
در این بخش به ضدعفونی کردن آب می پردازیم. برای مشاهده بخش های قبلی، مطالب زیر را مطالعه نمایید.
بخش اول : تصفیه آب
بخش دوم : منابع مختلف آب
بخش سوم : فرآیندهای تصفیه آب
بخش چهارم : فرآیندهای تصفیه آب ـ تنظیم pH
بخش پنجم : انعقاد و لخته سازی در تصفیه آب
بخش ششم : ته نشینی در تصفیه آب
بخش هفتم : شناورسازی با هوای محلول در تصفیه آب
بخش هشتم : فیلترهای شنی تصفیه
بخش نهم : فیلتراسیون غشاء
هیپوکلریت سدیم برای ضدعفونی کردن، ارتوفسفات زینک به عنوان مانع خوردگی، سدیم هیدروکسید برای تنظیم pH و فلوراید برای جلوگیری از خرابی دندان. مقدار مورد نیاز این مواد شیمیایی قبل از توزیع به تاسیسات تصفیه آب، به آب تمیز اضافه می شود.
ضدعفونی کردن توسط فیلتر کردن میکرو ارگانیسم های مضر و همچنین با افزودن مواد شیمیایی ضد عفونی کننده انجام می شود. آب ضدعفونی میشود تا هرگونه پاتوژنی که از طریق فیلترها عبور میکند کشته شده و دوز باقیماندهای از ضد عفونی کننده اضافه میشود تا میکروارگانیسمهای بالقوه مضر در سیستمهای ذخیره و توزیع آب کشته یا غیرفعال شوند.
پاتوژنهای احتمالی شامل ویروسها، باکتریها از جمله سالمونلا، وبا، کمپیلوباکتر، شیگلا و تکیاختهها از جمله ژیاردیا لامبلیا و سایر کریپتوسپوریدیوم است. پس از معرفی هرگونه عامل ضدعفونی کننده شیمیایی، آب معمولا در مخزن ذخیره سازی موقتی نگهداری شده تا عمل ضدعفونی کامل شود.
ضدعفونی کلرین
معمولترین روش ضدعفونی شامل اشکالی از کلر یا ترکیبات آن مانند کلرامین یا دی اکسید کلر است. کلر اکسید کننده قوی است که به سرعت میکروارگانیسم های مضر را می کشد.
از آنجا که کلر یک گاز سمی است، خطر انتشار مربوط به استفاده از آن وجود دارد. این مشکل با استفاده از هیپوکلریت سدیم جلوگیری شده که محلول نسبتا ارزانی است که در سفید کننده خانگی از آن استفاده شده که کلر آزاد را به هنگام حل شدن در آب از بین میبرد.
محلولهای کلر را میتوان بوسیله الکترولیز کردن محلولهای نمکی رایج، در محل تولید کرد.
یک شکل جامد، هیپوکلریت کلسیم، کلر را در تماس با آب آزاد میکند. با این حال کار کردن با شکل جامد نیازمند تماس انسانی منظمتر از طریق باز کردن کیسهها و پر کردن آنها بجای استفاده از سیلندرهای گاز یا سفید کننده است که به آسانی خودکار می شوند.
تولید هیپوکلریت سدیم مایع هم ارزان است و هم امنتر از استفاده از گاز یا کلر جامد است. تمام اشکال کلر، علیرغم نقایص مربوط به آنها به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند.
یک نقص این است که کلر از هر منبعی با ترکیبات ارگانیک طبیعی در آب واکنش نشان میدهد تا اثرات جانبی شیمیایی بالقوه خطرناکی را شکل دهد. این اثرات جانبی، تری هالومتانها (THM) و هالواستیک اسیدها (HAA) هر دو در مقادیر بزرگ سرطانزا هستند و توسط آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) و اداره آب آشامیدنی در انگلستان تنظیم شدهاند.
شکلگیری تری هالومتانها و هالواستیک اسیدها را میتوان با حذف موثر هر مقدار ممکن از مواد ارگانیک از آب، پیش از افزودن کلر، کاهش داد.
اگرچه کلر در کشتن باکتریها موثر است، کارایی محدودی در مقابل تکیاختههایی که در آب کیست تولید میکنند، دارد (ژیاردیا لامبلیا و کریپتوسپوردیوم، هردو بیماری زا هستند).
در بخش بعدی به سایر روش های ضدعفونی کردن آب می پردازیم. برای مطالعه ادامه مطلب روی لینک قبل کلیک نمایید.
**ن