آرشیو مقالات تصفیه آب

---

• 

  مشاهده 08 اسفند 1395 1839 بازدید

  دستگاه های تصفیه آب قابل حمل _بخش دوم

  در بخش دوم مقاله دستگاه های تصفیه آب قابل حمل به جذب کربن فعال و ضد عفونی کردن آب با مواد شیمیایی و تصفیه آب با اشعه ماورای بنفش می پردازیم. برای مطالعه بخش اول روی لینک قبل کلیک نمایید.   جذب کربن فعال تصفیه آب کربن فعال گرانولی از یک شکل از کربن فعال با سطح بالا و جذب بسیاری از ترکیبات، از جمله بسیاری از ترکیبات سمی استفاده می ­کند. عبور آب از طریق کربن فعال معمولا در فیلترهای تصفیه آب پمپی دستی برای رفع آلودگی­ های آلی، طعم، بو استفاده می ­شود. فیلترهای کربن فعال معمولا به عنوان تکنیک­ های تصفیه اولیه دستگا­ه­ های تصفیه آب قابل حمل استفاده نمی ­شوند، بلکه به عنوان دستگاه­ های ثانویه برای تکمیل روش تصفیه آب بکار می ­روند. این امر اغلب برای پیش یا پس از فیلتر در یک مرحله جداگانه نسبت به تصفیه آب سرامیکی اجرا می­ شود، در هر دو مورد قبل از افزودن ضد عفونی کننده های شیمیایی مورد استفاده برای کنترل باکتری یا ویروس که حذف نمی ­شدند. کربن فعال می ­تواند کلر را از آب تصفیه شده حذف کند، یا هر پسماند باقی مانده در آب که در برابر عوامل بیماری­زا مقاومت نشان می ­دهد و به طور کلی نباید بدون تفکر دقیق بعد از تصفیه آب توسط ضد عفونی کننده های شیمیایی در پروسس تصفیه آب قابل حمل استفاده شود. فیلترهای تصفیه آب سرامیکی یا کربنی با اندازه منافذ 0.5 میکرومتر یا کوچکتر برای از بین ­بردن باکتری ­ها و کیست­ ها و مواد شیمیایی بسیار عالی می­ باشند.   ضد عفونی کردن آب با مواد شیمیایی  ید مورد استفاده برای تصفیه آب معمولا به صورت محلول، در فرم بلوری، یا در قرص ­های حاوی هیدروپرید تتراگلیسین به آب اضافه می ­شود که 8 میلی گرم ید در هر قرص هیدروپرید تتراگلیسین شدید آزاد می­ کند. ید بسیاری، اما نه همه، از پاتوژن­ های شایع موجود در منابع آب شیرین طبیعی را از بین می ­برد. به همراه داشتن ید برای تصفیه آب یک راه­ حل ناقص اما ساده برای کسانی است که نیاز به تصفیه آب آشامیدنی دارند. کیت ­ها در فروشگاه ­های کمپینگ در دسترس هستند که شامل یک قرص ید و یک قرص دوم (ویتامین C یا اسید اسکوربیک) است که طعم و مزه ید را از آب حذف می­ کند. افزودن ویتامین C، در قالب قرص یا پودر نوشیدنی طعم ­دار، بسیاری از ید موجود در محلول را ته نشین می­ کند، بنابراین تا زمانیکه ید کارش را انجام نداده است نباید اضافه شود. زمان نسبتا مشخص 30 دقیقه است، اما اگر آب گل آلود یا سرد باشد به طور قابل ملاحظه افزایش می­ یابد. ید آب آشامیدنی را با قرص ­های حاوی هیدروپرید تتراگلیسین تصفیه می­ کند، همچنین جذب ید رادیواکتیو در انسان را به 2 % مقدار آن کاهش می ­دهد. این امر می­ تواند یک عامل مهم برای تصفیه آب در یک رویداد هسته­ ای باشد، که در آن مصرف ید رادیواکتیو یک نگرانی برای سمیت رادیواکتیو داخلی است. اگر ید در محلول رسوب کند، آنگاه آب آشامیدنی ید کمتری در محلول خواهد داشت. همچنین میزان ید در یک قرص برای جلوگیری از جذب کافی نیست. اثر هیدروپرید تتراگلیسین به طور نامحدود قبل از باز شدن بطری حفظ می­ شود؛ هر چند برخی از سازندگان پیشنهاد می­ کنند که از قرص تصفیه آب بیشتر از سه ماه پس از باز شدن بطری استفاده نشود، عمر مفید در واقع بسیار طولانی است به شرطی که بطری بلافاصله پس از هربار باز شدن تخلیه شود. یک جایگزین مقرون به صرفه برای استفاده از دستگاه ­های تصفیه آب مبتنی بر ید، استفاده از کریستال ید است. مقدار کمی از آب در یک بطری شیشه ­ای کوچک ریخته می ­شود (با ظرفیت حدود 1 اونس یا 30 سانتی متر مکعب)، حدود 0.25 اونس (7 گرم) از کریستال ید به آن وارد می ­شود، و سپس برای تولید محلول اشباع ید همزده می­ شود. 12.5 سانتی متر مکعب از این محلول به یک لیتر آب برای گندزدایی اضافه می­ شود. پس از 15 دقیقه، آب را می ­توان مصرف کرد. در دمای خطای اسکریپت: نه چنین ماژول "تبدیل". اجازه دهید که آب به مدت 20 دقیقه مصرف شود. آب را پس از 30 دقیقه مصرف کنید یا از 25 سانتی متر مکعب محلول اشباع در هر لیتر استفاده نمایید (محلول ید اشباع را در بطری پلاستیکی ذخیره نکنید زیرا بخار ید از طریق پلاستیک عبور می­ کند و باعث زنگ زدن فولاد مجاو آن می­ شود). توجه داشته باشید که این روش ممکن است در کشتن کیست­ های ژیاردیا در آب سرد موثر نباشد محلول برای گرم کردن آب قبل از تصفیه است. مواظب باشید کریستال ید را مصرف نکنید؛ مقدار ید در محلول اشباع ممکن است دو تا چهار برابر کشنده­ تر باشد. باید دقت شود که بطری شیشه ­ای کوچک کریستال ید با آب در آب و هوای سرد منجمد نشود. مزیت استفاده از کریستال ید این است که تنها مقدار کمی از ید از کریستال ید در هر استفاده حل می­ شود، باعث می­ شود این روش تصفیه آب قابلیت تصفیه مقادیر بسیار زیادی آب، در حدود 2000 لیتر (500 گالن) با یک بطری کوچک کریستال را داشته باشد. بر خلاف قرص ­های هیدروپرید تتراگلیسین، کریستال­ های ید اساساً عمر مفید نامحدودی تا زمانیکه در معرض هوا برای مدت زمان طولانی قرار نگرفته باشند و در زیر آب نگه داشته شوند، دارند. (کریستال­ های ید تصعید خواهند شد اگر در معرض هوا برای مدت زمان طولانی قرار بگیرند). مقدار زیادی از آب می­ تواند با کریستال ­های ید با هزینه کم تصفیه شود که باعث می ­شود این روش برای محل استفاده مقرون به صرفه بوده یا برای روش ­های تصفیه آب اضطراری برای استفاده طولانی­ تر از عمر مفید هیدروپرید تتراگلیسین در نظر گرفته شود.   قرص­ های هالازون دارای کلر قبلا برای دستگاه­ های تصفیه آب قابل حمل استفاده می ­شدند. کلر در آب بیش از سه برابر نسبت به یک گندزدا در برابر اشرشیاکلی موثرتر از ید است. بنابراین قرص­ های هالازون در طول جنگ جهانی دوم توسط سربازان ایالات متحده برای دستگاه­ های تصفیه آب قابل حمل استفاده می ­شدند، حتی در بسته­ های لوازم جانبی برای C-جیره تا 1945 وجود داشت. محدودیت اصلی قرص وهالازون طول عمر بسیار کوتاه در بطری باز شده است، که به طور معمول 3 روز یا کمتر است، بر خلاف قرص ­های مبتنی بر ید که طول عمر 3 ماه در بطری باز دارند. سدیم دی­کلروایزوسیانورات  (NaDCC)تا حد زیادی جایگزین قرص ­های هالازون برای چند دستگاه­ های تصفیه آب کلری شده است. این قرص ­ها با نمک جوشان، معمولا اسید آدیپیک و بیکربنات سدیم فشرده شده ­اند، تا قرص ­های به سرعت حل شونده، تا رقت 10 قسمت در میلیون کلر تشکیل دهند، هنگامی که آب آشامیدنی بصورت خفیف آلوده و ppm  20 است که مشخصه آلودگی است. قرص­ های سفید کلر یک پلت فرم پایدارتری برای مواد گندزدای آب نسبت به مایع سفیدکننده (هیپوکلریت سدیم) به عنوان حالت مایع ایجاد می­ کنند زیرا تمایل به کاهش با سن و نتایج غیر قابل تنظیم دارند مگر اینکه آزمایش ­ها در نقطه­ ای عملی انجام شوند. حال، با وجود کاهش محبوبیت قرص هالازون مبتنی بر کلر در دستگاه ­های تصفیه آب قابل حمل، سفید کننده مبتنی بر کلر ممکن است با خیال راحت برای استریل کردن آب به صورت اضطراری در  کوتاه مدت استفاده شود. دو قطره بدون بو 5٪ از سفید کننده می­ تواند در هر لیتر یا کوارت آب تمیز اضافه شود، آن گاه می­ تواند برای 30 تا 60 دقیقه استفاده شود. پس از این تصفیه، برای کاهش بوی کلر و طعم و مزه سر بطری آب می ­تواند باز گذاشته شود. دستورالعمل­ های آنلاین برای استفاده اضطراری از سفید کننده برای تهیه آب آشامیدنی پرخطر در دسترس است. مراکز کنترل بیماری و پیشگیری (CDC) و خدمات جمعیت بین المللی (PSI) یک محصول مشابه (0.5٪ - 1.5٪ محلول هیپوکلریت سدیم) به عنوان بخشی از استراتژی سیستم آب مطمئن (SWS) ارائه داده­ اند. این محصول در کشورهای در حال توسعه تحت نام ­های تجاری محلی به طور خاص به منظور گندزدایی آب آشامیدنی به فروش می ­رسد.   نه کلر (به عنوان مثال، سفید کننده) و نه ید به تنهایی در برابر کریپتوسپوریدیوم موثر نیستند، اگر چه تا حدی در برابر ژیاردیا موثر هستند. ید باید حداقل 30 دقیقه  برای کشتن ژیاردیا وقت داشته باشد. کلر کمی بهتر از ید است. یک محلول کامل­تر که شامل مواد شیمیایی گندزدا برای اولین فیلتر کردن آب است، از 0.2 میکرومتر فیلتر پمپ کارتریج سرامیکی، به دنبال تصفیه با ید یا کلر استفاده می ­شود، در نتیجه کریپتوسپوریدیوم، ژیاردیا، و بسیاری از باکتری ­ها، همراه با ویروس ­های بزرگتر را فیلتر می­ کند، در حالی که از مواد گندزدای شیمیایی برای مشخص کردن ویروس­ ها و باکتری­ هایی که فیلتر نمی ­تواند آنها را حذف کند استفاده می­ شود. این ترکیب همچنین به طور بالقوه در برخی موارد موثرتر از گندزداهای الکترونیکی قابل حمل بر اساس درمان UV، مانند استفاده از یک دستگاه تصفیه آب قابل حمل SteriPEN UV است. یک جایگزین برای آماده سازی مبتنی بر ید در برخی از حالات قرص ­های نقره یون / کلر دی اکسید هستند. این محلول­ ها می­ توانند آب را موثرتر از ید گندزدایی کنند در حالی که به ندرت طعم قابل توجهی در آب در برخی از حالات بجا می­ گذارند. مواد گندزدای بر اساس نقره یون / دی اکسید کلر، کریپتوسپوریدیوم و ژیاردیا را از بین خواهند برد، اگر به درستی استفاده شوند. عیب اصلی تکنیک­ های مبتنی بر نقره یون / دی اکسید کلر زمان تصفیه طولانی است (به طور کلی 30 دقیقه تا 4 ساعت، بسته به فرمول استفاده شده). دیگر نگرانی رسوب و تجمع ترکیبات نقره در بافت­ های مختلف بدن است که منجر به یک بیماری نادر به نام argyria می­ شود که منجر به بد شکل شدن و رنگ پریدگی دائمی پوست، چشم، و غشاهای مخاطی می­ شود. هزینه تصفیه دی اکسید کلر در حدود چهار برابر بیشتر از هزینه تصفیه ید است.   تصفیه اشعه ماورای بنفش نور ماورای بنفش (UV) باعث شکل گیری پیوند کووالانسی در DNA شده و در نتیجه مانع از تکثیر میکروب­ ها می­ شود. بدون تولید مثل، میکروب ­ها به مراتب کمتر خطرناک هستند. نور UV-C ضد باکتری در محدوده طول موج کوتاه 100-280 نانومتر در تیمین، یکی از چهار نوکلئوتید پایه در DNA عمل می ­کند. هنگامیکه یک فوتون اشعه ماوراء بنفش ضد باکتری توسط یک مولکول تیمین در مجاورت دیگر تیمین در رشته DNA جذب می­ شود، یک پیوند کووالانسی یا دایمر بین مولکول ایجاد می­ شود. این دایمر تیمین مانع از "خواندن" DNA توسط آنزیم و کپی کردن آن می­ شود، در نتیجه میکروب را خنثی می­ کند. با این حال، محدودیت­ هایی در این فناوری وجود دارد. کدورت آب (یعنی، مقدار مواد جامد معلق و کلوئیدی موجود در آب) باید کم باشد، به طوری که آب زلال و شفاف باشد، تا تصفیه UV به خوبی عمل کند - در نتیجه یک گام پیش فیلتر ممکن است لازم باشد.   یک نگرانی در مورد دستگاه تصفیه آب قابل حمل UV این است که برخی از عوامل بیماری ­زا صدها بار کمتر به نور UV نسبت به موارد دیگر حساس هستند. زمانی معتقد بودند که کیست­ های تک یاخته حداقل حساسیت را دارند، با این حال مطالعات اخیر غیر این را به اثبات رسانده است، که نشان می ­دهد که هر دو کریپتوسپوریدیوم و ژیاردیا توسط یک دوز UV فقط mJ/cm sq 6 غیر فعال می­ شوند. با این حال، مقررات EPA و مطالعات دیگر نشان می­ دهند که آن ویروس­ ها عامل محدود کننده تصفیه UV هستند، زیرا نیاز به دوز 10-30 برابر بیشتر نور UV نسبت به ژیاردیا و یا کریپتوسپوریدیوم دارند. مطالعات نشان داده ­اند که دوزهای UV در سطوح ارائه شده توسط واحدهای UV قابل حمل در کشتن ژیاردیا موثر هستند و هیچ شواهدی از فعال شدن مجدد کیست­ ها وجود نداشت.   آب تصفیه شده با UV هنوز دارای میکروب ­هایی است که نمی­ توانند تولید مثل کنند. در صورتی که آب تصفیه شده با UV حاوی میکروب های عقیم در معرض نو مرئی (به طور خاص، طول موج نور بیش از 330-500 نانومتر) برای هر مدت قابل توجهی از زمان باشد، فرایندی که فعال سازی مجدد نام دارد، در آن امکان ترمیم آسیب وارد در DNA تولید مثل باکتری ­ها مطرح می ­شود، به طور بالقوه آنها را قادر به تولید مثل و ایجاد بیماری می­ کند. به همین دلیل آب تصفیه شده با UV نباید در معرض نور مرئی برای هر مدت قابل توجه از زمان بعد از تصفیه UV قبل از مصرف برای جلوگیری از ورود میکروب­ های فعال شده و خطرناک قرار گیرد.       برای مطالعه ادامه مطلب روی لینک زیر کلیک نمایید. دستگاه های تصفیه آب قابل حمل ـ بخش سوم     *ن

• 

  مشاهده 08 اسفند 1395 1500 بازدید

  یک مسیر طولانی برای رساندن آب تمیز به کشورهای در حال توسعه

  سوزان مورکات، مدرس ارشد در دپارتمان مهندسی عمران و محیط زیست MIT، در توصیف تلاش­ هایش برای انتشار سیستم ­های فیلتراسیون تصفیه آب به سه میلیون نفر در شمال غنا می گوید: "این مدت طولانی به دشواری گذشته است". در حدود نیمی از این افراد در حال حاضر از دسترسی به یک منبع قابل اعتماد آب آشامیدنی محروم هستند. اما پس از 9 سال تلاش مورکات و دانشجویانش، این پروژه برای ایجاد یک تفاوت آغاز شده است.   او می گوید: کارخانه­ های تولیدکننده این منابع محلی، فیلترهای خاک گلدان - در اصل توسط فرناندو مازارینگاس از گواتمالا اختراع شده است و به طور گسترده ­ای توسط مارکوت و دیگران بهبود و منتشر شده است- در حال حاضر در 52 مکان در 31 کشور با کارخانه­ های جدید در گواتمالا، اوگاندا، آفریقای جنوبی، و چین ساخته شده است. تا کنون، کارخانه غنا، ساخته شده در سال 2011 و رسیده به تولید کامل، در سال گذشته آب آشامیدنی سالم و پایدار برای بیش از 100،000 نفر در بخش روستائی شمال این کشور فراهم کرده است. در ماه ژانویه، 10 نفر از دانشجویان دانشگاه MIT برای کمک به گسترش تولید و نظارت بر نتایج در آنجا کار خواهند کرد.   این فیلترها - ساخته شده با مخلوطی از خاک رس محلی و غربال دقیق، مواد قابل احتراق، مانند پوسته برنج - در کاهش آلودگی میکروبی آب به میزان 98 %، منجر به کاهش بیش از دو سوم بیماری اسهال در میان خانواده ­ها شده ­اند. هنگامی که گل می ­پزد، مواد قابل احتراق می سوزند، و یک شبکه از منافذ کوچک برای فیلتر کردن رسوب و میکروب با عبور آب از آن بدست می­ دهد؛ این فیلتر توسط استفاده از نانو ذرات نقره کلوئیدی بهبود می ­یابد که دارای خواص ضد میکروبی هستند. چنین فیلتری می ­تواند آب پاک روزانه کافی برای یک خانواده بزرگ تولید کند.   مورکات و همکارانش به تازگی کمک­های مالی از دولت دبی دریافت کرده ­اند، که به آنها اجازه خواهد داد که تولید و توزیع در غنا، گواتمالا، و نپال را گسترش دهند.   علاوه بر آب پاک، مورکات تلاش کرده است تا بهداشت در غنا را بهبود ببخشد، که در آن بسیاری از جوامع فاقد امکانات توالت هستند. همراه با دانشجویان آزمایشگاه – D، جان ماهر و داوطلبان غنایی، و با پشتیبانی مرکز خدمات عمومی MIT، مورکات به تازگی یک مرکز بزرگ توالت در یک مدرسه در طاها، غنا ساخته است. این تیم در ژانویه در یک روستای همسایه، گبالاهی گسترش داده خواهد شد، که به عنوان یک گام مهم برای کاهش سرایت پیشگیری دیده می­ شود.   مورکات می گوید: غنا که به اندازه ایالت نیویورک است، با استناد به آمار سازمان ملل متحد، "امروزه دارای نرخ پنجم بدترین بهداشت در جهان است". دفع مدفوع رایج، به خصوص در بخش­ های فقیرتر شمالی روستایی کشور است.   مورکات حرفه­ ی خود را برای طراحی نوآوری در سیستم­ های بزرگ بهداشت شهری، مانند تصفیه خانه فاضلاب در جزیره دیر بوستون آغاز کرده است، اما به زودی متوجه شده است که بیشترین نیاز به بهداشت در مناطق روستایی، مناطق فقیر یا محله­ های فقیرنشین شهری است که در آن چنین سیستم­ هایی غیرقابل اجرا هستند. او از آن زمان توجه خود را به بهبود دسترسی به آب، فاضلاب و بهداشت در کشورهای در حال توسعه معطوف کرده است.   او می گوید: این یک راه سخت است، همه چیز بیش از حد انتظار در زنجیره تامین، ارتباطات، بی سوادی و فقر، مشکل دارد - غنا بیش از 50 زبان مختلف دارد. سیستم­ های تصفیه تولید شده توسط شرکت کارخانه مورکات دارای هزینه ساخت 10 دلار هستند، اما به قیمت 6 دلار به فقرای روستایی به فروش می­ رسد – که هنوز هم برای محلی که در آن بسیاری از مردم کمتر از 1دلار در روز درآمد دارند قیمت بالایی به حساب می ­آید. (سازمان­ های بزرگ گاهی اوقات قیمت کامل را پرداخت می ­کنند و سپس فیلترها را رایگان به آنها می ­دهند).   این کشور ثبات سیاسی دارد، بسیاری از افراد با سطح اولیه سواد انگلیسی صحبت می­ کنند، او می گوید: «مردم واقعا مهربان و مهمان نواز هستند، این چیزی است که به من انرژی می ­دهد."   مورکات می­ گوید از تعهد او به تولید این فیلترها در غنا بیش از نه سال گذشته است و دو چیز محرک آن بوده است: اعتماد به مردم آن منطقه و تاثیر این پروژه بر روی دانشجویان MIT   -تقریبا 125نفر از آنها به غنا سفر کرده­ اند. او می گوید: "یکی از دلایلی که این کار را انجام می ­دهم این است که می­ خواهم دانشجویان با ذهنی باز به جهان بنگرند، بفهمند که یک جهان بزرگتر از اینجا وجود دارد."

• 

  مشاهده 08 اسفند 1395 1916 بازدید

  ورمونت استانداردهای تازه آب آشامیدنی را برای PFOA وضع می کند

  اویل این ماه، کمیته قانونی به طور دائمی استاندارد آب آشامیدنی سالم را برای مواد شیمیایی PFOA و PFOS در ppt 20 وضع کرد. محدوده مورد نظر برای ورمونت زیر محدوده ppt 70 برای EPA و هم اکنون یکی از پایین­ ترین محدوده­ های آب آشامیدنی در آمریکا است.   PFOAیا پرفلورواکتانوئیک اسید یک ماده شیمیایی خطرناک است که با اثرات سلامتی مانند بیماری تیروئید، سرطان، کلسترول بالا و بیماری­ های غدد درون ریز در ارتباط است. زمانی که PFOA برای اولین بار در ورمونت جنوب غربی در آب یافت شد، تعداد بسیار کمی از افراد در این ایالت حتی نام این ماده شیمیایی را شنیده بودند.    در آن زمان، ورمونت استاندارد آب آشامیدنی سالم خود را ppt 20 پایین تر از قانون موجود در شرایط  اورژانسی وضع کرده بود. در 15ام ماه دسامبر، اطلاع رسانی ­ها و یک اظهاریه عمومی رادیوی عمومی New Hampshire گزارش کرد که کمیته قانونی در مدیریت قوانین به دائمی استاندارد سلامتی را به میزان ppt 20 تعیین کرده است.   آلیس اسکورن عضو هیئت مدیره حفاظت از محیط زیست می­ گوید "من فکر می­ کنم این استاندارد درجه­ ای از آسودگی را به مردم بخش بنینگتون که در تعامل با نگرانی­ های مرتبط با PFOA هستند، خواهد بخشید". "اکنون این قانون به طورکامل تصویب شده است و هیچ سوال دیگری در مورد آن باقی نمانده است."   به همان صورت این تابستان در پی آلودگی که منجر به بسته شدن منبع آب نوشیدنی اصلی برای شهر نیوبرگ شد در ماه می مدیر شهر، مایکل کیاراوینو از دپارتمان سلامت (DOH) ایالت درخواست کرد که ساکنان را مورد بررسی قرار دهند   بر اساس  Times Herald-Record در نامه­ای که به DOH در ابتدای این ماه ارسال شد، کیاراوینو گفته بود که شواهد کافی برای بررسی ساکنان که در معرض PFOS قرار گرفته اند که وجود سطوحی از آن موجب بسته شدن دریاچه واشنگتون شد، وجود دارد.   همچنین در ماه آگوئست این سال، هیئت مدیره شهر فونتایت خود را در معرض لیستی رو به رشد از جوامع آمریکایی که در تماس  با سطوح بالایی از مواد شیمیایی پرفلورینه موجود در آب آشامیدنی هستند (PFC )، یافت.   بر طبق گزارش تایمز "برخلاف بسیاری از سایر مکان­ ها آلودگی در فونتین و در دو جامعه نزدیکش وایلد فیلد (Widefield)و سکیورتی(Security) به نظر نمی­ رسد که ناشی از فعالیت کارخانه ­ها باشد. مراجعه قانونی بیشتر به "فوم ایجاد کننده لایه نازک آبی" که یک ماده مربوط به وسایل آتشنشانی مورد استفاده توسط ارتش است، مشکوک هستند.    آلودگی موجود در برنینگتون بیشتر مربوط به کارخانه تولید مواد شیمیایی متعلق به سینت-گوباین مربوط می­شود که در سال 2001 جابجا شد. در آوریل گذشته، سینت-گورباین سه دادخواست را برعیله ایالت که استاندارد آب آشامیدنی آن را به چالش می­ کشید، ارائه داد.   سنخگوی سینت گورباین دینا سیلور در یک بیانیه تنظیم شده اظهار کرد: در حالی که ورمونت می­ تواند چنین محدودیتی برای  PFOA  وضع کند، بسیار مهم است که ایالت به طور صحیح فاکتورهایی که موجب وضع چنین استانداردهای تنظیمی می­ شوند را بررسی کرده و به درستی اعمال کند. به دلیل عملکرد سینت گورباین در زمینه پلاستیک در ماه دسامبر قانون اضطراری ورمنت در ماه آگوست منتشر شد که محدودیت­هاییppt 20 را برای وضع PFOA کرد 

• 

  مشاهده 08 اسفند 1395 1931 بازدید

  درباره دستگاه تصفیه کننده آب ماورا بنفش

  گفته می­ شود سیستم­ های تخلیص آب ماوراءبنفش موثرترین راه برای محافظت آب آشامیدنی مسکونی در برابر آلاینده­ های زیستی می باشند. سیستم­ های تخلیص آب UV برای محافظت از آب در برابر ویروس ­های حمل شونده در آب، باکتری­ ها، کپک­ ها و میکرواورگانیسم­ های مولد بیماری مانند ژیاردیا و کریپتواسپورودیوم قابل استفاده است. حتی ویروس ­هایی مانند ویروس هپاتیت که گفته می ­شود در آب تیمار شده با کلرین بسیار مقاوم هستند نیز نسبتا آسان از طریق پالایش UV حذف می­ شود.   تصفیه کننده UVچگونه کار می­کند؟ نور ماوراءبنفش از طریق منابع نوری مختلف از جمله خورشید ساطع می ­شود و نامرئی است. در شدت­ های خاصی نور UV پرتوهای کافی برای تخریب دی ان ای باکتری­ ها و سایر میکرواورگانیسم ­ها را ساطع می ­کند. یک سیستم تخلیص آب ماوراءبنفش معمولا شامل یک منبع نور UV با خروجی در حدود 254 نانومتر است که پرتویی با شدت بیشتری نسبت به پرتوی تولید شده توسط نور خورشید را ایجاد می­ کند.     منبع نور UV در مقابل محفظ ه­ای که آب از آن عبور می­ کند، نصب شده است. آب در هنگام عبور در معرض منبع نور UV قرار می­ گیرد. هر گونه میکروب و باکتری مضر موجود در آب با در قرار گرفتن در معرض پرتوهای ضدمیکروبی، پاکسازی می­ شوند.    پرتو UV بسیار موثر است به طوری که می ­تواند تا 99/99% باکتری­ ها و ویروس­ ها را حذف کند به خصوص آن­ هایی که در ارتباط با بیماری حمل شونده در آب مثل تیفوئید، التهاب دستگاه گوارش، هپاتیت، آنفولانزا و کلرا هستند. تخلیص آب UV  می­ تواند برای تصفیه آب از منابع مختلف مانند ذخیره آب شهری، چاه آب آشامیدنی، رودخانه یا چشمه، استفاده شود.    محدودیت­ های موجود در فیلترهای آب UV با این که این سیستم تکنولوژی قابل تحسینی دارد اما به تنهایی برای دستیابی به آب آشامیدنی سالم کافی نمی ­باشد. زیرا پرتوهای UV تنها بر روی میکرواورگانیسم­ هایی مانند باکتری­ ها و ویروس­ ها اثر دارند. نور UV در حذف آلاینده­ هایی مانند کلرین، فلزات سنگین و ترکیبات آلی فرار VOC نقش بسیار کمی دارد   VOCها مواد شیمیایی سمی و ساخته دست بشر هستند که در طی ساخت محصولاتی مانند رنگ­ ها، محصولات نفتی و خنک کننده ­ها به درون آب ­های زیرزمینی وارد می شوند. رهایی از این آلاینده ­ها نیاز به سایر انواع روش ­های فیلتراسیون مانند فیلترهای کربن فعال گرانولی(GAC) و Kinetic Degradation Fluxion (KDF)، دارند این ها فرآیندهای هستند که برای حذف آلاینده­ هایی مانند سرب، آهن، جیوه و کلرین از آب آشامیدنی انجام می ­شوند   مزایای تصفیه کننده آب UV یکی از بزرگترین مزایای استفاده از سیستم تصفیه آب UVاین است که در از بین بردن بسیاری از میکروب­ های مضر مرتبط با بیماری­ های رایج حمل شونده در آب مقرون به صرفه است. به طور میانگین، تصفیه کننده­ های آب UV به قیمت 250 دلار برای سیستم نسبتا کوچک  "استفاده در محل" می ­باشد و بالاترین آن 14000 دلار برای "سیستم تمام خانه" هزینه دارد. سیستم انرژی به میزان یک لامپ 60 واتی مصرف می­ کند. از همه مهم تر، فیلترهای آب UVهیچ ماده شیمیایی را در آب وارد نمی ­کنند و همچنین هیچ گونه خطری از جهت محصولات جانبی با استفاده از این روش، ایجاد نمی­ شود. به علاوه، نصب و نگهداری آن آسان بوده و به تانک ­های فاضلاب و نیز لوله­ کشی آسیب نمی ­زنند.   محدودیت­ های سیستم تصفیه آب UV سیستم چندین عیب نیز دارد. تصفیه کننده آب UVبرای عمل به نیروی الکتریکی نیاز دارد هر چند که این مسئله­ ای در کشورهای توسعه یافته مشکلی محسوب نمی­ شود اما در جوامع در حال توسعه، به خصوص در مناطق روستایی می­تواند ایجاد مشکل کند. همچنین تصفیه کننده­ های آب UV تنها زمانی کار می­ کنند که آب شفاف باشد. زمانی که آب محتوی رسوب بوده یا کدر باشد، سیستم چندان موثر نیست. در این شرایط قبل از این که آب بتواند تحت یک فرآیند پروتوزایی UV قرار بگیرد، نیاز است که ابتدا توسط سایر سیستم­ های فیلتراسیون، فیلتر شود.   از همه مهم تر این است که یک پرتو نوری ماوراءبنفش با چشم ­های غیر مسلح قابل تشخیص نیست بنابراین تعیین اینکه سیستم هنوز در حال کارکردن است یا اینکه لامپ نیاز به تعویض دارد، مشکل است و این مسئله به راحتی می ­تواند منجر به ایجاد شرایطی شود که در آن عملکرد نادرست یا غیر موثر سیستم UV  برای مدت طولانی ادامه یابد. این یکی از دلایلی است که متخصصان، تعویض سالانه لامپ در سیستم تصفیه آب UV  را  پیشنهاد می ­کنند. علاوه بر آن شدت نور تولیدی توسط لامپ ممکن است برای از بین بردن میکروب­ های حمل شونده در آب کافی نباشد.   سازندگان تصفیه کننده­ های آب UV چندین سازنده، تصفیه کننده­ های UVرا برای اهداف پالایش آب خانگی می­ فروشند. سیستم ­ها در قابلیت­ ها و قیمت­ های متفاوت ارائه می­ شوند و برای برطرف کردن طیف گسترده­ ای از نیازهای پالایش آب خانگی طراحی شده ­اند. چندین نمونه از سازندگان در این زمینه عبارتند از Trojan، PureTest، Sterilight و ClearChoice. تمام این فروشنده­ ها طیفی از سیستم­ ها را که از سیستم­ های "استفاده در محل" کوچک گرفته تا سیستم ­های بزرگتر تصفیه آب UV  "کل خانه" طبقه بندی می­ شوند را عرضه می­ کنند. برای مثال مدل Trojan UVMax Model A یک تصفیه کننده "نقطه استفاده" با ظرفیت 2 گالون در دقیقه GPM است که در حدود 320 دلار قیمت دارد در حالیکه بالاترین سیستمش مدل4F می­ تواند تا بیش از 25 GPM را پالایش کند و قیمت آن 1120 دلار است. یک مثال از سیستم در حدوده متوسط  PurTest’s PURPG-20 است که قیمتی در حدود 720 دلار داشته و از نوع تصفیه کننده آب "کل منزل" است که توانایی پالایش 20 گالون آب را در یک دقیقه دارد. در همان حال Steriligh نیز طیف وسیعی از فیلترهای آب UV با مدل­هایی که از 245 دلار آغاز شده و تا حدود 1500 دلار می ­رسند را ارائه می­دهد. سیستم­ های اسمز معکوس 5 مرحله­ ای همراه با فیلتراسیون UVیکی از مثال­ های تصفیه کننده آب است که فیلتراسیون اسمز معکوس لایه نازک کمپوزیت (TFC) را با یک ضدعفونی کننده ضد میکروبی UV ترکیب کرده است.   با توجه به وجود طیف وسیعی از محصولات ممکن است تشخیص مورد صحیح و انتخاب آن بر مبنای نیازهای خود مشکل باشد. در تفکر عمومی هر کسی که تصفیه کننده آب UV را در نظر بگیرد، نیاز به توجه به برخی موارد پایه ای مانند دوز تشعشعی که هر مدل ارائه می­ دهد، دارد. NSF International که یک سازمان توسعه استاندارد و اعتبارسنجی محصولات است، حداقل دوز بهینه مورد نیاز برای سیستم­ های خانگی را به میزان 40000 نانووات نورUV پشنهاد می­ دهد. ظرفیت انتقال ماوراءبنفش یک سیستم یا توانایی نور ماوراءبنفش آن که به آب نفوذ می­ کند نیز یکی دیگر از مواردی است که توسط NSE در نظر گرفته می­ شود.

• 

  مشاهده 07 اسفند 1395 1508 بازدید

  چگونگی و فرایند تصفیه آب

  همواره شنیده ایم که، " آب همه جا هست و یک قطره برای نوشیدن نیست". یا اینکه، " آب همه جا هست، اما آیا برای نوشیدن ایمن است؟" و اگر نیست، برای تصفیه آب چه فرایند قابل اطمینانی وجود دارد؟ متأسفانه، در این عصر و دوره، مکان هایی که در آن آب فارغ از بکر بودن، بدون تصفیه برای نوشیدن ایمن باشد، اندک هستند. آب در طبیعت اغلب حاوی میکروارگانیسم ها، باکتری ها و انگل های خطرناکی است که می توانند موجب انواع بیماری ها، مانند ژیاردیا، اسهال خونی، هپاتیت و کرم روده شوند. خوشبختانه، با این وجود، ما قصد داریم چند شیوه ساده درباره چگونگی تصفیه آب جهت ایمن سازی آن برای مصرف یاد بگیریم.   چگونه آب را تصفیه کنیم_فرایند تصفیه آب جوشاندن احتمالا ساده ترین شیوه برای تصفیه آب جوشاندن است. شما باید حداقل 5 دقیقه یا به عقیده برخی کارشناسان حتی به مدت طولانی تری، آب را به نقطه جوش کامل برسانید. جنبه منفی جوشاندن آب آشامیدنی این است که این کار اکسیژن را از آب می گیرد و آب بدون طعم می شود. شما می توانید از طریق جابجا کردن آن بین دو ظرف یا تکان دادن آن اکسیژن را برگردانده و کیفیت آن را بهبود بخشید.   تصفیه کننده ها چندین نوع تصفیه کننده شیمیایی در بازار وجود دارد. ید به شکل مایع ( که ممکن است آلوده باشد) یا به شکل قرص ارائه می شود.  یک تا دو قرص یا قطره، یک لیتر آب را تصفیه خواهد کرد. بطری یا ظرف آب خود را تکان دهید و قبل از نوشیدن، بیست دقیقه صبر کنید. آب تصفیه شده با یُد رنگ تیره تر و اندکی طعم نامطلوب خواهد داشت.    می توان این طعم را با اضافه کردن پودر نوشیدنی ترکیبی پوشش داد، اما اطمینان یابید که بیست دقیقه قبل از اضافه کردن آن گذشته باشد، زیرا با اثرگذاری یُد تداخل خواهد داشت. دیگر تصفیه کننده های شیمیایی برای تصفیه آب که مشابه یُد عمل می کنند شامل قرص های کلر، پرمنگنات پتاسیم یا قرص های هالازون می باشند. شما باید بتوانید این ها را بصورت کاملا ارزان در اغلب بازارهای آزاد تهیه کنید. حتی می توانید چند قطره سفید کننده اضافه کنید، با این وجود استفاده بیش از حد این مورد را توصیه نمی کنیم. زمان استفاده از تصفیه سازی شیمیایی برای اطمینان از اینکه آلودگی تمام سطوح برطرف شده است، اهمیت دارد.  پس از بیست دقیقه انتظار، به آرامی درب بطری یا ظرف آب را باز کنید و اطراف شیارها و درب را شستشو دهید. مزیت استفاده از قرص ها این است که ظرف بسیار کوچک بوده و قابل حمل است و می تواند در جیب جای گیرد، بخصوص اگر نمی خواهید کوره یا دیگ حمل کرده یا زمان را صرف جوشاندن آب کنید. تصفیه شیمیایی را می توان در کمترین زمان توقف انجام داد. فیلترها شیوه سوم تصفیه، فیلترهای تجاری است. این فیلترها در هر نوع شکل، اندازه و قیمت ارائه می شوند. اغلب آب را از یک فیلتر چوبی یا سرامیکی عبور می دهند و سپس آن را بصورت شیمیایی تصفیه می کنند. معمولا آنها یک شلنگ با یک شناور دارند که از منبع آب به فیلتر می رود و یک شلنگ ثانوی برای پاکسازی آب دارند که از فیلتر به بطری آب می رود. هنگام استفاده از این نوع فیلتر، اهمیت دارد که شلنگ ها آلوده نشوند. سُم تمیز را در کیف پلاستیکی جدایی قرار دهید تا هیچ گاه با شلنگ آلوده تماس نیابد. جنبه مثبت این شیوه تصفیه آب این است که طعم بی مزه یا بدبویی وجود ندارد. فیلترهای تجاری همچنین برای زمانی که آب در سمت تیره یا کثیف قرار دارد، مناسب هستند زیرا آنها این مورد را نیز برطرف خواهند کرد. اشکال کار این است که رسوب یا تاننی که در حال فیلتر کردن آن هستید بسرعت فیلتر را مسدود خواهند کرد. برخی را می توان تمیز کرد، اما برخی دیگر را باید با خرید فیلتر جدید جایگزین کنید. مشابه تمامی تجهیزات فنی، هزینه و شکست چیزهایی هستند که باید در نظر گرفته شوند.          روش های اولیه سوای این شیوه های معمول، تکنیک های اولیه ای برای پایست گراها جود دارد.    یک روش تصفیه به وسیله خاک یا ترجیحاً، شن است. شستشوی آب را بصورت مکرر از طریق شن تا زمانی که تمیز به نظر آید، ادامه دهید. تفاوت آن حفر گودال در نزدیکی منبع و استفاده از آب تصفیه شده در گودال است. آگاه باشید که گرچه خاک فیلتر مناسبی برای رسوب و ذرات دیگر است، در رابطه با باکتری ها تضمینی نمی دهد. این موضوع حتی در مورد آب چشمه صدق می کند که بسیاری از مردم گمان می کنند بدون تصفیه برای نوشیدن ایمن است. تقطیر روشی است که برای جمع آوری آب یا گردآوری آب شیرین از آب شور قابل استفاده است.         برای جمع آوری آب از زمین، یک گودال عمیق حفر کنید و یک ظرف جمع آوری کننده یا بطری آب را در مرکز قرار دهید. گودال را با یک ورقه پلاستیکی تمیز بپوشانید. این پلاستیک باید با یک تکه سنگ یا شیء سنگین در مرکز سنگین شود، تا به سمت ظرف قرار گیرد. سپس، کناره های پلاستیک را مثلا از طریق پوشش با خاک، بطور محکم در حول گودال، ایمن کنید. پلاستیک تمیز مانند یک گلخانه عمل می کند. آب داخل خاک با گرم شدن آن بخار می شود. در هنگام برخورد با پلاستیک، به شکل قطره داخل ظرف چکه می کند. اگر همه آب شما شور است، می توانید آن را از طریق قرار دادن یک دیگ درون یک دیگ بزرگتر تقطیر کنید. آب شور وارد دیگ بزرگتر می شود نه دیگ کوچک تر.  درب روی دیگ ها را وارونه کنید که در سمت دیگ کوچک تر قرار خواهد داشت، سپس آب را بجوشانید. همانطور که آب می جوشد، آب شیرین بخار شده، به درب برخورد کرده و درون دیگ کوچک تر می ریزد، و نمک یا دیگر مواد را بجای می گذارد.  اگر دیگ کوچک تر ندارید، جایگزین این است که یک پارچه دور دیگ بپیچید که بخار را جذب خواهد کرد. هنگام  چلاندن پارچه برای جداسازی آن مراقب باشید نسوزید.        مهم تر از همه، مراقب باشید و هنگام انتخاب مکان جمع آوری آب دقت کنید.    آیا گیاهان اطراف آن سالم بنظر می رسند؟ آیا در نزدیکی حیوانات مرده وجود دارند که ممکن است آن را آلوده کنند؟ آبی را که راکد بنظر می رسد جمع نکنید. عموما، آبی که بالاتر قرار دارد پاک تر از آبی خواهد بود که پایین تر قرار دارد، اما هیچ ضمانتی وجود ندارد. بطور خودکار به دنبال آب پر خروش نباشید، زیرا آب سریع رسوب بیشتری را حمل می کند. شما می توانید با اطمینان از اینکه بطری آب خود را بطور کامل زیر آب فرو کردید، از برداشتن مقدار زیاد رسوب اجتناب کنید. این کار از کل آلودگی و بقایا که بر روی سطح شناور می شود، جلوگیری می کند. با این شیوه های بسیار مختلف برای تصفیه آب، هیچ دلیلی وجود ندارد که کسی آب تصفیه نشده بنوشد.  افراد سرسختی وجود خواهند داشت که معتقدند چنین خطری کوچک بوده و ارزش نگرانی درباره آن وجود ندارد. اما یک مورد شدید تب بیش از حد در یک کشور کوچک نه تنها می تواند آزاردهنده باشد، بلکه می تواند زندگی انسان را به خطر بیاندازد. اسهال و استفراغ می تواند موجب کم شدن آب بدن شده و قدرت شما را به نقطه ای برساند که بتوانید خود را ایمنی کنید. اگر شما قصد دارید وقت خود را در بیرون سپری کنید، همواره مطمئن باشید که حداقل یک یا دو شیوه برای تصفیه آب دارید. این امر برای آگاهی از شیوه های فرایند تصفیه آب ضروری است.

• 

  مشاهده 07 اسفند 1395 1825 بازدید

  سیستم تصفیه آب جدید می تواند به کاهش تشنگی جهانی کمک کند

  بیشتر از یک میلیارد فرد در سرتاسر دنیا فاقد دسترسی به آب تازه می باشند و مشکل در حال گسترش می باشد تا سال 2025، دو سوم جمعیت جهان ممکن است با کمبود آب مواجهه شوند. جهت کاهش این تشنگی، چند جامعه ثروتمند در کارخانه های آب شیرین کن که آب شور را به آب آشامیدنی تمیز تبدیل می کنند سرمایه گذاری کرده اند. اما این کارخانه ها برای اغلب جوامع بسیار گران می باشند. اکنون، محققان تکنیک نیروی خورشیدی را به کار می برند که می تواند سیستم های آب شیرین کن مقیاس کوچک مقرون به صرفه را حتی برای خانوارها بسازند.   این رویکرد، شکلی جدید از تکنولوژی قدیمی شناخته شده با نام دستگاه تقطیر خورشیدی می باشد. این دستگاه های تقطیر- کانتینرهای بزرگ پوشیده شده توسط برزنت های پلاستیکی روشن یا محفظه ای شیشه ای- نور خورشید را به حوضچه ای از آب شور هدایت می کنند. آب تبخیر شده، نمک ها باقی مانده و سپس آب بر روی پلاستیک یا شیشه ای که جذب می شود متراکم می گردد. مشکل عملیاتی می باشد. خورشید آب را آن قدر آهسته تبخیر می کند که آب شیرین اندکی تولید می شود.    جهت حل مشکل عملیاتی، محققان درصدد بالا بردن آب شور با فیلم های شناور لکه دار شده با ذرات فلزی نانوسایز به طور معمول ساخته شده از طلا می باشند. طلا، جاذب خوب نور خورشید بوده و نانوذرات، انرژی نور خورشید را به نقاط کوچکی متمرکز می کنند که سپس به صورتی کارآمد آب را تبخیر می کنند. اما طلا و سایر فلزات گرانبهایی که هم چنین استفاده می شوند، گران هستند.    اکنون، محققان رهبری شده توسط مهندس برق جیا زو در دانشگاه نانجینگ در چین، جاذب خورشیدی را جهت کار با آلومینیوم، یکی از فراوان ترین و ارزان ترین فلزات روی زمین ساخته اند. به طور نرمال، آلومینیوم، در جذب تنها نور فرابنفش، باریکه کوچکی از طیف خورشیدی مناسب می باشد. اما تیم زو، این جذب را در دو مرحله گسترش داده اند. اول این که آنها فویل را با آرایه منظمی از حفره ها، هر کدام 300 نانومتر سوراخ کرده اند. آرایه، از انعکاس سطحی نور ممانعت کرده و آن را از طریق فیلم پراکنده ساخته و احتمال جذب را افزایش می دهد. محققان هم چنین فویل اکسید آلومینیوم با مقدار اضافی آلومینیوم تبخیر شده را استفاده کردند. آلومینیوم اضافی، لایه نازکی را در راس ایجاد کرد. اما در منافذ، اتم های آلومینیوم درون "قطعات" کوچکی دسته بندی شدند که احتمال جذب نور فویل را افزایش دادند.   قطعات آلومینیوم با ایجاد نقاط متمرکز کننده انرژی که تبخیر آب در آن محل ها را افزایش دادند همانند ذرات طلا عمل کردند. این روش بسیار خوب عمل کرد طوری که محققان قادر به خالص کردن آب نمک تا سه برابر سریع تر از  حالت بدون فویل بودند. تنها یک متر مربع از فویل، 2 تا 8 لیتر آب در هر ساعت، بسته به مقدار نور برخورد کننده به دستگاه تقطیر را تولید کرد. تست ها نشان دادند که آب خالص شده تنها شامل مقادیر ناچیزی از نمک بود- درجات بزرگی کمتر از فرضیه ایمنی سازمان بهداشت جهانی و آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده برای آب آشامیدنی.   راه اندازی جدید احتمالا به زودی جایگزین تکنیک های فیلتراسیون صنعتی نمی شود. بنی فریمن، مهندس شیمی و متخصص نمک زدایی آب در دانشگاه تگزاس در اوستین اظهار می دارد که آنها در مقیاس بزرگ، با تولید 65 لیتر آب در ساعت برای هر متر مربع غشا کارآمد می باشند. با این وجود، کارخانه های آب شیرین کن در حال حاضر نیازمند ورودی های عظیم انرژی، معمولا از سوخت های فسیلی می باشند. این امر آنها را برای بسیاری از کشورهای در حال توسعه و خانوارها غیرقابل استفاده می سازد. بنابراین، تکنیک جدید می تواند راهی را برای افراد جهت تخلیص آب برای نیازهای خود با هزینه اندک پیشنهاد دهد. فریمن بیان می کند که " قطعا نیاز فراوانی برای آن وجود دارد". " اگر بتوانید آب تمیز را حتی در مقیاس کوچک تهیه کنید، این تغییر دهنده بازی خواهد بود".   فریمن اضافه می کند که روش جدید برای دستگاه آب شیرین کن باید مراحلی را قبل از اثبات خود در دنیای واقعی طی کند. در آزمایش فعلی خود، ست آپ برای 25 سیکل یک ساعته هر کدام با افت اندکی در کارکرد عمل کردند. اما برای سودمند بودن در دنیای واقعی، این عمل باید ماه ها یا سال ها به طول انجامد. محققان هم چنین باید راه هایی را جهت دفع آب شور اضافی که از آب تبخیر شده جدا می شود بیابند. اما با وجود تعداد زیاد مردم با نیاز سخت به آب شیرین، منبع ارزان جدید تصفیه چشم اندازی آشکار می باشد.

• 

  مشاهده 07 اسفند 1395 1846 بازدید

  گروه NeST با Oceanaid برای انجام تصفیه پهنه های آبی ارتباط برقرار می کند

  KOCHI: در زمانه ای که آلودگی در رودخانه ها بسیار مورد بحث می باشد، گروه NeST مستقر در کرالا، به ارتباطی فنی با Oceanais مستقر در توکیو- متخصصان فناوری در زمینه تصفیه آب- برای انجام تصفیه رودخانه، نهرها و کانال های موجود در کشور وارد شده است. گروه NeST دارای علائق متنوع در فناوری، نرم افزار، زیرساخت، مواد غذایی و نوشیدنی ها و تحصیلات و آموزش بوده و دارای عملکردهایی در سرتاسر دنیا می باشد.    مدیر عامل گروه Nest، ان. جهانگیر اظهار کرد که فناوری ژاپنی به صورتی موفقیت آمیز در ایالات متحده، چین، مالزی، کره، فیلیپین، تایوان و غیره تست و اثبات شده است.  و تغییرات انقلابی را در تمیزسازی پهنه های آبی کوچک و بزرگ ارائه خواهد داد.   فناوری اختراع شده، به ویژه تجهیزات طراحی شده ای را استفاده می کند که جهت تولید و گسترش میکرو و نانو حباب ها در آب غوطه ور می شوند. این فرایند هیچ مواد مصرفی یا مواد شیمیایی را استفاده نکرده و برق بسیار کمی نیاز دارد. و از ایجاد جلبک در پهنه های آبی جلوگیری می کند.    Oceanaid COO جان کوبو اظهار می دارد که این تکنولوژی در نوع خود در دنیا تک بوده و به صورت موفقیت آمیزی در تصفیه مقیاس بزرگ در رودخانه ها، دریاچه ها و کانال ها گسترش یافته است. در هند برای اولین بار وارد می شود.    در یک آزمایش، کوبو و تیم وی، مطالعه دقیقی را در مورد میزان و شدت آلودگی کانال توارا-پراندو و کانال های کاریپوزا در کوچی انجام دادند و راه حلی مناسب برای تصفیه آب با در نظر گرفتن شرایط محلی ارائه شد. جهانگیر بیان کرد که ژاپن دارای فناوری ساخت چنین آب قابل شربی می باشد. اخیرا، او اظهار داشت که پرس و جوهایی از شهرهایی همانند بنگالورو انجام می دهد.

• 

  مشاهده 05 اسفند 1395 6187 بازدید

  منیزیم و تصفیه آب

   منیزیم و آب: مکانیسم واکنشی، اثرات زیست محیطی و عوارض بهداشتی. منیزیم به مقدار حدود 1300 ppm در آب دریا موجود است. این عنصر پس از سدیم، رایج ترین کاتیون موجود در اقیانوس ها است. رودخانه ها حاوی حدود 4 ppm منیزیم، جلبک دریایی حاوی  6000-20,000 ppm  و صدف حاوی 1200 ppm از آن است. آب آشامیدنی هلند حاوی بین 1 تا 5 میلی گرم منیزیم در هر لیتر است. منیزیم و دیگر فلزات قلیایی زمین علت سختی آب هستند. آب حاوی مقادیر زیادی از یون های قلیایی زمین به آب سخت مشهور است و آب حاوی مقادیر کمی از این یون ها را آب نرم می نامند.   منیزیم به چه طریق و به چه صورتی با آب واکنش می دهد؟ فلزات منیزیم در دمای اتاق تحت تاثیر آب قرار نمی گیرند. منیزیم به طور کلی عنصری با واکنش آهسته است، اما با وجود سطوحی از اکسیژن واکنش پذیری آن افزایش می یابد. علاوه بر این، منیزیم با بخار آب واکنش داده و هیدروکسید منیزیم و گاز هیدروژن تولید می کند: (Mg (s) + 2H2O(g) -> Mg(OH)2(aq) + H2(g   آتش سوزی منیزیم را نمی توان توسط آب خاموش کرد. پس از تمام شدن اکسیژن نیز منیزیم همچنان به سوختن ادامه می دهد. بلکه با نیتروژن موجود در هوا واکنش داده و نیترید منیزیم (Mg3N2)  تولید می کند. هنگامی که برای خاموش کردن آتش سوزی منیزیم با آب تلاش می کنید، منیزیم به شدت با گاز هیدروژن واکنش می دهد. برای جلوگیری از هر گونه خسارت، آتش منیزیم را باید با شن و ماسه خفه کرد. یک نمونه از ترکیبات منیزیم، فسفید منیزیم (Mg3P2)، یک ماده ی جامد بودار و خاکستری است. هنگامی که این ترکیب با آب یا هوای مرطوب تماس پیدا کند، تجزیه شده و فسفین (PH3) تشکیل می شود. این ترکیب سمی بوده و در مجاورت هوا نیز بسیار قابل اشتعال است.   انحلال پذیری منیزیم و ترکیبات آن منیزیم عمدتا به صورت (Mg2+ (aq در محلول های آبی یافت می شود، اما به صورت (MgOH+ (aq و  (Mg(OH)2 (aq نیز موجود است. در آب دریا نیز ممکن است به صورت  MgSO4یافت شود. انحلال پذیری هیدروکسید منیزیم در آب 12 میلی گرم بر لیتر است. انحلال پذیری سایر ترکیبات منیزیم در آب، مانند کربنات منیزیم (600 mg/L)، به وضوح بیشتر است. سولفات منیزیم عطر و طعم تلخی به آب می دهد، و انحلال پذیری آن در آب 309 گرم بر لیتر در دمای 10 درجه سانتی گراد است.   علت وجود منیزیم در آب چیست؟ تعداد زیادی از مواد معدنی حاوی منیزیم هستند، برای مثال دولومیت (کربنات کلسیم منیزیم؛ CaMg(CO3)2 ) و منیزیت (کربنات منیزیم؛ MgCO3). منیزیم از سنگ ها شسته شده و سپس به آب ها ریخته می شود.   منیزیم برای مقاصد بسیاری استفاده می شود و در نتیجه ممکن است با روش های مختلف زیادی وارد آب شود. در شیمی صنعتی منیزیم را به عنوان یک عامل حفاظت از آتش و یا به عنوان بتونه به پلاستیک و مواد دیگر می افزایند. همچنین از طریق کود و خوراک دام به محیط زیست راه پیدا می کند. سولفات منیزیم در کارخانه های لبنی آبجو مورد استفاده قرار گرفته و هیدروکسید منیزیم نیز به عنوان یک فلوکولانت در تصفیه خانه های فاضلاب استفاده می شود. منیزیم یک ملین ملایم نیز هست. آلیاژهای منیزیم در بدنه خودرو و هواپیما به کار می رود.   در  جنگ جهانی دوم منیزیم در بمب های آتش به کار می رفت که منجر به آتش سوزی های بزرگ در شهرستان ها می شد. توسعه این بمب ها به معرفی روشی برای استخراج منیزیم از آب دریا انجامید.   اثرات زیست محیطی منیزیم بر آب کدام اند؟ منیزیم یک ماده غذایی لازم برای تمام موجودات زنده غیر از حشرات است. این ماده اتم مرکزی مولکول کلروفیل است و بنابراین یک ماده لازم برای فتوسنتز گیاه می باشد. منیزیم نه تنها در آب دریا، بلکه در رودخانه ها و آب باران نیز یافت شده و همین موضوع باعث می شود که به طور طبیعی در سراسر محیط زیست پخش شود.   سه ایزوتوپ منیزیم به طور طبیعی موجود است، که همگی پایدار و در نتیجه غیر رادیواکتیو هستند. همچنین هشت ایزوتوپ ناپایدار نیز دارد. بعید است حد استانداردی برای مقدار منیزیم موجود در آب آشامیدنی تعیین شده باشد، چرا که انتظار نمی رود اثرات منفی بر سلامت انسان و حیوان داشته باشد. مشکلات زیست محیطی که به طور غیر مستقیم از منیزیم موجود در آب ناشی می شود را می توان با استفاده از نرم کننده ها برطرف نمود. همانطور که قبلا توضیح داده شد، منیزیم سختی جزئی ایجاد می کند. یون های کلسیم و منیزیم (به ویژه کلسیم) بر قدرت پاک کنندگی مواد شوینده تاثیر منفی می گذارند، زیرا این ترکیب این مواد با صابون به تشکیل نمک هایی تقریبا نامحلول در آب می انجامد. در نتیجه، حدود 40٪ نرم کننده به صابون افزوده می شود.   این ماده سابقا به صورت فسفات یافت می شد، اما کشف شد که این مواد به سختی زیست تخریب پذیر هستند، و باعث اتروفیکاسیون می شوند. امروزه، به جای آن ها از مواد شیمیایی جایگزینی از جمله عوامل ترکیب سازی مانند سیترات سدیم، EDTA و NTA، و یا مبدل یون هایی مانند زئولیت A استفاده می شود. این مواد باعث اتروفیکاسیون نمی شوند و سمی نیستند. نیتریلو استیک اسید (NTA) ممکن است جهش زا باشد و زدودن آن در طول تصفیه آب دشوار است.   زئولیت A مقدار پسماند را افزایش می دهد. علاوه بر این، دیگر عوامل ترکیب ساز مانند ادتیک اسید (EDTA) توان حذف فلزات از ترکیباتی را دارند که در غیر این صورت تجزیه آن ها بسیار دشوار است. فلزات سنگین محرک ممکن است به آبراه ها راه یابند، زیرا زدودن EDTA در تصفیه خانه های فاضلاب دشوار است. منیزیم بر خلاف کلسیم، در شرایط شستشو، با زئولیت ترکیب نمی شود.   سختی آب در مناطق مختلف متفاوت است، بنابراین افزودن نرم کننده به مواد شوینده برای نواحی که فقط حاوی آب نرم هستند، ضرورتی ندارد. در مناطق دارای آب سخت دوزهای بالاتری از مواد شوینده ممکن است استفاده شود،. این باعث می شود که سایر مواد موجود در شوینده ها به مقدار بیشتری دوز بندی شده و در نتیجه فرایند تصفیه فاضلاب را پیچیده کنند. یک راه حل ممکن برای این مشکل این است که دوز ترکیبات مختلف موجود در مواد شوینده را خودتان تعیین کنید.   عوارض بهداشتی منیزیم موجود در آب کدام اند؟ بدن انسان حاوی حدود 25 گرم منیزیم است که 60 درصد آن در استخوان و 40 درصد آن در عضلات و بافت های دیگر موجود است. این عنصر یک ماده غذایی برای انسان و یکی از عناصر میکرو است که مسئول عملکرد غشائی، انتقال محرک عصبی، انقباض عضلات، ساخت و ساز پروتئین و تکثیر DNA می باشد. منیزیم از اجزای تشکیل دهنده بسیاری از آنزیم ها است. منیزیم و کلسیم اغلب وظایف همسانی را درون بدن انسان انجام می دهند و به طور کلی رقیب هستند. هیچ مورد شناخته شده ای از مسمومیت منیزیم وجود ندارد. دوزهای خوراکی بزرگ منیزیم ممکن است باعث استفراغ و اسهال شود. دوزهای بالای منیزیم در داروها و مکمل های غذایی ممکن است ناتوانی عضلانی، مشکلات عصبی، افسردگی و تغییرات شخصیتی را به دنبال داشته باشد. همانطور که قبلا اشاره شد، معرفی محدودیت های قانونی برای منیزیم در آب آشامیدنی غیر معمولی است، چرا که هیچگونه شواهد علمی مبنی بر سمیت منیزیم وجود ندارد. در ترکیبات دیگر، برای مثال اسبستوست، منیزیم ممکن است مضر باشد.   برای زدودن منیزیم از آب، کدام یک از تکنولوژی های تصفیه آب را می توان استفاده کرد؟ به دلیل نقشی که منیزیم در سختی آب ایفا می کند، ترکیبات منیزیم را معمولا از آب حذف می کنند. این کار را با استفاده از نرم کردن آب انجام می دهند. هیدروکسید منیزیم به عنوان یک فلوکولانت در تصفیه آب استفاده می شود.

• 

  مشاهده 05 اسفند 1395 2331 بازدید

  بور و تصفیه آب

  بور و آب: مکانیسم واکنشی، اثرات زیست محیطی و عوارض بهداشتی. آب دریا حاوی حدود 4-5 ppm  بور است. آب رودخانه به طور کلی شامل تنها 10 ppb است. در جلبک دریایی 8-15 ppm  و در صدف 4-5 ppm (جرم خشک) بور پیدا شد. بور محلول در آب به صورت B(OH)3 aq یا B(OH)4- aq یافت می شود.   بور به چه طریق و به چه شکلی با آب واکنش می دهد؟ تحت شرایط عادی بور با آب واکنش نمی دهد. با این حال، برای ترکیبات بور ممکن است این اتفاق رخ دهد. به عنوان مثال، بور تری فلوئورید پیچیده اتیل اتر با آب واکنش داده و دی اتیل اتر BF3 را تشکیل می دهد، و به آزاد شدن برخی از گازهای بسیار قابل اشتعال می انجامد. تعدادی از ترکیبات بور، مانند بور تری یدید سه جانبه، در آب تجزیه می شوند.   انحلال پذیری بور و ترکیبات آن نمک های بور معمولا به خوبی در آب حل می شوند. حلالیت اسید بوریک در آب 57 گرم بر لیتر، بوراکس 25.2  گرم بر لیتر و تری اکسید بور 22 گرم بر لیتر است. انحلال پذیری بور تری فلوئورید از تمام ترکیبات بور کمتر بوده و حلالیت آن در آب 2.4 گرم بر لیتر است. برخی از ترکیبات بور مانند نیتریت بور کاملا نامحلول در آب هستند.   چرا بور در آب وجود دارد؟ فراوان ترین مواد معدنی حاوی بور عبارتند از کرنیت، بوراکس، اولکسیت و کولمانیت. همچنین ممکن است در شکل گیری صخره های غنی تخته سنگ و خاک گلدانی نیز یافت شود. خاک هوا تنگ حاوی غلظت بور بین 5 تا 80 ppm است. مکان های غنی از بور، مانند  fumarole ها، حاوی اسید بوریک، بورات ها و بور های معدنی می باشند. درجه پیوستن به مواد معدنی خاک رس به طور عمده وابسته به PH است. بور توسط هوازدگی از سنگ و خاک منتشر شده و سپس به آب منتهی می شود.   در صنعت به ندرت از این عنصر به صورت خالص استفاده می شود، مگر برای تولید بورید فلزی یا برای بهبود رسانایی آلومینیوم. بورید فلزی تهیه می شود تا برای مثال در توربین ها، قدرت موشک، ظروف مخصوص واکنش در دمای بالا، و الکترود ها استفاده شود. سختی فولاد را با افزودن بور افزایش می دهند. پربورات سدیم به عنوان یک سفید کننده در مواد شوینده استفاده می شود و در نهایت به تولید بورات می انجامد که مستقیما به گیاهان آبی صدمه وارد می کند. بورات ها به عنوان نرم کننده آب استفاده می شوند. دیگر ترکیبات بورون در شیشه، پشم شیشه، سرامیک و تولید ایمیل استفاده می شود.   شیشه ای که به آن بور اضافه شده است، محکم تر و در برابر حرارت مقاوم  تر است و از پشم شیشه به عنوان عایق استفاده می شود. ترکیبات بورون همچنین ممکن است در مواد شوینده، باتری، مواد نگهدارنده غیر قانونی، و قطره های چشمی یافت شوند. بوراکس، اکسید بور و اسید بوریک مهمترین ترکیبات در این زمینه می باشند. اسید بوریک و بوراکس به مقدار زیاد به کود ها و آفت کش ها اضافه می شوند. این عنصر همچنین در حال حاضر در اشباع چوب و مواد نگهدارنده آن به کار می رود. همچنین به صورت کاربید بور و نیتریت بور به عنوان یک ساینده استعمال می شود.   بور در ماتریس پلیمری نقش ویژه ای ایفا می کند. به عنوان یک عامل خنک کننده در شرایط خطرناک برای تنظیم راکتورهای هسته ای استفاده شده و همچنین در هسته ی راکتور، نوترون ها را جذب می کند. بور اغلب از طریق محل های دفن زباله خانگی که به طور کافی مهر و موم نشده اند، به خاک و آبهای زیرزمینی راه پیدا می کند. از آن به عنوان یک ترکیب شاخص معمولی استفاده می شود که حضور دیگر مواد خطرناک را نشان می دهد.   اثرات زیست محیطی بور بر آب کدام اند؟ بور یک ماده ی غذایی لازم برای تعدادی از موجودات است و نقش مهمی در میتوز ایفا می کند. این امر در مورد جلبک سبز و برخی از گونه های گیاهی بالاتر صدق می کند. کمبود بور باعث ایجاد اختلالات رشد و اختلالاتی در انتقال قند می شود. اسید بوریک یکی از از ترکیبات بور است که بیش از سایر ترکیبات آن جذب می شود. گیاهان حاوی 30-75 گرم در تن بور می باشند (جرم خشک).   مکانیسم سمی در غلظت بیش از 100 ppm شروع می شود. این امر ممکن است به کاهش عملکرد محصول بیانجامد. گونه های چمن، غلظت های نسبتا بالای بور را تاب می آورند، اما گونه های کاج بسیارحساس هستند. با این حال، درختان در مقایسه با سایر گونه های گیاهی به مقدار زیادی بور نیاز دارند.   غلظت قابل تحمل بور در خاک حدود 25 ppm است. غلظت بالای بور در آب (با توجه به غلظت های 10-300 میلی گرم بر لیتر) ممکن است برای گونه های ماهی سمی باشد. برای گیاهان آبی عمدتا بورات خطرناک است. بور یک ماده ی غذایی لازم برای مهره داران محسوب نمی شود.   اسید بوریک است موجود در آب نسبتا خطرناک، اما هالوژن های بور موجود در آب به شدت خطرناک اند. بور به طور متوسط محرک بوده و به آرامی انتقال می یابد. از این رو ممکن است به سرعت از طریق آب منتقل شود. بور دو ایزوتوپ پایدار و 14 ایزوتوپ ناپایدار دارد.   عوارض بهداشتی بور موجود در آب کدام اند؟ بدن انسان شامل حدود 0.7 پی پی ام بور است، عنصری که یک نیاز غذایی نمی باشد. با این حال، ما این عنصر را از مواد غذایی جذب می کنیم زیرا یکی از مواد غذایی مورد نیاز برای گیاهان است. مصرف روزانه آن حدود 2 میلی گرم بوده و مقدار بور موجود در میوه ها و سبزیجات زیر مرز سمیّت است.   در مصرف روزانه بیش از 5 گرم اسید بوریک، بدن انسان به وضوح تحت اثرات منفی قرار گرفته و تهوع، استفراغ، اسهال و لخته شدن خون را موجب می شود. مقادیر بیش از 20 گرم مرگبار هستند. اسید بوریک موجب تحریک پوست و چشم شده و تماس پوست با تری فلوئورید بور ممکن است منجر به خوردگی شود.   ارتباطی احتمالی بین میزان بور موجود در خاک و آب آشامیدنی، و وقوع آرتریت در بین مردم وجود دارد.   هم اسید بوریک و هم بوراکس در پزشکی به مقدار معینی استعمال می شوند. ویژگی جذب نوترون بور در درمان تومور مغزی (بور درمانی برای جذب نوترون) کاربرد دارد.   برای زدودن بور موجود در آب از کدام یک از تکنولوژی های تصفیه آب می توان بهره گرفت؟ بور عمدتا به صورت اسید بوریک و نمک اسید بوریک به طور طبیعی تشکیل می شود. اسید بوریک را می توان با مبدل یون از آب زدود، اما به دلیل شباهت آن به سیلیکات، این کار بسیار آرام صورت می گیرد.

• 

  مشاهده 04 اسفند 1395 1651 بازدید

  وایراکیت و تصفیه آب

  وایراکیت، سنگ معدن آلومینوسیلیکات کلسیم هیدراته است که در ذخایر چشمه های گرم، به ویژه در وایراکی، نیوزیلند، اونی کوب و ژاپن یافت می شود. وایراکیت مانند  آنالسیت، به دو خانواده معدنی نسبت داده شده است: هم به دلیل خواص شیمیایی، ساختار مولکولی، و نحوه تشکیل شدنش، به عنوان عضوی از خانواده فلدسپاتوید از آن یاد می شود، و هم به دلیل ویژگی های تبادل یونی و کم آبی برگشت پذیرش آن را عضوی از خانواده زئولیت ها می دانند. وایراکیت کریستال های بی رنگ و اغلب دوقلویی با تقارن مونوکلینیک تشکیل می دهد؛ فرمول شیمیایی آن CaAl2Si4O12 · 2H2O است. زئولیت های معدنی دیگری در حضور آب و در دما و فشار بالا، تبدیل به وایراکیت می شوند.

• 

  مشاهده 04 اسفند 1395 2104 بازدید

  آب معدنی سالم است یا نه

  این همان چیزی است که بازاریابان باعث شده اند باورش کنیم. فقط به برچسب ها یا عکس های تبلیغاتی آب معدنی نگاهی بیاندازید: حوض های بکر و عمیق آب چشمه، قله کوهستانی باشکوه و افراد سالم و سرزنده که به هنگام دوچرخه سواری در پارک و رفتن به استودیو یوگا، آب معدنی سرد می نوشند. تولیدکنندگان آب معدنی نیاز به محصولی را در ما ایجاد کرده اند که اصلا احتیاجش نداریم. فقط به ادامه ی مطلب بروید و 5 دلیل محکم ما را مطالعه نمایید تا عادت استفاده از آب معدنی را برای همیشه کنار بگذارید.   در واقع، آب معدنی همان آب معمولی است. این حقیقت مردم را از خریدن مقادیر بسیاری از آن باز نمی دارد. براورد شده است که فروش سالانه آب معدنی در مکان های متعدد دنیا، میان 50 تا صد میلیارد دلار است و این میزان شگفت انگیز نیز هر سال 7 درصد افزایش می یابد. فروش آب معدنی، تجارتی عظیم، اما از نظر پایداری، مانند یک چاه خشک است. پر هزینه و بی فایده است و با ساختار و یافته های دستگاه های تصفیه آب شهری، تطابقی ندارد. آیا می خواهید چند دلیل محکم در اختیارتان قرار دهیم تا عادت استفاده از آب معدنی را برای همیشه ترک کنید؟ برای شروع، 5 دلیل برای تان گرد آورده ایم.   آب معدنی به قیمتش نمی ارزد برای مثال، بطری های پپسی H2GO یا آب معدنی پمپی کوکاکولا را در نظر بگیرید. هر دو در سایز 750 میلی لیتر فروخته می شوند و می توان آن ها را در کنار نوشابه ها و با قیمت یکسان  از دستگاه های سکه ای خریداری کرد. این دو مارک، از آب شیر تصفیه شده تهیه شده و کمی قبل از اینکه برای فروش توزیع شوند، در بطری ریخته می شوند. در نیوزلند، قیمت اکثر آب های شهری، کمتر از 1 سنت در ازای 5 لیتر، یا لیتری 0.2 سنت است.   حال، مایعی دیگر را در نظر بگیرید که در همه جای دنیا به فروش می رسد: بنزین. بایستی به شکل نفت خام از زمین استخراج شود، با کشتی به پالایشگاه (که غالبا در آن طرف دنیاست) فرستاده شود و سپس مجددا دور دنیا را بزند تا به پمپ بنزین محل تان برسد.   در نیوزلند، قیمت متوسط هر لیتر بنزین، حدودا 2.90 دلار است. در همان پمپ بنزین، می توانید یک بطری آب معدنی را به قیمت بیش از 3 دلار بخرید، آبی که در همان محل تولید شده و فقط چند صد کیلومتر و نه هزاران کیلومتر حمل شده است. و به همین دلیل است که شرکت هایی که می خواهند وارد این تجارت شوند، تمام شدنی نیستند. از نظر قیمت نسبت به هزینه تولید، آب معدنی، نفت بزرگ را شرمنده می کند!   از آب شیر سالم تر نیست کیفیت آب معدنی به جای اینکه بیشتر یا مساوی آب شیر باشد، در بسیاری از موارد، در واقع کمتر از آن است. به علت تفاوت در قوانین و مقررات حاکم بر صنعت آب معدنی و شرکت های تصفیه آب شهری، کیفیت آب معدنی بسیار زیر حداقل های مقررات و کد های سلامت است. این تفاوت در کد های سلامت غالبا موجب می شود که کیفیت آبی که بطری های پلاستیکی را با آن پر می کنند، نسبت به شرکت های آب معدنی، کمتر باشد.   آب معدنی یعنی زباله! آب معدنی، سالانه تا 1.5 میلیون تن زباله ی پلاستیکی تولید می کند. به نقل از سازمان نظارت بر آب و غذا، برای تولید این پلاستیک ها، سالانه 47 میلیون گالون نفت نیاز است. و گرچه پلاستیکی که برای تهیه آب معدنی استفاده می شود، کیفیت بالایی دارد و بازیافت کننده ها به آن نیاز دارند، بالغ بر 80 درصد بطری های پلاستیکی، به سادگی دور ریخته می شوند.   چنین به نظر می رسد که بطری های خالی در حقیقت دارند دنیا را به یک سطل زباله تبدیل می کنند. در حال حاضر، زباله های پلاستیکی در چنان حجمی تولید می شوند که گرداب های عظیمی از زباله های پلاستیکی امروزه به طور بی وقفه در بزرگترین اقیانوس های جهان می چرخند. این موضوع نشان دهنده خطر بزرگی برای حیات دریایی است که منجر به مرگ پرندگان و ماهی هایی می شود که سهوا جای غذاهایمان را به زباله ها می دهد.   به لطف سرعت تجزیه کمش، اکثریت قریب به اتفاق تمام پلاستیک هایی که تا به حال تولید شده اند، هنوز هم در جایی وجود دارند.   آب معدنی یعنی کم توجهی به سیستم های عمومی بسیاری از مردم به این دلیل آب معدنی می نوشند که طعم آب شیر محله شان را دوست ندارند یا به سلامت آن شک دارند.   این کار مانند این است که پنچری ریزی در چرخ خودروتان وجود داشته باشد و شما به جای اینکه پنچرگیری اش کنید، خودروتان را اینور و آنور بچرخانید. تنها با صرف مقدار کمی هزینه می توانند آب مصرفی شان را به منبع تولید آب معدنی تبدیل کرد.   هنوز هم نیاز به تمرکز و سرمایه گذاری بر روی برنامه های تصفیه آب شهری مان داریم. آیا کشورها می خواهند کاملا به زیر آوار هزینه های مصرف کننده ها بروند؟ یا اینکه می آیید همگی دست به دست هم بدهیم و آب شیر بسیار خوبی را در اختیار همه قرار دهیم؟   شرکتی شدن آب نویسندگان فیلم مستند تشنگی، آلن اسنیتو Alan Snitow و دبوراش کوفمن Deborah Kaufman، خصوصی شدن سریع جهانی منابع آب شهری و تاثیری که این خرید ها بر اقتصاد محلی می گذارند را به تصویر می کشند.   آب را «طلای آبی» قرن 21 ام نام نهاده اند. به لطف افزایش شهرنشینی و جمعیت، تغییر آب و هوا و آلودگی صنعتی، آب تازه، دارد گران قیمت ترین نیاز طبیعی انسان می شود.   شرکت های چند ملیتی، هر جا که دستشان برسد، در حال قدم نهادن در عرصه خرید آب های زیرزمینی و حقوق توزیع این آب ها هستند. و صنعت آب معدنی، مؤلفه ی مهمی در حرکت آن ها به سوی تجاری سازی چیزی است که بسیاری از افراد آن را حق اولیه انسان می پندارند: دسترسی به آب سالم و مقرون به صرفه.   چه می توان کرد؟ جایگزین ساده ای برای آب معدنی وجود دارد: خرید یک فلاسک فولادی ضد زنگ یا بطری پلی کربنات، و استفاده از آن. آیا از طعم آب محلی تان خوش تان نمی آید؟ ما می توانیم راهی را به شما پیشنهاد دهیم تا بتوانید با صرف مقدار کمی، به آبی بسیار خوش طعم و عاری از آلاینده های مضر دست پیدا کنید. با خرید تصفیه کننده های کربن ارزان قیمت، به قیمت بخش اندکی از هزینه لازم برای خرید آب معدنی، می توان اکثر آب های لوله کشی را به آبی بسیار تازه تبدیل کرد. همین امروز با ما تماس حاصل نموده و بگذارید نشان تان دهیم که چگونه می توانید با نخریدن آب معدنی، پول تان را پس انداز کنید. اگر دستگاه تصفیه آب ندارید، پس بدن تان را تبدیل به دستگاه تصفیه کرده اید!

• 

  مشاهده 04 اسفند 1395 1544 بازدید

  آیا استحمام روزانه با آب تصفیه نشده باعث بیماریتان می شود

  کیفیت آب آشامیدنی، یکی از عوامل تعیین کننده اصلی سلامت و تندرستی ما می باشد. نه تنها توجه کردن به وجود پاتوژن ها و آلاینده های موجود در آب مهم است، بلکه باید مواد شیمیایی که به صورت روتین به آب افزوده می شوند و ممکن است به سلامت ما آسیب برساند را نیز مورد توجه قرار داد. کلر یک ماده شیمیایی است که معمولا به عنوان ضدعفونی کننده منابع آب عمومی به کار می رود و شیوه مؤثری برای کاهش سطح باکتری های بیماری زای موجود در آب آشامیدنی می باشد. متأسفانه این ماده شیمیایی و سایر ضد عفونی کننده های شیمیایی، ممکن است اثرات مخربی بر باکتری های مفید بدن نیز داشته باشند. زمانی که از کلر برای تصفیه آب استفاده می شود، با مواد آلی ترکیب شده و به تشکیل تری هالومتان ها trihalomethanes می انجامد که به عنوان فراورده های جانبی ضدعفونی نیز شناخته می شوند. یکی از رایج ترین تری هالومتان های تشکیل شده، کلروفرم نام دارد که یک عامل سرطان زای شناخته شده است. سایر تری هالومتان های تشکیل شده عبارتند از دی کلرامین dichloramines  و تری کلرامین trichloramines ، که به هنگام استفاده از کلرامین chloramine به عنوان عامل ضدعفونی کننده، تشکیل می شوند. این ترکیبات، زمانی که به صورت خوراکی مصرف گردند، استنشاق شوند و یا به پوست مالیده شوند، سمی هستند. تحقیقی که بر روی اثرات آشامیدن آب حاوی کلر بر روی سلامتی انجام شده، موارد متنوعی از سمی بودن را نشان داده است. چندین مطالعه دریافته اند در جوامعی که آب آشامیدنی حاوی کلر یا کلرامین مصرف می کنند، خطر ابتلا به سرطان مثانه، کلیه و راست روده بیشتر است. تری هالومتان های ناشی از آب هایی که با مواد شیمیایی تصفیه می شوند، با انواع نتایج ضعیف تولد، از جمله سقط جنین، نقص های مادرزادی و وزن کم نوزاد در زمان تولد در ارتباط بوده است. بخار کلر و کلرامین با خطرات بزرگتر ابتلا به آسم در ارتباط بوده و ممکن است به پوشش مخاطی دستگاه تنفسی آسیب وارد نمایند. رادیکال های آزاد موجود در آب حاوی کلر، با نقص کبد، تضعیف سیستم ایمنی بدن و تغییرات پیش از تصلب شرائین arteriosclerotic در ارتباط اند. گرچه تحقیقات اساسی در رابطه با این موضوع انجام نشده است، تصور اینکه آب حاوی کلر، متقابلا بر فلور مفید روده هم اثر می کند، منطقی به نظر می رسد. کلر یک عامل ضد میکروب قوی و زیست کش است که بر انواع بسیاری از باکتری ها اثر می کند. ترکیبات موجود در آب ضدعفونی شده ممکن است نه تنها از طریق آشامیدن آب، بلکه از طریق استحمام روزانه مان نیز بتوانند به روده برسند. پست اخیری در وبلاگ تبادل نظر غذایی، این نظریه نگران کننده را مورد توجه عموم قرار داد. نویسنده این پست نه تنها اثرات مضر آب آشامیدنی حاوی کلر را در متن برجسته کرده بود، بلکه بر اثرات احتمالا بزرگتری که دوش گرفتن و استحمام می تواند بر فلور روده ای مان داشته باشد نیز تأکید می ورزید. همان طور که می دانیم، رابطه ای قوی میان آسم، آکنه، بیماری خود ایمنی و سلامت فلور روده مان وجود دارد. ممکن است تصور کرده باشیم که دیسبیوزیس dysbiosis (برهم خوردن تعادل باکتری های روده) که از طریق تماس بیش از حد با کلر، تحریک شده یا وخیم تر می شود، ممکن است در ایجاد این بیماری ها نقش داشته باشد.   ممکن است دوش گرفتن و استحمام در آب حاوی کلر، حتی بیش از آشامیدن همان آب ضدعفونی شده، ما را در معرض کلر و فراورده های جانبی اش قرار دهد؟ در حالی که بدن ما می تواند مقادیری از کلر ناشی از آب آشامیدنی را تصفیه کند، هالومتان ها و سایر فراورده های جانبی فرایند ضدعفونی، که در طول دوش گرفتن و استحمام استنشاق می کنیم، ممکن است بسیار مضرتر باشند، زیرا گاز کلری که استنشاق می کنیم، مستقیما وارد جریان خون ما می شود. بنابراین، حتی اگر آب آشامیدنی تان را با یک دستگاه تصفیه آب خانگی تصفیه می کنید، مقدار مواد سمی که از طریق دوش یا استحمام روزانه با آن ها تماس پیدا می کنید، می توانند مشکلات بزرگتری را ایجاد کنند. تحقیقات نشان داده است که خطر ابتلا به سرطان ناشی از آب حاوی کلر، احتمالا در واقع به علت دوش گرفتن و استحمام باشد، نه نوشیدن آب حاوی کلر. این بدین معناست که احتمالا بسیاری از خطرات بهداشتی ناشی از کلر به خصوص با تماس های پوستی و تنفسی در ارتباط است. در واقع، کلروفرم ناشی از یک دوش ده دقیقه ای، مساوی و شاید بیشتر از مقدار کلروفرم ناشی از میانگین آب آشامیدنی 2 لیتر در روز است.   بنابراین تصفیه ی آب دوش حمام و وان تان، شاید از تصفیه آب آشامیدنی تان مهم تر باشد  تصفیه کلر واقعا ساده است و از طریق سطوحی چند از تکنولوژی که برایتان مهیا شده است می توانید آب دوش و وان تان را تصفیه نمایید. شما می توانید فیلتر تصفیه آب دوش حمام را از فروشگاه بهاب خریداری نموده یا بصورت آنلاین از طریق سایت بهاب سفارش دهید. انواع مختلف فیلتر تصفیه دوش حمام وجود دارد و یافتن یک مدل مناسب کار سختی نخواهد بود. مایلم خاطر نشان کنم که کلر در منبع آب همه موجود نیست. اما ماده ی ضدعفونی کننده ی دیگری نیز وجود دارد که آن هم مایه ی نگرانی است. وب سایت شرکت تأمین آب محلی را بررسی کنید تا متوجه شوید که برای ضدعفونی کردن منبع آب شما از کلرامین (کلر + آمونیاک) استفاده می کنند یا خیر. قرار گرفتن در معرض کلرامین شاید حتی از کلر هم بیشتر به مخاط ریه صدمه وارد کند و همچنین ممکن است آمونیاک را هم که یک فراورده ی جانبی سمّی دیگر است، در هوا آزاد کند.    مدل هایی از دستگاه تصفیه آب که کلر را می زدایند، الزاما موجب زدودن کلرامین نمی گردند. کلرامین را می توان به وسیله ی یک دستگاه تصفیه آب سد کربن یا کربن فعال که از قابلیت نصب بر روی شیر آشپزخانه برخوردار است، از آب آشامیدنی خارج کرد. همچنین هم کلر و هم کلرامین را می توان از طریق ویتامین C محلول در آب، از آب وان خارج کرده و آن را برای استحمام سالم آماده کرد. یک قرص ویتامین C 1000 میلی گرمی، کلرامین موجود در یک وان متوسط را خنثی خواهد کرد. هیچ مدلی از فیلتر تصفیه آب دوش حمام در بازار وجود ندارد که بتواند کلرامین را کاملا تصفیه کند. با این حال، انواع دستگاه تصفیه آب ورودی ساختمان موجود هستند که کلر، کلرامین و سایر آلاینده ها را از آب می زدایند. تصفیه کننده های حمام ویتامین C احتمالا برای کسانی که به دنبال راهی ارزان تر برای کاهش کلر و کلرامین موجود در حمام شان هستند، گزینه بهتری باشد. ویتامین C یک عامل ضد کلر مؤثر است و تصفیه کن های ویتامین C، از دستگاه تصفیه آب ورودی کل خانه که در بالا ذکر شد، خیلی ارزان تر هستند. اشکال استفاده از آن ها این است که به اندازه دستگاه تصفیه آب ورودی ساختمان ، مؤثر و بادوام نیستند و همچنین برای هر یک از لوله های دوش حمام در خانه تان به یک تصفیه کن جداگانه نیاز دارید.   سایر روش های ساده برای کاهش تماس با کلر و کلرامین عبارتند از: دوش های کوتاه تر و با فاصله زمانی بیشتر بگیریم از دوش گرفتن با آب خیلی داغ بپرهیزیم (زیرا گرمای زیاد، میزان بخار را افزایش می دهد) بستن شیر آب به هنگام لیف زدن   اگر تصفیه آب یا کلر زدایی برای تان ممکن نیست، می توانید برای کاهش تماس با کلر از این تکنیک ها بهره بگیرید. علاوه بر این پیشنهاد می شود با شرکت تهیه آب محلی تان تماس بگیرید تا معلوم شود که برای بهداشتی کردن آب شیر تان از کدام عامل ضدعفونی کننده استفاده می کنند. سپس می توانید برای تصمیم گیری راجع به اینکه کدام دستگاه تصفیه آب حمام برای شما و خانواده تان مفید است، از آن اطلاعات استفاده نمایید. حال که از چگونگی اثرگذاری آب حاوی کلر بر سلامت و خصوصا فلور مفید روده مان، بیشتر می دانیم، بایستی احتیاط کرده و قرار گرفتن در معرض کلر و کلرامین را به حداقل برسانیم. کارشناسان ما استفاده از فیلتر تصفیه دوش حمام Fluxtek را که دارای کربن فعال و فیلتر تصفیه آب با ارزش KDF برای جذب حداکثر آلاینده ها و میکرو ارگانیسم ها می باشد، توصیه می کنند. در صورت هرگونه سوال و یا سفارش تلفنی می توانید از طریق شماره تلگرام تصفیه آب 09129418377  و یا ایمیل info@wfiltration.com با کارشناسان تصفیه آب بهاب در ارتباط باشید.     *ن