مکعب استفاده می شود. زمان تماس باید حداقل 45 دقیقه و ترجیحا 60 دقیقه باشد. رزین آنیون، آنیون های جمع شده را با یون هیدروکسید (OH) موجود در باز مبادله می کنند. هر سیلیس جمع شده باید دوباره از رزین جدا شود، و زمان و دما این امر را تسهیل می بخشد. به همین دلیل است زمان تماس 60 دقیقه تعیین شده است. همچنین، مهم است که برای رزین های آنیون نوع 1 دمای باز رقیق را تا 120°F  افزایش دهیم (95°F حداکثر دمای لازم برای نوع 2)   3. شستشوی جابجایی (آهسته). فرایند جابجایی مواد بازسازنده و یون های شسته شده از رزین با سرعت آهسته ای آغاز می شود، که معمولا برابر با همان سرعت جریانی است که ماده بازسازنده رقیق با آن افزوده می شود.   4. شستشوی سریع. پس از شستشوی آهسته، رزین با سرعت جریان بالاتری شستشوی بیشتری داده می شود. شستشو مواد بازسازنده ی اضافی را از رزین حذف می کند. در همین زمان، همه یون های شسته شده از بستر رزین جایگزین می شوند و رزین به حالت فعال برمی گزدد و آماده ی سرویس دهی می شود.   عوامل مختلفی میتوانند بر نتیجه ی بازسازی رزین اثرگذار باشند. امید است این مقاله در کاهش کار کردن بر اساس حدس و گمان و کمک به درک بهتر روند کلی بازسازی، موثر واقع شود.