0
محصول تعداد قیمت - تومان
محصولات
راهنمای انتخاب محصولات
  • استخدام در چندین ردیف شغلی

    حقوق وزارت کار با مزایای کامل به همراه بیمهاستخدام کاشناس خدمات پس ار فروشاستخدام وب مستر جهت تولید محتوای سایت

    استخدام فوری در کرج
  • تعمیر و تعویض فیلتر دستگاه تصفیه آب

    تعمیر انواع دستگاه تصفیه آب خانگی و نیمه صنعتیتعویض فیلتر دستگاه تصفیه آب خانگی و نیمه صنعتیارایه کلیه قطعات و لوازم اورجینال دستگاه تصفیه آب خانگی و نیمه صنعتی

    درخواست تعمیر تصفیه آب
  • فروش ویژه انواع آبسردکن زیر قیمت بازار

    فروش انواع آبسردکن کره، تایوان، چینفروش انواع جالیوانی آب سردکن و لوازم جانبیفروش انواع مخزن آبسردکن تصفیه دار و ساده

    خرید آبسردکن
  • جشنواره فروش انواع سوداساز

    فروش سوداساز و نوشیدنی ساز درینک میت و آی سودافروش و شارژ کپسول گاز انواع سوداسازآغاز فروش فوق العاده سوداساز کلایمکس آلمان با قیمت استثنایی

    خرید سوداساز
  • جشنواره فروش دستگاه تصفیه آب

    آغاز فروش فوق العاده برترین مدلهای دستگاه تصفیه آب ، فقط برای مدت محدودانواع دستگاه تصفیه آب اورجینال و دستگاه سوداساز. ضمانت اصالت کالاتخفیف های ایده آل همراه با هدایا

    فروش فوق العاده تصفیه آب
  • سیستم های تصفیه آب بهاب

    تخصصی ترین مرکز آموزش، نقد، بررسی و ارائه خدمات اینترنتی دستگاه تصفیه آبمشاوره رایگان جهت تهیه و تیم مجرب فنی جهت سرویس دستگاه تصفیه آب شماجامع ترین فروشگاه اینترنتی دستگاه تصفیه آب ، فیلتر آب و لوازم

    تصفیه آب بهاب

به راحتی و با پاسخ به چند سوال محصول خود را بیابید

آرشیو مقالات تصفیه آب


  • آلودگی گرمایی و تصفیه آب

    مشکلات ناشی از گرما در اکوسیستم های آب شیرین زمانی که پساب های گرم به آب دریافتی می رسند، عوارض مختلفی در زیست شناسی اکوسیستم ها به وجود می آید. گونه هایی که در مقابل گرما زبون هستند ممکن است ناپدید شوند، در حالی که سایر گونه ها، که در آب گرما ندیده کمیاب بوده اند، ممکن است چنان رشدی بکنند که موجب تغییراتی در ساختار جامعه شوند. آلودگی گرمایی می تواند تاثیر به سزایی بر روی اکوسیستم های آبی بگذارد. گونه هایی که مختص آب های گرم هستند، می توانند در آب های دریافتی جمعیت های بزرگی تشکیل دهند. میزان تنفس و رشد ممکن است تغییر کند و این امر می تواند میزان تغذیه ی موجودات را تغییر دهد. ممکن است دوره تولید مثل پیش بیفتد و رشد نیز سریع تر شود. انگل ها و بیماری ها نیز ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرند. افزایش درجه حرارت همچنین به معنای کاهش حلالیت اکسیژن است. هر گونه کاهش در غلظت اکسیژن موجود در آب، به ویژه هنگامی که آلودگی های آلی نیز موجود باشد، ممکن است به از دست رفتن گونه های حساس منجر شود.   آب گرم از کجا می آید؟ احتمالا مخرب ترین اثر زیست محیطی یک نیروگاه برق، بسیاری از موجوداتی است که ممکن است از طریق آب مصرفی مکیده شوند. موجودات بزرگتر، مانند ماهی، بر روی صفحه های مصرف کشته می شوند، در حالی که گونه های کوچکتر از درون ماشین آلات کارخانه عبور می کنند. حتی جلبک ها نیز ممکن است با نقص عضو دائم مکانیسم فتوسنتز شان آسیب ببینند. آب مایع دما را به آرامی تغییر می دهد زیرا می تواند مقدار زیادی گرما را ذخیره کند بی آنکه تغییر زیادی در دما ایجاد نماید. این ظرفیت گرمایی بالا به محافظت از موجودات زنده در مقابل نوسانات دما کمک می کند، آب و هوای زمین را متعادل می کند،  باعث می شود آب خنک کننده ای بسیار عالی برای موتورهای خودروها، ماشین آلات نیروگاه ها و فرآیندهای صنعتی گرماده باشد. اما هنگامی که از آب در صنعت استفاده می شود، گرم است و از طریق یک لوله تخلیه به یک رودخانه ریخته خواهد شد. این افزایش دما، مقدار اکسیژن موجود در رودخانه را کاهش می دهد که می تواند سطح اکسیژنی که آزادانه در اختیار موجودات قرار دارد را تحت تاثیر گذاشته و به نوبه خود بر تنفس و اساسا شیوه ی زندگی شان تاثیر بگذارد. به عنوان مثال، سرعت سوخت و ساز تا حد زیادی به دمای بدن جانور بستگی دارد. حیوانات انواع مختلفی از سازگاری حرارتی به محیط خود را نشان می دهند. دو نوع که به خصوص شایع هستند عبارتند از اکتوترم و اندوترم. در اکتوترم (حیوانی که درجه حرارت بدنش با دمای محیط اطرافش  متفاوت است؛ هر حیوانی به جز پرندگان و پستانداران)، درجه حرارت بدن در یک محیط سرد، پایین و در یک محیط گرم، بالا خواهد بود. برای مثال، در تابستان ممکن است میزان سوخت و ساز ماهی ها بالا باشد زیرا دمای بدن شان در آب گرم افزایش می یابد. در همان زمان را با کم شدن نسبی سطح اکسیژن در دسترس مواجه می گردند چرا که آب گرم، نسبت به آب سرد، اکسیژن حل شده ی کمتری را در خود نگه می دارد. تعامل این عوامل ممکن است حیاتی باشد. به همین دلیل یک نگرانی رو به رشد در باره ی گرمایش زیستگاه های آبی توسط فاضلاب ناشی از امکانات تولید صنعتی و هسته ای، در میان محیط زیست شناسان وجود دارد. آب گرم می تواند حیوانات و گیاهانی که به زندگی در دمای پایین تر عادت کرده اند را بکشد.

  • اپیستیلبیت

     اپیستیلبیت، آلومینوسیلیکات معدنی سدیم و کلسیم هیدراته شده در خانواده ی زئولیت است. این ماده کریستال های پیزوالکتریک با تقارن مونوکلینیک و طرز رشد پهن را تشکیل می دهد؛ ویژگی دوم باعث شده است که اپیستیلبیت به گروهی که هولاندیت نمونه ای از آن است تعلق یابد. اخیرا، مطالعات انکسار پرتو X نشان داده اند که ساختار سه بعدی چارچوب آلومینوسیلیکات اپیستیلبیت دارای ویژگی هایی مشترک با موردنیت است، که بلورهای همسان را تشکیل می دهد.   ترکیب شیمیایی واحد سلولی کریستالوگرافی (کوچکترین جزء مکرر شبکه های سه بعدی) اپیستیلبیت تقریبا  CaAl2Si6O16·5H2O است. نمونه های جدا شده ای از این ماده معدنی در نیویورک، جزیره جرسی، و دیگر زئولیت هایی دیگر هم در هاوایی یافت شده است.

  • نقره و تصفیه آب

    آب دریا حاوی حدود 2-100 ppt نقره است، و غلظت این ماده در سطح دریا ممکن است حتی کمتر نیز باشد. آب رودخانه به طور کلی حاوی حدود 0.3-1 ppb نقره است. غلظت نقره در فیتوپلانکتون 0.1-1 ppm است (جرم خشک)، عامل غلظت زیستی 104-105  در آب دریا را به دنبال دارد. در صدف ها غلظتی حدود 890 ppm یافت شده است (جرم خشک). نقره ی محلول در آب عمدتا به صورت Ag+ (aq) و در آب دریا به صورت AgCl2- (aq) موجود است.   نقره به چه طریق و به چه صورتی با آب واکنش می دهد؟ نقره با آب خالص واکنش نمی دهند. این ماده هم در آب و هم در هوا پایدار است. علاوه بر این، در برابر اسید و باز نیز مقاوم است، اما هنگامی که با ترکیبات گوگردی تماس پیدا کند خورده می شود.   انحلال پذیری نقره و ترکیبات آن نقره در شرایط عادی نامحلول در آب است. این موضوع برای تعدادی از ترکیبات نقره، مانند سولفید نقره نیز صدق می کند. بعضی از سایر ترکیبات گوگرد نیز کم و بیش محلول در آب هستند. به عنوان مثال، حداکثر حلالیت در آب کلرید نقره 0.1 میلی گرم بر لیتر است. حلالیت در آب نیترات نقره 2450 گرم بر لیتر و فلوریدهای نقره به طور کلی محلول در آب هستند، اما سایر هالوژن های نقره محلول در آب نیستند.   علت وجود نقره در آب چیست؟ نقره عمدتا در آرجنیک و استفانیت موجود است، که از طریق هوازدگی از آن ها منتشر می شود. در خاک نیز عمدتا به صورت کانی های سولفید موجود است. نقره خالص طبیعی بسیار نادر است و احتمالا از طریق مکانیسم واکنشی زیر تشکیل می شود: 3 Ag2S + 2 H2O -> 6 Ag + 2 H2S + SO   قابلیت خمیدگی نقره غیر از طلا از همه ی فلزات بیشتر است. نقره به خاطر رسانایی بالای حرارتی و الکتریکی، قدرت بازتاب و رنگ سفیدش مشهور است. برای مثال در آلیاژهای مس، نیکل و تنگستن به کار می رود. آمالگام یکی از آلیاژهای نقره با محتوای بالای جیوه است. در الکترونیک، از نقره برای پریز ها استفاده می شود. کابردهای آن در جواهرات، سکه و کارد و چنگال نیز برای همه شناخته شده است. اشیاء، از جمله آینه، اغلب با یک لایه نقره پوشانده می شوند. ترکیبات نقره در تولید عکس و فیلم نقش مهمی ایفا می کنند، و در مواد شیمیایی در حال توسعه نیز از آن ها استفاده می شود. در بسیاری از فرآیندهای شیمیایی نیز به عنوان کاتالیزور عمل می کند. اکسیدهای نقره در تولید باتری استفاده می شود. رنگ های خوراکی، مواد نگهدارنده و ضد عفونی کننده نیز ممکن است حاوی نقره باشند. برای جلوگیری از تگرگ، نقره را به صورت نقره (I) به اتمسفر می افزایند. این ماده عموما یکی از فراورده های جانبی استخراج فلزات است، و می توان آن را بازیافت نمود. ایزوتوپ 110mAg  در فیزیک هسته ای استعمال می شود.   اثرات زیست محیطی نقره بر آب کدام اند؟ نقره یک ماده ی غذایی لازم برای موجودات نیست. حتی ممکن است باکتری کش باشد و موجب مهار تولید مثل قارچ می گردد. این عوارض عمدتا از یونهای Ag+  ایجاد می شود. هنگام مصرف خوراکی نقره توسط موجودات خون گرم، حدود 10٪ آن جذب می شود. گوشت پستانداران حاوی حدود 4 تا 24 ppb نقره است (جرم خشک). پستانداران عمدتا نقره  را از طریق خوراک کارخانه ای دریافت می کنند. گیاهان ممکن است نقره را جذب کنند، هر چند که هیچ کاربرد بیولوژیکی ندارد. در گذشته مقادیر بین 0.03 و 0.5 ppm (جرم خشک) را در گیاهان مشاهده نموده اند. قارچ ها و جلبک های سبز حتی ممکن است حاوی مقدار 200 ppm نقره باشند (جرم خشک). خاک حاوی مقادیر زیادی از نقره نیست. با این حال، مناطق غنی از مواد معدنی ممکن است حاوی مقادیر بالاتری باشد. در مناطق معدن مقدار نقره ی موجود در خاک تا 44 ppm یافت شده است. در خاک عادی که با هوا خشک شده باشد، غلظت نقره از 100 ppb تجاوز نمی کند. نقره و ترکیبات نقره موجود در آب برای میکرو ارگانیسم ها سمی هستند. ماهی حاوی حدود 11 ppm نقره است. سمیت نقره برای ماهی توسط آب کاهش می یابد. بسته به سختی آب، غلظت کشنده برای ماهی های آب شیرین بین 4 و 280 ppm است. گیاهان آب شیرین، بسته به گونه هایشان، بین 30 و 7500 ppb نقره را تحمل می کنند. غلظت کشنده برای دافنی تقریبا 0.25ppb ، و برای آمفی پاد ها 4500 ppb است. غلظت طبیعی نقره در خاک و آب های سطحی معمولا هیچ مشکل زیست محیطی ایجاد نمی کند.   LD50 برای ترکیبات مختلف نقره مشخص شده است. LD50  اکسید نقره برای موش های صحرایی در مصرف خوراکی، دوز 2820 میلی گرم بر کیلوگرم است، و  LD50 نیترات نقره برای موش ها در مصرف خوراکی 50 میلی گرم بر کیلوگرم است. برای سگ 2.3 گرم نیترات نقره کشنده است. دیفلورید نقره بسیار سمی است و به خوبی نیز در آب حل می شود. سمیت نقره طیف بسیار وسیعی دارد. نقره سرطان زا نیست. با این حال، زمانی که به طور مستقیم در زیر پوست حیوانات کاشته می شود می تواند باعث ابتلا به سرطان شود. نقره دارای دو ایزوتوپ پایدار و بیست و چهار ایزوتوپ ناپایدار (رادیواکتیو) است.   عوارض بهداشتی نقره موجود در آب کدام اند؟ نقره یک ماده ی غذایی لازم برای انسان است. بدن یک فرد بزرگسال حاوی حدود 2 میلی گرم نقره است. مصرف روزانه ما از نقره 20-80 میکروگرم است، که حدود 10 درصد آن جذب می شود. این مقدار سلامتمان را تهدید نمی کند. در مقادیر بیشتر، برخی از ترکیبات نقره ممکن است سمی باشد، چون یونهای نقره میل ترکیبی بالایی به هیدریل گوگرد و گروه های آمینه دارند و در نتیجه به صورت ترکیب با اسیدهای آمینه، اسیدهای نوکلئیک و سایر ترکیبات در بدن ذخیره می شود. ما مکانیسم سمیت نقره را می دانیم، بنابراین تعدادی از روش های سم زدایی آن را نیز بلدیم. به دلیل ظرفیت جذب پایین بدن برای نقره، در جذب خوراکی، مکانیسم سمی آن نسبتا پایین است. نقره ای که وارد بدن می شود، عموما در بافت همبند، پوست و چشم ذخیره شده و باعث می شود رنگ سیاه به رنگ خاکستری مایل شود. یک شخص در مدت 50 سال، می تواند حدود 9 میلی گرم نقره در بدن خود ذخیره کند. حد استاندارد برای نقره موجود در آب آشامیدنی 0.05  میلی گرم  بر لیتر است؛ البته اگر حد استانداردی تعیین کرده باشند. این موضوع عمدتا به این دلیل است که نقره ممکن است هنگام جوشیدن مواد غذایی در آب با گوگرد ترکیب شود. بلعیدن اکسید نقره مضر است، زیرا موجب سوزش چشم، دستگاه تنفسی و پوست می شود. نیترات نقره بسیار مضر تر است، زیرا یک اکسید کننده ی قوی است. این ماده موجب خوردگی شده و در جذب خوراکی به استفراغ، سرگیجه و اسهال منجر می شود. هنگام مصرف نمک نقره ممکن است بدن با تبدیل آنها به کلریدهای نقره ی نامحلول از خود محافظت کند. نقره یک باکتری کش است و بنابراین ممکن است در ضد عفونی آب استفاده شود.   برای زدودن نقره از آب، کدام یک از تکنولوژی های تصفیه آب را می توان استفاده کرد؟ نقره یونی را می توان از طریق تبادل یونی از آب زدود. بعضی از ترکیبات نقره ممکن است از طریق انعقاد ته نشین شوند. دو روش کارآمد دیگر عبارتند از فیلتر کربن فعال و فیلتر شنی. نقره در تصفیه آب برای ضد عفونی آب استخرهای شنا استفاده می شود. فقط مقادیر بسیار کمی استفاده می شود که هیچ خطری ندارد.

  • دستگاه تصفیه آب تمام خانه

    با نصب یک دستگاه تصفیه ی آب تمام خانه، به آرامش خاطر دست خواهید یافت زیرا می دانید که خانواده تان، چه برای تهیه غذا و چه برای مسواک زدن، آبی عاری از ناخالصی های شیمیایی و باکتریایی را در اختیار دارند. حمام کردن در آب بدون کلر به برخی از خانواده ها که از آلرژی پوست رنج می برند جانی تازه می بخشد. همچنین برخی از مشتریان گفته اند که بیشتر احساس سلامتی می کنند، احتمالا به این دلیل که آنها قبلا به علت آلودگی خفیف آب آشامیدنی شان احساس بیماری می کرده اند.   آب شهری - باید از لحاظ میکرو بیولوژیکی امن باشد اما اگر کلر و رسوب هم از آن زدوده شود که بسیار عالی است. سیستم تصفیه آب تمام خانه برای بیشتر خانه هایی که از آب شهری استفاده می کنند توصیه می کنیم. آب مخزن - تقریبا به طور قطع حاوی اشریشیا کلی و ناخالصی های باکتریایی است، بنابراین توصیه می کنیم که یک سیستم UV یا Homepspring  نصب شود. آب چاه - بسته به ترکیباتش ممکن است به راه حل های فیلتراسیون تخصصی  نیاز داشته باشد. چون ممکن است اریشیا کلی و ناخالصی های باکتریایی در آن موجود باشد، ما اغلب توصیه می کنیم که سیستم  UV یا Homepspring  نصب شود. آب چاه را باید قبل از تصمیم گیری در مورد محصولاتی که باید نصب شود تست کنید. تعداد فزاینده ای از مشتریان ما شاهد مزایای یک سیستم تمام خانه هستند و ما اینجاییم تا کمکتان کنیم که مشاوره ی درستی دریافت کنید. ما ارزیابی در محل را برایتان انجام می دهیم تا راه حلی را که برای شرایط شما مناسب ترین است را پیدا کنیم. زمانی که آنجا هستیم حتی از آبتان تست باکتری اشریشیا کلی می گیریم. بنابراین زمانی را ترتیب دهید تا بیاییم و بازدیدی از منزلتان به عمل بیاوریم.   سه گزینه برای تصفیه ی آب تمام خانه وجود دارد: دستگاه تصفیه آب متمرکز Homespring  - اگر خواهان محافظت کامل در مقابل ویروس ها، اشریشیا کلی و ناخالصی های باکتریایی هستید، دستگاه تصفیه آب تمام خانه متمرکز ما را ببینید. سیستم تمام خانه ی ماوراء بنفش - اگر خواهان حفاظت موثر و بسیار مقرون به صرفه خود در مقابل اشریشیا کلی و ناخالصی های باکتریایی هستید، به گزینه های تصفیه آب با اشعه ماوراء بنفش ما مراجعه کنید. سیستم تمام خانه ی Jumbo - اگر خواهان آبی عاری از رسوب یا بوی بد هستید مطلب چایین را مطالعه بفرمایید.  تصفیه منابع آب شهری در زمان ورود به خانه تان یکی از اساسی ترین کارهایی است که می توانید برای سلامت خانواده تان انجام دهد. سموم بسیاری در آب ما وجود دارد،از جمله کلر، تری هالومتان ها (سرطان زاهای شناخته شده) و فلزات سنگین. سیستم های تصفیه تمام خانه این ها را حذف می کند، از خانواده تان محافظت به عمل می آورد و برایتان آرامش خاطر کامل به ارمغان می آورد.  حذف رسوبات بسیار مهم زیرا از خانه تان در مقابل تشکیل رسوبات در مکان هایی مانند سیلندر آب گرم ، ماشین ظرفشویی و ماشین لباسشویی تان، محافظت می کند - حتی اگر از آب شهری استفاده می کنید. برای کاربران آب مخزن و آب چاه، تصفیه کل خانه بدون دستگاه تصفیه ی  UV و یا Homespring به این معناست که سلامت تان هنوز هم در معرض خطر نوشیدن کلی فرم مدفوعی و اشریشیا کلی است. اگر می خواهید آبتان تست شود پس لطفا با ما در ارتباط باشید. ​ مزایای دستگاه تصفیه ی آب کل خانه • آب هر شیر درست مزه ی آب معدنی می دهد. • کلر و مواد سرطان زای آن را از تمام خانه تان می زداید (اما فلوراید را خیر). • دوباره دوش گرفتن و حمام کردن را به یک تجربه ی مجلل تبدیل می کند. • رسوبات را از تمام خانه تان حذف می کند. • آلرژی های پوستی شناخته شده را کاهش می دهد. • فیلترها در ایالات متحده ساخته شده اند. • فیلترها معمولا 12 ماه دوام می آورند.   با توجه به آنچه که برای وضعیت شما نیاز باشد، می توانیم فیلترهای 1، 2 یا 3 مرحله ای را برایتان نصب کنیم. ما معمولا یک دستگاه تصفیه 2 مرحله ای jumbo  با یک فیلتر رسوب و یک فیلتر کربن را توصیه می کنیم. فیلترهای کربنی که عمدتا در منابع آب شهری استفاده می کنیم از انواع بلوک جامد هستند. علتش این است که آنها می توانند مقدار زیادی از مواد شیمیایی و کلر را بزدایند زیرا سطح شان بسیار بزرگ است.

  • تیتانیوم و تصفیه آب

    آب دریا حاوی 1 ppb تیتانیوم است. در فیتوپلانکتون، غلظت های تیتانیوم تا 30 ppm یافت شده است (جرم خشک). آب رودخانه تنها حاوی 3 ppb تیتانیوم است. این عنصر در حالت محلول عمدتا به صورت تیتانیم غیر یونی Ti(OH)4 یافت می شود.   تیتانیوم به چه طریق و به چه صورتی با آب واکنش می دهد؟ فلز تیتانیم حاوی یک لایه سطحی از اکسید تیتانیوم است که مانع از واکنش های شیمیایی می شود. هنگامی که این لایه آسیب ببیند معمولا به سرعت بازسازی می شود. این امر نه تنها هنگامی که با هوا تماس پیدا کند، بلکه زمانی هم که با آب تماس پیدا کند رخ می دهد. مطابق مکانیسم واکنشی زیر، این واکنش هم به تولید اکسید تیتانیوم و هم به تولید گاز هیدروژنی که به شدت قابل اشتعال است، می انجامد: Ti (s) + 2H2O (g) -> TiO2 (s) + 2H2 (g) بعضی از ترکیبات تیتانیوم در آب واکنش های هیدرولیز از خود نشان می دهند، برای مثال می توان کلرید تیتانیوم را ذکر کرد.   انحلال پذیری تیتانیوم و ترکیبات آن تیتانیوم، پس از اینکه لایه ی سطحی اکسید تیتانیوم محافظش از بین برود، فقط با آب واکنش می دهد. از این رو در آب نامحلول است. ترکیبات تیتانیوم به طور کلی چندان محلول در آب نیستند. برای مثال می توان از کاربید تیتانیوم و اکسید تیتانیوم یاد کرد.   علت وجود تیتانیوم در آب چیست؟ تیتانیوم یک جزء تشکیل دهنده انواع مختلفی از سنگ ها، مانند روتیل، آناتاز، ایلمنیت، تیتانیت و بروکیت است و بنابراین در خاک فراوان است. اکسید تیتانیوم و سایر ترکیبات تیتانیوم از جمله پایدار ترین اجزای خاک هستند. در نتیجه، تنها مقدار کمی از تیتانیوم از طریق هوازدگی سنگ ها به آب می ریزد. این فلز به علت لایه سطحی محافظش که از جنس اکسید تیتانیوم است، با دوام است و توسط بدن دفع نمی شود. در نتیجه، در آن دسته از مفاصل مصنوعی و ضربان سازهای قلب که در 20 سال اول نیازی به تعویض ندارند، از آن استفاده می کنند. لایه ی اکسید از آن در برابر بسیاری از مواد شیمیایی محافظت می کند. تیتانیم در تاسیسات شیمیایی نیز استفاده می شود. بخش اعظم فلز تولید شده در موتورهای هواپیما و خودرو استعمال می شود، زیرا از نظر ثبات شبیه به فولاد و وزن آن 45 درصد کمتر است. در نتیجه یک رابطه ی بسیار عالی میان قدرت و وزن آن برقرار است. تیتانیوم به آلیاژها افزوده می شود، مثلا در تولید فولاد ضد زنگ. دوام و خواص غیر مغناطیسی تیتانیوم باعث می شود یک گزینه برای ساخت زیردریایی محسوب شود. یک ترکیب تیتانیوم که از نظر تجاری قابل توجه است، دی اکسید تیتانیوم می باشد، که به صورت یک رنگدانه در رنگ، روغن های سنتتیک، کاغذ، فیبر و مواد آرایشی استفاده می شود. با این حال، کاربرد های تیتانیوم منجر به تولید آلاینده های آبی می شود  که تخلیه مستقیم فاضلاب را غیر ممکن می کنند. کاربید تیتانیوم در برش تولید ابزار استفاده می شود، و کلرید تیتانیوم به عنوان یک کاتالیزور و ماده ی اولیه برای ساخت مه مصنوعی و رنگدانه های تیتانیوم و تیتانیوم دی اکسید به کار می رود.   اثرات زیست محیطی تیتانیوم بر آب کدام اند؟ تیتانیوم یک ماده ی غذایی لازم نیست. اما ممکن است یک عملکرد بیولوژیکی داشته باشد، زیرا بر رشد دانه و تثبیت نیتروژن توسط حبوبات اثرات مثبتی دارد. گیاهان به طور متوسط حاوی 1 ppm تیتانیوم هستند (جرم خشک). محلول تیتانیوم به سرعت در خاک حل می شود. در نتیجه، غلظت هایی تا ppm 5000 قابل تحمل هستند. این عنصر در آب خطرناک نیست، اما ترکیبات تیتانیوم هالوژنه ممکن است در آب خطرناک باشند. این مواد برای موجودات کوچک آبی سمی و مضر هستند، زیرا مقدار pH را تغییر می دهند. تیتانیوم ابتدایی برای سایر قسمت های زیست محیطی نیز خطر محسوب می شود. بسته به فرآیند تولید رنگدانه های دی اکسید تیتانیوم، ممکن است اسید سولفوریک و یا سولفات آهن تشکیل شود. تشکیل اسید سولفوریک در دریاها احتمالا اثرات منفی بر اکولوژی دریا می گذارد. این موضوع درباره ی رودخانه ها و سایر آب های سطحی نیز صدق می کند. مقدار LD50  تترا ایزوپروپیل ارتو تیتانات شناخته شده است و 7460 میلی گرم بر کیلوگرم برای موش های صحرایی به صورت مصرف خوراکی می باشد. تیتانیوم به طور طبیعی دارای پنج ایزوتوپ غیر رادیواکتیو و هشت ایزوتوپ ناپایدار است.   عوارض بهداشتی تیتانیوم موجود در آب کدام اند؟ بدن انسان حاوی حدود 700 میلی گرم تیتانیوم بوده و مصرف روزانه ما در حدود 0.8 میلی گرم است. تنها بخش کوچکی از مصرف کل روزانه توسط بدن جذب می شود. تیتانیوم نقش مهمی در هیچ یک از عملکردهای بدن بازی نمی کند. نسبتا غیر سمی است، زیرا بدن می تواند دوزهای نسبتا بالای آن را تاب بیاورد و در بدن نیز جمع نمی شود. خطرات موجود در ارتباط با تیتانیوم، به آنیون همراه آن نسبت داده می شود. برای مثال، مصرف هالوژن تیتانیوم باعث تهوع و استفراغ شده و پس از مصرف مجدد باعث تحلیل اسیدی بدن می شود. در صورت تماس آن با چشم، پوست و غشاهای مخاطی، موجب خوردگی می شود. یکی از عوارض بهداشتی تیتانیوم که به حضور آن در آب ربطی ندارد، تنفس ذرات دی اکسید تیتانیوم با اندازه های بسیار کوچک است که منجر به بیماری ریوی می شود.   برای زدودن تیتانیوم از آب، کدام یک از تکنولوژی های تصفیه ی آب را می توان استفاده کرد؟ تیتانیوم به صورت یک کاتیون در محلول های اسیدی موجود است و بنابراین می توان آن را با استفاده از تبادل یونی حذف نمود. سولفات آهنی که طی تولید رنگدانه های دی اکسید تیتانیوم تشکیل می شود، به اسید یا اکسید تبدیل شده و می توان از آن به صورت یک رسوب برای تصفیه آب استفاده کرد.

  • اثر کربن فعال بر حذف آلاینده های مضر آب

    پیش‌گفتار مواد بدست آمده در کارخانه‌های داروسازی، پیش‌ماده‌ها و متابولیت های آنها همراه با فاضلاب تصفیه نشده وارد تاسیاست گندزدایی آب می‌شوند . روش های تصفیه مورد استفاده در تاسیسات تصفیه آب شهرها، برای حذف آنها از فاضلاب به اندازه کافی موثر نمی باشند. با توجه به این داده‌ها، در فاضلاب هایی که از تاسیسات تصفیه شهری عبور کرده اند، چیزی در حدود 170 مرحله ی آماده سازی مختلف دارویی شناسایی شد. بنابراین جانداران آبزی پیوسته در معرض اثرات پیچیده‌ ترکیب آماده‌سازی‌های دارویی  هستند. فعالیت مواد PP با سمیت حاد و مزمن برای جانداران آبزی و خطر بالقوه‌ای برای سلامت انسان مشخص شده است. بعلاوه، نتیجه‌ ریختن آماده‌سازی‌های پزشکی و متابولیت‌های آنها در آب، شکل‌گیری مقاومت ژنتیکی به PP در ریزجانداران موجود در تاسیسات تصفیه و در آب آشامیدنی است.  حذف عمیق انتخابی PP از آب را می‌توان با استفاده از روش‌های جذب انجام داد. مواد شیمایی با اهداف خاص که اغلب جزو آماده‌سازی‌های پزشکی هستند با گسترش نسبتا گسترده‌ ماده مولکولی مشخص شده‌اند که اهمیت ارزیابی احتمال استفاده از کربن‌های فعال (AC) با ساختار مختلف منفذ و شیمی سطح برای حذف جذب سطحی PP از آب مشخص شده‌اند. استفاده از کربن‌های فعال با منافذ ریز برای تصفیه آب آنتی بیوتیک‌ها، آماده‌سازی‌های ضد اشتعالی و داروهای دردزا، داروهای ضد درد و مسکن‌ها، که بیشترین استفاده را دارند در منابع بررسی شده‌است. بطور مشخص، جذب متوازن در مورد ناپروکسین، کاربامازپین،پرمیدون، ایبوبروفن و دیکلوفناک روی دستگاه کالگون فیلترابزورب 300 (300F) و 400 (400F) جاذب براساس پوسته نارگیل PICA CTIF TE بررسی شد. در همان حال، استفاده از روش‌های جذب سطحی در تصفیه آب‌های حاوی آماده‌سازی‌هایی از جمله سولفانیلامید، سولفاتیازول، لوامیزول و نوواکین به اندازه کافی بررسی نشده است. هدف این مقاله، تعیین کارایی حذف مواد فعال PP بوسیله کربن‌های فعال از فاز آب در شرایط توازن است. مشکل بررسی شامل بررسی موازنه اکولوژی جذب سطحی وابسته به ظرفیت جاذب‌ها برحسب شیمی سطح کربن فعال و خصوصیات فیزیک شیمی PP، محاسبه‌ی انرژی جذب  است.   نتایج تجربی آماده‌سازی‌های زیر: سولفانیلامید، سولفاتیازول، لوامیزول و نوواکین (ماده عامل؛ پروکئین) به عنوان هدف پژوهش انتخاب شدند. معیار اصلی انتخاب، تولید انبوه و کاربرد آنها در پزشکی و دامپزشکی بود. آماده‌سازی‌های سولفانیلامید (سولفانیلامید و سولفانیدازول) دارای اثر جلوگیری از تولید باکتری است؛ پروکئین به عنوان یک داروی بیهوشی عطری برای بیهوشی موضعی استفاده شده؛ لوامیزول حاوی یک بخش ایمیدازوتیازول دارای طیف گسترده‌ای از عمل است. در محلول‌های آبی با pH از 4 تا 9 مولکول سولفانیلامید در اندازه کوچک یونیزه شده‌اند بنابراین انحلال‌پذیری آنها واقعا وابسته به pH نیست. انحلال‌پذیری سولفاتیازول، پروکئین و لوامیزون به علت توانایی مولکول‌های ماده‌ها برای یونیزه شده، قویا به pH وابسته است. سولفاتیازول در یک واسط اسیدی تقریبا نامحلول است درحالیکه در یک واسط قلیایی انحلال‌پذیری آن به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد. لوامیزول و پروکئین در یک واسط قلیایی واقعا نامحلول هستند درحالیکه در یک واسط خنثی و بخصوص یک واسط اسیدی انحلال‌پذیری به شدت افزایش می‌یابد.    Filtrasorb F400  کالگون با کربن فعال در تصفیه آب و توسعه آن در موسسه جذب سطحی و مشکلات اندواکولوژی، NAS اوکراین و کربن فعال هسته درشت (KAU) استفاده گسترده‌ای دارد که نشان داده عملکرد خوبی در حذف فنول‌های مشتق کلرین و نیترو و SAS دارد که به عنوان جادب‌هایی برای تصفیه از موادفعال PP در پژوهش انتخاب می‌شوند. خصوصیات ساختار منفذدار جاذب‌ها با استفاده از تحلیل جذب سطحی همدمای نیتروژن از فاز گازی در دمای 77 کلوین و n کلرانیلین از فاز آبی در k290 بود (جدول1). جدول 1 خصوصیات ساختاری- جذب سطحی کربن‌های فعال   حجم ریزمنفذها و حجم کل جدب کربن فعال تعیین شده توسط آن در جذب از فاز گاز بزرگتر است. مولکول‌های جذب شونده مرجع؛ نیتروژن در مقایسه با مولکول‌های n کلرانیلین ابعاد ون در والز کوچکتری دارد در نتیجه کمترین اندازه منافذ قابل دسترسی برای جذب سطحی آنها کوچکتر خواهد بود. جذب متقابل مولکول‌های حلال و جذب شونده که برعلیه نیروهای جذب سطحی عمل می‌کند نسبت به جذب مولکول‌های جذب شونده بین خود آنها اساسی‌تر است، که منجر به پرشدن تک مولکولی لایه جذب می‌شود. بار دیگر در جذب از محلول آبی، بیشترین اندازه منافذی که مکانیزم حجمی پرکردن دارند کوچکتر خواهد بود زیرا در این صورت برای پرکردن با افزایش انرژی جذب انتخابی، منافذ مسئولی هستند که ابعادشان بیشتر از دو قطر مولکول جذب شده نیست. خصوصیات ساختار جذب سطحی بدست آمده در جذب سطحی از فاز آبی کاملا بازتاب دهنده خصوصیات واقعی جاذب برای استفاده بیشتر در تصفیه آب است. علاوه بر ساختار آن، فرایندهای جذب سطحی تحت تاثیر شیمی سطح جذب کننده‌ها هستند (جدول2). ظرفیت‌های تبادل استاتیک تبادل کاتیون و آنیون (KCOE و ACOE) با روش بوهم تعیین شدند. جدول 2 توزیع گروه‌های کارکردی سطح کربن‌های فعال مشخص شد که هردو جاذب مقدار کمی از گروه سطحی دارند. یکی از ویژگی‌های مشخص کربن‌ها شیوع گروه‌های تبادل آنیون درحالیکه بیشتر گروه‌های تبادل کاتیون‌ شامل اسید ضعیف هستند.   نتایج و بحث براساس داده‌های بدست آمده ما تفاوت‌های اساسی در جذب سطحی PP بررسی شده توسط کربن‌های فعال 400F و KAU یافتیم (شکل را ببینید).  بررسی جذب همدمایی PP در شرایط پایدار در کل وابستگی معکوس بین انحلال‌پذیری ماده و کارایی حذف آن از محلول برای ناحیه غلظت متوسط را نشان داد. بنابراین در محدوده مقادیر محلول‌های متوازن، سولفانیمید یکی از کوچکترین مقادیر انحلال‌پذیری همراه با سولفاتیازول را دارد و با بالاترین مقدار جذب سطحی روی هردو کربن مشخص شده است.  اثر اصلی کارایی جذب ماده جاندار از فاز آب با مقدار تخلخل قابل دسترسی جاذب انجام شده است. این پارامتر به ابعاد و فضای مولکول‌های جذب سطحی و همچنین ساختار متخلخل جاذب وابسته است. شعاع کمینه محاسبه شده از تابش مولکول به صفحه شامل 357/0 نانومتر در سولفانیمید و 456/0 نانومتر در سولفاتیازول است. این شاهدی است بر اینکه حتی منافذ شعاع کمینه (جدول 1 را ببینید) برای پرکردن حجمی برای مولکول‌های مواد تحت بررسی قابل دسترس هستند، زیرا شعاع متوسط منافذ کربن فعال مورد بررسی طبق داده‌های جذب سطحی از فاز آب 7/0- 57/0 نانومتر هستند. بعلاوه، خصوصیت مهم دیگر آن ناحیه تابش مولکولی بر صفحه با شعاع مشخص مولکول یا همان صفحه فرود است. برای سولفانیمید این مقدار  507/0است که کمی بزرگتر از محل فرود مولکول n کلورانیلین  است. متعاقبا، برای جذب سطحی سولفانیمید، ریزمنافذ بیشتری نسبت به سولفاتیازول  در دسترس است که در نظم جذب آنها بازتاب شده است (شکل را ببینید).    باید اشاره کرد که انحلال‌پذیری پروکئین بیشتر از لوامیزول است. هرچند، به علت خصوصیات فضای لوامیزول- چرخه‌های بنزن و ایمیدازوتیازول در صفحه‌های واقعا عمودی مرتب شده‌اند- احتمال ترتیب محکم مولکول‌ها روی سطح کربن کاهش یافته و بنابراین قدرت جذب سطحی انتخابی آن کاهش می‌یابد. مشخص است که پیکره‌بندی ساده‌تر مولکول پروکئین احتمال دوری از مشکلات مشابه قرارگرفتن اتم‌ها در جذب سطحی در منافذ کربن فعال را محتمل می‌کند. یک صفحه فرود بزرگ از پروکئین (749/0 در مقابل  611/0) به تعامل جذب بزرگتری نسبت به سطح کربن اشاره دارد که مزایای بیشتری از نظر کارایی حذف آن در مقایسه با لوامیزول دارد. مقادیر جذب PP در ناحیه غلظت توازن متوسط روی 400F مشخص شد که در کل 20/-5% بزرگتر از کربن KAU است. بطور مشخص برای سولفانیمید در غلظت توازن مقادیر جذب روی 400F 13% بالاتر هستند (شکل را ببینید). شاید این به حجم منافذ ریز قابل دسترس برای جاذب مرتبط باشند. داده‌های ساختار کربن فعال (جدول 1 را ببینید) به مزیت ناچیز 400F در حجم منافذ ریز و حجم جذب عمومی در KAU اشاره دارد.   بیشترین مقدار عملی بوسیله مقادیر جذب سطحی توازن در ناحیه غلظت بسیار پایین  نشان داده شده است. هرچند، تعیین آنها همراه است با مشکلات تحلیلی؛ لزوم استفاده از روش‌های فوق حساس و طراحی مواد، که باعث افزایش خطای تحلیل نتایج بدست آمده می‌شود. در این مورد پیش‌بینی مقادیر جذب سطحی در ناحیه غلظت کم با استفاده از مدلهای جذب سطحی مختلف امری حیاتی است. پیش‌بینی مقادیر جذب PP روی کربن فعال محاسبه شده با استفاده از مدل فرندلیش تفاوت اساسی در نظم جذب برای ناحیه غلظت‌های توازن  در مقایسه با ناحیه غلظت متوسط را نشان داد. بنابراین در غلظت باقیمانده در محلول PP  جذب روی KAU در سری‌های پروکئین (mg/g38) سولفانیمید(mg/g31)  > سولفاتیازول (mg/g28) > پروکئین(mg/g31) > لوامیزول (mg/g26) > سولفانیمید (mg/g23) کاهش می‌یابد.    در ناحیه pH محلول‌های توازن ایزوترم‌های سولفانیمید و سولفاتیازول در کربن فعال (28/8- 85/6) سطح KAU بطور برجسته دارای شارژ منفی خواهد بود درحالیکه سطح 4000F – مثبت خواهد بود زیرا شارژ نقطه صفر KAU در ناحیه اسید ضعیف است درحالیکه 400F- در ناحیه قلیایی ضعیف است. سولفانیمید در این ناحیه pH واقعا غیرگسسته است و مشخصا به علت شکل‌گیری پیوند هیدروژن با گروه‌های آمینو می‌تواند وارد تعامل با گروه‌های سطح کربن شود. سطح KAU در مقایسه با 400F شامل گروه‌های کربوکسیل بیشتری است که می‌تواندمنجربه مقدار جذب بیشتر مولکول‌های سولفانیمید شود.  مولوکول‌های سدیم سولفاتیازول در یک محلول آبی بسیار رقیق اندکی از بدست آوردن شارژ منفی جدا می‌شوند. سولفاتیازول آنیون- تبادل کننده فرصت تعامل با مراکز شارژ شده مثبت روی سطح کربن فعال را بدست می‌آورد. 400F در مقایسه با KAU دارای گروه‌های تبادل آنیون بیشتری است و درکل با شارژ مثبت ضعیف سطح مشخص شده که مشخص می‌کند روی 400F جذب سطحی موثرتری دارد. مولکول پروکئین حاوی کسر آنیلین است و بنابراین جذب سطحی آن روی کربن فعال باعث افزایش مراکز سطح اسید می‌شود که تعداد آنها روی KAU بزرگتر از 400F است.  مولکول‌های لوامیزول دارای شارژ منفی روی یک اتم نیتروژن سوم از چرخه ایمیدازوتیال هستند. شاید آن به علت جذب بصورت مشکولی باعث افزایش سطح شارژ مثبت 400F شود.  بنابراین، نتایج بررسی‌های انجام شده نشان داد که هر دو کربن فعال در خصوص PP وابستگی جذب نشان می‌دهند؛ KAU با 28% کارایی از سولفانیمید آب و با 22% پروکئین حذف می‌شود درحالیکه 400F دارای 45% ظرفیت جذب بیشتری نسبت به سولفاتیازول است و متعاقبا 117% نسبت به لوامیزول. ما کاهش انرژی جذب گیب مواد بررسی شده روی کربن فعال را براساس ایزوترم‌های تجربی بدست آمده از جذب محاسبه کردیم (جدول 3 را ببینید). گسترش محدوده مقادیر کاهش پتانسیل جذب PP روی کربن‌های بررسی شده بیشتر از 10% نیست.   جدول3. پتانسیل‌های جذب ایزوبار- ایزوترمال ماده روی جاذب‌های فعال KAU، 400F و دوده غیرمتخلخل انرژی جذب سطحی گیب این ماده به اندازه کافی بالا است که امکان قضاوت در مورد انرژی قابل ملاحظه از کربن فعال با ریزمنفذ و چشم‌انداز خوب برای استفاده از کربن‌های KAU و 400F برای خالص کردن آلودگی‌های مورد مطالعه را فراهم می‌کند. برنامه ریزی شده در آینده انرژی جنبشی جذب سطحی آماده‌سازی‌های پزشکی بررسی شده روی کربن فعال همچنین جذب سطحی در شرایط پویا بررسی شوند.    نتیجه‌گیری مشخص شده که اصولا جاذب‌های ریزمنفذ KAU و 400F دارای ظرفیت جذب بالا نسبت به PP می‌باشند که کارایی جذب در ناحیه غلظت‌های توازن 0/1-1/0 در سری‌های سولفانیمید > سولفاتیازول > پروکئین > لوامیزول کاهش می‌یابد. مقادیر جذب سطحی در ناحیه غلظت‌های توازن کم (نزدیک به صفر) در سنجش بزرگ توسط طبیعت، مقدار و وضعیت گروه‌های سطح کربن فعال و واحدهای ساختاری PP تعیین شده‌اند. برای حذف کارامد از آب ترکیب PP با ویژگی‌های فیزیک شیمیایی مختلف انتظار می‌رود فیلترهای ترکیبی براساس جاذب‌های ریزمنفذ با شیمی سطح متفاوت ساخته شود. 

  • تصفیه مخازن آب با اشعه ماورا بنفش

    کسانی که از مخزن آب استفاده می کنند خود را در مقابل موارد زیر محافظت کنید: کیست ژیاردیا و کریپتوسپوریدیوم E-کولی و باکتری ویروس ها نور قدرتمند UV با عبور از لوله ی UV به آب تابانده می شود، DNA ارگانیسم ها را از بین برده و به این ترتیب آن ها را غیر فعال و بی ضرر می کند! تصفیه با اشعه ی ماورای بنفش بسیار موثر است و ما آن را به تمام کاربرانی که از آب مخزن استفاده می کنند توصیه می کنیم. «اگر باکتری های مضر را در آب مخزن تان یافتید مهم نیست، اما زمانی که با باکتری های مضر در آب آشامیدنی تان مواجه شدید، مسئله اهمیت می یابد» استیو رینولدز، خدمات آب تصفیه شده.   خدمات آب توصیه ما این است که برای دفاع از خانواده تان در هر خانه به یک سیستم اثبات شده نیاز است که آب آشامیدنی تان را به آبی بی خطر و سالم برای نوشیدن تبدیل کند. سطوح مضری از باکتری ها در آب آشامیدنی  90 درصد از خانه هایی که از مخزن آب استفاده  می کنند، دیده شده است. طعم تازه و عالی آب مخزن از طعم تازه آب پاک باران عالی است - اما متاسفانه روش جمع آوری می تواند آب را در معرض ابتلا بهE-coli  و کولیفرم مدفوعی موجود در پشت بام و آبراهتان قرار دهد. هنگامی که مخازن آب را تست می کنیم، در بیش از 90٪ مواقع می بینیم که استانداردهای آب آشامیدنی رعایت نشده اند، به عنوان مثال آب آشامیدنی موجود در این مخازن حاوی سطوح بالایی از کلی فرم مدفوعی و e-coli است. این آلودگی ها از فضولات پرندگان و یا صاریغ ها عارض شده است.   مزایای سترون سازی با ماوراء بنفش: تکنولوژی ایمن اثبات شده برای مخزن آب هیچ چیز را از آب حذف  نمی کند (مانند مواد معدنی و نمک) برای سترون سازی از هیچ ماده شیمیایی استفاده نمی شود مقرون به صرفه (هزینه آغازین نسبتا کم) بی درد سر (با فرض اینکه تعمیر و نگهداری سالانه را انجام می دهیم) برایتان آسودگی خاطر و و برای منبع آبتان ایمنی و سلامت به ارمغان می آورد   اما من به مدت 23 سال از آب مخزن استفاده کرده ام و هرگز آسیبی به من نرسانده است! ممکن است چنین بوده باشد اما همه چیز تغییر می کند. ما مسن تر می شویم و نمی توانیم مانند سابق در برابر میکروب ها تاب بیاوریم. ما به طور منظم به مشتریان جدیدی برمی خوریم که با باکتری منتقله از راه آب و عوامل بیماری زا، حتی در بیمارستان بیمار شده اند. بازدید کننده ها، به ویژه افراد مسن و بچه ها یا نوه هایشان، از سیستم ایمنی بدنی همچون سیستم ایمنی شما برخوردار نیستند و بیشتر در معرض خطر قرار دارند. این روز ها کودکان به ندرت به بازی در مزرعه ها می پردازند، بنابراین سیستم ایمنی چندان خوبی ندارند.  و حتی کسانی که مخالف استفاده از یک سیستم UV هستند، در اغلب موارد، پس از استفاده از آن اظهار می کنند که خیلی کمتر احساس بی حالی دارند - احتمالا سالها با میکروب های آب جنگیده اند.   نکات کلیدی برای تصفیه موفق آب مخزن: انتخاب راه چاره مناسب نصب و راه اندازی سرویس و تعمیر   انتخاب دستگاه تصفیه آب UV مناسب در اغلب موارد سیستم های استاندارد ما خوب و مناسب خواهند بود، با این حال، قبل از اینکه یک سیستم UV برایتان نصب کنیم همیشه با شما مشورت خواهیم کرد تا دریابیم که آیا راه چاره ی مناسبی برای نیازهای شما هست یا خیر.   نصب و راه اندازی دستگاه تصفیه UV این دستگاه ها را به صورت سفارشی و تخصصی انجام می دهیم، آنها باید به درستی نصب شوند، در غیر این صورت ممکن است به خوبی کار نکنند و سلامتتان را در معرض خطر قرار دهند.   سرویس کردن  UV برای حفظ کردن اثربخشی دستگاه سترون ساز  UV، تجهیزات باید به طور منظم سرویس شوند. لامپ های UV در طول زمان کم نور شده و اثربخشی شان کمتر می شود و سالانه و گاهی اوقات بیشتر، باید سرویس شوند. این امر واقعا مهم وگرنه دیگر در برابر خطر بیماری محافظت نمی شوید. ما نام و مشخصات تمام مشتریانمان و دستگاه هایی که برایشان نصب کرده ایم را در یک پایگاه داده ذخیره کرده ایم و در زمان مقرر با شما تماس خواهیم گرفت و زمانی برای سرویس کردن دستگاهتان تعیین خواهیم کرد.   یک سیستم ماوراء بنفش چگونه کار می کند؟ آب درون مخزن از طریق دو فیلتر پمپاژ می شود تا ذرات، حشرات، برگ و گرده هایی را که به مخزن راه پیدا کرده اند از آن بزداید. سپس آب از یک لوله ی شفاف عبور کرده و نور ماوراء بنفش به آن می تاید. نور UV بر رشته های DNA ویروس یا باکتری تاثیرمی گذارد و آن را عاجز از تولید مثل می کند و در نتیجه دیگر قادر به تشکیل مستملکات عفونی که می تواند شما را بیمار کند نخواهد بود. بی آنکه نیازی به اضافه کردن مواد شیمیایی باشد که می تواند مضر بوده یا بر طعم و مزه آب اثر بگذارد، آب سترون شده و سالم است.   تست آب برای کسانی که از آب مخزن استفاده می کنند ما برای تشخیص E-coli و باکتری های مدفوعی در مخازن، آب را در محل تست می کیم. نگرانی هایی که راجع به مخزن آب تان دارید را دور بریزید و دریابید که چه چیزهایی در آن وجود دارد . «آسودگی خاطر کامل و ایمنی» چیزی است که همه در جستجویش هستیم.   انواع دستگاه های تصفیه ی UV بسته استاندارد تمام خانه برای 2-3 حمام. بسته مناسب خانه های بزرگ/ آپارتمان ها برای 4-8 حمام. کاربردهای تجاری -  مدل های جدید برای پاسخگویی به استانداردهای جدید 2006 آب آشامیدنی نیوزیلند.   بسته استاندارد تمام خانه برای 2-3 حمام بسته ی ماوراء بنفش ما برای تصفیه تمام خانه دارای سرعت جریان 57 لیتر در دقیقه است. این دستگاه با محفظه های بزرگ 10 اینچی و فیلترهایی با سرعت جریان 65 لیتر بر دقیقه جفت شده است. ما همیشه یک پیش فیلتر 20 میکرونی و یک فیلتر رسوب 1 میکرونی داریم که آب قبل از ورود به محفظه نور ماورا بنفش، از آن ها عبور می کند. این دستگاه همیشه بعد از پمپ قرار دارند، درست بر روی خط اصلی آن به هنگام ورود به خانه. تمام آبی که وارد خانه می شود تصفیه خواهد شد تا اطمینان حاصل شود که هر یک از شیر های سرتاسر خانه آبی امن و سالم برای تمام مصارف انتقال می دهد. ما این دستگاه ها را به صورت تخصصی نصب می کنیم، آنها باید به درستی نصب شوند وگرنه ممکن است به خوبی کار نکنند و سلامت تان را در معرض خطر قرار دهند.   بسته مناسب خانه های بزرگ/ آپارتمان ها/ کاربردهای تجاری برای 4-8 حمام  بسته ی مناسب خانه های بزرگ/ آپارتمان ها/ کاربردهای تجاری دارای سرعت جریان 160 لیتر در دقیقه. این دستگاه با محفظه های بزرگ 20 اینچی و فیلترهایی با سرعت جریان 160 لیتر بر دقیقه جفت شده است. ما همیشه یک پیش فیلتر 5 میکرونی و یک فیلتر رسوب 1 میکرونی داریم که آب قبل از ورود به محفظه نور ماورا بنفش، از آن ها عبور می کند.  ما این دستگاه را با موفقیت کاربردهای تجاری و همچنین در بسیاری از موارد در خانه های متعددی که از منبع آب مشترک استفاده می کنند نصب کرده ایم. این دستگاه ها هنگامی که به این شیوه استفاده شوند بسیار کارامد هستند و اغلب نگهداری و سرویس کردنشان مقرون به صرفه تر است. تمام آبی که وارد خانه می شود تصفیه خواهد شد تا اطمینان حاصل شود که هر یک از شیر های سرتاسر خانه آبی امن و سالم برای تمام مصارف انتقال می دهد. ما این دستگاه ها را به صورت تخصصی نصب می کنیم، آنها باید به درستی نصب شوند وگرنه ممکن است به خوبی کار نکنند و سلامت تان را در معرض خطر قرار دهند.   کاربردهای تجاری  برای رعایت استانداردهای جدید آب آشامیدنی، که همه را تحت تاثیر قرار می دهد، به ویژه در مدارس، کافه ها، رستوران ها، جوامع کوچک و غیره، ما برخی از محصولات جدید ماوراء بنفش را معرفی کرده ایم. استانداردهای آب آشامیدنی می گویند که UV باید نظارت شود و یک حسگر داشته باشد. با این واحدهای جدید که به طور کامل تحت نظارت هستند و انتقال UV را می سنجند، می توانیم آنها را به یک شیر مغناطیسی متصل کنیم. این شیر مغناطیسی، اگر انتقال UV  به زیر سطح خاصی برسد، آب را خواهد بست. این امر مانع از رسیدن آب ناسالم به شیر های آب آشامیدنی هر مکان عمومی می شود.    منابع آب سطحی / چشمه نهر ها، رودخانه ها و چشمه ها در معرض پرندگان و حیوانات هستند. همه این منابع آب به خصوص در مقابل باکتری هایی که در مواد آلی پرورش می یابند آسیب پذیر اند. اغلب این منابع با بسیار کدر (ابری) هستند و UV برای آنها چندان موثر عمل نخواهد کرد (زیرا نور نمی تواند در آب کدر بدرخشد). از آنجا که این کدورت می تواند مثلا با هر بار بارش باران به سرعت تغییر کند، تکنولوژی UV ممکن است بهترین راه حل نباشد.    چه کسی به سیستم تصفیه آب ماورا بنفش نیاز دارد؟ همه. هر کسی که از آب مخزن استفاده می کند باید نوعی از تصفیه آب را داشته باشد که باکتری های موجود در مخزن آب را حذف و یا ضد عفونی کند. در آینده ای نه چندان دور این امر اجباری خواهد شد و دلایل خوبی هم برای این امر وجود دارد. باکتری موجود در مخزن در شرایط مناسب می تواند ظرف مدت تنها 24 ساعت خود را به میلیون ها باکتری تبدیل کند.    آیا آب تمام خانه را تصفیه کنم و یا تنها با یک شیر را؟ ما استفاده از اشعه ماوراء بنفش را برای تصفیه تمام خانه توصیه می کنیم. اگر شما در پی راه حلی برای تصفیه آب یک شیر هستید، ما به سیستم های حذف E-coli  را به شما توصیه می کنیم زیرا این بهترین راه برای تصفیه یک شیر از  آب مخزن است. می توانیم سیستم های ماوراء بنفش را برای تصفیه ی یک شیر استفاده کنیم، اما ترجیح می دهیم که چنین کاری نکنیم. منطقی است که تمام آب خانه تان را تصفیه کنید. آنوقت دیگر اینکه با آب کدام شیر مسواک می زنید و اینکه نوه تان شلنگ باغ را برداشت و از آن آب نوشید، اهمیتی ندارد! «آرامش خاطر کامل و ایمنی چیزی است که ما باعث می شود شب ها خواب به چشممان بیاید!»   چرا R-Can UV را انتخاب کنیم؟ با نصب یک دستگاه سترون کننده ی R-Can UV  دیگر لازم نیست بابت ارگانیسم های بیماری زای منتقله از راه آب که موجب بیماری یا آلودگی فرآیندهای تولید می شوند نگرانی به خود راه دهید. دستگاه های R-Can  باکتری ها، ویروس ها و سایر عوامل بیماری زا را می کشند یا از تولید مثل آنها جلوگیری به عمل می آورند. نتیجه چیست؟ آب آشامیدنی سالم. ضد عفونی کردن آب آشامیدنی تان با نور ماوراء بنفش(UV)  حس خوبی برایتان به ارمغان می آورد. این روش بسیار موثر، سازگار با محیط زیست و کاملا اثبات شده است. UV نه تنها بی خطر و بسیار موثر است، بلکه طعم، رنگ و یا بوی آب را تغییر نمی دهد. این دستگاه به سادگی خطر بیماری های ناشی از آلودگی میکروبی را از بین برده و آب را به آبی سالم برای نوشیدن یا استفاده های تجاری تبدیل می کند.   نور ماوراء بنفش (UV) چیست؟ نور UV بخشی از طیف الکترومغناطیسی است، که با طول موج خاصی می تابد. هر نوری طول موج متفاوت خودش را دارد. برای مثال اگر یک رنگین کمان را نگاه کنید، متوجه خواهید شد که رنگ ها همیشه به ترتیب خاصی از قرمز تا آبی هستند. شما می توانید هر رنگی را با طول موج خاص خودش ببینید. این طول موج قسمتی از بخش مرئی طیف الکترومغناطیسی است. طول موج نور UV 254 نانومتر است و با چشم غیر مسلح قابل رویت نیست. این بخش از طیف الکترومغناطیسی، نور UV-C و یا طول موج ماورای بنفش ضد باکتری نامیده می شود. در این طول موج  254nm  میکروارگانیسم ها تحت یک تغییر ژنتیکی قرار می گیرند که در نهایت غیر فعال می شوند. در زیر نمونه از تجزیه ی طیف نور را مشاهده می نمایید: نور ماوراء بنفش در قسمت نامرئی و بنفش طیف نور وجود دارد. اگر چه نمی توانیم نور UV را ببینیم، در هر زمان که زیر نور خورشید راه می رویم به مقدار کمی در معرض آن قرار می گیریم. صنعت تصفیه ی آب از چراغ های خاصی استفاده می کند که نوررا  UV با طول موج خاصی به منظور ضد عفونی کردن آب منتشر می کنند. UV چگونه کار می کند؟ UV مانند کلر میکرو ارگانیسم ها را نمی کشد، اما در عوض آنها را غیر فعال می کند. اشعه ماوراء بنفش با طول موج خاص 254 نانومتر به آسانی توسط مواد ژنتیکی میکروارگانیسم ها جذب می شود. رشته ی DNA با توالی خاصی از چیزی به نام جفت های پایه کدگذاری شده است. دنباله ای از این جفت های پایه ویژگی های خاص موجود را کد گذاری می کنند. اشعه ماوراء بنفش با طول موج 254 نانومتر به آسانی در نقطه ای از رشته DNA میکروارگانیسم ها جذب می شود که تولید مثل را کد گذاری می کند. یک میکروارگانیسم که نمی تواند تولید مثل کند، نمی تواند مایملکی بسازد و در نتیجه وقتی خورده شود نمی تواند شخص را آلوده کند. به عبارت دیگر، میکروارگانیسم ها سترون یا عقیم شده اند و در نهایت می میرند. اشعه های UV به باکتری ها و ویروس ها نفوذ کرده و توانایی عملکرد و تولید مثل آنها را نابود می کنند. این فرایند بسیار ساده اما موثر است: دستگاه های ما 99.99  درصد از میکرو ارگانیسم های مضر را از بین می برند بی آنکه ماده ای شیمیایی به آب بیفزایند یا طعم و بوی آب را تغییر دهند. چرا از کلر استفاده نکنیم؟ بسیاری از مردم از طعم و بوی آب کلر زده اعتراض می کنند. اما مهم تر اینکه، کلر با ترکیبات خاصی که ممکن است در منبع آب وجود داشته باشند واکنش داده و فراورده های جانبی حاصل از این واکنش ها با سرطان در ارتباط اند(مانند تری هالومتان ها یا THM ها). نور UV مواد شیمیایی مضر در آب آشامیدنی تولید نمی کند. این نور ایمن، موثر و سازگار با محیط زیست است.   آیا برای اینکه سیستم UV کار کند نیاز است آبم را پیش تصفیه کنم؟ بله به طور معمول دو فیلتر مورد نیاز است؛ یک فیلتر 1 و 20 میکرونی. آنها باید در بالادست هر سیستم UV نصب شوند تا هر گونه ذره ای که به اندازه ای بزرگ است که می تواند جلوی نور UV  را بگیرد را از بین ببرند. سیستم UV همیشه باید پایین دست هر دستگاه تصفیه آب دیگری نصب شود. در نهایت، کیفیت آب تان تعیین خواهد کرد که آیا نیازی به پیش تصفیه ی اضافی هست یا خیر. مواد شیمیایی مانند آهن و کربنات کلسیم می توانند رسوباتی بر روی در محافظ لامپ UV تشکیل داده و نوری که می تواند در آب نفوذ کند را کاهش دهند. گاهی نرم کننده های آب و سیستم های حذف آهن مورد نیاز است. مواد شیمیایی مانند آهن، تانن و اسید هیومیک قادر به جذب نور UV و در نتیجه کاهش مقدار موجود برای ضد عفونی هستند. پس از انجام یک آزمایش ساده برای اندازه گیری انتقال UV آب تان، ما می توانیم دستگاه تصفیه آبی را معرفی کنیم که مناسب آب تان باشد.   چگونه بفهمم که چه سایزی از دستگاه UV را باید خریداری کنم؟ می توانید آب تمام خانه تان و یا فقط آب آشامیدنی یک شیر را تصفیه کنید. اگر از یک منبع آب خصوصی مانند آب مخزن استفاده می کنید، توصیه می شود که آب تمام خانه تان را تصفیه کنید.    آیا یک سیستم UV مقدار زیادی انرژی مصرف می کند؟ خیر، یک سیستم UV که قادر به تصفیه ی آب تمام یک خانه معمولی باشد حدودا به اندازه ی یک لامپ 60 وات انرژی مصرف می کند. UV یک راه طبیعی مقرون به صرفه برای افزایش کیفیت آب است.   هر چند وقت یک بار باید لامپ UV را تعویض کنم؟ ضروری است که لامپ UV را سالی یک بار تعویض نمایید. لامپ های UV و لامپ های نوری، با گذشت زمان کم نور می شوند و در نهایت می سوزند. R-Can  دستگاه های UV را به گونه ای طراحی می کند که تا پایان استفاده مداوم یک ساله شدت نور لازم را فراهم کنند. تا مدتی پس از آن هم لامپ روشن خواهد ماند اما دیگر به مقدار کافی اشعه ماوراء بنفش تولید نمی کند.

  • روش های بازسازی دستگاه تبادل یون_بخش اول

    اکثر رزین های تبادل یون به صورت ستونی استفاده می شوند. عملیات تبادل یون اساسا ناپیوسته است: یک فاز بارگیری، به نام اجرای سرویس، پس از بازسازی رزین های پربار صورت می گیرد. دو روش اصلی برای فرآیند بازسازی وجود دارد:   •  بازسازی هم-جریانی، که در آن، در طول اجرای خدمات و همچنین در طول بازسازی، مایعات از بالا به پایین ستون جاری می شوند. • بازسازی جریان معکوس، که در آن مایعات، در طول اجرای خدمات و بازسازی، متناوبا به سمت بالا و پایین جاری می شوند. همچنین اطلاعاتی راجع به بازسازی MB، مقادیر بازسازی (تناسب بازسازی)، بازسازی شاهراه، و انواع و غلظت های بازسازی ارائه خواهیم داد.    بازسازی هم-جریان (CFR)  در آغاز تبادل یون از این روش بازسازی استفاده می شود: محلول تصفیه کننده از بالا تا پایین ستون جریان می یابد، و بازسازی نیز در همین مسیر صورت می گیرد. مشکل این است که رزین های به شدت اسیدی و به شدت بازی در پایان بازسازی به طور کامل به H  یا OH تبدیل نمی شوند، چرا که این امر نیازمند فزونی بسیار بالای بازسازی شیمیایی است. در نتیجه، در پایان بازسازی، لایه های پایینی بستر رزین از لایه های بالایی آلوده تر هستند، به طوری که زمانی که بارگیری بعدی آغاز می شود، به علت تبادل یون های آلاینده با یون های H+ یا (OH—) تولید شده در طول تبادل، نشت بسیار بالاست.   منطقه ی تیره در تصویر بالا نسبت رزین پربار را و منطقه ی زرد، نسبت رزین بازسازی شده را نشان می دهد. تصویر کوچک سمت آنچه را که مد نظر من است توضیح می دهد: به عنوان مثال، در سطح A، 50٪ رزین پربار و 50٪ آن بازسازی شده است. در بالای منطقه ی تبادل، رزین کاملا پربار شده، و در زیر آن کاملا بازسازی شده است. در بازسازی هم-جریانی، تنها راه برای کاهش این نشت دائمی، افزایش مقدار بازسازی است، تا جایی که یون های آلاینده ی کمتری در خروجی ستون برجای بماند.   بازسازی جریان معکوس  (RFR) این فرایند «بازسازی جریان مخالف» هم نامیده می شود. در گذشته، بازسازی ضد جریان نامیده می شد، اما این اصطلاح خیلی صحیح نیست زیرا بستر رزین حرکت نمی کند. در بازسازی جریان معکوس، بازسازی کننده ها در جهت مخالف جریان خدمات تزریق می شوند. این فرایند دو زیر-شاخه دارد:   1. بارگیری رو به بالا و بازسازی رو به پایین، که در فرایند های  بستر شناور و AmberpackTM می بینیم. 2. بارگیری رو به پایین و بازسازی رو به بالا، همانطور که در فرآیندهای UFDTM و UpcoreTM می بینیم.   در این مورد، بازسازی کننده نباید یون های آلاینده را با فشار به تمام بستر رزین بفرستد. اول لایه هایی که بارشان کمتر است بازسازی می شوند و زمانی که بارگیری بعدی (بار نشینی) شروع می شود تمیزترین خواهند بود.     و یا با بارگیری رو به بالا: بازسازی جریان معکوس دو مزیت قابل توجه دارد: 1. خلوص آب تصفیه شده با این روش بسیار بالاتر از آبی است که با روش هم-جریانی تصفیه شده باشد، زیرا در این روش نشت بسیار کم است. 2. بازسازی کننده ی کمتری نیاز است، زیرا لازم نیست که یون های آلاینده به تمام بستر فرستاده شوند، و مقدار نشت تقریبا از مقدار ماده ی بازسازی کننده مستقل است.   کیفیت آب تصفیه شده   در پایان بازسازی، لایه خروجی از ستونی که به صورت CFR بازسازی شده است بالاترین غلظت ناخالصی را دارد، در حالی که در RFR لایه ی خروجی حاوی رزین هایی است که از همه بیشتر بازسازی شده اند. به همین دلیل است که در CFR آلاینده های موجود در پایین، در آغاز فرایند بیشتر به علت «اثر خود-بازسازی» وارد آب تصفیه شده می شوند تا در وسط فرایند؛ در حالی که در RFR هر یک از آلاینده های جایگزین شده ی لایه ی ورودی بلافاصله از یک لایه ی زیرین حذف می شوند. نمودار، مشخصات یک نشت معمولی در طول دوره ی بارگیری را نشان می دهد (به عنوان مثال رسانایی در واحد میکرو ثانیه بر سانتی متر را نشان می دهد؛ اما این داده، بسته به فرآیند، می تواند هر گونه نشت دیگری باشد). نشت یونی حاصل از بازسازی جریان معکوس معمولا آنقدر کم است که به مقدار  ماده ی بازسازی کننده ی استفاده شده بستگی ندارد. در فرایند های هم-جریان، مقدار پایین نشتی تنها با استعمال دوز های بالای ماده ی بازسازی کننده حاصل می شود.   در RFR از شستشوی معکوس خبری نیست اثر کل بازسازی جریان معکوس به لایه های رزین دست نخورده بستگی دارد. رزینی که بالاترین درجه بازسازی را دارد همیشه باید در خروجی ستون باشد. بنابراین، بستر رزین را نباید قبل از بازسازی شستشوی معکوس داد، و نباید اجازه داده شود که در هر زمانی جاری شود. بنابراین در طول بازسازی، یا ستون ها به طور کامل با رزین (بستر های بسته ای) پر شده و یا بستر پایین نگه داشته می شود. پ   مراحل بازسازی روش بازسازی کلی برای مجراهای تبادل یون به شرح زیر است:   1. شستشوی معکوس بستر رزین ( فقط بازسازی هم-جریان) برای حذف جامدات معلق و شل کردن بستر. 2. تزریق ماده ی بازسازی کننده ی رقیق شده در آبی با کیفیت مناسب. تزریق با سرعت جریان کمی صورت می گیرد، به طوری که زمان تماس 20 تا 40 دقیقه است. 3. جایگزین کردن ماده ی بازسازی کننده با آب رقیق، با همان سرعت جریان. 4. شستشوی بستر با سرعت جریان ارائه ی سرویس، با استفاده از آب تغذیه شده، تا زمانی که کیفیت مطلوب آب تصفیه شده حاصل شود.   توضیحات بالا برای اکثر ستون های تبادل یونی، از جمله نرم کردن، حذف نیترات و قلیایی زدایی صدق می کند.. برای املاح زدایی، اول ستون کاتیون با اسید بازسازی می شود، سپس ستون آنیون با سود سوز آور بازسازی می شود؛ یا اینکه، هر دو به صورت همان زمان بازسازی می شوند. در برخی از کاربردهای خاص ممکن است مراحلی اضافی نیاز باشد.   بازسازی بستر مختلط   بازسازی داخلی یک دستگاه بستر مختلط پیچیده تر است. مراحل آن عبارتند از: 1. شستشو ی معکوس بستر رزین برای جدا کردن رزین کاتیونی از آنیونی. 2. اجازه دهید رزین ها ته نشین شوند. 3. در صورت تمایل: آب را به پایین سطح بستر رزین تخلیه کنید. 4. سود سوز آور رقیق شده در آب املاح زدایی شده تزریق نمایید. 5. آب رقیق را جایگزین سود سوز آور کنید. 6. اسید رقیق شده در آب املاح زدایی شده تزریق کنید. 7. آب رقیق را جایگزین اسید کنید. 8. آب را به پایین سطح بستر رزین تخلیه کنید. 9. رزین ها را با هوای فشرده ی تمیز یا نیتروژن مخلوط کنید. 10. دستگاه  را دوباره به آرامی با آب پرکنید. 11. شستشوی نهایی را توسط آب تغذیه شده با سرعت جریان ارائه ی سرویس انجام دهید تا زمانی که کیفیت مطلوب آب تصفیه شده حاصل شود.   نکته 1: در صورت عدم دسترسی به توزیع کننده ی NaOH ، بالای ستون تا پایین سطح آب را با سود سوز آور بشویید. این امر موجب رقیق شدن می شود و این توزیع برابر با توزیع صورت گرفته توسط یک توزیع کننده ی اختصاصی نیست. نکته 2: به منظور صرفه جویی در وقت، می توان رزین کاتیونی و آنیونی را به طور همزمان بازسازی کرد. در غیر این صورت، همیشه با رزین آنیونی شروع کنید. نکته 3: در پرداخت میعانات، دستگاه های بستر مختلط معمولا در خارج از دستگاه بازسازی می شوند.   بازده بازسازی     سه عکس موجود در سمت بالا تبدیل رزین های کاملا پربار (به صورت Na+ یا Cl—) را به عنوان عملکردی از دوز ماده ی بازسازی کننده نشان می دهد. محور Y، « درصد بازسازی»، درصد تبدیل رزین ها بهH+  و  OH—   را نشان می دهد. می توانیم موارد زیر را مشاهده نماییم: 1 . برای بازسازی یک رزین تبادل کاتیونی به شدت اسیدی (SAC)، در ابتدا به شکل Na+، اسید هیدروکلریک کارآمد تر از اسید سولفوریک است. با 50 گرم HCl  در هر لیتر رزین، یک تبدیل 60 درصدی به شکل H+ حاصل می شود. با 50 گرم H2SO4، تنها یک تبدیل 40 درصدی حاصل شده است. 2. گرچه به صورت معادل بیان می شوند، اما اسید هیدروکلریک کارآمد تر است:  36.5 گرم HCl  (1 EQ) تا 45 درصد از رزین را تبدیل خواهد کرد، در حالی که 49 گرم H2SO4 (1 EQ) تنها 39 درصد را تبدیل می کند. 3. برای به دست آوردن تبدیل کل، به عنوان مثال 100٪ به شکل H+، به حدود 6.5 EQ HCl  (240 گرم بر لیتر) اما 8 EQ H2SO4  (400 گرم بر لیتر) نیاز است. 4.علت این موضوع، این واقعیت است که اسیدیته ی دوم اسید سولفوریک بطور قابل توجهی ضعیف تر از اسیدیته ی اول آن است. 5. بازسازی یک رزین تبادل آنیون به شدت بازی (SBA) ابتدا به شکل Cl— با سود سوز آور سخت تر است: با 50 گرم NaOH  در هر لیتر، تنها 37٪ از رزین تبدیل می شود و با 40 گرم (1 EQ) تنها 32 درصد. ببرای تبدیل رزین SBA تا حدود 100٪ به شکل OH— به 37.5 EQ NaOH  (1500 گرم) نیاز است. 6. علت اینکه بازسازی رزین های SBA نوع 1 سخت تر از رزین های SAC است، ضریب انتخابی می باشد: K(Cl/OH) = 22  در حالی که K(Na/H) = 1.7 در عمل، رزین های SAC و SBA تا یک سطح تبدیل بالا بازسازی نمی شوند، زیرا به علت مصرف زیاد ماده ی بازسازی کننده، غیر اقتصادی می باشد. از سوی دیگر، رزین هایی با کاربرد ضعیف (WAC و WBA) یک منحنی بازسازی نزدیک به خطی دارند: می توانند با دوزی نزدیک به مقدار استوکیومتری بازسازی شوند، بنابراین آن ها در پایان هر بازسازی، به طور کامل تبدیل می شوند (پایین را ببینید). توجه: تمام مقادیر ماده ی بازسازی کننده در واحد گرم شیمیایی خالص (100٪) در هر لیتر از رزین بیان شده است.

  • روش های بازسازی دستگاه تبادل یون_بخش دوم

    برای مطالعه بخش اول مقاله روش های بازسازی دستگاه تبادل یون روی لینک قبل کلیک نمایید.   نسبت بازسازی نسبت بازسازی - و یا نسبت ماده بازسازی کننده - به این صورت محاسبه می شود: مقدار کل ماده ی بازسازی کننده (در واحد معادل) تقسیم بر بار یونی کل (همچنین در واحد معادل) در طول یک سیکل.  این نسبت همچنین برابر است با تعداد eq/L  مواد بازسازی کننده، تقسیم بر eq/L ظرفیت عملیاتی رزین. نسبت (نظری) ماده ی بازسازی کننده ی برابر با 1.00 (یعنی 100٪) با مقدار استوکیومتری مطابقت می کند. همه ی رزین ها به مقدار خاصی از ماده ی بازسازی کننده نیاز دارند که بالاتر از مقدار استوکیومتری است.   ماده بازسازی کننده مازاد اختلاف میان بار یونی و مقدار ماده ی بازسازی کننده را  ماده ی بازسازی کننده ی مازاد می نامند.   مقادیر حداقل رزین های WAC مقادیر بالاتر از مقدار استوکیومتری را نیاز دارند. تعداد امن 105 تا 110 درصد است. رزین های WBA به 115-140٪ نیاز دارند، زیرا اکثر آنها به گروه های عملکردی به شدت بازی تعلق دارند. رزین های WBA هنگامی که با آمونیاک یا کربنات سدیم بازسازی می شوند، به یک نسبت ماده ی بازسازی کننده ی 150 تا 200٪ نیاز دارند. این مواد بازسازی کننده را تنها می توان برای رزین های WBA به کار برد، نه برای رزین های SBA. رزین های SAC و SBA نسبت به همتایان ضعف خود به ماده ی بازسازی کننده ی مازاد بیشتری نیاز دارند. رزین های SAC و SBA که در بازسازی هم-جریان به کار می روند، نسبت به آن هایی که در بازسازی جریان معکوس به کار می روند، به مقادیر بیشتری ماده ی بازسازی کننده نیاز دارند. رزین های SAC بازسازی شده در جریان معکوس با اسید هیدروکلریک به حداقل مطلق 110٪ بازسازی نیاز دارند، اما 120٪ یک مقدار امن تر است. اگر آب دارای سختی بالا و یا قلیائیت پایین باشد، حداقل مقدار باید افزایش یابد. رزین های SAC بازسازی شده با اسید سولفوریک نسبت به رزین های بازسازی شده با HCl به مقدار مازاد بیشتری نیاز دارند. حداقل 40 درصد بیشتر. رزین های SBA، هیچ راه آسانی برای برآورد مقدار حداقل وجود ندارد، زیرا به نوع رزین SBA بستگی دارد (استایرنی نوع 1 در مقابل نوع 2 و یا رزین های اکریلیک). نکته مهم: در هنگام محاسبه نسبت ماده ی بازسازی کننده برای رزین های SBA، باید 2 معادل NaOH به ازای هر معادل CO2  یا SiO2 در نظر گرفت. زوج های WAC / SAC را می توان با نسبت جهانی حدود 105٪ بازسازی نمود. زوج های WBA / SBA را می توان با نسبت جهانی 110٪ تا 120٪ بازسازی نمود. اگر سطح سیلیس موجود در آب تغذیه شده زیاد باشد، مقادیر بیشتری مورد نیاز است. نسبت ماده ی بازسازی کننده برای سیلیس باید حداقل 800٪ باشد. این مقدار باید به طور جداگانه و به صورت تقسیم مقدار NaOH (در واحد eq) بر بار سیلیس (در واحد eq) در طول یک سیکل، محاسبه شود. یک معادل سیلیس به اندازه ی 60 گرم SiO2 در نظر گرفته شده است.   بازسازی شاهراه هنگامی که یک رزین ضعف و قوی باهم استفاده می شوند، دو قانون زیر باید اعمال شود: 1. آب تغذیه شده، ابتدا باید از رزین ضعیف و سپس تنها از رزین قوی بگذرد. 2. ماده ی بازسازی کننده ابتدا باید از رزین قوی و سپس از رزین ضعیف عبور کند. ستون های جداگانه در خدمات   ستون های جداگانه در بازسازی   چرا اینگونه است؟ 1. رزین ضعیف دارای ظرفیتی بالا و بازدهی بازسازی خوبی است، اما همه ی یون ها را حذف نمی کند. بنابراین اول باید از آن استفاده شود، و سپس از رزین قوی برای حذف هر آنچه که رزین ضعیف حذف نکرده است استفاده می شود، ولو اینکه بازدهی اش پایین تر باشد. 2. رزین قوی به مقدار بیشتری از مواد بازسازنده ی مازاد نیاز دارد. رزین ضعیف تقریبا نیازی به مقدار مازاد ندارد. بنابراین ماده ی بازسازنده اول از رزین قوی عبور می کند، و رزین ضعیف با ماده ی بازسازنده ی مازادی که از از رزین قوی بیرون می آید، بازسازی خواهد شد. تصاویر بالا ستون های قدیمی و جداگانه با بازسازی هم-جریان را نشان می دهند. در زیر همین کار را برای یک ستون دو محفظه ای امبرپک انجام داده ایم:      امبرپک سرویس دهنده  امبرپک بازسازی شونده   همه ی موارد بالا به همان اندازه برای هر زوج از رزین های کاتیونی تبادل اسید ضعیف و قوی اعمال می شوند.   انواع و غلظت های ماده بازسازی کننده معمولا برای بازسازی رزین های SAC به کار رفته در نرم کردن، و برای رزین های SBA به کار رفته در حذف نیترات، از سدیم کلرید (NaCl) استفاده می شود. زمانی که حضور سدیم در محلول نامطلوب قلمداد شود، از کلرید پتاسیم (KCl) هم می توان برای نرم کردن استفاده کرد. در برخی از فرآیندهای نرم کردن مایعات گرم ، می توان از آمونیوم کلرید (NH4Cl) استفاده کرد. برای از بین بردن نیترات، رزین SBA را می توان با سایر ترکیباتی بازسازی کرد که یون های کلرید ارائه می کنند، مانند اسید هیدروکلریک (HCl). برای کاتیون زدایی - اولین گام از یک فرآیند املاح زدایی – رزین های SAC را باید با یک اسید قوی بازسازی کرد. رایج ترین اسیدها، اسید هیدروکلریک و اسید سولفوریک می باشند. O اسید هیدروکلریک (HCl) بسیار کارآمد است و باعث ته نشینی در بستر رزین نمی شود. O اسید سولفوریک (H2SO4) گاهی اوقات ارزان تر و به طور کلی ذخیره کردن و رسیدگی به آن آسان تر است، اما بازدهی اش از اسید هیدروکلریک کمتر است: ظرفیت عملیاتی رزین SAC پایین تر است. علاوه بر این، برای جلوگیری از ته نشینی سولفات کلسیم، غلظت آن را باید به دقت تنظیم کرد (پایین را ببینید). هنگامی که رسوب CaSO4  تشکیل شود، حذف آن از بستر رزین بسیار دشوار است. O اسید نیتریک (HNO3) را هم در اصل می توان استفاده کرد، اما توصیه نمی شود زیرا می تواند باعث ایجاد واکنش گرماده گردد. در برخی موارد هم، انفجاراتی مشاهده شده است، به طوری که استفاده از اسید نیتریک خطرناک  قلمداد می شود.   برای قلیائیت زدایی، رزین WAC با اسید هیدروکلریک (HCl) بهتر بازسازی می شود. هنگام استفاده از اسید سولفوریک، غلظت باید کمتر از 0.8٪ باشد تا از ته نشینی سولفات کلسیم پیشگیری به عمل آید. اسیدهای ضعیف تر دیگری هم می توانند رزین های WAC را بازسازی کنند، مانند اسید استیک (CH3COOH) یا اسید سیتریک، مولکولی که حاوی سه گروه —COOH  می باشد: (CH2COOH-C(OH)COOH-CH2COOH = C6H8O7). به فرمول سه بُعدی نگاهی بیندازید. رزین های SBA همیشه در فرایند املاح زدایی، با سود سوز آور (NaOH) بازسازی می شوند. پتاس سوز آور (هیدروکسید پتاسیم KOH) را هم در اصل می توان به کار برد، اما معمولا گران تر است. رزین های WBA نیز معمولا با سود سوز آور بازسازی می شوند، اما از سایر مواد بازسازی کننده - مواد قلیایی ضعیف تر - نیز می توان استفاده کرد، مانند: O آمونیاک (NH3) O کربنات سدیم (خاکستر سودا، Na2CO3) O تعلیق یک آهک (هیدروکسید کلسیم، Ca(OH)2)    به طور کلی، رزین های WAC را با اسیدی که مقدار pKa  موجود در آن پایین تر از خود رزین باشد، می توان بازسازی کرد. مقدار pKa اکثر رزین های WAC، 4.4 تا 4.8 است. بنابراین اسید استیک (PK 4.8) تنها می تواند رزین های WAC را بازسازی کند، و اسید سیتریک (PK 3.1) برای این منظور کارامد است، در حالی که دی اکسید کربن (PK 6.4) مناسب این کار نیست. اما در اغلب موارد، از هیدروکلراید یا H2SO4، که معمولا ارزان تر است، استفاده می شود.   رزین های SAC و SBA را تنها می توان به ترتیب با اسیدهای قوی یا بازهای قوی بازسازی کرد.   غلظت های معمول عبارتند از : نمک طعام (نرم کردن و حذف نیترات): 10٪ هیدروکلراید (کاتیون زدایی، قلیائیت زدایی و املاح زدایی): 5٪ سود سوزآور (املاح زدایی):   H2SO4: برای رزین های SAC، غلظت اسید باید به عنوان تابعی از نسبت کلسیم در آب تغذیه شده (که در رزین های SAC  نیز همینطور است)، به دقت بین0.7  و 6 درصد انتخاب شود. برای رزین های WAC، غلظت معمولا 0.7٪ است. غلظت بیش از حد بالا ممکن است موجب ته نشینی سولفات کلسیم شود. برای رزین های SAC، اغلب از غلظت های گام به گام استفاده می شود: پس از انجام اولین موحله در غلظت پایین، زمانی که بخش بزرگی از کلسیم موجود بر روی رزین شسته شد، مرحله ی دوم را در غلظت بالاتر انجام می دهند. در موارد نادر، سه مرحله به کار می رود. مراحلی که با غلظت های بالاتر انجام می شوند، از میزان رقیق بودن آب کاسته و بر بهره وری اسید سولفوریک می افزایند. مواردی هم موجود دارد که در آن غلظت های مختلفی (اغلب پایین تر، به ندرت بالاتر) را باید انتخاب کرد.   کاربرد های خاص در چند کاربرد دیگر غیر از تصفیه آب نیز، محلولی که رزین ها در آن ریخته شده اند باید قبل از بازسازی جایگزین شود تا محلول ها را تا حد ممکن بهبود بخشد و از هدر رفتن ضایعات بازسازی اجتناب شود. این مرحله اضافی «کاهش شیرینی» نام دارد زیرا اولین بار در فرایندهای تصفیه ی شکر معرفی شد. به طور مشابه، پس از بازسازی و شستشو و قبل از تغذیه ی محلول اولیه ای که باید تصفیه شود، یک مرحله ی «افزایش شیرینی» نیز به منظور جلوگیری از رقیق شدن محلول تصفیه شده، انجام می گیرد. بنابراین روند بازسازی کامل شامل مراحل زیر است: شستشو با محلول خام (اختیاری) کاهش شیرینی: جایگزینی محلول با آب تزریق ماده ی بازسازی کننده جایگزینی ماده ی بازسازی کننده با آب شستشو سریع با آب افزایش شیرین با استفاده از محلولی که باید تصفیه شود   قسمت کاهش شیرینی گاهی اوقات بازیافت می شود، به ویژه زمانی که محلول حاوی اجزای با ارزشی باشد (فلزات گران بها و ترکیبات شیمیایی گران قیمت). وقتی که چگالی محلول بالا باشد، که ممکن است از چگالی رزین بالاتر باشد، اجرای خدمات - که اغلب با یک سرعت جریان کم صورت می گیرد- را می توان رو به بالا انجام داد تا باعث فشرده شدن بستر رزین و در نتیجه، جلوگیری از شناوری و روانی آن گردد. این روش اغلب در تصفیه ی محلول های شکر استفاده می شود.   برای افزایش غلظت محلولی حاصل و ظرفیت عملیاتی رزین، می توان از یک دستگاه متشکل از حداقل سه ستون استفاده کرد، که در آن، همانطور که در تصویر  بالا نشان داده شده است، دو ستون با هم در قسمت ارائه ی خدمت، و سومی در بازسازی مورد استفاده قرار می گیرند. ستون «هدایت» پس نشت موفقیت آمیز محتویاتش تخلیه می شود، در حالی که ستون «تأخیر» به عنوان یک جلا دهنده عمل می کند و نشتی کم محلول تصفیه شده را تضمین می کند. هنگامی که محلول حاصل حاوی یک ترکیب ارزشمند است که از رزین زدوده شده است، این ترکیب را با غلظت هایی بیشتر از آنچه که از یک ستون برآید، می شویند.      امبرپک سرویس دهنده

  • تصفیه آب برای مزارع کشاورزی

    وجود مواد شیمیایی در آب هرروز در حال افزایش است. دستگاه تصفیه آب برای کشاورزی آبی برای کشاورزان فراهم می‌کند که مناسب رشد محصولات است. با افزایش صنایع و کارخانجات، مقدار زیادی فاضلاب تولید شده و در رودخانه‌ها و سایر منابع آب رها می‌شود. فاضلاب‌ خانگی نیز به این منابع تخلیه شده است. کشاورزی به مقدار زیادی آب نیاز دارد. آبی که استفاده شده عموما از رودخانه‌ها و سایر منابع آب گرفته می‌شود که از فاضلاب خانگی یا صنعتی آلوده شده است. بنابراین، کاملا ضروری است که آب برای کشاورزی تصفیه شود تا آلودگی آب برطرف و قابل استفاده شود.    تصفیه آب بدون جیوه برای حوضچه‌های ماهی پروژه‌ای در اتحادیه اروپا یک سیستم تصفیه آب ارزان، کم مصرف و عاری از جیوه ساخته که می‌تواند جایگزینی با دوام برای فناوری‌هایی باشد که در حال حاضر استفاده می‌شوند. این سیستم پیشرفته می تواند باعث کم شدن هزینه‌های تصفیه آب برای یک سری از صنایع از جمله آبزی پروری شود.    راکتور اولیه آکوا پالس آب را در مخزن ماهی تصفیه می‌کند. تابش فرابنفش (UV) معمولا برای تصفیه آب استفاده شده است چون قرار گرفتن مستقیم در معرض این نوع نور باعث کشتن باکتری‌های مضر می‌شود. سیستم‌های فتوکاتالیست UV (که از نور برای تسریع واکنش شیمیایی استفاده می‌کنند) قبلا برای تصفیه آب استفاده می‌شدند. مانع اصلی استفاده گسترده از آنها؛ استفاده آنها از لامپ‌های جیوه‌ای است. این لامپ‌ها که برای تولید UV استفاده می‌شوند نسبتا حجیم و ناکارآمد هستند درحالیکه جیوه برای سلامت انسان و محیط خطرناک است. به عنوان یک جایگزین، پروژه آکوا پالس اتحادیه اروپا یک سیستم اولیه را ساخته که در آزمایش‌ها، در مقابل محدوده گسترده‌ای از مواد شیمیایی و ارگانیزم‌ها موثر اما امن‌تر و پاک‌تر از سیستم‌هایی است که از لامپ‌های جیوه استفاده می‌کنند. این پروژه بجای استفاده از لامپ‌های جیوه، دو دیود منتشر کننده نور UV (LED) ارزان قیمت را با موادی به نام دی اکسید تیتانیوم (TiO2) ترکیب کرد که بصورت یک فتوکاتالیست کار می‌کند. نور UV مواد شیمیایی ارگانیک، باکتری‌ها و سایر آلوده‌ کننده‌های آب را از بین می‌برد. لیام لویس هماهنگ کننده پروژه آکوا پالس از موسسه فناوری کورک در ایرلند می‌گوید: هنوز هم از نظر طراحی تغییراتی لازم است اما من قانع شده‌ام که نوع اولیه ما کوچک‌تر، زیباتر و با محیط سازگارتر از محصولاتی است که درحال حاضر در بازار وجود دارد. لویس افزود: فناوری آکوا پالس فناوری درهم گسیخته‌ای را اعلان کرده که با ارایه جایگزینی ارزان‌تر و کوچکتر برای فناوری‌های موجود، پتانسیل تکان دادن صنعت تصفیه آب را دارد.   آزمایش و مدلسازی برای نمونه اولیه، تیم مدلهای مختلف LED  UV را در محدوده‌ای از پیکره‌بندی‌ها آزمایش کرد تا هنگامی که به بهترین ترکیب رسیدند. همچنین چندین مدل اولیه آزمایش شد تا محققان ماده مناسب را یافتند. سرانجام، یک راکتور مدل اولیه با استفاده از یک فتوکاتالیست ثابت شده با UV LED ساخته و توسط یکی از شرکای SME پروژه در نروژ آزمایش شد. فناوری آکوا پالس، دست کم در حال حاضر، کاملا مناسب استفاده در آبزی پروری و بطور مشخص در سیستم‌های چرخشی کم حجم مانند مخازن ماهی است. لویس می‌گوید: ما فکر می‌کنیم سیستم آکوا پالس برای پرورش ماهی کاملا مناسب باشد. اما صنایع بالقوه دیگر را نیز بررسی خواهیم کرد. تصفیه آب در خانه‌ها، دفاتر و هتل‌ها همچنین در منبع آب و تصفیه خانه‌های آب معمول است.   پیش‌بینی رشد قدرتمند پروژه دوساله سه کارآفرین اروپایی کوچک تا متوسط (SME) و سه نهاد آموزشی در بخش‌های مختلف اما تکمیلی، بخش‌های فناوری، گردهم آورد. فناوری نهایی تصفیه آب انتظار می‌رود مزایای تجاری چشمگیری برای تمام شرکای SME، تامین کننده قطعات، تولید کنندگان یا فروشندگان داشته باشد. تقاضای جهانی برای محصولات تصفیه آب سالانه 35 میلیارد دلار با پیش‌بینی رشد قوی است.  پروژه آکوا پالس اکنون پایان یافته اما لویس می‌گوید تنها زمان نیاز است تا هنگامی که شرکایSME روی تحقیقات سرمایه‌گذاری کرده و محصولی نوآورانه به بازار ارایه شود.   تصفیه آب با UV- بهترین گزینه برای آکواریوم‌ها، تالاب‌ها و حوضچه‌های ماهی پرورش دهندگان ماهی، آکواریوم‌دارهای تفریحی و حرفه‌ای می‌دانند که مدیریت درست ماهی به معنای تمیز کردن آب ارگانیزم‌های بالقوه مضر مانند باکتری‌ها، خزه‌ها و انگل‌ها است. تصفیه آب با اشعه فرابفنش ابزار مهمی بین متخصصان و آماتورها برای تمیز نگهداشتن آکواریوم‌ها و سلامت ماهی‌ها است. یک سیستم تصفیه آب با لامپ فرابنفش معمولا از نوری با طول موج 254 نانومتر استفاده می‌کند. آب آکواریوم از طریق محفظه UV عبور کرده در معرض این نور قرارگرفته و تابش داده می‌شود. میکروارگانیزم‌های شناور آزاد تحت تاثیر نور UV قرارگرفته و دیگر نمی‌توانند تکثیر شوند. با استفاده پیوسته، تصفیه آب با لامپ UV می‌تواند به مدیریت موارد مربوط به کیفیت آب از جمله باکتری‌ها، جلبک‌ها‌ و انگل‌ها کمک کند. علاوه بر استفاده از این سیستم در آکواریوم‌ها، سیستم‌های تصفیه آبی که از نور UV استفاده می‌کنند نیز برای تصفیه آب ورودی و چرخشی در حوضچه‌های پرورش ماهی و محل تخم‌ریزی مناسب هستند. این سیستم از مواد شیمیایی استفاده نمی‌کند و عوارض جانبی ندارد که می‌تواند به ماهی‌ها یا سایر جانداران آبزی صدمه بزند. برخلاف سایر روش‌های تصفیه آب، سیستم‌هایی که از نور UV استفاده می‌کنند مانع از هزینه‌‌ی سیستم‌های پیچیده نظارتی مورد نیاز برای افزودن و حذف مواد شیمیایی پیش از رسیدن آب به ماهی می‌شوند. سیستم‌های تصفیه آب UV باعث تغییر سطح pH آب نمی‌شوند. سیستم‌های تصفیه آب UV بعنوان تکنیک موثر و اقتصادی گندزدایی برای استفاده در پرورش ماهی در نظر گرفته شده‌اند. هشدار: تابش لامپ‌ UV می‌تواند خطراتی برای سلامتی داشته باشد. پس از کمی در معرض قرارگرفتن می‌تواند باعث ورم ملتحمه و آفتاب سوختگی شود. پوست و چشم باید در مقابل تابش مستقیم محافظت شود.   تقویت بهره‌وری و سود حتی با آب نمکی و خاک نمکی کشاورزان در هر جایی می‌دانند که آب خوب چقدر مهم است! بسیاری از آبپاش‌های بزرگ و یا سیستم‌های آبیاری قطره‌ای استفاده می‌کنند. متاسفانه در بسیاری از بخش‌های کشور، آب خوب اغلب سطح بسیار بالایی از نمک و سختی دارد و در نتیجه، نمک با گذر زمان باعث سخت شدن، نفوذناپذیر و نامناسب شدن خاک می‌گردد. نمک و مواد معدنی در آب روی گیاهان سخت هستند و همچنین باعث گرفتگی سیستم‌های آبیاری و در نتیجه صرف هزینه و زمان زیاد برای تعمیر و نگهداری می‌شوند.   نرم کننده‌های بدون مراقب آب سطح خنثی و بسیار پایین کلرید و سایر نمک‌ها باعث نفوذپذیری خاک می‌شود تا گیاهان شما بتوانند هر قطره آب را جذب کنند. نرم‌کننده‌های بدون مراقبت آب سیستم‌های تصفیه آب کاتالیتی همراستای فولادی محکم با گرید 316 می‌باشند که ساده، ایمن و اقتصادی هستند.    تضمین مادام‌العمر تقریبا بدون نیاز به نگهداری شوری پایین‌تر د رخاک بهبود نفوذ آب کاهش مصرف آب و کود صرفه‌جویی در پول و افزایش تولید توقف مقیاس و خوردگی سیستم‌های آب و بیشتر مزارع پروکاپ: پریمونت، جیم ولز کانتی، تگزاس محصولات، هندوانه، پنبه،کانولا و بسیاری دیگر   40 سال در تجارت اینجا در مزارع پروکاپ سه نرم‌کننده بدون مراقبت آب را روی چاه‌های آبیاری نصب کرده‌ایم که تامین کننده آبیاری قطره‌ای ما برای محصول هندوانه است. این چاه‌ها 1100 گالن در دقیقه آب تولید می‌کنند که اصولا به علت نمک‌های مختلفی (TDS بالا) که دارند با کیفیت مرزی محصولات آبیاری مرتبط است. دو سال خشکسالی داشتیم پس محصولات بهار و پاییز گذشته ما انحصارا با این آب چاه (شور) رشد کردند که توسط نرم‌کننده‌های بدون مراقبت آب به محصولات هندوانه ریخته شده است.  از زمان نصب نرم‌کننده‌ها دو محصول از بهترین محصولات بهار و بهترین محصولات پاییز را در هفده سال گذشته رشد هندوانه‌های آبیاری شده برداشت کرده‌ایم که با توجه به کیفیت آب و نبود کلی بارش باران بسیار قابل توجه است. ((جان پروکاپ، مدیر مزارع پروکاپ، پریمانت، تی ایکس، رییس هیات مدیره مدیران تگزاس ای جی فایننس، هیات مدیره محدوده محافظت شده خاک و آب کلبرگ کندی)) نصب یکی از 3 نرم کننده بدون مراقبت آب در مزارع پروکاپ ساده است. مزارع پروکاپ عملیات کشاورزی بسیار متنوع است و تنوع به تحمل تغییرات آب و هوایی مثل کم آبی و گرمای شدید کمک می‌کند. آنها پیوسته به دنبال نوآوری و فناوری‌های جدید هستند تا عملیات را کارآمدتر کنند. وقتی جان پروکاپ متوجه شد که آب آبیاری آنها هرچه بیشتر درحال نمکی شدن بود، تحقیق کرد و متوجه مزایای بسیار نرم کننده بدون مراقبت آب شد. این چارچوب ذهنی پیشرو و راهکار تجاری کلید موفقیت این مزرعه است.    80000 دلار ضرر در محصول بروکلی پیش از نصب نرم کننده بدون مراقبت آب با آب شورمان (ppm TDS 2800) نتوانستیم نرم کننده بدون مراقبت را تهیه نکنیم- براد ایپسن مانجیموپ، استرالیا پیش از نصب نرم کننده بدون مراقبت، این سبزی کار طی دو ماه به علت آب و خاک شور 80000 دلار ضرر کرد. از زمان نصب چهار نرم کننده بدون مراقبت او دارای: 20% افزایش محصول نمک روی خاک ناپدید شد برگشت 10 روزه محصول شگفت انگیز است، ما از زمان نصب نرم کننده بدون مراقبت خود 20% افزایش محصول داشته‌ایم.   با استفاده از آب شور ppm 11000 تولید 340% افزایش می‌یابد. پس از نصب یک نرم کننده بدون مراقبت محصول اسفناج 340% افزایش یافت و درآمد این مزرعه کوچک از 40000 دلار به 136000 دلار افزایش یافت. مدیر تولید کننده رابرت اودن، با مدیر مزرعه، سویهان، امارات متحده عربی با نرم کننده بدون مراقبت، پیازهای نازک حساس به نمک در آب شور ppm 3000 دوام می‌آورند. عواقب آب چاه شور: کلوخ خاک، رشد ناهموار و ضعیف محصول   محصول یونجه در آب شور ppm 5600 دوام می‌آورد و بازده کشاورز هرساله 280% سرمایه است  پیش از نصب نرم کننده بدون مراقبت، آب چاه ما تقریبا تمام یونجه‌های آبیاری شده را از بین می‌برد. از زمان نصب آن نتایج شگفت‌انگیز بوده‌اند. تد اسکیوز؛ مالک. نرم کننده بدون مراقبت آب یک سیستم تصفیه آب همراستا است که سوابق آن از سال 1980 ثابت شده‌اند. در خط منبع آب پس از پمپ و پیش از تجهیزات دیگر از جمله نصب می‌شود از جمله تجهیزات اضافه کننده مواد مغذی یا کودها، در صورت لزوم، بخشی از سیستم آبیاری شما می‌شود. طراحی منحصربفرد و انحصاری آن آب را از طریق یک محفظه کاتالیتی با طراحی خاص با سرعت بسیار بالا عبور می‌دهد که باعث تلاطم زیاد می‌شود، و همراه با یک میدان الکتریکی کوچک، باعث می‌شود مواد معدنی و ذرات کوچک در آب جداشده، یکدیگر را دفع کنند و اندازه آنها بسیار کوچک شود تا بی‌اثر و ناتوان از اثرگذاری معکوس شوند. ساده‌تر اینکه، فرایند کاتالیت باعث حذف چسبندگی ذرات معدنی از جمله نمک‌ها، در آب شده و آنها را بی‌اثر و ناتوان از داشتن اثر معکوس بر گیاهان، خاک و تجهیزات استفاده کننده از آب می‌کند.  اگر کم کردن شوری خاک مهم است، به نرم کننده بدون مراقبت آب نیاز داریددر مکان‌هایی که آزمایش صورت گرفته، کاهش شوری آب مشاهده شده است. با کاهش اندازه ذرات نمک، (نرم کننده بدون مراقبت) بر اثر منفی آب شور اثر گذاشته و به یون‌های نمک اجازه می‌دهد از طریق خاک زیر ناحیه ریشه بروند. آب آبیاری شده با کاهش اندازه ذرات نمک به یون‌های نمک اجازه می‌دهد سریعتر از خاک بگذرد و در ناحیه ریشه‌ی گیاهان نمانند. دکتر جا براد، هیدروجئولوژیست هماهنگ کننده ملیANSO و ASAN   صرفه‌جویی عظیم در آب و کود: آب بدون مراقبت بصورت عمودی به خاک نفوذ می‌کند، مستقیما به ناحیه ریشه و باعث کاهش اتلاف جانبی تا 55% می‌شود. نرم کننده بدون مراقبت آب را مستقیما به ناحیه ریشه می‌فرستد! این دو عکس از آبیاری قطره‌ای که در یک زمان گرفته شده‌اند نشان می‌دهد چقدر پخش جانبی آب با استفاده از نرم کننده بدون مراقبت کاهش یافته است. چون بدون مراقبت اندازه میکرونی ذرات نمک را در آب کاهش داده و آنها را بی‌اثر می‌کند، آب سریعتر به خاک نفوذ می‌کند. همچنین باعث می‌شود خاک نفوذپذیرتر شده و بتواند مدت طولانی‌تری مرطوب بماند.    کاهش شوری خاک بهبود نفوذ آب کاهش استفاده از آب و کود صرفه‌جویی در پول و افزایش محصول کاهش اثرات معکوس نمک‌ها و مواد معدنی ترغیب رشد گیاه و محصول برای بازده بیشتر توقف طبله و خوردگی سیستم‌های آب تمیز ماندن خطوط آبیاری قطره‌ای ساخت با فولاد محکم گرید 316 با فلنج‌های فولادی ضخیم E مدلهای تجاری از 141 تا 6708 GPM قیمت منطقی- سرمایه‌گذاری فوق‌العاده امکان 100% اقساط 24 تا 60 ماهه با اعتبار تایید شده قابل کسر مالیاتی و یا تایید برای سایر مزایای مالیاتی (با مشاور مالیاتی خود بررسی کنید چون قوانین و مقررات درحال تغییر هستند) افزایش عمر تجهیزات استفاده کننده از آب توقف رشد جلبک در در مخازن و پاکیزه ماندن آبشخورها بدون نیاز به تعمیر و نگهداری طراحی مادام العمر همراه با گارانتی مادام العمر سازنده تنها راه عمل و قابل پرداخت برای آبیاری با آب شور سیستم‌های نمک‌زدایی و اسمز معکوس بسیار گران و نیازمند تعمیر نگهداری بالا از نر هزینه و زحمت هستند، همچنین در این فرایند به انرژی زیاد نیاز دارند و آب ارزشمند نیز هدر می‌رود. نرم‌کننده‌های بدون مراقبت مقدار نامحدودی آب تصفیه شده بصورت درخواستی و بدون اتلاف یک قطره فراهم می‌کنند.   مزایای گلخانه‌ای آب شور چاه ما درحال از بین بردن تمام گیاهان ما بود پس یک نرم کننده بدون مراقبت آب را سفارش دادیم و بلافاصله نصب کردیم. تمام گیاهانی که آب نرم شده گرفتند از همان ابتدا بهتر شدند.ما از داشتن نرم کننده بدون مراقبت آب بسیار خوشحال هستیم. _فرد و ورا فانک؛ مالکان مرکز باغ سان کانتری، آرتزیا نیومکزیکو شرکت بهاب مفتخر است که توانسته در سال های متوالی، محصولات با کیفیّت و خدمات برجسته ای در زمینه تصفیه آب به مشتریان گرامی خود ارائه دهد. در صورت تمایل، جهت دریافت مشاوره، پرسش در مورد محصول مورد نظر و خرید از طریق شماره تلفن های 02186027905 - 02634606148 ، واتس اپ و تلگرام 09129418377 ، آدرس ایمیل info@wfiltration.com و یا چت آنلاین با کارشناسان بهاب تماس بگیرید.                        

  • اکسیژن و آب_ مکانیسم واکنشی و اثرات زیست محیطی و عوارض بهداشتی

    اکسیژن فراوانترین عنصر روی زمین است. اکسیژن به صورت O2   و O3  (ازن) وجود دارد، و در تعدادی از ترکیبات از جمله مولکول های آب موجود است. می توان آن را به صورت محلول در آب مانند مولکول O2  یافت. در نتیجه، 85.7٪ از آب دریا را اکسیژن تشکیل می دهد.   اکسیژن به چه طریق و به چه صورتی با آب واکنش می دهد؟ اکسیژن گازی با آب واکنش نمی دهد. این ماده محلول در آب است و به صورت یک اکسید کننده عمل می کند: O2 + 2 H2O + 4 e- -> 4 OH-   اکسیژن می تواند مواد آلی را اکسیده کند. این فرآیند اساسا بیولوژیکی است. هر ترکیب منحصر به فرد دارای یک مکانیسم واکنشی است که با استفاده از یک تعادل الکترون می توان آن را تشریح نمود. به مثال های زیر توجه کنید (H2O حذف می شود): Fe2+ + 0,25 O2 -> Fe(OH)3 + 2,5 H+ Mn2+ + O2 -> MnO2 + 2 H+ NH4+ + 2 O2 -> NO3- + 6 H+ CH4 + 2 O2 -> CO2 + 4 H+   این مکانیسم ها نشان می دهد که آمونیوم و متان مقادیر زیادی از اکسیژن را مصرف کرده، و واکنش های اکسایش حاصله به تشکیل مقادیر بالاتر یا پایین تر اسید می انجامد. در شرایط عادی، اسید موجود در آب با HCO3-واکنش داده و CO2  را تشکیل می دهد. اتم اکسیژن بسیار واکنش پذیر است و تقریبا با تمام عناصر دیگر، به استثنای هلیم، نئون، آرگون و کریپتون، به تشکیل اکسید می پردازد. همچنین مقادیر زیادی از ترکیبات آن موجود است که با آب واکنش می دهند.   انحلال پذیری اکسیژن و ترکیبات آن حلالیت اکسیژن در آب در دمای 25 درجه ی سانتی گراد و فشار 1 بار 40 میلی گرم بر لیتر است. در هوایی با ترکیبات طبیعی، فشار جزئی اکسیژن  0.2 اتمسفر است. که همین امر انحلال پذیری 40 را نتیجه می دهد. یعنی در فشار 0.2 ، 8 میلی گرم O2 در یک لیتر از آبی که با هوا تماس پیدا می کند حل می شود. حلالیت اکسیژن به شدت وابسته به دما است و در دماهای بالاتر کاهش می یابد. حلالیت اکسیژن، با مقدار مواد جامد محلول، همبستگی منفی دارد. در نتیجه، حلالیت اکسیژن در آب شیرین، بسته به درجه ی حرارت، از حلالیت آن در آب دریا که 1-3 میلی گرم بر لیتر است بیشتر می شود. سطح اشباع رودخانه ها و دریاچه ها در مناطق کوهستانی معمولا کمتر از زمینهای پست است، زیرا این فاکتور به فشار بستگی دارد.   علت وجود اکسیژن در آب چیست؟ همانطور که قبلا توضیح داده شد، زمانی که آب با هوا تماس پیدا کند، اکسیژن به طور طبیعی در آن حل می شود. اکسیژن نیز برای مقاصد تجاری استعمال می شود. سالانه حدود 100 میلیون تن از این عنصر را برای اهداف صنعتی از هوا استخراج می کنند. از کل این مقدار، 55٪ در تولید فولاد، 25 درصد در صنایع شیمیایی، و باقی مانده نیز در بیمارستان، برای شروع کار موشک و برای برش فلز استعمال می شود. در صنایع شیمیایی از واکنش میان اکسیژن و اتیلن استفاده می شود، و اتیلن اکسید حاصله به عنوان یک ضد یخ و پلی استر مورد استفاده قرار می گیرد. اکسیژن بسیار واکنش پذیر است و بنابراین می توان از آن برای تجزیه ی مواد خطرناک استفاده کرد. همچنین ممکن است به عنوان یک سفید کننده استفاده شود. اکسیژن موجود در ترکیبات ازن برای ضدعفونی آب آشامیدنی استفاده شده است. استعمال صنعتی اکسیژن موجب آلودگی آب نمی شود.   اثرات زیست محیطی اکسیژن بر آب کدام اند؟ اکسیژن مواد دیگر را اکسیده می کند. این اتفاق برای مثال در طول آتش سوزی، حتی در موجودات زنده، در طول تخریب باکتریایی و در هنگام تبدیل فایل های فلزی رخ می دهد. همه گیاهان و حیوانات برای تنفس نیازمند اکسیژن هستند. اکسیژن بسیار ضروری است، زیرا بخشی از DNA و تقریبا تمام ترکیبات دیگری که از نظر بیولوژیکی مهم هستند، می باشد. در ریه ها، اکسیژن به اتم های آهن متصل می شود، که عناصر مرکزی هموگلوبین هستند. در مجموع 200 cm3  اکسیژن می تواند توسط این مکانیسم در خون حل شود؛ واضح است که این مقدار از مقدار محلول در آب تجاوز می کند. اکسیژن همراه با ذخایر انرژی باعث فعالیت ماهیچه ای و تولید گرما می شود. این فرایند دی اکسید کربن آزاد می کند، که ساطع شده و سپس توسط گیاهان جذب می شود. گیاهان در طول فتوسنتز اکسیژن اضافی تولید می کنند. گیاهان حاوی بین 4.1 و 4.4 درصد اکسیژن هستند (جرم خشک). اکسیژن محلول از عوامل مهم برای ثبات آب و بقای موجودات آبی است. ممکن است میکرو ارگانیسم ها با استفاده از اکسیژن، مواد آلی را در آب تجزیه کنند. مصرف اکسیژن در واحد زمان را با BOD (تقاضای بیوشیمیایی اکسیژن) نشان می دهند. آلاینده های آلی ممکن است تاثیرات منفی بر موجودات آبی بگذارند، زیرا BOD را کاهش می دهند. آلودگی حرارتی هم همین مشکل را به دنبال دارد، زیرا حلالیت اکسیژن در آب گرم کمتر است. این امر ممکن است از نتایج تخلیه ی اضافات خنک کننده های آب در آبهای سطحی باشد. در دریاچه های یوتروفیک و مناطق دریایی نسبتا محصور در خشکی، با افزایش عمق، غلظت اکسیژن به شدت کاهش می یابد. در برخی از موارد، شرایط حتی ممکن است بی هوازی باشد. تغییرات درجه حرارت فصلی در دریاچه ها، از نمونه های طبیعی اثرات دما بر غلظت اکسیژن در آب و اثرات زیست محیطی می باشد. در فصل زمستان، دما و غلظت اکسیژن موجود در آب در همه جا یکسان است. در فصل تابستان، آب در لایه های سطحی گرم تر از آب های عمیق تر بوده و در نتیجه حلالیت اکسیژن آن نیز پایین تر است. جلبک ها و گیاهان در لایه های سطحی برخلاف این روند فعالیت می کنند. آنها در دمای بالا مقدار زیادی اکسیژن تولید می کنند، که باعث می شود آب از اکسیژن اشباع شود. این گیاهان خیلی سریع میمیرند، و توسط میکرو ارگانیسم هایی که از اکسیژن استفاده می کنند تجزیه می شوند. این میکرو ارگانیسم ها در حال حاضر در لایه های سطحی منابع آب به وفور یافت می شوند. با این حال، مواد آلی اغلب در بخش های پایینی آب ته نشین شده و به صورت رسوبات باقی می مانند. این امر ممکن است موجب کمبود اکسیژن در فرایند تجزیه شود. هنگامی که یک تعادل زیست محیطی در دریاچه ها برقرار شود، ممکن است این مشکلات حل شود. با این حال، به هنگام تخلیه، کود دهی بیش از حد و غیره، مواد مغذی به آب اضافه می شود که باید تجزیه شوند و جلبک شکوفه را افزایش  دهند و ممکن است غلظت اکسیژن را کاهش داده و به سطحی برسانند که هیچ ارگانیسمی در آن زنده نمی ماند. این پدیده معمولا با نام اتروفیکاسیون شناخته می شود (مواد مغذی غنی= eutrophic ، مواد مغذی فقیر= oligotrophic). غلظت حیاتی اکسیژن برای ماهی 4 میلی گرم  O2در هر لیتر آب است.   عموما اکسیژن به صورت O2 خالص، در مقداری منتشر نمی شود که برای هیچ یک از ارگانیسم های هوازی خطرناک باشد. از لحاظ تئوری، چنین غلظت هایی قابل حصول هستند و فشار جزئی حیاتی برای هر گونه متفاوت است. اتم اکسیژن را می توان در تعدادی از ترکیبات آلی و معدنی سمی یافت. به عنوان مثال هایی برای ترکیبات سمی اکسیژن، می توان هایپر اکسیدها و پراکسید ها را نام برد. برخی از مواد در شرایط کم اکسیژن در آب سمی هستند، زیرا تنفس موجودات افزایش یافته و در نتیجه مواد با سرعت بیشتری جذب می شوند. برای موجودات بی هوازی اجباری، غلظت بالای اکسیژن سمی است. ازن زمانی که در تروپوسفر موجود باشد، یک آلاینده ی زیست محیطی محسوب می شود. در استراتوسفر به عنوان یک لایه ی محافظ عمل می کند که منعکس کننده ی اشعه ی ماوراء بنفش خورشیدی است. بدون این لایه ی ازن، زندگی بر روی زمین غیر ممکن خواهد بود. تعدادی از گونه های گیاهی به غلظت های بالای ازن در هوا حساس هستند. این علائم استرس واضحی را نشان نمی دهد، بلکه در قالب محدودیت هایی در رشد گیاهان خود را نشان می دهد. اکسیژن دارای سه ایزوتوپ پایدار و پنج ایزوتوپ ناپایدار است.   عوارض بهداشتی اکسیژن موجود در آب کدام اند؟ غلظت کل اکسیژن در بدن انسان حدود 60 درصد از وزن کل بدن است. این مقدار ممکن است به شدت متفاوت باشد، چرا که به طور عمده در مولکول های آب موجود است. همانطور که قبلا برای دیگر موجودات زنده توضیح دادیم، انسان اکسیژن را از طریق ریه ها جذب کرده، سپس آن را از طریق خون به ارگان های مختلف منتقل می کند. این اکسیژن توسط مویرگ های بسیار خوب به ارگان ها تحویل داده می شود.   اتم اکسیژن بخشی از هیدروکسیل، کربونیل، و دیگر گروه های کاربردی است و به صورت ترکیب با هموگلوبین از طریق خون منتقل شده و پس از آن به صورت میوگلوبین در عضلات ذخیره می شود. حضور اکسیژن در آب آشامیدنی مطلوب است، زیرا به تشکیل پوشش های محافظ در داخل لوله های فلزی انتقال آب کمک می کند. برای حصول این امر به غلظت 6/8 میلی گرم بر لیتر نیاز است. رادیکال های اکسیژن مسئول بیماری های اکتسابی مانند سرطان و بیماری های قلبی و عروقی هستند. هنگامی که غلظت اکسیژن موجود در هوا کمتر از 3٪ باشد، عموما مرگ از طریق خفگی رخ می دهد. در غلظت کمتر از 7٪، شخص ممکن است آگاهی اش را از دست بدهد. اکسیژن بیش از حد ممکن است کشنده باشد. غواصان ورزشی که اکسیژن خالص تنفس می کنند اغلب دچار گرفتگی می شوند. نوزادانی که در محل پرورش اطفال زودرس اکسیژن بیش از حد دریافت می کنند، عموما کور می شوند. اکسیژن به صورت ازن ممکن است به ریه ها آسیب برساند. اشکال سمی اکسیژن عبارتند از هایپر اکسیدها، پراکسیدها و رادیکالهای هیدروکسیل.   برای زدودن اکسیژن از آب، کدام یک از تکنولوژی های تصفیه ی آب را می توان استفاده کرد؟ از دلایلی که ممکن است شخصی بخواهد برای حذف اکسیژن از آب اقدام کند این است که اکسیژن ممکن است لوله های آب را خراب کند. با فرایندهای فیزیکی و شیمیایی مختلفی می توان این مشکل را حل کرد، برای مثال صمغ های تبادل یون. اصل اساسی این روش، واکنش بین هیدروژن و اکسیژن است: 2H2 + O2 -> 2H2O . این واکنش ممکن است توسط ترکیبات مختلفی کاتالیز شده و در نتیجه خود به خود به پایان برسد. اگر به مقدار کافی هیدروژن وجود داشته باشد، ممکن است صمغ های یونی که پالادیوم به آن ها افزوده شده است، غلظت اکسیژن آب را کاهش دهند.. -> N2 + 2 H2O O2 + N2H4: هیدرازین یک ترکیب کاهشی محتمل دیگر است که ممکن است به جای هیدروژن استفاده شود: O2 + N2H4 -> N2 + 2 H2O.  .   یک روش ساده تر که نمی توان در هر شرایطی استعمال نمود حذف حرارتی اکسیژن است. قابلیت انحلال گاز در آب در دمای تبخیر برابر صفر است. اصل تخلیه گاز حرارتی بر مبنای این واقعیت است. این فرایند به صورت تخلیه گازهای تحت فشار کمی بیش از فشار طبیعی (تا 5 بار)، و یا به صورت تخلیه گاز های خلاء تحت فشار کمی کمتر از فشار طبیعی عمل می کند. از سوی دیگر، غنی سازی آب با اکسیژن ممکن است به حذف آلاینده ها کمک کند. می توان توسط هوادهی مصنوعی، مثلا با هدایت آب به آبشار ها، با شستشوی آب از طریق هواده های سطحی، با قرار دادن هوا در فیلتر های فشار، با اضافه کردن هوا از طریق افزایش جریان آب (به عنوان مثال در مکان های خطرناک) و یا هوادهی با اکسیژن خالص به این مقصود دست یافت. هوادهی در کارخانه های تصفیه آب و حتی در رودخانه های وسیع قابل اجرا است. اکسیژن دارای اثر پاکسازی است، چون برای میکرو ارگانیسم ها ضروری است و چون ترکیبات را اکسیده می کند. بنابراین، آلودگی آب را توسط  BOD یا COD (تقاضای شیمیایی اکسیژن) نشان می دهند. مقدار BOD که اغلب استعمال می شود، غلظت اکسیژنی را نشان می دهد که توسط میکرو ارگانیسم ها ظرف پنج روز در 20 درجه ی سانتی گراد در یک محیط هوازی استعمال می شود تا مواد آلی را به دی اکسید کربن، آب و زیست توده ی جدید تبدیل کنند. و به عنوان میلی گرم O2  در هر لیتر فاضلاب بیان می شود. ضرب این عدد در حجم فاضلاب، مقدار مواد خطرناک را به دست می دهد. BOD در واحد زمان را بار BOD می نامند. موادی که به سختی تجزیه پذیر هستند، به دلیل کوتاه بودن زمان اندازه گیری، حذف شده اند. COD نشان دهنده ی مقدار اکسیژن (میلی گرم) لازم برای اکسید کردن تمام مواد اکسید شونده، در هر لیتر از فاضلاب است. این مواد نه تنها مواد آلی که به راحتی قابل تجزیه هستند، بلکه ترکیباتی را هم که به سختی قابل تجزیه هستند و ترکیبات مقاوم (برای مثال ترکیبات کلر آلی) را نیز شامل می شود و در نتیجه از مقدار BOD تجاوز می کند.   ازن می تواند برای تصفیه آب استفاده شود؛ برای مثال برای ضدعفونی استخر شنا و یا آب آشامیدنی. این ماده نسبت به گاز کلر ضد عفونی کننده ی قوی تری است، اما حفاظت در مقابل باکتری تنها تا مدت زمان مختصری بر جای می ماند. ازن فرم ناپایدار اکسیژن است و به همین دلیل به سرعت به  O2تبدیل می شود، که مطلوب است، زیرا ازن به ریه آسیب می زند.

  • PFOA و PFOS بیشترین‌ کربن‌های پرفلور تولید شده در سرتاسر جهان هستند

    PFOA و PFOS چه هستند، مشکلات آنها برای سلامتی چیست و چگونه وارد آب آشامیدنی می‌شوند؟ هردو مواد شیمیایی جاندار پلی فلوریناتی هستند که استفاده‌های تجاری زیادی دارند و به گستردگی و غلظت پایین در خوراک و محیط پخش شده‌اند. رسیدگی به آنها مشکل است و از نظر زیستی افت‌ نمی‌کنند، پس در سطوح پایین در فاضلاب و آب آشامیدنی یافت شده‌اند. به تعداد بسیار زیاد در خون انسان شناسایی شده‌اند.  PFOA اسید پرفلورواکتانوئیک (C7F15COOH)، و PFOS اسید پرفلورواکتان سولفوریک (C8F17SO3H)است. ترکیبات پرفلورینات زیادی در محیط وجود دارند از جمله محصولات تجاری و محصولات ثانویه و فاضلاب‌های کارخانجات تولیدی. PFOA و PFOS پرفلوروکربن‌هایی است که بصورت گسترده‌‌ترین شکل در جهان تولید شده‌اند. هردوحاوی هشت اتم کربن هستند که اغلب زنجیره خطی دارند. هر پسوند در نام بدین معناست که تمام اتم هیدروژن‌های موجود چسبیده به اتم های کربن با اتم‌های فلورین جایگزین شده‌اند. این باعث می‌شود که از نظر بیولوژیکی مواد شیمیایی پایدار و بسیار لیپوفوبیک (چربی‌های دفع نشده) و هیدروفوبیک (آب دفع نشده) شوند، همچنین باعث افزایش خاصیت اسیدی آنها می‌شود. همچنین آنها فراریت پایینی دارند. بعنوان عوامل فعال در سطحف آنها در محصولات صنعتی و تجاری زیادی از جمله پوشش‌های دافع آب و خاک روی قالی‌ها، پارچه، چرم، فوم‌های استفاده شده در آتش‌نشانی، آبکاری، عکاسی، پوشش‌های کاغذی و افت‌کش‌ها استفاده شده‌اند. برخی از ترکیبات PFOA و PFOS را می‌توان با افت وزن بالای مولکولی پرفلوروکربن‌ها شکل داد.    ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی آنها انحلال پذیری آب و حمل زیستی بسیار تحت تاثیر کاتیون مرتبط با PFOA هستند. انحلال‌پذیری نمک آمونیوم(NH4+)  PFOA در آب دست کم 50 برابر بیشتر از انحلال‌پذیری شکل اسیدی است که قبلا به شدت یونیزه شده است. انحلال‌پذیری نمک‌های  PFOS در آب تقریبا به همان اندازه شکل اسیدی است. PFOS و مواد شیمیایی مربوطه در اسکاچ گارد بودند که توسط 3M ساخته شده، اما تولید آن در امریکا است، در سال 2000 آغاز بکارکرد. اسکاچ گارد در سال 2003 دچار تغییر ساختار شد و PFOS با اسید پرفلوروبوتان سولفوریک (PBOS) جایگزین شد. نیمه عمر PBOS در انسان‌ها حدود یک ماه است که برای PFOS 4/5 سال می‌باشد. مقدار موجود و وارد شده‌ی PFOS را همچنان می‌توان در شرایط بیشتر کنترل شده استفاده کرد.  PFOA در یک برنامه نظارتی آژانس محافظت از محیط امریکا (EPA) پوشش داده شد که مشخص کرد تا سال 2010 هشت شرکت برسر کاهش انتشارات جهانی از کارخانجات، کاهش پیش مواد شیمیایی که به PFOA شکسته می‌شوند، کاهش محتوای محصول تا 95درصد، و تلاش در جهت حذف آنها از انتشارات و محصولات تا سال 2015 توافق کردند. اتحادیه اروپا استفاده از PFOS در محصولات را در سال 2006 ممنوع کرد (حداکثر محتوا 005/0 درصد وزن)، اما کاربردهای فوتولیتوگرافی، متوقف کننده مه برای آبکاری با کروم و سیال‌های هیدرولیکی هوانوردی مستثنی شدند.      رویداد در انسان‌ها و حیوانات بررسی‌های بین 1999 تا 2004، PFOA، PFOS و سایر مواد شیمیایی پرفلور را در 95 تا 100 درصد نمونه‌های خون انسانی شناسایی کرد. بررسی‌های جدیدتر نشان می‌دهند که سطح خون درحال کاهش است. متوسط غلظت سرم در جمعیت کل امریکا 08/2 میکروگرم درهر لیتر برای PFOA و 31/6 میکروگرم در لیتر برای PFOS در سال 2011 و 2012 به ترتیب از 21/5 و 4/30 میکروگرم در 1999 و 2000 بود. افرادی که نزدیک یک کارخانه صنعتی زندگی می‌کنند متوسط سطح طرح PFOA در آنها 6/83 میکروگرم در لیتر بود. برای کارگران متوسط سطح سرم PFOA 760/1 میکروگرم در لیتر و PFOS 320/1 میکروگرم در لیتر بود. در برخی کشورهای غربی گزارش شده و سطوح بالایی در برخی حیوانات وحشی در سرتاسر جهان شناسایی شده است. 100 درصد PFOS وارد شده به شکم محدودبه پروتئین در موش، میمون و پلاسمای انسان است. بررسی موش‌ها نشان داد که دست کم 95 درصد PFOS پس از ورود به شکم جذب شده و تنها 5 درصد طی 48 ساعت حذف شده است. حذف نیمه عمر PFOS در انسان‌ها 4/5 سال طول می‌کشید. برای PFOA 3/2 سال است که نشان می‌دهد هر دو انباشته می‌شوندو اینکه سطح تحمل بدن نمی‌تواند کاهش اساسی یابد تا هنگامی که خوردن آن بطرز چشمگیری کاهش یابد. PFOS در انسان‌ها اغلب به کبد و خون وارد می‌شوند، همچنین در بند ناف و شیر نیز یافت شده است. در انسان‌ها مقدار PFOS در سرم و بافت کبد مشابه است درحالیکه در حیوانات مقادیر یافت شده در کبد بالاتر از سرم است. بررسی موش‌ها نشان داد که جذب PFOS با تنفس و از طریق پوست نیز صورت می‌گیرد.    اثرات بر سلامت انسان و حیوان بررسی بسیاری از انسان‌ها روابط بین خون انسان‌ها با سطوح مختلف ترکیبات پرفلورالکیل و اثرات معکوس برسلامت انسان را بررسی کرده است. آژانس مواد سمی و ثبت بیماری (ATSDR) گفت که تفسیر آنها مشکل است چون نتایج همیشه پایدار نیستند. پایدارترین نتایج دادند که ممکن است روابطی بین افزایش کلسترول خون و سطح بالای سرم  PFOA یا PFOS وجود داشته باشد. افزایش اسید اوره می‌تواند نشان دهنده ریسک افزایش یافته فشار خون بالا باشد. امکان آسیب به کبد با اثر مشاهده شده در حیوانات می‌تواند وجود داشته باشد. هرچند، ATSDR می‌گوید که انسانها و حیوانات اغلب واکنش متفاوتی به آن مواد شیمیایی دارند و همه اثراتی که در موش‌های دوز داده شده مشاهده نشده ممکن است در انسان‌ها دیده نشود. طبق گفته‌های ATSDR، مدرک قاطعی وجود ندارد که پرفلورروالکیل باعث سرطان در انسان‌ها شود. اگرچه برخی بررسی‌ها افزایش خطر سرطان در سطوح بالای رویارویی را نشان داده‌اند، اما ناپایدار بوده و بیشتر آنها عوامل مخل دیگر مانند سیگار کشیدن را کنترل نکرده‌اند. یک بررسی چندساله نزدیک یک کارخانه دوپان در وست ویرجینیا که PFOA تولید می‌کرد، همبستگی‌های دارای ابهامی تولید کرده است. بررسی جامع استین لیند و همکاران در سال 2010 نتیجه گرفت که شواهد اپیدمیک همچنان محدود هستند و تا به امروز برای نتیجه‌گیری کلی در مورد نقش PFOA برای هرکدام از بیماری‌ها ناکافی هستند. همینطور، بررسی نتایج حاملی توسط ساویتز و همکاران در سال 2009 می‌گوید: داده‌ها پشتیبانی کمی از ارتباط PFOA یا PFOS با نتیجه حاملگی، با کمی عدم قطعیت درخصوص تشنج آبستنی و اثرات کلی تولد دارند.   رویدادن و آشکارشدن در آب شناسایی PFOS و PFOA در چندین موقعیت اغلب در نزدیک کارخانجات تولیدی و مصرف کننده مانند فرودگاه‌ها که تخلیه انجام می‌گیرد و آلودگی آب و خاک وجود دارد گزارش شده است. چندین ترکیب پرفلورینات دیگر استفاده مشترکی دارند و در محیط و در انسان‌ها شناسایی شده‌اند، اما اخیرا PFOA و PFOS بیشترین توجه را به خود جلب کرده‌اند. قاعده سونم تنظیم نشده‌ی نظارت بر آلودگی EPA (UCMR 3) داده‌هایی را برای PFOS و PFOA همچنین چهار ترکیب پرفلورینات دیگر از 35060 نمونه در 4788 منبع آب عمومی گزارش داده است. سطح رویداد و آشکارشدن از آب آشامیدنی با استفاده از روش تحلیلی بسیار حساس روش USEPA 537 بسیار پایین بود. کمترین سطوح گزارش شده (MRL) برای UCMR 02/0 میکروگرم در لیتر یا 20 بخش از هر تریلیون برای PFOS و 04/0 میکروگرم در لیتر یا 40 بهش در هر تریلیون برای PFOA بود. غلظت مرجع آب آشامیدنی و مشاوران سلامت کوتاه مدت موقتی 2/0 میکروگرم در لیتر برای PFOS و 4/0 میکروگرم در لیتر بریا PFOA است. چهار ماده شمیایی پرفلورینات دیگر عموما در حد مشابهی از رویدادن و غلظت بودند اما EPA غلظت مرجعی برای آن مواد شیمیایی نداشت.    نگرانی‌های عمومی اخیرا در چندین موقعیت‌ افزایش یافته که آلودگی آب زیرزمینی در نیوهمپشایر و ورمونت شناسایی شد. سطوح بالا به اندازه 62/0 میکروگرم بر لیتر در برخی چاه‌های خصوصی نزدیک کارخانجات تولید پلاستیک شناسایی شد. چندین ایالت مشاوران سلامت صادر شده معمولا پایین‌تر از EPA است.    محک‌های مربوط به سلامت EPA سند جامع اثرات PFOA و PFOS بر سلامتی را برای بررسی همکاران در 2014 منتشر کرده است. 03/0 میکرگرم بر کیلوگرم در روز (1/2 میکروگرم در روز) را دوز مرجع (RfD) برای PFOS و 02/0 میکرگرم بر کیلوگرم در روز (4/1 میکروگرم در روز) را بعنوان RfD PFOA پیشنهاد داد. در 19 می 2016، EPA مشاوران سلامت مادام‌العمر را از RfDهای 02/0میکرگرم بر کیلوگرم در روز برای حساس‌ترین جمعیت، زنان شیرده، و عوامل قدم قطعیت (ایمنی) 300 و کمک 20 درصدی منبع مربوطه آب آشامیدنی را منتشر کرد که معمولا محدوده اضافه‌ای ارایه می‌کند. همچنین مدارک مستدلی در مورد سرطانزا بودن برای انسان نشان داد. EPA نتیجه گرفت که آب آشامیدنی با غلظت‌های تکی یا ترکیبی PFOA و PFOS زیر 70 بخش در تریلیون باعث اثرات معکوس سلامتی طی یک عمر رویارویی نمی‌شود. آن سطوح حد چشمگیری از محافظت برای حساس‌ترین جمعیت نشان می‌دهند. همچنین در یافته‌ها، منبع اصلی رویارویی خوراک و محصولات مصرفی و معمولا موردی محلی بود که کارخانه تولیدی یا حوزه هوایی این مواد شیمایی را تولید یا استفاده می‌کرد.    فناوری تصفیه آب چندین دستگاه تصفیه آب می‌توانند PFOS و PFOA را از آب آشامیدنی حذف کنند. این فناوری‌ها شامل کربن فعال دانه‌ای (GAC) است که می‌تواند بصورت حرارتی دوباره فعال شود، تبادل آنیون و اسمز معکوس (RO) و احتمال سایر فیلتراسیون‌های غشایی. میزان تاثیر فرایندهای تبادل آنیون می‌تواند تحت تاثیر مولفه‌های دیگری در آب باشد از جمله جامدات و جانداران محلول و فرایندهای غشا را می توان با افزودن سایر مواد معدنی بهبود بخشید. غلظت ضایعات ناشی از تبادل آنیون و غشا نیازمند مدیریت مناسب است و نباید در محیط رها شود.    نتیجه‌گیری چندین مرجع اولیه آب آشامیدنی را به عنوان منبع مهم رویارویی با PFOS و PFOA شناسایی می‌کنند اما براساس نتایج بزرگ مقیاس UCMR 3، این یافته‌ها برای منابع آب عمومی معتبر نیتس. خوراک بزرگترین کمک کننده به رویارویی عمومی افراد است اما برخی رویارویی‌ها می‌توانند ناشی از تنفس یا تماس پوستی با محصولات مصرف کننده باشند. روندهایکاهشی در رویایی انسان به دلیل محدودیت‌های جلوگیری، توقف تدریجی و باقیمانده محصولات باشد و این‌ها در سطوح خونی با جمعیت کمتر نشان داده شدهاند. اینکه به استاندارهای آب آشامیدنی نیاز هست یا اگر مشاوره‌ها برای محافظت از سلامت کافی هستند جای بحث دارد. رویارویی بالا با کارگران در کارخانجات تولیدی یا محصول همچنین اقداماتی نزدیک برخی جمعیت‌ها با شرایط شغل و رهاسازی محیطی محلی ارتباط دارند. با توجه به ATSDR، بررسی‌های اپیدمی شناسی انسان در مورد جمعیت‌هایی که بسیار در معرض این مواد هستند عموما متناقض می‌باشند، اگرچه افزایش کلسترول و همبستگی‌های نسبتا کم با آنزیم‌های کبد پیشنهاد شده‌اند. EPA نتیجه گرفت شواهد مستدلی برای ریسک سرطان انسان وجود دارد اما ریسک آن پایین‌تر از مقادیر تعیین شده برای سلامتی و قابل چشم‌پوشی است. مشورت‌های جدید سلامت آب آشامیدنی برای رویارویی تمام عمر 07/0 میکروگرم در لیتر (70 بخش در هر تریلیون) برای PFOA و PFOS فردی یا کلی است که جایگزین مشورت‌های موقتی کوتاه مدت می‌شود. این نوع مواد شیمیایی اصولا پس از بلعیدن یا افت زیستی در محیط از طریق متابولیزم دچار تغییر نمی‌شوند. زمان نگهداری طولانی و انباشت زیستی پس از بلعیدن نشان می‌دهد که رویارویی‌های موثر بیشتر از آن چیزی هستند که توسط سطوح جذب روزانه نشان داده شده. ترکیبات متعدد پرفلورینات ماندگار دیگر در محیط و خون انسان تضمینی برای کنترل هستند تا پتانسیل رویارویی شغلی و محیطی انسان را به حداقل برسانند.